جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شارف » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «شارف» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
یکی از مطرح ترین نظریه های سینمایی درباره عناصرسینما و زیباشناسی خاص سینما که با ارایه مفاهیمی چون گرامرو نحوسینمایی بسیار ستایش شده است, نظریه زیبا شناسی سینمایی استفان شارف است. مساله ای که مقاله حول آن شکل گرفته این است که روش شناسی شارف از فراگیری و جامعیت برای تحلیل تمامی گونه های سینمایی برخوردار نیست ؛ ازجمله اینکه در روش شناسی شارف ,که بسیار بر تجزیه و تحلیل سکانس ها و صحنه ها و نماها با دقتی مضاعف و علمی استوار است ,گاهی آن مازاد موجود در یک فیلم به مثابه یک گشتالت یا هیات و کلیت؛ یعنی آنچه کلیت ارگانیک فیلم افزون بر مجموع ریاضی گون آن به دست می دهد, از دست می رود. پرسش اصلی این است که چرا گروهی از فیلمها حتی نزد مخاطبین خاص محبوب می شوند که تحلیل های مبتنی بر روش شناسی شارف آنها را از شمول فیلمهای واجد زیبا شناسی سینمایی خارج دانسته و حتی بی ارزش محسوب می کند؟ وجه نادیده انگاشته شده فیلمهای کالت توسط شارف کدام است؟ پدیدار شناسی سینمایی چه راه حلی برای این کاستی ارایه می دهد؟ مقاله تلاش می کند با استفاده ازروش تحلیلی-توصیفی با رویکرد پدیدارشناسانه نشان دهد که هرچند در زمینه تاثیر گذاری وثمر بخش بودن آموزه های شارف برنخبگان سینمایی بامدافعان این روش شناسی همنظر است ؛ اما نمی توان برنابسندگی این روش شناسی تحلیل وتجزیه شکل گرایانه/ ساختگرایانه متون سینمایی وتعریفش از زیباشناسی سینمایی درمواجهه با بخش بزرگی ازآثار و محصولات سینمایی چشم پوشید. هدف مقاله نشان دادن اهمیت ادراک حسی وتجربه ی زیسته به مثابه بنیاد زیباشناسی درارزش داوری فیلمهای کالت است , براین اساس مقاله نظریات ریالیستی تماشاگر -محور پدیدارشناسان سینمایی چون آلن کازبیه و ویویان سابچک رابه عنوان بدیلی برای روش شناسی شارف یا هرنوع نگاه ساخت گرایانه ناب درتحلیل فیلمهای دارای طرفداران کالت ،که بیشترحول تجارب فردی یا ایدیولوژیهای خرده فرهنگی فرقه هاوگروه های کیش پرست، ونه هماهنگی وزیبایی کلاسیک و شکل و ساختار شکل می گیرند، معرفی می کند.
کلید واژگان: زیباشناسی, پدیدار شناسی, شکل گرایی, شارف, فیلمهای کالت}One of the most significant cinematic theories in the field of cinematic elements and aesthetics which has earned a huge admiration and attention, by introducing concepts like cinematic grammar and syntax, is Stefan Scharff's Cinesthetics.It seems that this Theory is not comprehensive in the case of all types and genres of motion picture industry,because of the extreme application of some precise mathematic-like methods which neglect the excesses of a movie as a Whole(Gestalt).The main question is why some kind of movies that did not matcu with Scharff's criteria are popular among even cinema's elite audiences? The Authors have tried in this paper by applying a semiological/etymological analysis of "aesthetic" term to highlight the point that even though they are agreed with the supporters of Sharff's methodology in the case of the impact and efficiency of Sharff's lessons on cinematic elites, the inadequacy of this formalistic/constructivist methodology in film analysis and Sharff'sCinesthetics definition of a large amount of motion pictures or cinematic products is not negligible. The authors infer to the sensual perception and lived experience as the basis of aesthetic. Therefore in regards to realistic"spectator-centric" opinions, the paper introduce cinematic ideas of cinematic phenomenologists like Alan Casebier and Vivien Sobchack as an alternative of Sharff's or any pure constructivist view in the case of Cult movies studies, movies which have biased fans or followers -and created on the basis of personal experiences or subcultural ideologies of cult followers and is not related to harmony ,classic beauty and forms or structures .
Keywords: : Aesthetic, Phenomenology, Formalism, Sharff, Cult Movies}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.