جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سوگ سرایی" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «سوگ سرایی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
تحلیل ژانریک شعر دفاع مقدس پس از خاتمه جنگ (سال های 1368 و 1369) و نقش فرامتن تاریخی - اجتماعی در آنشعر دفاع مقدس از زیرجریان های شعر معاصر است که در ارتباطی تناظری با فرامتن تاریخی جنگ عراق علیه ایران شکل گرفته و با خاتمه جنگ، سیر تطور خود را با عبور از پدیده محوری به سوی رویکرد پیامدمحور ادامه داده است تا آنجا که می توان سال های 1368 و 1369 را دوره گذار شعر دفاع مقدس نامید. این جریان شعری ذیل ژانر شعر غنایی قرار می گیرد و این بازه زمانی بستر مناسبی برای تاثیرپذیری آن از فرامتن تاریخی- اجتماعی جنگ تحمیلی است. سه فرامتن «شهادت افراد»، «بازگشت اسرا» و «انحراف های اقشاری از مردم از آرمان های انقلاب اسلامی» و تاثیر آن ها بر اجتماع، بیشترین تاثیر را در شاکله ژانریک شعر دفاع مقدس در سال های پس از جنگ داشته است که به ترتیب عبارتند از: تداوم زیرژانر «سوگ سرایی»، شکل گیری «زیرژانر تلفیقی توصیفی- تکریمی» و تداوم «زیرژانر انتقادی». شاعران در زیرژانر سوگ سرایی روند مرثیه سرایی برای شهدا را در شعر دفاع مقدس ادامه می دهند، در زیرژانر توصیفی- تکریمی ضمن توصیف جنگ و جنگاوری رزمندگان، آزادگان را تکریم می کنند و در زیرژانر انتقادی در جایگاه وجدان بیدار جامعه کاستی ها را رصد و با زبان شعر تبیین می کنند. علیرضا قزوه، سیمین دخت وحیدی و مجید نظافت بیشترین سروده های سال های پس از جنگ را در کارنامه خود دارند و قالب غزل، رایج ترین قالب شعری در دوره مورد بررسی است.کلید واژگان: شعر دفاع مقدس, فرامتن تاریخی اجتماعی, سوگ سرایی, شعر توصیفی تکریمی, شعر انتقادیHoly defense poetry represents the significant subbranches of contemporary poetry emerging in a symmetrical relationship with the historical hypertext of the Iraq war against Iran. As the war concludes, holy defense poetry continues to evolve, shifting from the phenomenon-based approach to the consequence-based one. Thus, this time (1989-1990) can be called a transition period. The poetic movement of holy defense poetry is classified under the lyric poetry category. This period is an appropriate context for being influenced by the socio-historical hypertexts of the imposed war. The martyrdom of individuals, the return of prisoners of war, and the deviation of certain groups of people from the ideals of the Islamic revolution are three main three hypertexts. These hypertexts and their impacts on the community have the greatest influence on the formation of the genre of holy defense poetry after the war. This genre comprises three subgenres that have continued after the war. They include the subgenre of mourning, the subgenre of description and veneration, and the subgenre of critiquing. In the subgenre of mourning, poets keep on the trend of composing elegy for the martyrs of holy defense war. In the subgenre of description and veneration, besides describing the war and the valor of warriors, poets venerated the prisoners of war released from Iraq’s jails. Lastly, in the subgenre of critiquing, the poets take on the mantle of society’s vigilant conscience monitoring the shortcomings. Then, they elaborate on these defects in their poetic discourse. Alireza Ghazveh, Simindokht Vahidi, and Majid Nezafat were highly productive poets of this genre after the war and Ghazal was the most common verse form in the examined period.Keywords: Holy Defense Poetry Socio, historical Hypertext Elegy Descriptive, venerative Poetry Critical Poetry
-
رخداد واقعه منا در سال 1394 ه .ش، که به کشته شدن شمار زیادی از زائران بیت الله الحرام منجر شد، به عنوان یک فرامتن تاریخی مورد توجه شاعران ایران قرار گرفت و به شکل گیری زیرجریانی نو در سوگ سرایی معاصر انجامید. مجموعه ای از این آثار با عنوان «منا منهای بسیاران» به همت انتشارات «شهرستان ادب» منتشر شد. بسامد غزل در میان سروده ها، زمینه انجام پژوهشی پیرامون رابطه تناظری سطوح متنی آن با فرامتن تاریخی منا فراهم آورد. بر این اساس، سوگ سروده های منا در قالب غزل در سه سطح «موسیقایی، بلاغی(بلاغت سنتی) وانگاره ای» مورد بررسی قرار گرفت. برآیند بررسی های متنی نشان می دهد این غزل ها آثاری معناگرا و فرامتن محورند و سطوح سه گانه آن در ارتباطی متقابل، بر انتقال صریح و روشن پیام به خواننده تمرکز دارند؛ به این صورت که دو سطح موسیقایی و بلاغی، با استفاده از ابزارهایی چون تلمیح به واقعه عاشورا، دوری از آرایه های لفظی، بسامد جملات امری با اغراض ثانوی اظهار تاسف و اندوه و نیز بیان استعاری و تخییلی محدود، در راستای انگاره اصلی شکل گرفته اند که همان اخبار و توصیف واقعه منا و پیامدهای آن است. زیرانگاره های دیگری نیز چون «تقدیس کشته شدگان»، «تقریب محتوایی با واقعه کربلا» و «توبیخ و تهدید دست اندرکاران واقعه منا» در مضمون پردازی و برقراری ارتباط میان متن و فرامتن مورد استفاده شاعران قرار گرفته اند.
کلید واژگان: سوگ سرایی, واقعه منا, غزل, بررسی متنیThe Mena incident in 2015, which resulted in the death of a large number of pilgrims of Kaaba, is considered by the Iranian poets as a historical context and led to the formation of a new flow in contemporary monody. A collection of these works has been published under the name of “Mena minus many” by Literature County publishing. The high frequency of sonnet among the poems provided a ground for conducting a research on the correlation of its textual levels with the historical context. Accordingly, Mena's monodies in the format of sonnet were studied at three levels of music, rhetoric (traditional rhetoric) and theme. The results of textual investigations show that these sonnets are conceptual and contextual, and their three levels, having a reciprocal relationship, concentrate on transiting an explicit message to the reader; In a way that its two levels of music and rhetoric have been formed, using instruments such as the allegory to Ashura, avoiding of verbal figures, the frequency of sentences with a secondary motives of regret and grief, as well as limited metaphorical imagination, along with the main idea that is informing and describing Mena and its consequences. Other sub-motives also have been used by the poets such as “sanctification of the dead”, “content approximation with the event of Karbala” and “rebuking and threatening the dealers of Mena” in order for thematization and making links between the text and the context.
Keywords: Monody, Mena Incident, Sonnet, Textual Study -
شعر دفاع مقدس، یکی از جریان های ادبی معاصر است که حول محور پدیده جنگ عراق علیه ایران، شکل گرفته است. به واقع، جنگ به منزله فرامتنی تاریخی و زمان مند با زمینه های بروز، سیر تاریخی و پیامدهای مشخص، می تواند فی نفسه عاملی برای ایجاد جریانی ادبی باشد. شعر دفاع مقدس به دو دوره تاریخی -ادبی (5963 و 6467) قابل تقسیم است که هر یک دارای ویژگی های متمایزی است. گونه سوگ سرایی (رثا) یکی از جریان های عمده فرامتن محور در دوره اول است و حول محور فرامتن تاریخی - اجتماعی «شهادت» شکل گرفته است. بر این اساس، «شهادت افراد خاص»، «شهادت در معنای کلی» و «رویدادهای ناگوار در تاریخ جنگ» از محورهای اصلی انگاره ای محسوب می شود. قالب شعری مسلط بر آن غزل و تاریخ سرایش آثار، متمرکز بر سال های نخستین جنگ (1360 و 1361) است. این سال ها دربرگیرنده چند عملیات بزرگ است که جامعه ایرانی در اثنای آن با فرامتن تاریخی - اجتماعی «شهادت افراد»، رو به رو شد. سوگ سرایی، در این دوره، جریانی سنت گرا در فرم و محتوا قلمداد می شود و بررسی ساختار سه گانه «موسیقایی، بلاغی و انگاره ای» آن، نشان دهنده انطباق متن بر واقعیت و دوری از قطب تخییل است.کلید واژگان: شعر دفاع مقدس, سوگ سرایی, فرامتن تاریخی, اجتماعی
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.