به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « عشایر و اقوام جنوب ایران » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «عشایر و اقوام جنوب ایران» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • کشواد سیاهپور
    در ایران باستان، آتش از عناصر اصلی حیات بشر محسوب می شد که همواره مورد ستایش و احترام بود. در ایران پس از اسلام، به تبع تغییر تدریجی در دین، احترام و تقدس آتش رو به نقصان نهاد. به رغم این، در برخی مناطق ایران، از جمله جنوب کشور، قداست و حرمت آتش در خانه های عموم، حراست و صیانت شد. افروختن آتش در روز و شب، آیین ها و آداب خاص آن، سوگند به آتش و اجاق آن و نام گذاری فرزندان به اسم آذر، آتش، آتشین و آتشو از نمودهای این احترام و تقدس بود. به علاوه، در نظام اجتماعی عشایر و ساخت سنتی بعضی اقوام، نام تش (= آتش) مبین واحدی از این نظام بود. یافته های این مقاله بیانگر آن است که آتش و قداست آن در تمام امور زندگی عشایر و اقوام جنوب جاری و ساری بود[m1] ه و شوون متعدد و مختلفی از مسایل اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و فرهنگی قوم را شامل می شده است.
    کلید واژگان: فرهنگ عامه, آیین های محلی, عشایر و اقوام جنوب ایران, قداست آتش, آتش خانه}
    Keshvad Siahpour
    In ancient era of Iran, “Fire” was regarded as one of the main elements of mankind life which had high value and was always revered. After accepting of Islam by Iranians, revering fire as a scared matter was flawed after gradual changing in Zoroastrian religion. In spite of this fact, in some regions of Iran (especially in southern Iran) reverence and sanctity of fire was maintained. Blazing of fire in day and night had its respective ritual. By falling down, all of people should burned their heath and anyone could not convey fire from their home to the other. By the others reprimandedanyone who did not burn its hearth and they called him as extinguished hearth so-called“OjaqKur”. Ashes also was useful, sanctity and respectable. Spilling of water in burned fire wasscolded and forbidden. Occasionally when someone spurred water inadvertently or deliberately in fire, women by avowing or citing name of God tried to drive away disasters. However, the enterprise showed which has occurred apernicious and abnormal treatment.Oath to hearth was a prevalent and valuable action. Naming of children by titles of “ Azar” , “Atash”, “Atashin” and “Atashu” was prevalent among some tribes. In social system of nomads and traditional structure some of tribes, title of “Tash” regarded as an introducer of them. Finding of the essay shows hearth and its sanctity had a currency in all ceremonies of nomads which included many aspects of socio-economic, cultural and religious matters.
    Keywords: Hearth, Nomads, South of Iran, Religion, ritual, Fire sanctity}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال