به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "eightyear performance" در نشریات گروه "علوم سیاسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «eightyear performance» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی eightyear performance در مقالات مجلات علمی
  • اعظم اباذری *، جلال میرزایی، حسین معین آبادی بیدگلی

    ثبات سیاسی، به معنای فقدان نسبی برخی حوادث سیاسی «بی‏ثبات کننده» است که به صورت تغییر در ساختار قدرت و تغییر در حکومت از طریق اقدامات مسالمت‏آمیز یا خشونت‏آمیز ظاهر می‏شوند. ازاین رو، مسئله‏ی تحقیق حاضر این است که وضعیت ثبات و بی‏ثباتی سیاسی در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی (1400-1392) مطالعه و مهم‏ترین مولفه های موثر بر آن را مورد بررسی قرار دهد و از این رهگذر مدلی (چارچوب مفهومی) برای تحلیل آن ارائه نماید. پژوهش حاضر با عنوان «بررسی نقش عملکرد دولت روحانی بر ثبات سیاسی ایران» درصدد بررسی و تفسیر تاثیرات عملکرد دولت روحانی در دو مقطع زمانی چهارساله بر ثبات سیاسی است. در این پژوهش چهار مولفه دربرگیرنده ثبات سیاسی در قالب فاکتورهای مشارکت سیاسی، تغییرات در دولت، رابطه نهاد حاکمیت و نهادهای وابسته با دولت و کارکردهای دولت به صورت مستقل و مجزا مورد بررسی قرارگرفته است. تاکید بر این عوامل علاوه بر شواهد و واقعیت‏های سیاسی در ایران بر اساس آراء و مطالعات ساندرز، دیوید ایستون، تئوری هانتینگتون و پارسونز صورت گرفته است. برای رسیدن به هدف این پژوهش، محقق از روش مقایسه‏ای کیفی و استفاده از منابع داخلی و خارجی به عنوان ابزارهای گردآوری داده بهره‏برداری نموده است. یافته‏های تحقیق حاضر نشان می‏دهد راه‏حل تقویت ثبات سیاسی و پایداری در دولت اول حسن روحانی در تعادل سیاسی و اجماع نظری بین نهادهای قدرت، مشارکت سیاسی و کارکردهای دولت در حوزه‏های اقتصادی نظیر کنترل و کاهش نرخ تورم، تقویت قدرت خرید مردم، افزایش رشد اقتصادی موثر بوده است و در دولت دوم افول این شاخص‏ها از عوامل بی‏ثباتی محسوب می‏شوند. بااین وجود عامل ناتوانی در انطباق سیاست‏ها و جهت‏گیری‏ها با رویکرد رهبری در حوزه سیاست خارجی تاثیر بیشتری در بی‏ثباتی دولت روحانی در دوره دوم داشته است.

    کلید واژگان: ثبات سیاسی, بی ثباتی سیاسی, دولت روحانی, روش مقایسه ای-کیفی, عملکرد هشت ساله.
    Azam Abazari *, Jalal Mirzaei, Hosein Moeinabadi Bidgoli

    Political stability refers to the relative absence of certain "destabilizing" political events that manifest as changes in the structure of power and changes in government through peaceful or violent actions. Therefore, the research problem of this study is to examine the status of political stability and instability during Hassan Rouhani's presidency (2013-2021) and to investigate the most important factors influencing it. By doing so, this study aims to provide a model (conceptual framework) for analyzing it. The present study, entitled "Examining the Role of Rouhani's Government Performance on Political Stability in Iran," seeks to analyze and interpret the impact of Rouhani's government performance on political stability over two four-year periods. In this study, four components encompassing political stability are examined independently and separately as factors: political participation, changes in government, the relationship between the governing institution and institutions affiliated with the government, and the functions of the government. Emphasis on these factors is based on political evidence and realities in Iran, as well as the opinions and studies of Saunders, David Easton, Huntington's theory, and Parsons. To achieve the objectives of this study, the researcher employed a qualitative comparative method and utilized both domestic and foreign sources as data collection tools. The findings of this study indicate that the solution to strengthening political stability and durability in Rouhani's first term lies in political balance and theoretical consensus among power institutions, political participation, and government functions in economic areas such as controlling and reducing inflation rates, strengthening people's purchasing power, and increasing economic growth. In the second term, the decline of these indicators is considered a factor of instability. However, the inability to align policies and orientations with the leadership's approach in foreign policy has had a greater impact on the instability of Rouhani's government in the second term.

    Keywords: Political Stability, Political Instability, Rouhani's Government, Comparative-Qualitative Method, Eightyear Performance
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال