به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تعامل گرایی" در نشریات گروه "علوم سیاسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «تعامل گرایی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی تعامل گرایی در مقالات مجلات علمی
  • معصومه قهرمانی، محمد یوسفی جویباری*، مجید نجاتپور
    مقاله ‏حاضر به بررسی و مطالعه‏ استراتژی سیاسی امنیتی ایران در خلیج فارس در فاصله‏ سال های 2018 تا 2020 می‏پردازد. سیوال اصلی مقاله این است: استراتژی سیاسی امنیتی ایران در دوره‏ نامبرده تحت تاثیر چه عواملی شکل گرفته است؟ فرضیه‏ این مقاله بدین قرار است: استراتژی سیاسی امنیتی ایران در خلیج فارس در سال های 2018 تا 2020، واکنشی به سازوکار فشار حداکثری آمریکا و خروج این کشور از برجام بوده است. نتایج این تحقیق نشان می‏دهد که به رغم تلاش ایران در دور نخست ریاست جمهوری روحانی برای ارتقای سیاست تعامل‏گرایانه با جهان و همکاری با کشورهای خلیج فارس، به علت تنش جدید با آمریکا، ایران استراتژی بازدارندگی نامتقارن را نیز در پیش گرفت تا بدین طریق سیاست‏های تهاجمی و خصمانه آمریکا را خنثی کند. روش تحقیق در این مقاله، روش کیفی و به شیوه‏ توصیفی و تحلیلی می‏باشد و داده‏های مقاله از منابع کتابخانه‏ای و به صورت فیش‏برداری گردآوری شده‏اند.
    کلید واژگان: خلیج فارس, ایران, آمریکا, بازدارندگی نامتقارن, تعامل‏گرایی, تحریم
    . Masoumeh Ghahremani, Mohammad Yousefi Joybari *, Majid Nejatpour
    This article examines and studies Iran's political-security strategy in the Persian Gulf between 2018 and 2020. The main question of the article is: Iran's political-security strategy was formed under the influence of what factors in the mentioned period? The hypothesis of this article is as follows: Iran's political-security strategy in the Persian Gulf in the years 2018 to 2020 was a reaction to the maximum pressure mechanism of the United States and the withdrawal of this country from the JCPOA. The results of this research show that despite Iran's efforts during the first term of Rouhani's presidency to promote an interactive policy with the world and cooperation with the Persian Gulf countries, due to the new tension with the United States, Iran also adopted an asymmetric deterrence strategy in order to to neutralize America's aggressive and hostile policies. The research method in this article is qualitative and descriptive and analytical, and the data of the article has been collected from library sources and in the form of surveys.
    Keywords: Persian Gulf, Iran, America, asymmetric deterrence, Engagement, Sanctions
  • ابراهیم قنبری مرداس، اسماعیل شفیعی سروستانی*، شهره جلال پور

    مقاله حاضر به بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دو گفتمان اصلاحات  و اعتدال  می پردازد. سیوال اصلی مقاله این است که رویکرد تنش زدایی در گفتمان های خاتمی و روحانی چگونه بوده است؟ فرضیه ای که به دنبال سیوال مذکور مطرح می شود بدین قرار است: تنش زدایی در دو گفتمان خاتمی و روحانی حاصل نگرش واقع بینانه و رویکرد عمل گرایانه ی آنها به سیاست خارجی بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که اعتقاد هر دو گفتمان بر این بوده است که راه حل مسایل و بحران های ایران را باید در بهبود چهره ی ایران بر اساس واقعیات موجود منطقه ای و بین المللی جستجو کرد. بر همین اساس، هر دو گفتمان تلاش کردند تا در عین حفظ اصول اساسی و هویتی سیاست خارجی ایران، بازنگری در راهبردها را در دستور کار قرار دهند. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش کیفی از نوع توصیفی- تحلیلی است و داده ها از منابع کتابخانه ای و به شکل فیش برداری جمع آوری شده اند.

    کلید واژگان: : ایران, سیاست خارجی, تنش زدایی, برجام, تعامل گرایی, عمل گرایی, رئالیسم
    Ebrahim Ghanbari Mardas, Ismail Shafiei Sarvestani *, Shohreh Jalalpoor

    The present article examines the foreign policy of the Islamic Republic of Iran in the Khatami and Rouhani discourses. The main question of the article is what was the approach to de-escalation in Khatami and Rouhani discourses? The hypotheses that follow this question are as follows: De-escalation of tensions in both Khatami and Rouhani discourses has been the result of their realistic and pragmatic approach to foreign policy. The results of the research show that both discourses believed that the solution to Iran's problems and crises should be sought in improving Iran's image based on existing regional and international realities. Accordingly, both of them sought to put a review of strategies on the agenda while maintaining the basic principles and identity of Iran's foreign policy. Research method in the present study is the qualitative method (descriptive-analytical method) and the data were collected from library sources in the form of phishing.

    Keywords: Iran, Foreign Policy, De-escalation, JCPOA, Interactionism, Pragmatism, Realism
  • محمد محمودی کیا

    این تحقیق با کاربست روش تحلیلی توصیفی، به دنبال پاسخ به این پرسش است که زمینه‌های اجتماعی و نهادی اسلام سیاسی چیست و ظهور این پدیده در عرصه سیاست جهانی چه تاثیراتی بر روابط بین‌الملل به همراه داشته است؟ در پاسخ به این سوالات، مولفه‌هایی چون مدرنیته، ماهیت نظام سیاسی، ویژگی‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حاکم بر کشورهای اسلامی و نیز پیروزی انقلاب اسلامی ایران به‌عنوان مهم‌ترین ریشه‌های اجتماعی و نهادی ظهور اسلام سیاسی معرفی شده و در خصوص تاثیرات ان بر نظام بین‌الملل نیز با تاکید بر تمایز رفتار دولت‌های ملی و گروه‌های فرو ملی در تعقیب اصول و ارمانهای اسلام‌گرایانه، این گونه ادعا می‌شود که رویکرد تعامل‌گرایانه بیشتر در رفتار دولت‌های ملی اسلام‌گرا نمود داشته و رفتارهای تقابل‌طلبانه بیشتر در رویکرد گروه‌های فرو ملی بروز و ظهور داشته است. در خصوص این مسیله ‌چنین برداشت می‌شود که مطالبات و حرکت‌های اسلام‌گرایانه تا انجایی که امکان و قابلیت پیگیری و تعقیب از مجاری بازیگران رسمی نظام بین‌الملل را داشته باشد، بیشتر به روش‌های تعامل‌گرایانه تمایل داشته و سعی دارد تا ارزش‌ها و هنجارهای خود در چارچوب نظم موجود را پیگیری نماید، درحالی‌که گروه‌های فرو ملی به دلیل عدم پایبندی به ارزش‌ها و قواعد نظام بین‌الملل موجود، سعی در به چالش کشیدن ان دارند که این مسیله می‌تواند به بی‌ثباتی هر چه بیشتر نظام بین‌الملل منجر شود.

    کلید واژگان: اسلام سیاسی, مذهب, روابط بین الملل, تقابل طلبی, تعامل گرایی
    Mohammad Mahmoodikia

    Using analytical-descriptive method, this research seeks to answer the following questions: What is the social and institutional context of political Islam, and how did the emergence of this phenomenon in world politics affect international relations? In response to these questions, the parameters such as modernity, the nature of the political system, and the political, social and economic characteristics governing Muslim countries as well as the advent of the Islamic Revolution are viewed among the most important social and institutional roots of the rise of political Islam. Also about its effects on the international system this research emphasized the distinction between the behavior of the national governments and the subnational groups in pursuit of Islamist ideals and principles. It is argued that the more interactive approach is seen in the behavior of the Islamist national governments, and more confrontational behavior were manifested in the actions of the subnational groups. It is indicated that the Islamist demands and moves as long as they are susceptible to be pursued through the channels of the official actors of the international system tend to be more interactive. Conversely, due to incompatibility with the values and rules of the international system, the subnational groups struggle to challenge the international system that could lead to further international instability.

    Keywords: Political Islam, Religion, International Relations, Confrontation, Interaction
  • محمد محمودی کیا*
    با پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران و ظهور جریان موسوم به اعتدال گرایی، شاهد بروز گونه متفاوتی از کنش در عرصه سیاست داخلی و سیاست خارجی کشور هستیم. در همین راستا، تعامل گرایی، چندجانبه گرایی، خروج از انزوا و شکست حصر بین المللی ناشی از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله مهم ترین سمت گیری ها و اولویت های سیاست خارجی دولت یازدهم عنوان شد. این رویکرد، در ماه های نخست روی کار آمدن دولت یازدهم، منجر به دستیابی به توافق موسوم به برجام شد که به نظر می رسد این سند و توافق بین المللی موجب گشایش در روابط خارجی کشور و نیز دستیابی به الگوی موفقی از همکاری جمعی برای حل مسائل حاد سیاست بین المللی گردیده است.
    ازاین رو، این پژوهش چنین استدلال می کند که منطق اقدام در عرصه سیاست خارجی دولت یازدهم تا حد بسیاری متاثر از راهبرد چندجانبه گرایی است و این که منطق یادشده در چارچوب یک جهان نگرش خاص و ملهم از بن نگرش های دینی و ارزشی محیط سیاسی داخلی بر اساس ویژگی ضد هژمونیک گرایی انتظام یافته است. لذا، بر اساس این تحقیق، سیاست خارجی دولت یازدهم را می توان در چارچوب نوعی سیاست خارجی « چندجانبه گرای ضد هژمونیک» تحلیل و بررسی کرد.
    کلید واژگان: سیاست خارجی, دولت یازدهم, ضد هژمونیک گرایی, چندجانبه گرایی, تعامل گرایی
    Mohammad Mahmoodikia*

    Coming on victorious of Hasan Rouhani in Iran’s presidential election and emergence of the so-called moderate movement, we are encounter with the new kind of action in field of domestic politics and foreign politics. In this way, interactions, multilateralism, break the isolations and break the international defeat caused by United Nations Security Council were among the most important foreign policy priorities. This approach has led to JCPOA in the first months after coming the 11th administration, which seemed to open up the foreign relations and to achieve a successful model of collective cooperation to solve the acute problem of world polices.
    Hence, this research argue that the 11th government in its logic of action is largely influenced by multilateralism strategy and so. This logic of action is based on a particular worldview inspired by the religious and value insight of the internal political environment based on characteristic Anti-Hegemonic discipline. Thus, according to this research, the 11th government foreign policy can be analyzed in the framework of a kind of “anti-hegemonic multilateralism” foreign policy
    Keywords: Foreign Policy, The 11th Government, Anti-Hegemonic, Multilateralism, interactivity
  • اکبر اشرفی، علی فلاحی سیف الدین
    حوزه علوم انسانی، بر خلاف علوم طبیعی که کمتر شاهد مناقشات روشی بوده است، عرصه کشمکش دیدگاه های متعدد و متعارض است. رویارویی پوزیتیویسم و هرمنوتیک (به عنوان دو مکتب اصلی فلسفه علوم اجتماعی)، در پاسخ به این سوال که «تا چه حد می توان جامعه را با همان روش های علوم طبیعی مطالعه کرد؟»، وجه غالب این منازعه را تشکیل می دهد؛ پوزیتیویسم قائل به وحدت روش شناختی و کاربست روش تجربی در مطالعات علوم انسانی است حال آنکه هرمنوتیک معتقد است میان این دو حوزه اساسا تفاوت ماهوی وجود دارد. در این میان برخی از رهیافت های جدید همچون واقع گرایی انتقادی کوشیده اند سنتزی برای برون رفت از این مناقشه ارائه کنند.
    نوشتار حاضر تلاش دارد حتی الامکان پرتویی بر این رهیافت بیفکند. بنابراین سوال اصلی تحقیق پیش روی این است که آیا واقع گرایی انتقادی قادر به ارائه سنتز جدیدی برای تلفیق وجوه اصلی پوزیتیویسم و هرمنوتیک بوده است؟
    به منظور یافتن پاسخ های مناسب برای این سوال، ضمن اشاره ای مختصر به اصول پوزیتیویسم و هرمنوتیک بنیادهای فکری و پیوند این رهیافت (بویژه دیدگاه باسکار) با علوم طبیعی و اجتماعی مورد واکاوی قرار خواهد گرفت.
    کلید واژگان: واقع گرایی انتقادی, ساختار, کارگزار, هستی شناسی عمقی, تعامل گرایی, مدل گشتاری کردار اجتماعی
    Akbar Ashrafi, Ali Fallahi Sayfoddin
    In contrast to natural science that have contain few methodological controversies, human science is dominated by unrewarding disputes among various and contrasting views; Affording rival answers by positivism and hermeneutics (as two main traditions in philosophy of social science) to the question that “to what extent can society be studied in the same way as nature?”, form the main dimension of these disputes.
    Positivists believe sciences are unified in their concordance with positivist principles, while hermeneutics has posited a cleavage in method between the natural and social sciences. Number of new traditions such as Critical Realism argues for Synthesis that overcomes this controversy.
    This paper attempts to explain critical realism as much as possible. So the main question to be dealt with in the present research is: could critical realism give a synthesis that brings together main aspects of positivism and hermeneutics? Here in order to give appropriate answer to this question we start this research by looking briefly at positivism and hermeneutics and then move on to outline accounts of critical realism especially its bonds with natural and social science.
    Keywords: Critical realism, structure, Agency, Depth ontology, Interaction, Transformational model of social action
  • I. Mottaghi
    Different approaches about the national role of Iran's foreign policy and its orientation is presented since now. Some used "discourse formats”. On the other hand, a kind of attitude about the processes, "orientation" and "national role" of Islamic Republic of Iran's foreign policy is presented, which compared with discourse approaches, has a different approach. In between, a new approach has been considered that on one hand emphasizes Iran's interaction-oriented foreign policy and on the other hand, considers some manifestations of resistance against strategic threats. The indicators of interaction-oriented policy against dominating regime, is considered as signs of national role of Iran's foreign policy and its orientation. In this article, it has been tried to explain the outputs of I.R. Iran's foreign policy in the form of constructivism approach and emancipation school. The main question of this paper is about the national role and foreign policy orientation in I.R Iran. The hypothesis of this paper emphasizes some manifestations of interactions with productive forces and resistance against threatening actors.
  • دکتررحمن قهرمانپور
    منطقه گرایی مفهومی است که در دوران جنگ سرد هم وجود داشت، اما با پایان نظام دوقطبی شتاب و جامعیت بیش تری پیدا کرده است و حوزه های گوناگونی چون سیاست و حتی فرهنگ و سیاست های اجتماعی را دربر گرفت. این مفهوم در سندهای اصلی جمهوری اسلامی نیز وارد شده و مورد توجه سیاست گذاران قرار گرفته است. مانند بسیاری از کشورها، در ایران هم برداشت ویژه ای از کارکرد منطقه گرایی وجود دارد. مطالعه ی اسناد سه گانه ی برنامه ی چهارم، سند چشم انداز بیست ساله و برنامه ی پنجم نشان می دهد جمهوری اسلامی ایران اهمیت ویژه ای برای منطقه گرایی اقتصادی در جنوب غرب آسیا قائل شده، اما در منطقه گرایی سیاسی و فرهنگی بیش تر به جهان اسلام به عنوان یک سطح جداگانه نظر دارد.
    کلید واژگان: منطقه, منطقه گرایی, توسعه, هم کاری, تعامل گرایی, مقاومت, سلطه, ایران
    R. Ghahramanpour
    National power does have several aspects including، military، political and social. However، for many observers، the ultimate criterion for national power lies in its military aspect. And one of the important issues in the field of military power is to study and recognize its effective elements and also possibility of measuring the military power of other countries. All relevant problems and difficulties in this field are similar to those of national power measurement. Certainly one or two special variables (like number of the Army staff or number of personnel of the missile launchers of a country) can not be considered as proper criteria to evaluate military power of the countries، so does a unified variable which is not able to provide a useful evaluation about national power in general. This paper studies the fact that what elements and variable can be employed in evaluation of military power and how much they are useful in evaluation and measurement of military power of other countries.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال