به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اصلاح گری » در نشریات گروه « تاریخ »

تکرار جستجوی کلیدواژه « اصلاح گری » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • محمد صادقیان هرات*
    مدینه، به عنوان یکی از ظرفیت های فرهنگی جهان اسلام، همواره در مسیر پیشرفت قرار نداشت و تاریخ آن، گاه شاهد دورانی بوده که این ظرفیت ها تهدید می شد. دوران امامت امام سجاد علیه السلام، مقارن با ایامی است که مدینه علاوه بر دورشدن از گذشته ی درخشان خود و حرکت به سمت عشرت و اباحی گری، رویکرد مثبتی به اهل بیت علیهم السلام نداشت، اما در پایان دوران امامت امام سجاد علیه السلام و علی رغم تلاش دستگاه حاکمه، در عدم اقبال اجتماعی به آن حضرت، مدینه تبدیل به شهری شد که علاوه بر احیای مجدد ظرفیت های فرهنگی، نگاهی مثبت به اهل بیت علیهم السلام، یافت و امام را به عنوان پیشوای علم و دیانت خویش پذیرا شد. این نوشتار به دنبال چرایی این تغییر و نقش امام سجاد علیه السلام در تغییر رویکرد فرهنگی این شهر است. امام سجاد علیه السلام ، با درک اهمیت و جایگاه مدینه در حافظه ی معنوی جهان اسلام، کادرسازی و تغییر بافت جمعیتی به نفع اندیشه ی شیعی، زنده کردن سنت پیامبر صلی الله علیه وآله از طریق اهل بیت علیهم السلام، زنده نگه داشتن راه و اهداف امام حسین علیه السلام و مقابله با اندیشه های انحرافی، نقش موثری در احیای ظرفیت فرهنگی مدینه و اقبال مجدد به آموزه های دینی ایفا کرده که متاسفانه در تاریخ به خوبی تبیین نگردیده است.
    کلید واژگان: امام سجادعلیه السلام, اباحی گری, اصلاح گری, ظرفیت فرهنگی, عزاداری, عشرت گری, مدینه}
    Mohamad Sadeqian Herat *
    Medina, as one of the cultural capacities of the Islamic world, was not always on the path of progress and its history sometimes witnessed a period when these capacities were threatened. The period of Imam Sajjad's Imamate coincides with the days when Medina, in addition to moving away from its glorious past and moving towards poverty and depravity, did not have a positive approach to the Ahl al-Bayt, but at the end of Imam Sajjad's period Social fortune for that Imam, Medina became a city that, in addition to reviving its cultural capacities, found a positive view of the Ahl al-Bayt and accepted the Imam as the leader of its science and religion. This article seeks the reasons for this change and the role of Imam Sajjad in changing the cultural approach of this city. Imam Sajjad, by understanding the importance and position of Medina in the spiritual memory of the Islamic world, cadre building and changing the fabric of the population in favor of Shiite thought, reviving the tradition of the Prophet through Ahl al-Bayt: The culture of Medina and Iqbal have played a role in religious teachings, which unfortunately have not been well explained in the history of Islam.
    Keywords: Imam Sajjad, obscenity, reform, cultural capacity, mourning, tithe, Medina}
  • مهدی فیضی سخا*، علی غفرانی

    فضل الله بن روزبهان خنجی در صدد بود تا با بهره گیری از مولفه هایی نظیر حدیث مجددمایه، حدیث حارث و اخبار ملحمه، مشروعیت حکومتهای آق قویونلو(780-908هق) و شیبانی(906-1007هق)، را تبیین و آنها را حکومتهایی نجات بخش و اصلاح گر معرفی کند. این رویکرد خنجی ابتدا در قالب حدیث مجددمایه در مورد آق قویونلوها بوجودآمد. ولی پس از پیوستن وی به شیبانیان، شکل مبسوط تری پیداکرد. زیرا که وی در این دوره با استفاده از دو مولفه دیگر یعنی حدیث حارث و اخبار ملحمه، تلاش کرد تا دیدگاه های اصلاح‎گرانه و موعودمحور خودرا در مورد شیبانیان نیز تعمیم دهد. با این رویکرد، بخصوص حکومت شیبانیان ویژگی ها و اختصاصات منجیان موعود و مصلحین آخرالزمانی را داراست. البته باید توجه شود که تبیینات خنجی با استفاده از این سه مولفه، ارتباط زیادی با ظهور صفویان داشت. چراکه برپایه باورداشتهای وی، ظهور این حکومت شیعه مذهب، زمینه بروز بدعتهایی را در عرصه های مختلف فراهم کرده بود. بنابراین ضروری بود تا فرد یا گروهی در مقام مصلح دراین مقطع زمانی -که از نظر خنجی آخرالزمان به حساب می آمد-، ظهور نموده و این اوضاع ناهنجار را اصلاح می کرد.

    کلید واژگان: اصلاح گری, نجات بخشی, فضل الله خنجی, آق قویونلو, شیبانی}
    Mahdi Feizi Sakha*, Ali Ghofrani

    Fazlullah ibn Roozbehan Khanji sought to explain the legitimacy of the governments of Aqquyunlu (780-908 AH) and Sheibani (906-1007 AH) by using components such as the hadith of ؟, the hadith of Harith, and the news of Malhamah and introduce then as reformer and savior. This khanji approach first emerged in the form of ????? hadith about the Aghquyunlus. But after he joined Sheibanian, it took on a more elaborate form. Because in this period, using two other components, namely the hadith of Harith and the news of Malhamah, he tried to generalize his reformist and promised-based views about the Sheibanis. With this approach, the Sheibanid rule, in particular, has the characteristics of the promised saviors and apocalyptic reformers. Of course, it should be noted that Khanji explanations using these three components, had a lot relation with the emersion of the Safavids. Because according to his beliefs, the emersion of this Shiite government, had prepared many innovations in various field. Therefore, it was necessary for an individual or a group to appear as a reformer at this time) which was considered as the apocalypse, and to reform this abnormal situation.

    Keywords: reform, Salvation, Fazlullah Khanji, Aqquyunlu, Sheibani}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال