جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سه خشتی" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «سه خشتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
انسان شناسی فرهنگی به ارتباط فرهنگ با نظام های مختلف یک جامعه همانند سیاست، آیین و رسوم مذهبی، باورهای عامه، نظام طبقاتی، تمایزات جنسیتی و غیره می پردازد. سه خشتی های کرمانجی یکی از قالب های شعری ادبیات عامه خراسان شمالی است که به گویش کرمانجی سروده می شود. این قالب شعری از گذشته تاکنون محمل اندیشه ها، باورها، آیین و رسوم سرایندگانش بوده است؛ از این رو در مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی بر پایه نظریه انسان شناسی فرهنگی، کاربردی ساختاری، درصدد پاسخ دادن بدین پرسش است که نظم پدیداری و اعتقادی فرهنگ در سه خشتی های کرمانجی کدام است و ساختار و کارکرد هریک از آن ها چگونه قابل تحلیل و واکاوی است. بدین منظور با استناد به منابع کتابخانه ای 1000 نمونه سه خشتی، گزینش و پربسامدترین نمودهای فرهنگی استخراج و سپس تحلیل شده است. نتیجه این بررسی نشان می دهد نظام خانوادگی کرمانج ها مبتنی بر خانواده گسترده و پدرتبار است. الگوی ازدواج در بین آنان درون همسری و به ندرت در خانواده های ثروتمند به صورت چندهمسری است. همچنین جنسیت بر نوع وظایف افراد خانواده تاثیرگذار است مردان وظیفه حفاظت از زنان و کودکان و احشام را داشتند و زنان وظیفه تهیه محصولات دامی، پخت غذا و آوردن آب از چشمه، بافندگی و غیره داشتند. تحلیل نظم اعتقادی فرهنگ (باورها، عقاید و مذهب) در سه خشتی ها نشان می دهد که علاوه بر پذیرش مذهب تشیع، برخی از باورهای کهن، مانند اعتقاد به سحر و جادو و وجود حیوانات و گیاهان توتمی (شتر و میش سفید، گل محمدی و لاله) در بین ایشان تداوم یافته است. انواع پوشش های یاد شده در این اشعار مانند شلیوار، پیراهن و روسری، متناسب با اعتقادات مذهبی و نیز حاکی از مبادلات تجاری کرمانج های خراسان با اقوام و مناطق دیگر ایران است. بازی های یادشده در سه خشتی ها مانند اسب دوانی و پشم ریسی، دلالت بر تاثیر شرایط زیست بومی و جنسیت بر آن دارد.
کلید واژگان: سه خشتی, زندگی شبانی, نظام خانواده, آیین و رسوم, باورهای عامه, انسان شناسی فرهنگیIntroductionSih-Khashti is a branch of poems surviving from the tradition of Khosravani and Kheniagari before Islam, which apparently made its way to Khorasan in the northeast of Iran after the migration of the people of Kermanj in the early Safavid period (Tavhodi, 1359: 5). These type of poems are three-stanza compositions in the syllabic weights which are sung together with instruments and vocals, and acoustic and vocal music forms a part of their weighted identity (Alipour,1395: 115). These hymns' major themes are life, love, hope, the recounting of tragedies, the melancholy of earlier eras, tears, hope, desire, wishes, the dreams of the pure and Illyrian people, and patriotism (Hosseinpour, 1389: 6–8). Reflecting on the images in the three kashties reflects the mountainous origin, and green plains, the nomadic life of the tribes, and nomads. Homelessness, war, killing and captivity are other central themes of the three clays that depict the lived experiences of the Kermanj people against the invasions of Uzbeks, Russians, and Turkmens (Alipour, 1395: 127). Therefore, three clays are the result of pastoral life organization, which, like other works of art, is a manifestation of the culture, rituals and religious beliefs of its authors. The customs, such as choosing a wife, choosing a son-in-law, holding celebrations and holidays, religious beliefs and believing in prayers and curses, superstitions and common games, how to divide work, issues related to moving and living, etc., are among the things which are mentioned in the linguistic levels of these poems are reflected; Therefore, upcoming research tries to answer these questions by examining the Kermanji three clay tiles based on the theory of cultural anthropology: 1. What are the phenomena of culture in the Kermanji's sih-khishti? 2. What is the belief system of the culture in Kermanji's sih-khishti?
Research methodOne of the new disciplines around culture is cultural anthropology. In fact, anthropology is the science of studying man, and his culture in order to gain real knowledge about human differences. Cultural anthropology studies man as a living cultural animal (Haviland, 2012: 32). The goal of this field, known as cultural anthropology, is to understand the cultural patterns that guide human behavior both historically and now (Bates and Plague, 2007: 37); Since culture refers to the beliefs and practices of human communities, this discipline is heavily reliant on it. Culture is investigated from a variety of viewpoints, including totalism, comparativism, and relativism (Pipelz, 2010: 21, 29). The authors have analyzed the pastoral life systems of Kermanj people in Se-Khashti with a descriptive-analytical method, citing documents and library sources, and based on the cultural anthropological approach. This study is based on the book "Sehakhshti" of Kermanji by Hadi Bidaki (1395) from among 1386 Sehkhsti, 1000 Sehkhsti were selected to analyze different patterns of pastoral life, and their meaningful relationship with the cultural structure of nomadic life. be examined.
Research findingsBy reference to 1000 sih-khishti, with the approach of functionalism, and structuralism of cultural anthropology, firstly, the manifestations of the phenomenal order and beliefs of the culture of Kermanj tribes in the form of pastoral patterns, such as the migration pattern, the family pattern, the marriage pattern, the mourning pattern, the division of labor pattern, the pattern of rituals and religion and the game pattern was extracted. After that, each phenomenon's function and involvement in the shepherds' social structure were examined.
ResultThe present study shows that the family system, marriage, clothes, games, individual, and family duties, religious structure and the process of change from nomadism to monogamy are reflected in these poems. The study of cultural anthropology of family organization among the nomads indicates that the family is formed based on their livelihood and economic needs. Moreover, people's need for each other to produce food has led to creating extended families among nomads; But gradually, by becoming a replacement and turning to other occupations, such as agriculture, the family system has progressed towards nuclear families. Sih-khishti genealogy of marriage patterns reveals that economic issues have been the root cause of the young marriage age among nomadic females. The value of preserving blood links and riches among clan members is shown through marriages to other clan members, family relationships, and the abhorrence of such unions. The nomadic families used sheep, camels, chickens and goats for their daughters' shirbaha, or the equivalent of money, and taking shirbaha was to compensate the loss of the girl's family for the loss of their production power. Cutting the hair and grabbing the head and face, as well as using a black coffin, are among the cultural symbols of Kermanj people's mourning, which are reflected in the sih-khishti. Wool spinning and horse racing are common games among Kermanj nomads; which is affected by gender and environment. Furthermore, being a Muslim and a Shiite, adhering to religious duties, such as fasting and praying and mourning in the month of Muharram, fatalism, especially in the matter of marriage, devotion to imams and especially Imam Reza, belief in magic and sorcery, prayers, and curses. One of the three-stones' mirrored religious patterns is what led to the presence of academics and clerics there. Besides, respect for some animals, such as camels and white sheep, rams, as well as some plants such as tulips and roses can indicate the totemic patterns of Kermanj clans. The architecture reflected in the sih-khishties shows the process of changing the nomadic pattern (using black tents) to monogamous (using porches, attics, etc.).
Keywords: cultural anthropology, pastoral life, Kermanjiˈs Seh – kheshti, North Khorasan -
بومی سروده ها به سبب بیرون ماندن از دایره ادبیات فاخر و رسمی کمتر در حوزه مطالعات ادبی مورد پژوهش نظام مند قرار میگیرند. همچنین زنان اغلب به عنوان آفرینشگران اثر ادبی نادیده انگاشته شده اند و این کاستی جست وجوی فردیت زن در چارچوب گفتمانهای ادبی را دشوار کرده است. بدینسبب، به سهم زنان در شکل دهی به مجموعه ادبیات کرمانجی نیز تاکنون پرداخته نشده است. این نوشتار یک موردکاوی در حوزه نقد ادبی فمنیستی، با رویکرد تحلیلی تفسیری و با هدف توسعه ای است که تلاش دارد با کشف نشانه های نوشتار زنانه در سه خشتی های کرمانجی، بسامد صدای زنان را در این آثار آشکار کند. در جست وجوی این نشانه ها، نگارندگان هزار و 386 سه خشتی را بررسی کردند که از این شمار، 269 سروده (یک چهارم از اشعار دارای شناسه جنسیتی) را میتوان بارور از نشانه های بیان زنانه دانست. سه خشتی های سروده شده از سوی زنان، از دید موضوع در پنج گروه قابل بخش بندی اند: عشق و دلدادگی؛ ازدواج؛ مهاجرت، کوچ و جنگ؛ نقش پذیری اجتماعی؛ و اندرز، نفرین، معرفی خود و...؛ شناسه های بیان زنانه در این ترانه ها را میتوان در دو گروه شناسه های صریح و شناسه های ضمنی بخشبندی کرد که هریک به چهار شیوه متفاوت به کار رفته اند. در این سروده ها روح زن کرمانج بدون پرده و نقاب آشکار میشود و با شنونده به گفت وگو در می آید. او دیگر زنی نیست که نویسندگان مرد گاه ستودنی همچون یک معشوق یا مادر و گاه نفرت بار همچون یک وسوسه گر یا ساحره برای ما وصف کرده باشند. به یاری نوشتار زنانه، او جهان پیرامون را با همه رخدادها و پدیده های شگفت آورش از دریچه چشم خود برای خوانشگرانش ترسیم میکند.
کلید واژگان: ادبیات کرمانجی, سه خشتی, نقد ادبی فمنیستی, نوشتار زنانهSince folk poems are outside the realm of official literature, they have received less attention in the field of literary studies. Also, women are often overlooked as creators of literary works; and this has made it difficult to search for female individuality in the context of literary discourses. Thus, the role of women in shaping Kurmanj literature has not yet been addressed. This essay as a case study in the field of feminist literary criticism with an interpretive analytical approach, has tried to reveal the significance of female voice in the collection of Kurmanj Sechischtis, by discovering the signs of ecriture feminine. Sechischti lyrics are an important part of the literature and folklore of the Iranian Kurmanj nomads. A Sechischti has three hemistiches, each with eight to ten syllables, with words derived from nature and everyday life based on individual experiences and ethnic memories of anonymous poets. In search of these signs, the authors have examined 1386 poems; of these, 269 poems (a quarter of poems with gender identity) have obvious features of feminine expression. Sechischtis written by women, can be divided into five categories, in terms of subject matter: 1. love; 2. marriage; 3. immigration and war; 4. social role-playing; 5. advice, cursing, self-introduction etc. Signs of feminine expression in these poems are either denotative or connotative, each of which has been used in four different methods. In these short and simple folk poems, the woman’s soul is revealed without veil and mask and talks to the audience. She’s no longer a woman described by male writers, whether praiseworthy as a lover or a mother, or disgusting as a tempter or a witch. With the help of ecriture feminine, poetess describes the world around her through her own eyes for the audience, with all its amazing events and phenomena.
Keywords: Écriture féminine, Kurmanj literature, Sechischti, Feminist literary criticism
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.