به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "فرزدق" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «فرزدق» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی فرزدق در مقالات مجلات علمی
  • محمدحسن امرائی*

    تحلیل گفتمان انتقادی یکی از رویکردهای علمی در مطالعات زبانی است که تحلیل گفتمان را از سطح توصیف متن به سطح تفسیر ارتقا داده و از نظر دامنه تحقیق، سطح بافت را از موقعیت فرد نسبت به سطح کلان، یعنی جامعه، تاریخ و ایدیولوژی توسعه داده است. هدف اصلی از تحلیل گفتمان، دستیابی به یک روش جدید در مطالعه متون، رسانه ها، فرهنگ ها، علوم، سیاست، جامعه و مواردی از این دست است. در این مقاله، رویکرد اجتماعی- شناختی تیون ون دایک، به عنوان روش ویژه ای برای این تحقیق انتخاب شد، زیرا تحلیل گفتمان انتقادی در نزد وی، رویکردی متفاوت از دیگران یافته است. او با پیوند دادن سه مفهوم گفتمان، دانش و جامعه، مثلثی را ایجاد کرد که اساس تیوری متمایز وی در مورد تحلیل گفتمان انتقادی قرار گرفت. در همین زمینه،  تناقض گویی های شاعرانه بین فرزدق و جریر در دوران اموی، از جمله آثاری  است که می تواند در زمینه تحلیل گفتمان انتقادی مورد مطالعه قرار گیرد، زیرا به تحلیل گر و منتقد اجازه می دهد رابطه بین قدرت، ایدیولوژی و گفتمان در آن را فاش کند. این مقاله در تلاش است تا دو نقیضه هجوآمیز منتخب از فرزدق و جریر را با تکیه بر مربع ایدیولوژیک ون دایک که موضوع دو نقیضه را از منظر تاکید بر خود (ذات) و به حاشیه راندن دیگری (آخر) بررسی می کند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد؛ تا نشان دهد که چگونه ایدیولوژی این دو شاعر در تقابل های هجوآمیز آنها نشان داده شده است. از برجسته ترین نتایجی که از طریق این مقاله به آن رسیدیم این است که برجسته کردن نکات منفی دیگری در هر دو نقیضه بسیار قوی تر از برجسته کردن نقاط مثبت خود است. در نتیجه روند دو قطبی سازی و فاصله بین خود و دیگری ایجاد شده است. شباهت ساختارهای صوری، گفتمان هر دو نقیضه را دارای زمینه های مشترکی قرار داده که دارای طرح های مشابه و تابع روابط قدرت و ایدیولوژی است.

    کلید واژگان: تحلیل گفتمان انتقادی, ون دیک, برجسته سازی, به حاشیه بردن, نقائض, فرزدق, جریر بن عطیه
    MohamadHassan amraei

    Critical discourse analysis is one of the scientific approaches in language studies that has raised discourse analysis from the level of text description to the level of interpretation and in terms of scope of research, has developed the level of context from the individual to the macro level, ie society, history and ideology. . The main purpose of discourse analysis is to achieve a new way of studying texts, media, cultures, sciences, politics, society and the like. In this article, Theon van Dyke's socio-cognitive approach was chosen as a special method for this research, because he has found a critical approach to critical discourse analysis. By combining the three concepts of discourse, knowledge, and society, he formed the triangle that formed the basis of his distinctive theory of critical discourse analysis. In this context, the poetic contradictions between Farzadagh and Jarir in the Umayyad period are among the works that can be studied in the field of critical discourse analysis, because they allow the analyst and the critic the relationship between power, ideology and discourse. Reveal it. This article tries to analyze the two satirical contradictions selected by Farzadagh and Jarir by relying on Van Dyke's ideological square which examines the subject of two contradictions from the perspective of self-emphasis (essence) and marginalization of the other (last). And put analysis; to show how the ideology of these two poets is shown in their satirical confrontations. One of the most prominent results we have reached through this article is that highlighting other negative points in both contradictions is much stronger than highlighting its positive points, resulting in a process of polarization and distance between oneself and another has been created. The similarity of formal structures puts the discourse of both contradictions in common contexts, which have similar designs and are a function of power-ideology relations.

    Keywords: Critical Discourse Analysis, Van Dyke, Emphasis, Marginalization, Contradictions, Farzadagh, Jarir Ibn Atiyah
  • نرگس انصاری *
    «وفاداری» ، «بازآفرینی» و «آفرینش ادبی» سه رویکرد متمایز و مرتبط در ترجمه است که در لایه های مختلف معنایی، شکلی و لحنی حاصل می شود. وفاداری، شرط ضروری برای بازآفرینی به شمار می آید و بدون بازآفرینی، ترجمه در زبان مقصد رسایی لازم را ندارد. آفرینش ادبی نیز بدون رعایت اصل وفاداری و فراتر از بازآفرینی، اثری بدیع ارائه می دهد که در بسیاری از لایه های زبانی و یا حتی معنایی، متفاوت از آن است ودر شعر به واسطه ادبیت متن، بیش از دیگر انواع متون مشهود است، به ویژه اگر مترجم شاعری اهل ذوق باشد. پژوهش حاضر تلاش دارد با استفاده از تحلیل های سبک شناختی، اثر منظوم جامی را که به تاثیر از اثر فاخر فرزدق در مدح امام سجاد (ع) سروده است، بررسی نماید تا با توجه به مشخصه های اثر جامی و نیز تمایزها و اشتراکات دو اثر در حوزه معنایی، صوری و زیباشناختی، چگونگی و میزان وفاداری، بازآفرینی و آفرینش ادبی شعر وی از شعر فرزدق روشن شود. پژوهش ضمن رویکرد توصیفی تحلیلی، در برخی موارد نیز روش آماری را در پیش خواهد گرفت تا میزان ابداع و یا امانت داری جامی از متن اصلی مشخص گردد. با توجه به تمایزهای بارز شعر جامی و فرزدق در لایه آوایی، واژگانی، بلاغی، عاطفی و نحوی، اثر جامی نه یک ترجمه وفادار به متن مبدا، بلکه ترجمه ای به مثابه آفرینش است که در سطح کلی مرتبط به یکدیگر است، اما رابطه متناظری بین آن ها در سطح جزئی و ابیات برقرار نیست.
    کلید واژگان: ترجمه, وفاداری, بازآفرینی, آفرینش ادبی, شعر جامی, فرزدق
    Narges Ansari *
    Loyalty, recreation and literary creation are three distinct approaches in translation which are achieved in different layers of semantics, surface and tone while some are related to another. Loyalty is essential for recreation and without recreation, the translation will not be sufficiently expressive in the target language. Beyond recreation, literary creation offers an exquisite work without respecting the principle of loyalty. This exquisite work is different in many linguistic and even semantic layers from poetry that is more evident because of its literary features, especially if the translator is a tasteful poet. With the help of stylistic analysis, the current research tries to investigate the poem of Jami which has been written under the great influence of Al-Farazdaq’s fine eulogies in praise of Imam al-Sajjad. This is to determine the manner and measure of loyalty, recreation and literary recreation of the poem of Jami toward the poem of Al-Farazdaq, according to the features of Jami’s work and commonalities and distinctions among the two literary Pieces in domains of semantics, surface and Aesthetics. This research uses descriptive-analytical approach; however, in some cases statistical approach will be used to determine the amount of creativity and innovation or loyalty of Jami toward the original text. Considering the clear distinctions between the poem of Jami and Al-Farazdaq in the layers of phonetics, vocabulary, rhetoric, emotion and Syntax, Jami’s work is not only a loyal translation of the source text but also a translation which is comparable to something created and is related to the source in general. However, there is no corresponding relationship between them in terms of detail and verses.
    Keywords: Translation, Loyalty, Recreation, Literary creation, Jami?s poem, Al-Farazdaq
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال