به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « زریری » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

تکرار جستجوی کلیدواژه «زریری» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • عباس پارساطلب، روح الله هادی*، علیرضا امامی

    در سال های اخیر با شناسایی و تصحیح طومارهای نقالی شاهنامه تا حدود زیادی نگاه شاهنامه پژوهان و ادیبان به طومارها تغییر یافته است. یافته ها حاکی از آن است که طومارهای نقالی صرفا زاده ذهن و تخیل نقالان نبوده و در بعضی موارد آبشخورها و منابع طومارها به روزگار قبل از اسلام یا در دوره اسلامی به قبل از سروده شدن شاهنامه فردوسی برمی گردد. ازطرف دیگر زبان و سبک طومارهای نقالی تصحیح شده با آنچه راویان در مجلس نقل به اجرای آن می پرداخته اند، تفاوت دارد و هردو را نمی توان از یک گروه به حساب آورد. ازین رو تصحیح طومارهای نقالی باید به صورت کاملا تخصصی و برابر با موازین درست علمی انجام بگیرد تا نتایج حاصله منجر به شناخت بهتر از طومارها و منابع آنها گردد. شاهنامه نقالان، که در روزگار ما تالیف شده است، یکی از طومارهای جامع نقالی شاهنامه به شمار می رود. جلیل دوستخواه این طومار را در سال 1396 تصحیح و منتشر کرده است. در این مقاله، کتاب شاهنامه نقالان از دو منظر مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت؛ در بخش نخست اشتباهات و تناقض های مولف اثر، مرشد زریری، مطرح خواهد شد و در بخش دوم در یک نگاه دقیق تر، روش مصحح اثر، جلیل دوستخواه، به بوته نقد در خواهد آمد. نتایج این بررسی نشان می دهد که به این کتاب، در هردو بخش تالیف و تصحیح، آسیب هایی راه یافته است.

    کلید واژگان: طومار, شاهنامه, زریری, تصحیح, نقد}
    Abbas Parsatalab, Rohallah Hadi *, Alireza Emami

    In recent years, the identification and correction of the Nakkali of Shahnameh scrolls have greatly impacted the view of Shahnameh-scholars toward the scrolls. The findings indicate that the Nakkali scrolls were not just a product of the mind and imagination of the bards; even in some cases, the scrolls date back to the pre-Islamic or, at times, the Islamic era preceding the compilation of the Shahnameh, by Hakim Abulqasem Ferdowsi. On the other hand, the corrected Nakkali scrolls differed in language and style from what the bards recited in a bardic assemblage. Consequently, the correction of the Nakkali scrolls should be done in a specialised manner and in accordance with the correct scientific standards so that the results could lead to a better understanding of the scrolls and their sources. Edited by Jalil Doostkhah and published in 1396 [2017], Shahnameh Nakkalan is among the best researched Nakkali Shahnameh scrolls. This article investigates Shahnameh Nakkalan from two perspectives: the first part will explore the mistakes and contradictions of the author, Murshid Zariri, and the second part conducts a thorough investigation of Jalil Doostkhah’s editing methodology. This critique concludes that both the authorship and curation have been unfaithful to some sections.

    Keywords: Scrolls, Shahnameh, Zariri, Correction, Criticism}
  • کامران ارژنگی*، محمدجعفر یاحقی

    تا امروز، تصور عمده پژوهش گران بر این بوده که طومارهای نقالی، ریشه در سنت شفاهی دارند و روایات آنها سینه به سینه نقل شده و به ما رسیده است. به نظر می رسد که این تلقی، گویای همه واقعیت نیست؛ چه اینکه بسیاری از روایات این متون را می توان در منابع کهن و حتی پیش از شاهنامه فردوسی، بازجست. مضاف بر اینکه سندی برای اثبات پیوستگی زنجیره نقل شفاهی این روایات در دست نیست و شواهد، عموما خلاف آن را نشان می دهد. این تحقیق، با جست وجو در منابع کهن حماسی مکتوب، و مقایسه روایات طومار زریری با آنها، نشان می دهد که زریری در روایت داستان های مشترک طومار خود با شاهنامه فردوسی، شش منبع عمده و مکتوب در دست داشته است: 1- شاهنامه فردوسی؛ 2- روایات شاهنامه های پیش از فردوسی (با واسطه)؛ 3- متون تاریخی قدیم و جدید؛ 4- منظومه های حماسی؛ 5- چند داستان بدیع که عموما در سرزمین هند به وجود آمده بودند و خود منبع مکتوب داشتند؛ و 6- مجموعه ای از طومارهای مکتوب که زریری برای تالیف طومار خود، گرد آورده بود. بر این اساس، باید در شفاهی دانستن مطلق منابع و واسطه های روایات این طومار در داستان های مشترک با شاهنامه فردوسی، تردید کرد.

    کلید واژگان: حماسه شفاهی, منابع مکتوب, شاهنامه, طومار نقالی, زریری}
    Kamran Arzhangi *, Mohammadjafar Yahaghi

    Until today, Most scholars consider these scrolls as rooted in oral tradition and belonging to oral literature. The present thesis will argue against this position and will present evidence to support this opposition. It appears that these prose Shāhnāmehs (Tūmārs) relied on ancient sources. In addition, there is no document to prove the continuity of the chain of oral narration of these narrations. This paper, by searching in ancient written epic sources, and compare them to Zariri’s narrations, indicate that Zariri, had six major and written sources in narrating the stories of his scroll: (1) Ferdowsi’s Shāhnāmeh. (2) Pre-Ferdowsi Shāhnāmehs-- directly or indirectly. (3) Early historical sources. (4) Epic poems. (5) Interesting narratives of adjacent countries and regions. (6) a collection of written sources that Zariri had collected to write his scroll. Accordingly, it is necessary to doubt the absolute knowledge of the sources and intermediaries of the narrations of this scroll in the stories which is shared with Ferdowsi’s Shahnameh.

    Keywords: Oral epic, written sources, Shahnameh, narrative scroll, Zariri}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال