به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اشخاص آسیب دیده" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"

تکرار جستجوی کلیدواژه «اشخاص آسیب دیده» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی اشخاص آسیب دیده در مقالات مجلات علمی
  • محمدجواد ملکا آشتیانی*

    روزانه حوادث طبیعی چون سیل و زلزله و انسانی چون تصادف های وسایل نقلیه و اثرات ناگوار و ناگهانی بیماری‏ های مختلف، رخ می دهد. دولت ها برای مقابله با آثار سوء اتفاق ها و بیماری ها تدابیر بسیاری اندیشیده اند؛ اما مسئله این است که همیشه نهادهای امدادرسانی و درمانی، نمی توانند به موقع، به مصدومان سوانح و یا بیماران یاری رسانند و حتی در مواردی تعداد امدادگران و کادر پزشکی کفاف رسیدگی را نمی دهد. در چنین شرایطی توجه به صحنه سانحه و بروز اثرات بیماری، خالی از فایده نیست، چرا که به طور مثال در صحنه ی تصادف ها، علاوه بر افرادی که مصدوم شده اند، افراد دیگری پیدا می شوند که در تصادف نبوده اند و یا اگر بوده اند، جان سالم به دربرده اند و قادرند به سرعت درصحنه سوانح به یاری هم نوعان مصدوم بشتابند. این یاری رسانی زودهنگام در بسیاری موارد موجب نجات جان افراد می شود، درحالی که اگر یاری‏ رسان بالقوه، وقت را در انتظار رسیدن نیروهای پزشکی و امدادرسانی تلف می کرد، به هیچ وجه آن فرد جان سالم به درنمی برد. سیاست اتخاذی نظام حقوقی کامن لا درزمینه ی یاری رسانی، در قالب نهادی تحت عنوان یاری رسان نوع دوست قرار گرفته است و شباهت انکارناپذیری با سیاست اتخاذی فقه اسلامی در این خصوص دارد، آنجا که در فقه اسلامی دستاویز حمایت از چنین افراد هم نوع دوستی، قاعده ی احسان است که اتفاقا همانند قاعده ی کامن لایی یاری رسان نوع دوست، در جهت حمایت این افراد و نه اجبار، مورداستفاده قرار می گیرد.

    کلید واژگان: تکلیف, قاعده ی احسان, یاری‏ رسانی, اشخاص آسیب دیده, ترک فعل محض
    Mohammad Javad Malka Ashtiani *

    Natural disasters such as floods and earthquakes, along with human-made incidents like vehicle accidents and the sudden adverse effects of various illnesses, occur daily. Governments have formulated numerous measures to address the negative impacts of such events and diseases; however, the challenge remains that humanitarian and medical organizations cannot always provide timely assistance to victims of disasters or patients. In some cases, the number of rescuers and medical personnel is insufficient to handle the situation. In such circumstances, paying attention to the scene of the accident and the emergence of illness effects is not without benefit. For example, at accident scenes, in addition to those who are injured, there may be others who were not involved in the accident or who, if they were, have emerged unharmed and are capable of quickly assisting their injured fellow humans. This early assistance often saves lives; whereas, if the potential helper were to waste time waiting for medical teams and rescue services, the injured individual might not survive. The legal framework of common law concerning assistance is encapsulated in an institution known as “the Good Samaritan, ” which bears undeniable similarities to the approach taken in Islamic jurisprudence regarding this matter. In Islamic jurisprudence, the basis for supporting such individuals is the principle of “ehsan” (benevolence), which, similar to the common law principle of the Good Samaritan, is applied in the interest of supporting these individuals rather than through coercion.

    Keywords: Obligation, Principle Of Ehsan, Assistance, Injured Individuals, Pure Omission
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال