جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "external music" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «external music» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
موسیقی از عناصر ساختارساز و جدایی ناپذیر شعر است که به شکل های مختلفی جلوه می نماید. این موسیقی گاه حاصل کاربرد اوزان عروضی و قوافی است و گاه حاصل هماهنگی و ترکیب کلمات و طنین خاص هر حرف در مجاورت با حروف دیگر است. تیسیر سبول (1939 - 1973) شاعر معاصر اردنی در اشعار خود، از تکنیک های مختلفی جهت خلق موسیقی بهره برده است. مقاله حاضر با شیوه توصیفی - تحلیلی در صدد بررسی سبک شخصی شاعر در انتخاب وزن و موسیقی از رهگذر تحلیل بسامد این شگرد هنری در اشعار اوست. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در بخش موسیقی بیرونی، شاعر از بحر رمل (فاعلاتن) که دارای هجاهای بلند و تسکین ها (سکته ها) ی عروضی درون مصراعی است بیشترین استفاده را برده که خاصیت و کاربرد عمومی این بحر در قواعد عروضی فارسی و عربی برای مضمون غم و اندوه است. هدف از این پژوهش کشف و پیدایی سبک شعری تیسیر در لایه آوایی به منظور شناسایی متغیرهای برجسته ساز، شکل و نقش آن ها در زمینه کیفیت معنابخشی به افکار شاعر است. نتایج این بررسی نشان می دهد که تیسیر اوزان را متناسب با موضوع و درون مایه شعر انتخاب کرده است و با تکنیک های هنجارگریزی چون تضمین، تدویر، و درآمیختگی شعر نو و کلاسیک توجه مخاطب را به اشعار خویش جلب کرده است. تکرار قافیه، یکی از پربسامدترین شکل تکرار در موسیقی درونی اشعار تیسیر است. غرض اصلی از این نوع تکرار علاوه بر تاکید و تکیه بر کلمه، تحکیم معنا و قوت بخشیدن به آن است. تیسیر به موسیقی دیداری نیز توجه خاصی نشان داده که این موسیقی از طریق نوشتن پلکانی و عمودی سطر های شعری، جلوه نموده است. غرض اصلی این نوع موسیقی، برجسته کردن یک مصراع در برابر مصرع های دیگر، تشخص بخشیدن و تاکید کردن هر کلمه یا سطر مصراع است.
کلید واژگان: موسیقی بیرونی, موسیقی درونی, آشنایی زدایی, تدویر, واج آراییOne of the integral and inseparable elements of poetry is its music, which manifests in various forms. This musicality can stem from poetic meters, rhymes, word coordination, and the unique resonance of each letter juxtaposed with others. Taisir Saboul (1939 - 1973), a contemporary Jordanian poet, employed diverse techniques in her poems to craft music. This article aims to analytically explore the poet's distinctive style in selecting poetic meters and music by analyzing the frequency of these artistic techniques in her works. The findings reveal that Taisir tailored her meters based on the poem's subject and theme, captivating audiences through unconventional methods like assurance, rotation, and blending modern with classical poetry. Simultaneously, she employed norm-defying techniques such as implication and merging modern with classical poetry to engage readers. Rhyme repetition emerges as a prevalent form of inner musicality in Taisir's poems. This repetition not only underscores words but also bolsters their meanings. Taisir also focused on visual musicality through stair-like and vertical poetic line structures to accentuate specific stanzas against others and highlight individual words or stanzas effectively
Keywords: External Music, Internal Music, De-Familiarization, Continuous Verse, Phonology -
گاهان کهن ترین شعر ایرانی به زبان اوستایی است. در این پژوهش موسیقی بیرونی، کناری و درونی گاهان بررسی می شود. روش گردآوری داده ها اسنادی-کتابخانه ای و روش پژوهش تحلیلی است. مطالعه ی متون ادبی باستانی از منظر دیدگاه های نو نقد ادبی باعث شناخت بهتر آنها به عنوان خاستگاه ادبیات فارسی میشود. موسیقی بیرونی، وزن شعر است و گاهان دارای نظم هجایی است. در موسیقی کناری، قافیه بررسی می شود و گاهان دارای قافیه درونی است. در موسیقی درونی، آرایه ی تکرار اهمیت فراوانی دارد که به دو گروه تکرارهای مرئی و نامرئی تقسیم می شود. از جمله تکرارهای نامرئی موجود در گاهان میتوان به انواع جناس و انواع واج آرایی یکجایه و چندجایه اشاره کرد. انواع تکرارهای مرئی نیز مانند تکرار واژه در طول یک بیت، تکرار منظم یک یا چند واژه در ابتدای ابیات، تکرار مصرع در طول یک قالب شعری، تکرار یک یا چند واژه به صورت پراکنده در طول چند بیت، تکرار منظم یک یا چند واژه در ابتدای ابیات و ردالعجز علی الصدر در گاهان دیده می شود. شناسه های پایانی، صرف اسم، تطبیق صفات و ضمایر با موصوف ها، پیشوند و پسوندها، تکرار حروف ربط و اضافه و قیدها، نیز باعث ایجاد موسیقی می شود.
کلید واژگان: شعر ایران باستان, گاهان, موسیقی شعر, موسیقی بیرونی, موسیقی درونی, آرایه ی تکرارZabanshenakht, Volume:15 Issue: 1, 2024, PP 189 -221Gāhān is the oldest Iranian poem in the Avestan language. In this research, the external, sidelong and internal music of Gāhān are investigated. The data collection method is library-documentary and analytical research method. The study of ancient literary texts based on new literary criticism leads to a better understanding of them as the origin of Persian literature. The external music surveys the metre. Gāhān has syllabic order. in sidelong music rhyme is explored, Gāhān has internal rythme. in internal music the repetition stylistics are so importante which are divided into visible and invisible. The invisible repetitions used in Gāhān are redundant puns, subsequent pun, derivation and pseudo-derivation. Also single-place alliteration and multi-place alliteration are used in Gāhān. Gāhān’s Visible repetitions are repetition of words during a verse, regular repetition of one or more words at the beginning of verses, repetition of stanzas during a poetic form, repetition of one or more words sporadically in The length of a few verses, the regular repetition of one or more words at the beginning of the verses, and red Al-ajoz ala Al-sadr (Anadiplosis). endings and declension, matching adjectives and pronouns with noun, prefixes and suffixes, repeating conjunctions, prepositions and adverbs also create music.Keywords: old Iranian poetries, Gāhān, poem’s music, external music, internal music, repetition.
Keywords: Old Iranian Poetries, Gāhān, Poem&Rsquo, S Music, External Music, Internal Music, Repetition -
المستوی الصوتی الذی یتمثل فی البنیه الصوتیه والبنیه الإیقاعیه الداخلیه والخارجیه یعد من اهم المستویات فی الدراسات الاسلوبیه والدلالیه. وفی هذا المستوی یدرس الإیقاع او الموسیقی الخارجیه والعناصر التی تعمل علی تشکیلها فی الشعر مثل الوزن، والتنغیم، والقافیه والاثر الجمالی الذی یحدثه، کما یدرس الإیقاع او الموسیقی الداخلیه والعناصر التی تشکله مثل التکرار، والجناس، والطباق، والتصریع، والدلالات الموحیه التی تنتج عنها. وتهدف هذه الدراسه مستفیده من المنهج الوصفی- التحلیلی وعلی اساس الاسلوبیه البنیویه إلی تسلیط الضوء علی اسلوبیه المستوی الصوتی فی دیوان ابن مرج الکحل الاندلسی ومیزاته الشعریه من خلال رویه نظریه وتطبیقیه علی قصائده وذلک من خلال دراسه الموسیقی الخارجیه والداخلیه فی شعره. وفی بعض الجوانب المتعلقه بإحصاء البحور الشعریه وحروف الروی وانواع الجناس والطباق فی شعره نستفید من المنهج الإحصائی. ففی دراسه الموسیقی الخارجیه عند الشاعر تشیر نتائج البحث إلی انه قد نظم قصائده ومقطوعاته الشعریه علی البحور الشعریه المعروفه فی الشعر العربی، واستفاد من البحر الطویل اکثر من بقیه البحور ویاتی بعد ذلک البحر الوافر والبحر الکامل والبسیط. وهناک بعض البحور قد اهملها الشاعر مثل المدید والهزج والرجز والمنسرح والمضارع والمقتضب والمتدارک. ووظف الشاعر اغلب الحروف العربیه فی القافیه واستعمل القافیه المطلقه اکثر بکثیر من القافیه المقیده. وتفنن الشاعر فی استعمال الموسیقی الداخلیه عبر وسائل متنوعه مثل تکرار الاصوات، والکلمات، والعبارات، والجناس، والطباق، وصنعه التصریع فی مفتتح قصائده ومقطوعاته الشعریه.کلید واژگان: المستوی الصوتی, الموسیقی الخارجیه, الموسیقی الداخلیه, ابن مرج الکحلThe phonetic level, which is represented in the phonetic structure and the internal and external rhythmic structure, is considered one of the most important levels in stylistic and semantic studies. At this level, the research studies the rhythm or external music and the elements that make it in poetry, such as meter, intonation, rhyme and its aesthetic effect. It also studies rhythm, internal music, and the elements that make it, such as repetition, alliteration, contrast, assonance, and their inspiring connotations. This research with a descriptive-analytical method seeks to investigate the stylistics of the phonetic level in the Diwan of Ibn Marj Al-Kohl Al-Andalusi and his poetic features through a theoretical and applied vision on his poems through the study of external and internal music in his poetry. In the study of the poet's external music, the results of the research indicate that he composed his poems and poetic pieces on the well-known poetic meters in Arabic poetry, and he benefited from the Al-bahr Al-tawil more than the rest of the meters, and after that comes the Al-Bahr Al-Wafer and the Al-Kamel and Al-Baseet. And there are some meters that the poet neglected them, such as Al-Madid, Al-Hazaj, Al-Rajaz, Al-Monsreh, Al-Mozarea, Al-Muqtadab, and Al-Mutadarik. The poet employed most of the Arabic letters in the rhyme and used the absolute rhyme much more than the restricted rhyme. The poet diversified the use of internal music through variety of means, such as repetition of sounds, words, phrases, alliteration, contrast, and assonance in the beginning of his poems and poetic pieces.Keywords: Phonetic Level, External Music, Internal Music, Ibn Marj Al-Kohl
-
موسیقی، از لوازم و واجبات زیبایی های بصری و شنوایی است. اندک اند سخنانی که به جان بنشینند و از این عامل مهم، یعنی موسیقی، به دور باشند. تقریبا تمام ادبیات کهن ایران گره خورده با این هنر است و قدما با آن که شناختی فرماتیک و اصولی از آن نداشتند، به زیباترین شیوه آن را به کمند اختیار در می آوردند و شاهکارهایی از نظم می آفریدند؛ از این رو یکی از عواملی که موجبات زیبایی و جذابیت اشعار مولانا محمدباقر خرده کاشانی را فرهم ساخته، زیبایی شناسی، موسیقی کلام و آهنگ زبان اوست. زیبایی موسیقی شعر از مولفه های اصلی زبان شاعرانه است و بر توالی، نظم و ترتیب واژگان شعری جهت بیان هرچه زیباتر احساسات، عواطف و مضامین شاعرانه دلالت دارد. در این پژوهش که با هدف بررسی جنبه های زیبا شناختی شعر مولانا محمدباقر خرده کاشانی صورت می گیرد، تلاش می گردد تا به شیوه توصیفی تحلیلی عنصر موسیقی در اشعار باقر خرده مورد بررسی قرار گیرد،لذا موسیقی اشعار باقر خرده در دو مبحث موسیقی بیرونی و کناری بررسی می شود. نتیجه این پژوهش نشان از آن دارد که یکی از عواملی که در حسن شهرت باقر خرده و اشعار وی سهم بسزایی دارد، موسیقی شعری اوست که بیشتر متکی بر موسیقی بیرونی، کناری و معنوی می باشد.کلید واژگان: مولانا محمد باقر کاشانی, نسخه خطی, زیبایی شناسی, موسیقی بیرونی, موسیقی کناریMusic is one of the essentials of visual and auditory beauty. There are few words that can come to life and be far away from this important factor, that is, music. Almost all the ancient literature of Iran is tied to this art, and in the past, even though they did not have a formal and fundamental understanding of it, they used it in the most beautiful way and created masterpieces of poetry and prose. Therefore, one of the factors that created the beauty and charm of Maulana Mohammad Baqer Khurde Kashani's poems is the aesthetics, the music of his words and the melody of his language. The beauty of poetry music is one of the main components of poetic language and it implies the sequence, order and arrangement of poetic words to express the feelings, emotions and poetic themes as beautifully as possible. In this research, which aims to investigate the aesthetic aspects of Maulana Mohammad Baqer Khurda Kashani's poetry, an attempt is made to analyze the musical element in Baqer Khurda's poems in a descriptive-analytical way, so the music of Baqer Khurda's poems in two topics of external music and The side music has been checked. The result of this research shows that one of the factors that contributes significantly to the good reputation of Baqir Khord and his poems is his poetic music, which relies more on external, side and spiritual music.Keywords: Maulana Mohammad Baqer Kashani, manuscript, aesthetics, External music, side music
-
دیوان حافظ بالعربیه شعرا برگردانی منظوم از 490 غزل حافظ شیرازی است. این پژوهش در نظر دارد موسیقی بیرونی یا همان وزن عروضی این ترجمه را با تکیه بر ظرافت های عروض فارسی و عربی بررسی کند. عواملی مانند نوع اوزان، تفاوت شمار ارکان عروضی، تغییر وزن، ضرورت های شعری، زحافات و افزودن یا کاستن واژه ها به دلایل عروضی، نقد و ارزیابی شد. به منظور تمرکز بیشتر بر 20 غزل نخست دیوان حافظ تکیه شد، اما برای اطمینان از یافته ها به سایر غزلیات به ویژه ملمعات نیز توجه شد. روش پردازش داده ها توصیفی- تحلیلی با رویکرد علم عروض است. نتایج تحقیق نشان می دهد نحو و گاه حتی بلاغت شعر حافظ در این ترجمه تحت تاثیر موسیقی بیرونی قرار گرفته و زحافات و ضرورت های شعری را در زبان مقصد به دنبال آورده است. تغییراتی که عروض شعر فارسی در گذر زمان مطابق ذوق و قریحه ایرانی یافته به آسانی در چنبره ترجمه نمی گنجد. به نظر می رسد تغییر وزن غالب ملمعات در جریان ترجمه حاضر، گواهی بر این مدعا باشد.کلید واژگان: دیوان حافظ بالعربیه شعرا, موسیقی بیرونی, نقد ترجمهDivan-e- Hafiz be-Al-Arabiyyate She'ran (Hafez's Divan in Poetic Arabic) is a poetic translation of four hundred and ninety ghazals by Hafez. This study aims to examine the external music or the prosody of this translation based on the subtleties of the Persian and Arabic prosodic system. Factors such as meter, differences in the number of prosodic elements, meter change, poetic necessities, modifications, or addition or subtraction of words for prosodic reasons were evaluated and criticized. For a deeper analysis, the first twenty ghazals of Hafez's Divan were investigated, while other ghazals, especially Molamm'at, were also considered to confirm the findings. The data were analyzed using a descriptive-analytical method with a prosody-based approach. The results showed that the syntax and sometimes even the rhetoric of Hafez's poetry has been influenced in this translation by external music, which has resulted in modifications and overabundance of poetic necessities in the target language. The changes that the prosody of Persian poetry have found over time, as required by Iranian taste, are not easily translatable. Alterations in the meter of the most Molamm'ats in the present translation seem to be a testament to this claim.Keywords: Divan-e- Hafiz be-Al-Arabiyyate She'ran Nader Nezam Tehrani, External music, Translation Criticism
-
الموسیقی عنصر اساسی من عناصر الشعر، ومن ابرز التقنیات التی یستخدمها الشعراء فی بناء قصائدهم، من هنا، تناول هذا البحث هذا العنصر بالمنهج الوصفی – التحلیلی فی قصائد نزار قبانی، لاسیما مجموعتی «الرسم بالکلمات وهکذا اکتب تاریخ النساء»؛ مما عالجنا الظواهر الإیقاعیه علی المحورین: المحور الاول ما یسمی بالموسیقی الخارجیه، حیث قمنا بتحلیل الاوزان والقوافی، وتبین لنا ان الشاعر استثمر إیقاع بحر «الکامل» وحلاوته ونظم فیه کثیرا من تجاربه الفنیه؛ لانه من اکثر بحور الشعر غنائیه، ولینا وانسیابیه، واتضح ایضا ان القوافی المطلقه- مردوفه موصوله بلین – هی غالبه علی القوافی المقیده فهی تمیزت باصوات (الف، والواو والیاء) المهموسه التی هی اکثر الاصوات مناسبه لغرض الوصف والتغنی به. اما بالنسبه إلی المحور الثانی الموسوم بالموسیقی الداخلیه فقمنا بدراسه القضایا الإیقاعیه التی قد اکثر الشاعر فی استخدامها کالتدویر والتکرار والانزیاح، مما تدل النتائج علی ان التدویر لم یستخدم إلا لغرض الوحده العضویه ووحده الجو النفسی، کما انه لجا إلی تقنیه التکرار لیعزز البنیه الإیقاعیه لنصوصه الشعریه اما الغرض الرئیس للموسیقی الفکریه المتمثله بالانزیاح، فهو یکمن فی تحقیق حاله من الابداع.کلید واژگان: نزار قبانی, الموسیقی الخارجیه, الموسیقی الداخلیه, الوزن الشعری والاسلوبیهthe music is an essential element of poetry and is one of the most prominent techniques used by poets in the construction of their poems, from here, this research examines this element in the poems of Nizar Qabbani, based on descriptive-analytical method. We studied the rhythmic phenomena on both aspect: the first is what is called external music, where we analyzed scansions and rhymes and we understood that the poet invested the rhythm of the Kamil meter, and he have been published many of his technical experiences in this metre; because it is one of the most poetic lyric poetry. It has also become clear that the absolute rhymes - rhymes connected to soft character- are predominant on the restricted rhymes and it was characterized with the voices (Alif, Vav and Ya) which are the most appropriate sounds for the purpose of description and singing. The results indicate that the implication was used only for the purpose of organic unity and the unity of the psychological atmosphere and he also resorted to repetition technique to enhance the rhythmic structure of his poetic texts but the main purpose of intellectual music is creating a kind of invention and innovation.Keywords: Nizar Qabbani, External Music, Internal Music, Metre, Stylistic
-
ظهیر فاریابی یکی از نام آوران عرصه شعر فارسی به خصوص غزل است. او نقش عمده ای در شکل گیری، تحول و اعتلای غزل فارسی داشته است. این مقاله، بر اساس نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری همچون Anova به دنبال این پرسش است که مهم ترین جلوه های موسیقی (بیرونی و کناری) در غزل های ظهیر چگونه به کار رفته اند و مهم ترین عوامل تحول و اعتلای غزل او کدام اند و از مقایسه این موضوع با قصاید او چه نتایجی به دست می آید. از بررسی انجام شده، به این نتایج می رسیم که گرچه قصاید وی نسبت به غزل ها از نظر وزن متنوع تر است، در مجموع اشعار او از نظر وزن چندان متنوع نیستند. با این حال، ظهیر سعی کرده از به کار بردن اوزان کم کاربرد و نامطبوع بپرهیزد. در زمینه موسیقی کناری نیز به دلیل استفاده از مصوت بلند، کلمات قافیه در غزل ها و قصاید او از گوش نوازی خاصی برخوردار است. ظهیر توجه خاصی نیز به آوردن ردیف در غزل و قصیده دارد، اگر چه ردیف های او نیز خالی از تنوع و گوناگونی قابل توجه است، بسامد بالای قصاید و غزلیات مردف در اشعار او بیانگر علاقه وی به این امر است. مباحث یادشده هریک به گونه ای در تحول و اعتلای غزل او نقش داشته اند.
کلید واژگان: ظهیرفاریابی, غزل, قصیده, موسیقی بیرونی, موسیقی کناریLiterary Arts, Volume:8 Issue: 2, 2016, PP 165 -178Zahir Faryabi is one of the famous Persian poetry, especially in the field of sonnet. He had been played a major role in formation, evolution and promotion of Persian Ghazal. So in this paper we have researched the most important musical aspects of poetry in this eloquent poet works. Therefore, this article has been reviews external music (prosodic song) and lateral (rhyme and rows) of lyrics Zahir. By Studying in this field this result comes that his sonnets not much variation in terms of weight and song, but he try to not use from low application and disproportionately song. In peripheral music field because of long vowels usage, lyric words in his sonnets have melodious song to ears. Zahir also has paid special attention to the usage of lyric in sonnet, even though in his works lyric as poem weight and song is not diversity significantly however, his personal and period style in this review is characterized.
Keywords: External music, peripheral music Sonnet, Zahir Faryabi -
بابافغانی و وحشی بافقی، دو شاعر غزل سرا هستند که هریک، به نوعی سبک ساز و در تاریخ غزل فارسی و تاثیرگذار بوده اند. ازاین رو برای راه یابی به طرز غزل آنها، این مقاله به بررسی موسیقایی شعر، یعنی و قافیه و ردیف، در غزل های این دو سخنور می پردازد. بدین منظور پس از ذکر مقدمه ای درباره اهمیت و تاثیر این دو در تحول غزل، با ارائه نمودار و آمار، به روش تحلیل مقایسه ای- آماری، بررسی و مقایسه بحرها و اوزان عروضی غزل ها را آغاز می کند و با تحلیل این آمار نشان می دهد که از منظر موسیقی بیرونی، دو شاعر دارای وجوه اشتراک زیادی بوده، در انتخاب بحور و اوزان، ذوق و پسند نزدیکی دارند ولی از منظر موسیقی کناری، به دلیل آنکه در قافیه های وحشی، مصوت بلند بیشتری به کاررفته، خوش آهنگ تر است و ردیف های فغانی چون از ترکیبات بلندتری برخوردار است، ارزش موسیقیایی بیشتری دارد.کلید واژگان: بابافغانی, وحشی بافقی, غزل, وزن, قافیه, ردیفBabafaghani and Vahshibafghi are two Iranian stylistic poets who have played significant roles in the history of Persian lyrics; hence, for thorough analysis of their lyrics, the present descriptive- analytic article has a look at the most brilliant musical manifestations of poetry- rhyme, arud, and radif- in the odes of these two great poets. It must be noted that in terms of external music, the poets have a lot in common enjoying close taste and interest in choosing meters and rhythms. All selected weights of these poets are among the most eloquently melodic and usable weights in Persian poetry, in a way that even a disagreeable and low use of weights is not seen in their ghazal collections. The key point is that the selected weights of both poets have a close proximity with the concepts raised in the poems. The important point is that the meter of both poets is closely linked with the concepts and themes raised in their poems. Yet, from the lateral music point of view, it should be reminded that in Vahshibafghi, the highly frequent vowels are more melodious, whereas Babafaghani 's radifs with their lengthy combinations are musically more valuable.Keywords: Babafaghani, Vahshibafghi, ghazal, meter, external music, lateral music
-
سعید نقشبندی یزدی، متخلص به «سعیدا»، از شاعران غزلسرای سبک هندی یا اصفهانی قرن یازدهم هجری است. او خود را ریزه خوار خوان جامی، نظامی، سنایی و عطار دانسته، ارادتی خاص به خواجه شیراز می ورزید وبا صائب تبریزی، مراوده و دوستی داشت. دیوان سعیدا حاوی 4815 بیت در 5 قالب: غزل، قصیده، مثنوی، قطعه و رباعی است؛اما غزل سرایی عرصه هنری مسلم اوست؛ به طوریکه حجم زیادی از دیوانش را به این قالب اختصاص داده است(590 غزل). از نظر سبک شناسی می توان سعیدا را در غزل شاعر بحر رمل دانست، بحرهای مضارع و مجتث و هزج در مرحله بعد از آن قرار دارند.دراغلب غزل هایش از پرکاربردترین اوزان شعر فارسی بهره جسته است مثل رمل مثمن محذوف و مضارع مثمن مکفوف محذوف. البته چند غزل در وزن ضربی و تند یا خیزابی و پر تحرک به چشم می خورد که عواطفی شورانگیز و پر جذبه و حال همچون غزلیات قلندری مولانا را تداعی می کنند.
بحرهای غزل سعیدا جز رجز و مقتضب، در قصاید او هم دیده می شود. او مثنوی را در بحر سریع و قطعه را فقط در بحور مجتث، خفیف و مضارع سروده است.در رباعی بیشتر از بحر هزج مثمن اخرب مقبوض ازل استفاده کرده است. در دیوان سعیدا اوزان دوری کمی دیده می شود و غالب اوزان او «جویباری» و ملایم اند.
در این مقاله سعی بر این است تا با کمک جدولهای آماری دقیق، اوزان رایج و کم کاربرد بحرهای اشعار سعیدا معرفی و تحلیل شود و جایگاه او در سبک هندی تبیین گردد.
کلید واژگان: سعیدا نقشبندی, شعر سبک هندی, موسیقی بیرونی, بحرهای عروضیSaid NaqhshbandiYazdi, pseudonymed as Saida, was an 11PthP century (A.H) sonneteer whose poems, like those of his contempories, were in Indian or Isfahan style. He considered himself as a devoted follower of Jami, Nezami, Sanai, and Attar. He also adored Hafiz of Shiraz and was in close terms with Saeb Tabrizi. Saida’s anthology consists of 4815 lines versified in five genres: sonnet, ode, mathnavi, stanza, and quatrain. However, the major bulk of his poems (590 poems) comprises sonnets. Stylistically, saida is categorized primarily as a poet of Ramal foot, while Mozare’, Mojtass and Hazaj feet come next to that. His sonnets often employ the most frequent Persian rhythms such as elliptical octave Ramal and elliptical Makfuf octave present, but there also exist a few sonnets with a hectic, fast-tempo rhythm that rises ecstatic spirits like Moulana’s unscrupulous verses do. Expressing complex, far-fetched, and lampoon-free concepts, Saida’s sonnets project love and mysticism in a pleasant manner.His sonnet rhyths, except for Rajaz and Moqtazab, are tried in some of his odes too. While his mathnavis are in a fast tempo, his stanzas are written in Mojtass, slow, and present rhythms. As for quatrains, he has mostly used AzalMaqhbuzAkhrabactave, Hazj. Apart from the rhythms ever mentioned, his anthology contains just a few poems written in Recurrentmeter but a lot in ‘streamlike’ and lenient rhythms. Owing to their soft nature, Afaeel prosodic structure, as well as their musicality, these dominant rhythms are well suited for such circumstances as mourning, grief, nostalgia, pain, regret, and complaint.By means of accurate statistical tables, the present article aims at introducing and analyzing the frequent and non-frequent rhythms as used in Saida’s poems. Also, an attempt is made to shed light on the status of Saida in the Indian style of poetry.Keywords: SaidaNaqhshbandi, Indian poetic style, Rhythm, External music -
هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه)، از جمله شاعران برجسته ی معاصر است. که آشنایی او با علم موسیقی موجب گردیده، توجه ویژه ای به موسیقی شعر خویش داشته باشد. به گونه ای که می توان موسیقی شعر سایه را، ستون فقرات شعر او دانست.
از مهم ترین جلوه های موسیقی شعر سایه می توان به موسیقی بیرونی مندرج در شعر او اشاره کرد. از آن جا که موسیقی بیرونی دربرگیرنده ی بحر و وزن در شعر است و نیز دقت فراوان سایه در انتخاب وزن های زیبا و گوشنواز در اشعارش، در این مقاله به طور ویژه موسیقی بیرونی اشعار سایه در دو اثر (تاسیان و سیاه مشق) مورد بررسی قرار گرفته است. و به تناسب اوزان و محتوا در شعر سایه نیز اشاره شده است. و در نهایت نتایج که بیانگر بسامد به-کارگیری بحور و اوزان است به صورت جدول و نمودار ارائه گردیده است.
واژگان کلیدی: هوشنگ ابتهاج، شعر معاصر، موسیقی بیرونی، تاسیان، سیاه مشق، وزن، بحر هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه)، از جمله شاعران برجسته ی معاصر است. که آشنایی او با علم موسیقی موجب گردیده، توجه ویژه ای به موسیقی شعر خویش داشته باشد. به گونه ای که می توان موسیقی شعر سایه را، ستون فقرات شعر او دانست.
کلید واژگان: هوشنگ ابتهاج, شعر معاصر, موسیقی بیرونی, تاسیان, سیاه مشقHushang Ebtehaj، (H. E. Sayeh) is one of the greatest contemporary poets that his knowledge about music influenced him to pay attention more to music of his poem، which we can say that music is the chain of spine of his poem. The most important appearance of poem music of sayeh which we can mention، is external music of his poem. Because the external music includes rhythm in poem and also the great accuracy of sayeh in selecting the very beautiful and hearable rhythms in his poem، In this article، the external music (rhythm) of sayeh''s books، in both «tasian» and «siyahmashgh» has been studied comprehensively، which shows the conception and rhythm correspondingly. Ultimately، the related subject has been analyzed and for better description، the conclusion illustrated as figures and tables which expresses the application of rhythm in the poem.Keywords: hushang Ebtehaj, Contemporary poem, External music, Tasian, Siyahmashgh, Rhythm -
این پژوهش، که حاصل خوانش تک تک ابیات غزل های سنایی و خاقانی است، پس از ذکر مقدمه ای درباره موسیقی بیرونی شعر و شناخت تسکین، به بیان سابقه آن در میان عروضیان و ارتباط تسکین با موسیقی بیرونی شعر می پردازد. سپس، با ارائه نمودارهایی، راه های استفاده از این اختیار را، در غزل های این دو شاعر، بررسی، مقایسه و تحلیل می کند. پس از آن در نمودار دیگری، میزان بهره از تسکین را به تفکیک اوزان مختلف نشان می دهد. در پایان به این نتیجه می رسد که میزان کاربرد تسکین، در غزل های خاقانی نسبت به سنایی کمتر است.
کلید واژگان: موسیقی بیرونی, تسکین, غزل, سنایی, خاقانیThis research is the result of a thourough reading of distichs of Khaghani and Sanaee's sonnets. After an introduction about definition of pause and its history among prosodies, the relation of pause and poetryis touched on. By presenting some graphs, the use of this poetic option is compared and contrasted in the sonnets of these two outstanding poets. Upon analysing the data, at the end we came to the conclusion that, with the evolution of prosody of Persian poetry, rate of application of pause in khaghani's sonnets is less than sanaee's and because of this khaghani's sonnets has more phonetic and musical values.Keywords: External music, pause, sonnet, sanaee, khaghani -
«وجود» و مباحث مربوط به آن در عرفان اسلامی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان، بزرگان دو سلسله ی کبرویه و سهروردیه نظرات چشمگیری ارائه داده اند. در نوشتار حاضر وجود و فروعات آن از جمله اسماء و صفات الهی، تجلی و مشاهده از منظر هر دو سلسله مورد بحث و فحص قرار گرفته است. ازین رو سعی بر این است ابتدا به دیدگاه های مشایخ بزرگ این دو طریقت عرفانی اشاره و تفاوت و تشابهات موجود در آراء آنها ذکر شود. اکثر بزرگان این دو سلسله وجود را با خداوند متعال یکی دانسته اند و بعضی از ایشان در رابطه ی ارتباط وجود با جهان هستی و انسان تاکید می کنند که وجود واقعی از آن خداوند است و سایر مخلوقات تجلیات او هستند. از جمله سعدالدین حمویه و عزیز الدین نسفی به کرات اذعان می کنند که خداوند هستی نیست نمای و همه ی مخلوقات نیستی هستی نمای هستند. لازم به ذکر است ارجاعات داخل متن از نوع نقل به مفهوم است نه نقل به عین.کلید واژگان: وجود شناسی, سلسله ی کبرویه, سلسله ی سهروردیه, اسماء و صفات الهی, تجلی و مشاهدهLiterature has boundless capacity with literary context in the form of poem, prose or both of them. The different between poem and prose is that poem has special music feeling and imagination that is more powerful than prose, but it doesn’t necessarily mean that prose is unfilled with music. There are different styles of music in poetry which one of them is external music related to poem rhythm. One of the famous and powerful poets in Persian literature is Sanaee Ghaznavi who used this music skillfully. There are a few rhythm deficiencies in his lyrics indicating that form has an importance value in Persian poetry as well as the meaning and content. This paper aims at analyzing the external music in Sanaee Ghaznavi’s poetry.Keywords: Sanaee Ghaznavi, Lyrical poems, External music
-
حافظ ابراهیم، شاعر نئوکلاسیک مصری است که در دوران شعرسرایی خویش، توانست القابی همچون«شاعر النیل» و«شاعر الشعب» را از آن خود کند. از سوی دیگر، بدان جهت که شعر وی پر از طنین الفاظ و ضرب آهنگ واژگان است، او را «شاعر موسیقی» لقب داده اند. در این مقاله سعی بر آن داشته ایم تا ساختار موسیقایی شعر این شاعر بزرگ را بررسی کرده، با تحلیل موسیقی بیرونی و درونی اشعار وی و ارائه جلوه هایی از آن، جایگاه موسیقایی شعر حافظ ابراهیم را برای مخاطب خویش ترسیم کنیم. در این زمینه و پس از نگاهی مختصر به زندگی شاعر، نخست به تعریف موسیقی شعر و میزان و حدود آن و سپس به بررسی اوزان مورد استفاده شاعر و قافیه شعر وی در بخش موسیقی بیرونی و جلوه هایی از موسیقی لفظی (تکرار و جناس) و معنوی (تضاد و...) در حیطه موسیقی درونی پرداخته شده است.
کلید واژگان: حافظ ابراهیم, شعر, موسیقی بیرونی, موسیقی درونیHafez Ibrahim was an Egyptian neoclassical poet, who called Shāir al-Neel which means the poet of the Nile, and called Shāir al-Shāb, which means poet of the people. Besides, he was also called "the musical poet" because of his poetry which is full of meter and rhythm.This paper attempts to review the musical structure as well as the external music and themes in Hāfiz Ibrāhim's poems. In this regard, after having a glance at the biography of this poet, we have reviewed the following items in Hāfiz Ibrāhim's poems: musical poem and its rate, the used rhythms in his poetry, verbal music (such as: repetition and synonymy etc.) and semantic music (such as: Antithesis etc.).Keywords: Hāfiz Ibrāhim, poems, external music, internal music -
انوری و خاقانی دوتن از نام دارترین سخن وران تاریخ شعرفارسی هستند. این دو، تاثیر اساسی و عمده ای درغزل فارسی داشته اند. این مقاله جستاری درباره ی مهم ترین جلوه های موسیقی شعر، در غزل های این دو سخن ور پرمایه است. ازین رو، پس از ذکر مقدمه ای پیرامون اهمیت این دو شاعر در تحول و اعتلای غزل، به ترتیب به بررسی موسیقی بیرونی (عروض) و کناری (قافیه و ردیف) در غزل های آن ها پرداخته، هم راه با ارائه ی نمودارها و تحلیل آمارها به این نتایج می رسد که، با وجودی که هردو شاعر خیلی کم از اوزان کم کاربرد و نامطبوع استفاده کرده اند، اما موسیقی بیرونی در غزل های خاقانی گوش نوازترو خوش آهنگ تر است. در زمینه ی موسیقی کناری نیز مشخص می کند که، ردیف های شاعر شروانی بیشتر و هم چنین دراز آهنگ تر از ردیف های شاعر خراسانی است. در مقابل، قافیه های انوری از خاقانی خوش نواتراست. به دلیل آن که حروف مشترک هجاهای قافیه در غزل های او بیشتر است.
کلید واژگان: انوری, خاقانی, غزل, موسیقی بیرونی, موسیقی کناریAnvari and Khaqani are two great Iranian poets who have greatly and fundamentally influenced Persian odes (ghazals). The present article has a look at the most important musical manifestations of these two great poets’ odes. After an introduction about the importance of these two poets in developing and elevating odes, the article studies the external music (prosody) and lateral music (rhyme) in their odes, providing tables and figures to show the results of the research.Keywords: Anvari, Khaqani, ode, external music, lateral music -
یکی از عناصر موثر در زیبایی معلقه امروالقیس، موسیقی روان و دل پذیر آن است. این شاعر بزرگ، با انتخاب بحر طویل، حرف روی لام مکسور که دارای کشش صوتی فراوانی است،، حروف، الفاظ و هجاهای آهنگین و مناسب با مقتضای حال و نیز صنایع لفظی و معنوی ای چون جناس و مراعات نظیر،- که به تکرار و وحدت موسیقی شعر کمک می کنند،- قصیده خود را بسیار آهنگین و ممتاز کرده است؛ به طوری که موسیقی داخلی آن، سبب می شود که خواننده خود را درون فضای موسیقایی شعر بیابد، یعنی از عشوه محبوب شاعر، فاطمه، ملول گردد، خود را در طبیعت و زندگی بیابانی عصر جاهلی ببیند و در بیابان، صدای پاهای اسب و گاوهای وحشی و زوزه گرگ و چرخ نخ ریسی را بشنود و لذت ببرد.
کلید واژگان: موسیقی درونی, موسیقی بیرونی, معلقه امروالقیسPleasant and fluent music is one of the effective elements and beauties of Emro Al-Qeis’s old ode (Moallaqa). This great poet made his ode excellent and musical by selecting suitable rhyme, letters and words proportional with state, verbal and intellectual devices like pun and taxis which help refrain and unify the music. With those perfection, a reader finds himself in musical space, i.e. he dejects flirt of poet’s beloved and finds himself in nomadic nature and life of ignorance epoch and hears sound of horse’s feet, wild cows, wolf’s howling, spinning machine in desert and enjoy.Keywords: Internal music, External music, Old ode (Moallaqa), Emro Al Qeis -
نادر نادرپور، شاعر بزرگ معاصر ایران است، در حالی که پژوهش هایی اندک درباره کلام وی بانجام رسیده است. این پژوهش، تحت عنوان موسیقی بیرونی (وزن) در شعرا نادرپور، به بررسی جلوه ای از موسیقی در شعر او می پردازد.
برای انجام این مهم، پس از مقدماتی در باب شعر و موسیقی، ابتدا بحثی پیرامون موسیقی بیرونی طرح شده، سپس تمام بحرهایی که نادرپور در آن ها شعر سروده است با ذکر یک یا دو نمونه معرفی گشته است. پس از آن در یک جدول، تمام شعرها، اعم از سنتی، چهارپاره و آزاد، دسته بندی شده، و در نهایت تحلیلی از نتایج بدست آمده انجام گرفته است.
هدف از انجام این پژوهش، تاثیر و جای گاه موسیقی بیرونی در اشعار نادرپور است که ذکر نمونه ها و بحرهایی که نادرپور از آن ها استفاده کرده است، برای نتیجه گیری ضروری می نماید.کلید واژگان: نادر نادرپوری, موسیقی بیرونی, وزن, سنتی, آزاد, چهارپارهNader Naderpour is the great contemporary poet in Iran whose poetry is seldom analyzed and investigated till present. This article aims at discussing external music (meter) in his poetry and illustrating the manner in which it manifests itself in his poems. In order to achieve this goal, first an introduction is given regarding poetry and music focusing on the meter. Second all the meters employed by him are exemplified. Then all his poems such as traditional, quatrain, free verse are classified. Finally a conclusion is drawn and discussed accordingly.
Keywords: Nader Naderpour, External music, meter, free verse, Quatrain, Traditional poem
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.