جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « محتوای آموزشی » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »

هدف از انجام این پژوهش، تبیین رویکرد آموزش دانشگاه های ایران به فرهنگ و ارتباط آن با کیفیت آموزش دروس پایه معماری در مقطع کارشناسی بود؛ زیرا مطالعه پیشینه پژوهش نشان داد موضوع فرهنگ در دانشگاه های ایران به ندرت مطرح شده است. اهمیت موضوع در این بود که دانشگاه ها تنها مراجع رسمی آموزش در ایران محسوب می شدند.

از آنجا که این پژوهش در دسته مطالعات کیفی و توصیفی قرار داشت، برای جمع آوری داده ها از ابزار کتابخانه، اینترنت، مصاحبه و مطالعات میدانی و نیز تحلیل محتوا به عنوان بهترین روش استفاده شد. در روند جمع آوری داده ها، مشخص شد این مصاحبه به شیوه مصاحبه گروهی و در چند مرحله، با سوالات باز، متمرکز و مسئله محور اندیکاسیون داشت.

آموزش باید در بستر مناسب و به صورت کار گروهی که از مصادیق رفتار فرهنگی است، انجام شود. در این پژوهش، جایگاه فرهنگ در دروس پایه معماری بررسی شد. یافته ها حاکی از آن بود که دانشکده های معماری تعریفی برای فرهنگ آموزشی نداشتند. برای نخستین بار مفهوم جدیدی با عنوان «فرهنگ آموزش» معرفی شد که ویژگی های آن با استفاده از با تحلیل داده های حاصل از مصاحبه استخراج شد.

شیوه آموزش معماری از حالت سنتی به دانشگاهی تبدیل شد و از توجه به فرهنگ بومی و ارزشهای آن غافل ماند. این مطالعه نشان داد دانشجویان باید در یک نظام آموزشی با جوهر فرهنگی پرورش یابند که این امر تنها با ایجاد فرهنگ آموزش میسر می شد. در نهایت، پژوهش، مدلی از دانشگاه فرهنگ ساز را ارایه کرد.

کتب درسی ویژگی ها و ابعاد گوناگونی دارد که داوری درباره کیفیت آن مستلزم ارزیابی همه جانبه و نقد و بررسی آن از جوانب مختلف است. درهمین راستا، مطالعه حاضر با هدف ارائه معیارهایی برای ارزیابی نقادانه کتب درسی دانشگاهی ازمنظر اصول طراحی پیام های آموزشی انجام شد. پژوهش حاضر با روش کیفی از نوع مطالعه کتاب خانه ای انجام شد که به صورت استقرایی منابع علمی، ازقبیل کتب و مقالات منتشرشده در موضوع موردبررسی، مطالعه و سپس موارد مطرح شده طبقه بندی و معیارهای جدید برای ارزیابی نقادانه کتب درسی ارائه شد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه منابع اطلاعاتی، کتب، و مقالات نمایه شده در مجلات معتبر داخلی و خارجی ای تشکیل می داد که در سال های 1380 تا 1396 و 2000 تا 2017 چاپ شده بودند. هم چنین نمونه گیری، در پژوهش حاضر، به روش غیرتصادفی از نوع هدف مند انجام شد. نتایج نشان داد که در نقد کتب درسی دانشگاهی علاوه بر توجه به بعد ظاهری، ساختاری، محتوایی، و نگارشی دو بعد دیگر وجود دارد که اهمیت بالایی دارد و آن عبارت است از بعد پژوهشی و بعد آموزشی. درنهایت، می توان نتیجه گرفت که اگر بعد آموزشی و پژوهشی در نقد کتب درسی دانشگاهی که نخستین هدف آن انتقال یک پیام آموزشی است نادیده گرفته شود نقد اثر موردنظر ابتر مانده و به غایت مقصود نرسیده است.

از اولین مسائل در بهینه سازی و ارتقای سطح کیفی رشته های تحصیلی توجه به برنامه درسی و محتوای آموزشی است که در سرفصل های آن رشته نمود می یابد. رشته علوم قرآن و حدیث، به سبب ارتباط با دو منبع وحیانی، باید از جامعیت مقبولی برخوردار باشد تا بتواند در تمام عرصه های دینی حضور پویا داشته باشد. احراز این جایگاه به برنامه ریزی دقیق در حوزه آموزش و پژوهش منوط است. مقطع کارشناسی به مثابه زیرساخت یک رشته باید بتواند توانمندی های لازم را در دانشجو ایجاد کند. این مطالبه قطعا منوط به آموزش استاندارد خواهد بود. مطالعه نقادانه و آسیب شناسانه در سرفصل و برنامه آموزشی می تواند بخشی از مطلوب ما را محقق کند. انطباق نداشتن و متناسب نبودن برنامه درسی و محتوای آن با عنوان رشته، ضعف در تعیین اهداف دروس و سرفصل آن ها، ضعف در تعیین منابع، تکراری بودن بعضی مباحث، فقدان ارتباط منطقی بین دروس، خلا نگاه نظاممند در تدوین سرفصل کارشناسی در عنایت به مقاطع سه گانه، بی توجهی به مسئله ارزش یابی در سرفصل و نیز متوازن نبودن دو حوزه مطالعات قرآنی و مطالعات حدیثی از نظر درسی از جمله آسیب های جدی این برنامه درسی است.

اصلی ترین سوالی که مقاله دنبال کرده است این است که رسانه های پیشرفته و کارتل های رسانه ایعلاوه بر آگهی، فروش خبر و عکس از چه روش دیگری برای درآمد زایی استفاده می کنند که میتوانند اینگونه رسانه های خود را توسعه دهند؟از سوی دیگر برای محقق این سوال نیز اهمیت داشتکه چه عاملی سبب می شود که خبرنگاران رسانه هایی مانند بی بی سی، سی ان ان ، رویترز ،خبرگزاری فرانسه ، آسوشیتدپرس و مانند این ها از تخصص ها و ویژگی های برجسته ای نسبت بهدیگران برخوردار باشند؟در میان سوال های فرعی که هسته اصلی انجام تحقیق را شکل می دادند می توان به این سوالاشاره کرد:اساسا چه تفاوتی میان کلاس های آموزش ژورنالیسم، مدرسان و منابع آموزشی کشورمان بااروپا و آمریکا وجود دارد؟ همچنین شیوه های جدید کسب درآمد از طریق فروش محتوا، برون سپاریامر آموزش به هاب های بزرگ آموزشی و رسانه یی و تبدیل شدن آموزش رسانه یی به صنعتی نرمافزاری در اقتصاد رسانه یی موضوعاتی هستند که در این مقاله به آن پرداخته می شود و علاوه بر بیانتفاوت های شیوه های آموزش ژورنالیسم میان مراکز رسانه یی غربی و کشورما پیشنهاداتی هم کهبرآمده از نتایج تجربی این پژوهش است برای بهبود امر آموزش و درآمد زایی در رسانه های داخلیارایه می شود.آنچه که این مقاله به عنوان نتیجه به آن می پردازد نشان از آن دارد که رسانه های بزرگ واقتصادی جهان که در کار پژوهشی به عنوان کارتل های رسانه ای - اقتصادی از آن ها یاد شدهاست شیوه های جدیدتری را برای کسب درآمد انتخاب کرده و شیوه هایی مانند آگهی های تجاری ورپورتاژهای خبری را در کنار این شیوه های جدید استفاده می کنند. " فروش محتوای آموزشی"همان شیوه ی جدید درآمدزایی رسانه هایی مانند رویترز، بی بی سی، تامسون،خبرگزاری فرانسه ومانند اینهاست،شیوه ای که در سال های اخیر که امر آموزش و ژورنالیسم حرفه ای اهمیتی دوچندانبرای رسانه ها پیدا کرده است درآمدهای هنگفت میلیون دلاری را نصیب رسانه ها کرده است.

این مقاله بر اساس برخی از نتایج یک طرح پژوهشی و به منظور پاسخ به این پرسش طراحی شده است که رسانه های پیشرفته و کارتل های رسانه ای علاوه بر آگهی، فروش خبر و عکس از چه روش دیگری برای درآمدزایی استفاده می کنند؟ به نظر ما این رسانه ها نخست آنکه همانند شرکتهای تجاری عمل می کنند و دو دیگر آنکه، رفتار رسانه ای خود را بر مبنای مدلهای رسانه ای تجاری توسعه می دهند و به همین دلیل هم بدنبال توسعه روش ها جدید درآمدزایی اند. این مقاله، همچنین به این پرسش پاسخ می دهد که چه عاملی سبب می شود که خبرنگاران رسانه هایی مانند بی. بی. سی، سی. ان. ان، رویترز، خبرگزاری فرانسه، آسوشیتدپرس و مانند این ها از تخصص ها و ویژگی های برجسته ای نسبت به دیگران برخوردار باشند؟ از دیگر پرسش های پژوهشی این تحقیق این است که چه تفاوتی میان کلاس های آموزش روزنامه نگاری، مدرسان و منابع آموزشی کشورمان با اروپا و آمریکا وجود دارد؟ علاوه بر این، شیوه های جدید کسب درآمد از راه فروش محتوا، برون سپاری امر آموزش به هاب های بزرگ آموزشی و رسانه ای و تبدیل شدن آموزش رسانه ای به صنعتی نرم افزاری در اقتصاد رسانه ای از جمله موضوعاتی اند که در این مقاله به آنها پرداخته می شود. علاوه بر بیان تفاوت های موجود در شیوه های آموزش روزنامه نگاری میان مراکز رسانه ای غربی و کشور ما پیشنهاداتی هم که برآمده از نتایج تجربی این پژوهش است برای بهبود امر آموزش و درآمدزایی در رسانه های داخلی ارایه می شود.
آن چه که این مقاله به منزله نتیجه به آن می پردازد نشان از آن دارد که رسانه های بزرگ و اقتصادی جهان که در اینجا ما آنها را به عنوان کارتل های رسانه ای اقتصادی دسته بندی کرده ایم، شیوه های جدیدی را برای کسب درآمد انتخاب کرده و علاوه بر استفاده از آگهی های تجاری و رپورتاژهای خبری از این شیوه های جدید نیز سود می برند. از آن جمله می توان به «فروش محتوای آموزشی» اشاره کرد که در رسانه هایی مانند رویترز، بی. بی. سی، تامسون، خبرگزاری فرانسه و مانند آن، استفاده می شود. این شیوه در سال های اخیر که امر آموزش و روزنامه نگاری حرفه ای اهمیتی دوچندان برای رسانه ها پیدا کرده است درآمدهای هنگفت میلیون دلاری را نصیب این گونه رسانه ها کرده است.