به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تکرار" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"

تکرار جستجوی کلیدواژه «تکرار» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • زهرا صرفی*، محدثه کریمی نیا
    «روزمرگی» از اصطلاحات عصر مدرنیسم است و انسان مدرن را اسیر خود ساخته است. روزمرگی تکرار زندگی روزمره با اکتفا به اهداف پست و به دور از رشد است. نظر به فراگیر شدن چالش روزمرگی در دوران معاصر، این پژوهش در نظر دارد تا در چهارچوب روش تحلیلی توصیفی این مفهوم را در قرآن کریم توصیف کند. معادل لفظی صریح و روشنی برای اصطلاح روزمرگی در قرآن کریم وجود ندارد، اما با مطالعه و تحلیل آیات قرآن به دست می آید که طیف وسیعی از آیاتی که به زندگی دنیا و سبک زندگی مادی اشاره دارد، مشتمل بر مولفه های روزمرگی است. نکته حائز اهمیت آن است که انسان ناگزیر از زندگی روزمره است و این مسئله با روزمرگی تفاوت دارد؛ ازاین رو در قرآن کریم نیز این دو موضوع از یکدیگر تفکیک شده است. قرآن کریم انسان را از سرگرمی به تکرارهای بی ارزش و اهداف پست نهی می کند و از هرگونه توقف و ایستایی در گذر زمان و رشد نکردن، بلکه افول و سقوط نهی کرده است. این سرگرم شدن به امور روزمره و بی توجهی به رشد و کمال اصیل، انسان را از درک درست معنای حقیقی زندگی باز می دارد و به افسردگی مبتلا می سازد. به میزانی که این نشانه ها در زندگی انسان نمایان شود، او به روزمرگی مبتلا شده است.
    کلید واژگان: روزمرگی, روزمره, تکرار, اهداف پست, رشد نکردن
    Zahra Sarfi *, Mohadeseh Karimi Nia
    "Everydayness" is a term from the modernist era that has ensnared the modern human being. Everydayness involves the repetitive cycle of daily life, focusing on lowly goals devoid of growth. Given the prevalence of the challenge of "everydayness" in contemporary times, this research aims to describe this concept in the Holy Quran within an analytical-descriptive framework. There is no explicit and clear literal equivalent for the term "everydayness" in the Holy Quran. However, through studying and analyzing Quranic verses, it is found that a wide range of verses referring to worldly life and material lifestyles encompasses elements of everydayness. It is crucial to note that while humans are inevitably engaged in daily life, this differs from the concept of everydayness. Thus, in the Holy Quran, these two topics are distinguished from each other. The Quran discourages humans from indulging in meaningless repetitions and lowly goals, and from any stagnation and lack of growth over time, instead warning against decline and downfall. Engaging in trivial daily activities and neglecting genuine growth and perfection prevents humans from understanding the true meaning of life and leads to depression. The extent to which these symptoms appear in a person's life indicates their affliction with everydayness.
    Keywords: Everydayness, Daily Life, Repetition, Lowly Goals, Lack Of Growth
  • عزت الله مولایی نیا*، علی احمد ناصح، علی بدری
    سوره آل عمران از سوره مدنی است که غالب محتوای آن در اوامر و نواهی و تبیین برخی از احکام بوده و بخشی از سوره نیز به مورد خطاب قرار دادن اهل کتاب و بخش دیگر به پردازش داستان آل عمران اختصاص دارد. این سوره نسبت به سوره های مکی دارای ویژگی های خاصی است. پژوهش حاضر با بهره گیری از ابزار سبک شناسی و روش توصیفی- تحلیلی می کوشد ویژگی های برجسته سبک این سوره در بعد علم معانی را مورد مطالعه قرار دهد و کارکرد هر یک از لایه های سبکی را در تبیین معانی مورد نظر بیان کند تا از این زاویه، کارکرد عناصر سبک ساز و ویژگی های برجسته سبک زبانی- بیانی این سوره را به نمایش بگذارد. برآیند پژوهش نشان می دهد که یکی از مهم ترین ویژگی های سبک این سوره، اسلوب «نداء» با ساختارهایی چون: «یا اهل الکتاب‏»، «یا ایها الذین آمنوا»، «رب»، «ربنا» و «یا مریم» است که در هر یک از این پنج اسلوب ندا به فراخور آیات، معانی قصد شده که با این سبک تناسب دارد. به علاوه دقت در سبک ندای مستقیم و غیر مستقیم و تفاوت هر یک در اظهار معانی از جمله دستاوردها و نوآوری های این پژوهش است. افزون بر این، در این سوره در بسیاری از آیات، ترتیب و چیدمان جمله ها آهنگین بوده و گونه های مختلف تکرار و کارکرد شایسته موسیقی معنوی آن در تبیین معانی آیات شایان توجه است.
    کلید واژگان: سوره آل-عمران, سبک شناسی, اسلوب, نداء, تکرار
    Ezatollah Molaeiniya *, Ali Ahmad Naseh, Ali Badri
    Surah Āl ʿImrān is one of the Madani surahs and the majority of its content concerns commands, prohibitions and the explanation of some rulings, and part of the surah is dedicated to addressing the People of the Book and another part is allocated to processing of the story of Āl ʿImrān. This surah has special characteristics as compared with Makki surahs. The present research, using stylistics and a descriptive-analytical method, tries to study the prominent features of the style of this surah in terms of semantics and the function of each of the stylistic layers to explain the intended meanings in order to display the function of style-making elements and the prominent features of the linguistic-expressive style of this surah. The results of the research shows that one of the most important characteristics of the style of this surah is interjection appearing in structures such as "Ya Ahl al-Kitab", "Ya Ayyuhha Al-Dhinna Amanwa", "Rabbi", "Rabbana" and "Ya Maryam" in each of which there are intended meanings that fit this style. In addition, accuracy in direct and indirect interjection and the difference of each in expressing meanings are among the achievements and innovations of this research. Moreover, in many ayahs of this surah, the order and composition of the sentences are melodious, and the various types of repetition and the appropriate function of its spiritual music in explaining the meanings of the ayahs are noteworthy.
    Keywords: Surah Āl ʿImrān, stylistics, style, interjection, repetition
  • عبدالوحید نویدی*
    انسجام متنی یکی از مهم ترین موضوعات مطرح شده در دستور زبان متن است. این نظریه به بررسی و تحلیل عناصری می پردازد که اجزای تشکیل دهنده متن را به هم مرتبط می سازد. برای اینکه یک متن منسجم باشد به سه عامل واژگانی، دستوری و پیوندی نیازمند است. هر یک از این سه عامل خود به چند زیر مجموعه تقسیم می شوند و وجود آن ها در یک متن، باعث انسجام و پیوند اجزای تشکیل دهنده آن متن خواهد شد. نگارنده در مقاله پیش رو بر آن است تا به روش توصیفی - تحلیلی، انسجام واژگانی را در سوره سجده بررسی کند و میزان انسجام و پیوند میان آیات و اجزای آن را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد. نتایج مقاله حاکی از آن است که سوره سجده در حوزه ی واژگانی که شامل تکرار و هم آیی است، از انسجام بالایی برخوردار است. مهم ترین عامل این انسجام به تکرار برمی گردد که با پراکنده شدن در سراسر متن، آیات و اجزای مختلف متن را به هم پیونده زده است. در حوزه هم آیی نیز عنصر تضاد نقش پررنگی در سوره ایفا کرده است؛ امری که در راستای معنا و مضمون اصلی متن یعنی تقابل میان مومنان و کافران به کار رفته است.
    کلید واژگان: قرآن کریم, سوره سجده, انسجام واژگانی, تکرار, باهم آیی
    Abdolvahid Navidi *
    Textual coherence is one of the most important theories raised in text grammar. This theory examines and analyzes the elements that connect the constituent parts of the text. In order for a text to be coherent, it needs three lexical, grammatical and linking factors, each of which are divided into several subgroups, and their presence in a text creates the coherence and cohesion of the constituent parts of that text. The present descriptive-analytical article aims to analyze the lexical coherence in Surah As-Sajdah and to analyze and evaluate the degree of coherence and cohesion between the ayahs and its components. The results of the article indicate that Surah As-Sajdah has a high degree of lexical coherence that includes repetition and collocation. The most important reason of this cohesion comes from repetition, which by being scattered throughout the text, connects the ayahs and different parts of the text together. As for collocations, antonymy has played a prominent role in this surah. It is used in line with the main meaning and theme of the text, which is the confrontation between believers and unbelievers.
    Keywords: the Holy Qurʾān, Surah As-Sajdah, lexical coherence, repetition, collocation
  • حسین حاجی پور*، حجت الله بیات

    اقناع به عنوان فرایند تاثیرگذاری هوشمندانه،شیوه های متعددی دارد که در تبلیغ دینی هم کاربرد داشته اند. از آنجا که برخی شیوه های تاثیرگذاری بر مخاطبان، اخلاقی نیستند،عدم کاربست آنها در تبلیغ دینی اولویت دارد و لذا این پژوهش با روش تحلیل داده بنیاد به دنبال آن بوده تا به این پرسش پاسخ دهد که کدام شیوه های اقناعی موجود در تبلیغ دینی، پرکاربرد و استفاده از آنها چقدر با قرآن و احادیث همسو بوده است.طبق روش مذکور مشخص شد که استدلال ،تکرار ،امیدآفرینی ،ایجاد ترس ،ایجاد نیاز و استناد به مشاهیر کاربرد بیشتری نسبت به سایر شیوه های اقناعی موجود در تبلیغ دینی داشته اند. از تحلیل قرآنی و روایی این شیوه ها، همسویی غالب شیوه ها در تبلیغ دینی بر محور آیات و احادیث به دست آمد. البته استدلال از منظر قرآن، بصیرت افزا،دارای چینش منطقی،ساده،شفاف و دارای فرصت انتخاب است. تکرار مورد نظر احادیث به دور از اغراق، متناسب با ظرفیت و به دور از تحمیل پیام است. امید آفرینی و ایجاد ترس، متوازن و به دور از قالب های ضد اخلاقی اند. ایجاد احساس نیاز، متناسب با ظرفیت و به دور از امیال کاذب می باشد و استناد به مشاهیر بر محور تخصص آنها و حق انتخاب مخاطب بنا می شود.

    کلید واژگان: شیوه های اقناع, تبلیغ دینی, استدلال, تکرار, امیدآفرینی, ایجاد ترس, ایجاد نیاز, استناد به مشاهیر
    Hossein Hajipour*, Hojatollah Bayat

    Persuasion as a process of intelligent influence has several methods that have been used in religious propaganda. Since some methods of influencing the audience are not ethical, their non-use in religious propaganda is a priority, and therefore this research has sought to answer the question of which persuasive methods in religious propaganda are widely used and used. How many of them are in line with the Qur'an and hadiths. According to the mentioned method, it was found that reasoning, repetition, creating hope, creating fear, creating need and citing celebrities have been used more than other persuasive methods in religious propaganda. From the Quranic analysis and narration of these methods, the alignment of the dominant methods in religious propaganda based on verses and hadiths was obtained. Of course, from the Qur'anic point of view, reasoning is insightful, logical, simple, clear, and selective. The intended repetition of hadiths is far from exaggerated, commensurate with capacity, and far from imposing a message. Creating hope and creating fear is balanced and away from immoral forms. Creating a sense of need is commensurate with the capacity and away from false desires, and citing celebrities is based on their expertise and the audience's right to choose.

    Keywords: Methods of persuasion, religious propaganda, reasoning, repetition, creating hope, creating fear, creating need, grounded theory
  • عباس گنجعلی*، محمدحسین کاکویی، حجت الله فسنقری، سید مهدی نوری کیذقانی

    دعای عرفه امام حسین7 متنی ادبی است که پژوهش هایی فراوان درباره آن انجام شده است. در این متن ادبی، گونه های بیانی و زیبایی شناختی متعدد و بسیار چون تصویر و انواع مختلف موسیقی، مانند اقسام متنوع تکرار به کار رفته و در کنار همه این موارد، متن از نظرگاه هایی لطیف و رویکردهای روانشناختی و دیگر موارد نیز برخوردار بوده که حقیقت این دعا را دست نیافتنی ساخته است. پژوهش حاضر در صدد بررسی یکی از این سبک های بیانی و زیباشناختی، یعنی پدیده تکرار- به عنوان نوعی موسیقی کلامی درونی- و کارکرد هنری آن است و سعی دارد از طریق بررسی گونه های مختلف تکرار، مانند تکرار حرف، کلمه، جمله، وزن و غیره، برخی زوایا و رازها و حقایق این دعا را آشکار سازد تا خواننده و شنونده هرچه بیش تر از آن لذت ببرد. علت انتخاب موضوع، وجود فراوان عنصر تکرار و انباشت تراکمی آن در این دعا است که به منظور برجسته سازی مضامین یا تاکید بر یک حالت روحی روانی خاص و انتقال آن به کار رفته است ،در حالی که این مهم از عهده کلام عادی خارج می باشد. تکرار در این دعا، کارکردهای خود را در زمینه های صوت ضرباهنگ ساز و معناشناسی به خوبی انجام داده است و تنها برای آرایه و یا بخشی زاید بر متن نیست. این تحقیق به شیوه توصیفی تحلیلی بر اساس پردازش داخلی متن انجام شده و تلاش کرده است تا از مناسب ترین نمونه ها و مهم ترین عناصر زیباشناختی و معناشناختی استفاده کند.

    کلید واژگان: امام حسین(ع), دعای عرفه, زیبایی شناسی, موسیقی درونی, تکرار
    Abbas Ganjali *, MohammadHussein Kakui, Hojatollah Fasanqori, Seyyed Mahdi Nori Keyzoghani

    Imam Hussain's Arafa supplication is literary text on which many research have been carried out. This literary text includes various expressive and aesthetic variations such as image and different kinds of music such ad different types of repetition. Apart from the mentioned features for this text, it is an intricate text enjoying psychological features and the like which has made the truth of this supplication unreachable. The current research is to investigate one of these expressive and aesthetic styles, repetition as a kind of internal verbal music and its artistic function. The researcher tries to study different types of repetition such as letter repetition, word repetition, and sentence and rhyme repetition and etc. so that some mysteries and truths of this supplication is clarified to help the readers enjoy reading his supplication.  The reason for choosing the subject is the abundance of the element of repetition and its cumulative accumulation in this supplication, which has been used in order to highlight the themes or emphasize a certain mental state, while this is beyond the scope of ordinary speech. It seemed that studying this topic could be useful for the reader. Repetition in this supplication has performed its functions well in the fields of rhythmic sound and semantics, and it is not just for the text decoration or extra part of the text. This research has been done in a descriptive-analytical method based on internal text processing and has tried to use the most appropriate examples and the most important aesthetic and semantic elements.

    Keywords: : Du‘a Arafah, significance, repetition structure, Aesthetics
  • عباسعلی علی محمدی*، مهدی افچنگی، سید رضا موسوی

    ویژگی های شخصیتی، شاکله اجتماعی و سبک زندگی بنی اسراییل سبب شده است تا داستان زندگانی بنی اسراییل از پربسامدترین داستان ها در قرآن کریم قرار گیرد. گویا خداوند به جهت شاخصه های مختلفی که در رفتار و زندگی قوم یهود به عنوان یک امت دینی بوده است را الگویی مناسب جهت تربیت اجتماعی مسلمانان و ساخت امت اسلامی دیده است. ویژگی هایی چون «مادی گرایی و تجربه گرایی، باور به برتری نژادی بر دیگران، دنیاطلبی، نسبت های ناروا به انبیاء، صف آرایی یهود در برابر ظهور پیامبر خاتم (ص)...»، از جمله این شاخصه ها است. با توجه به ویژگی های بنی اسراییل، می توان آنها را به عنوان یکی از جدی ترین تهدید برای امت اسلامی فرض کرد. راز تکرار داستان بنی اسراییل در قرآن کریم این است که جامعه اسلامی در زمان حیات پیامبر (ص) و پس از آن، از نگون بختی یهود پند گیرند و از زندان ناراستی و بدعهدی رها شوند تا گرفتار فتنه و عذاب الهی نشوند. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه ای و منابع تفسیری و تاریخی است.

    کلید واژگان: رفتارشناسی, بنی اسرائیل, تکرار, موسی, یهود
    Abbasali Alimohammadi *, Mahdi Afchangi, Sayyed Reza Mosavi

    The personality traits, social structure and lifestyle of the Israelites have caused the life story of the Israelites to be one of the most frequent stories in the Holy Quran. It seems that God has seen the Jewish people as a religious nation as a suitable model for the social education of Muslims and the building of the Islamic nation due to the various characteristics in the behavior and life of the Jewish people. Features such as "materialism and empiricism, belief in racial superiority over others, worldliness, unfair relationships with prophets, Jews lining up before the appearance of the last Prophet (PBUH)..." are among these characteristics. Considering the characteristics of Bani Israel, they can be considered as one of the most serious threats to the Islamic nation. The secret of repeating the story of the Children of Israel in the Holy Quran is that the Islamic community during the lifetime of the Prophet (PBUH) and after, should learn from the misfortune of the Jews and be freed from the prison of untruth and breach of promise so that they do not fall into sedition and divine punishment. The research method is descriptive-analytical based on library sources and interpretive and historical sources.

    Keywords: Behaviour, Bani Israel, repetition, Moses, Jews
  • ولی الله مولایی فرد، محمدمهدی کریمی نیا *، مجتبی انصاری مقدم

    اسلوب روایت به شیوه بیان، تدبر و تمهیدی است که نویسنده در بیان یا نوشتن داستان از آن بهره می‌جوید. هر داستان بنا به تفاوت نگرشی نویسنده شیوه خاصی را برگزیده و آن را دنبال خواهد کرد. در بررسی داستان‌های قرآنی، اسلوبی که به کار رفته به معنای تالیف سخن و اختیار الفاظ است که این اسلوب منحصری است که نه شعری و نه صورت نثری دارد. داستان قرآن در اسلوب روایی خود بهره‌گیری هوشیارانه از عناصر داستان داشته به طوری که در عین دوری از غلطیدن در اوهام و خیالات داستان‌های بشری، حاوی مضامین بلند فطری و طرح داستان و عناصر مهمی چون گفتگو، شخصیت‌پردازی و...، مانایی عصری مضامین قرآن، خلق اسلوب‌های جدید داستان‌پردازی، فاصله‌گذاری و پرورش نوعی تخیل هنرمندانه و بالاخره تکرار محتوای داستان در زوایای‌دید مختلف از اصلی‌ترین جنبه‌های روایی قرآن می‌باشد. بسیاری از داستان‌های قرآنی، شروعش از نقل و در زمانی زنده و حاضر و سپس بازگشت داستان به انواعی از داستان کامل در عین حال متداخل از نظر موضوع و درونمایه با طرحی زیبا، در زمانی پیچیده و مجددا بازگشت به زمان نقل اولیه با استفاده از همه عناصر داستان‌پردازی از بدایع قرآن می‌باشد. شگردهای تربیتی در غالب داستا‌ن‌های قرآنی، بزرگترین ارمغان ساختارگرایی در حوزه نظریه ادبی به شمار می آید. در این پژوهش با بررسی سه مولفه ایجاز و تفصیل، فواصل و تکرار این نکته حاصل خواهد شد که داستان‌های قرآنی در کنار جنبه های تربیتی‌اش، جنبه های هنری آن نیز به وجه احسن بازگو شده است.

    کلید واژگان: ایجاز, فواصل, تکرار, داستان, اسلوب روایی
  • فرحناز شاهوردی، محمود شهبازی، قاسم مختاری، سید ابوالفضل سجادی

    بارزترین ویژگی نهج البلاغه،عبارت پردازی زیبا، آرایش لفظی و روح و آهنگ حماسی آن است. کمتر جمله و عبارتی در سخنان امیرالمونین علی (ع) به چشم می خورد که مسجع و موزون نباشد. از این رو کلام ایشان عرصه گاه پیدا و پنهان «جادوی مجاورت» است. جادوی مجاورت آن گونه که شفیعی کدکنی می گوید به معنای تکرارهای آوایی است که کارکردی معنایی درم تن ایجادکنند. منظور از کارکردهای معنایی؛انسجام و اتحاد معنایی بخشیدن به واژگانی است که از لحاظ معنایی از هم دورند و یا آفرینش معنای تازه از ورای تشابه صوری دو واژه ی متب این در مجاورت هم. این پژوهش با تحلیل جادوی مجاورت در دو محور هم نشینی و جانشینی، هنرسازه هایی که در فرآیند انتخاب و ترکیب واژگان بر این دو محور، دست به آشنایی زدایی در بافت معمول کلام می زند را بازمی شناساند و معانی تازه ای که از این رهگذر در اسلوب و ساختاری نو خلق می شود را به مخاطب می نمایاند. آن چه از این پژوهش بدست آمد به ما نشان می دهد جادوی مجاورت در کلام امیرمومنان (ع) در همگونی و هم آوایی الفاظ و کلمات منحصر نمی شود و حضرت بی نیاز از صنایع بدیع و در درونی ترین لایه های بافت کلام که همان موسیقی معنوی است نیز دست به آفرینش معانی می زند. جادوی مجاورت در این عرصه با ایجاد تناسب های پنهانی میان اجزاء سخن، نقش خود را به عنوان عنصری بی بدیل در اعجاز کلام حضرت علی (ع) نشان می دهد.

    کلید واژگان: جادوی مجاورت, موسیقی درونی, تکرار, نهج البلاغه, خطبه ها
    Farahnaz Shahverdi, Mahmood Shahbazi, Qasem Mokhtari, seysd Abolfazl sajadi

    According to Islamic jurisprudence, whoever commits a forbidden act deserves punishment in the Hereafter. Regarding the entitlement to the worldly punishment, some taboos, according to the circumstances, are subject to a certain punishment, namely, “hadd”, “qisas” and “compensation”; the cause, type and amount of each of them are specified in the Holy Shari’a. But there is no specific punishment assigned to some taboos in the Shari’a. Regarding those taboos lacking any assigned punishment, the rule of the “punishment for all forbidden acts” is a well-known law among the jurists, according to which all forbidden acts should be punished.Banking on the generality of this rule in the executive arena leads to unlimited expansion of repressive policies. Basically, this paper, using a descriptive-analytical-critical method, seeks to shed more light upon Imam Ali’s (AS) encounter with taboos lacking any assigned punishment. Based on that, the paper criticizes the generality of the law of “punishment for all forbidden acts”. According to the results, the measures taken by Imam Ali (AS) against such taboos does not necessarily end in punishment. The manner in which the Imam confronted the taboos can be explained in two forms: deterrent measures and reactionary measures. The punishment has been only one of the types of reactionary measures. In the biography of Imam Ali (AS), it says that, on condition of necessity, the act of punishment to deal with taboos is not denied, but is an absolute reliance on it for deterring taboos and using it in any case, regardless of other measures and arrangements, is debatable.

    Keywords: Imam Ali, Jurisprudence, Punishment, The rule of “punishment for all forbidden acts”
  • الهه هادیان رسنانی*

    آیات سوره کافرون از آیات نیازمند بازنگری در زمینه ترجمه و تفسیر است. بیشتر مترجمان و مفسران، آیات چهارگانه دوم تا پنجم این سوره را بر وجه تکرار، ترجمه و تفسیر کرده اند؛ گرچه وجوه دیگری غیر از تکرار نیز در ترجمه و تفسیر این آیات بیان کرده اند که به نظر می رسد باتوجه به دلالت فرازمانی و فرامکانی آیات قرآن و نیز وجوه اعرابی لفظ «ما» در آیات که چهار مرتبه به صورت متفاوت در سیاق آیات به کار رفته است، هیچ کدام از ترجمه ها و تفاسیر، کامل نیستند و چه بسا بتوان با توجه به دیدگاه های مطرح، وجهی نوین برای ترجمه و تفسیر آیات شریفه مذکور بیان داشت. لذا جستار حاضر درصدد است با روش توصیفی - تحلیلی، به بازیابی مفهوم آیات پنج گانه نخست سوره کافرون پرداخته و ضمن نقد ترجمه ها و تفاسیر قرآن کریم، بر این نکته تصریح نماید که برخلاف آنچه بیشتر مفسران و مترجمان قرآن تاکنون پنداشته اند، این آیات شریفه، خالی از تکرار است و در دلالت ناظر به گذشته و حال و آینده و به صورت ابدی، و نیز در مقایسه میان معبود و شیوه عبادت توحیدی و کافرانه، نفی هرگونه اشتراک میان اسلام و کفر می نماید.

    کلید واژگان: سوره کافرون, «ما» مصدری, «ما» موصول, تکرار, ترجمه, تفسیر
  • دل آرا نعمتی*، صدیقه پروان
    نقد و بررسی و پاسخگویی به آراء خاورشناسان در خصوص قرآن کریم، همواره یکی از دغدغه های قرآن پژوهان مسلمان بوده است. در اعتقاد مسلمانان، قرآن کلام الهی است و کلام و متن آن از حجیت کامل برخوردار است؛ اما مستشرقان ضمن عدم پذیرش این مطلب، شبهاتی را درباره متن قرآن کریم مطرح می کنند. ازجمله شبهات مستشرقان این است که تکرار آیات قرآن را دلیلی بر غیر وحیانی بودن قرآن دانسته اند؛ زیرا به باور آنان، تکرار در قرآن موجب آشفتگی، عدم انسجام و ابهام در متن قرآن شده است. چنین استنتاجی مسبوق به عوامل متعددی است از جمله: پیش فرض غیروحیانی بودن قرآن، مراجعه ناقص به قرآن، برداشت سلیقه ای از متن قرآن و بی توجهی به شیوه های بیانی و اهداف تربیتی قرآن کریم از تکرار آیات؛ زیرا اهداف تربیتی، تعیین کننده شیوه های بیانی قرآن، آن هم مطابق با مقتضای حال مخاطبان و موقعیت های بیانی کلام است. ازآنجاکه هدایت و تربیت از اهداف مهم قرآن کریم است، تکرار به عنوان یکی از شیوه های کارآمد تربیت در قرآن مورد اهتمام قرارگرفته و اهدافی همچون تحریک و تحریض، تنبیه و تذکر، تثبیت، تلقین، تهدید، هشدار و الگوسازی را مورد توجه قرارداده است. آنچه می توان گفت این است که تکرار یک موضوع، در هر موضع، رسالتی ویژه برعهده داشته و هدفی خاص را پی می گیرد که تنها با شناخت زبان قرآن ولطایف و اشارات آن و نیز درک اهداف و شیوه های بیانی قرآن می توان بدان راه یافت.در این پژوهش، گردآوری اطلاعات به روش اسنادی کتابخانه ای همراه با تحلیل محتوا است.
    کلید واژگان: زبان قرآن, تکرار, خاورشناسان, راهنمای قرآن, Blackwell
    Delara Nemati Pirali *, Sedigheh Parvan
    Criticism and response to the views of Orientalists regarding the Holy Qur’an has always been one of the concerns of Muslim Qur’anic researchers. According to Muslims’ belief, the Qur'an is the word of God and its word and text have full authority; But Orientalists, while not denying this point, raise doubts about the text of the Holy Quran. One of the doubts of Orientalists is that they have considered the repetition of verses of the Qur'an as a reason for the non-revelation of the Qur'an; Because, according to them, repetition in the Qur'an has caused confusion, incoherence and ambiguity in the text of the Qur'an. Such an inference is preceded by several factors, including: the presumption that the Qur'an is non-revelatory, incomplete reference to the Qur'an, a inconsequent interpretation of the Qur'anic text, and disregard for the expressive methods and educational purposes of the Holy Qur'an from repeating verses; Because the educational goals determine the expressive methods of the Qur'an, in accordance with the needs of the audience and the expressive situations of the word. Since guidance and pedagogy is one of the important goals of the Holy Quran, repetition has been considered as one of the effective methods of pedagogy in the Quran and goals such as incitement and stimulation, remarking and reminding, consolidation, empathy, threat, warning and recommending role-model have been envisaged. What can be said is that the repetition of a subject, in each position, has a special mission and pursues a specific goal that can be achieved only by knowing the language of the Qur'an and its subtleties and remarks, as well as understanding the purposes and methods of expression of the Qur'an. In this research, data collection is done by documental method with analyzing the contents
    Keywords: Language o Qur’an, repetition, Orientalists, Handbook of the Qur'an, Blackwell
  • عباس اقبالی*، منصوره طالبیان
    در خوانش متن های نظام مند ادبی و از جمله نهج البلاغه، خواننده با سویه هایی از قبیل سویه وزنی، آوایی و بلاغی روبه روست؛ نشانه هایی که با خوانش سایه معنایی، نشانه ها، سازواری ها، هماهنگی ها و ارتباطات پیدا و پنهان عناصر متن معلوم و مدلول های پیدا و ناپیدای این نشانه ها مشخص می شود. در این جستار بر اساس اصول نشانه شناسی و روش توصیفی تحلیلی، و با خوانش سایه معنایی، نامه چهل وپنجم نهج البلاغه(نامه امام به عثمان بن حنیف) بررسی و تحلیل شده است.دستاورد این تحقیق معلوم ساخته که در بافت و ساختار این نامه، حضور چشمگیر عناصر آوایی واژگان نقش بسزایی در برانگیختن و القای معنا به مخاطب ایفا کرده است. همچنین سایه معنی تکرار واکه هایی مانند «آ» و «ای» که سبب پیدایش نوعی هارمونی شده، بازتاب دهنده احساس درونی امام در برابر رفتار کارگزار حکومت است. بسامد فعل ماضی که از قطعیت گزاره ها و هشدارهای جدی امام حکایت دارد. با همراهی فعل مضارع توجه دادن به پیوند زمان و اندرز گرفتن از گذشته برای آینده را می رساند. سایه معنای کاربست تکنیک تزاحم تشبیه و استعاره، تناسبات تصویری که به پیوندهای درونی متن انجامیده از تاکید امیر مومنانR بر انگیزش حس تامل مخاطب در رفتارها و رویدادها و اقناع وی است.
    کلید واژگان: نهج البلاغه, عثمان بن حنیف, دلالت آوا, خوانش سایه معنا, تکرار
    Abbas Eghbali *, Mansooreh Talebian
    In reading systematic literary texts, including Nahj al-Balaghah, the reader is confronted with aspects such as metric, phonetic and rhetoric aspects; Symbols that are identified by reading the semantic shadow, signs, mechanisms, coordination, and the visible and hidden relationship of the elements of the text and the visible and invisible meanings of these signs. In this article, based on the principles of semiotics and descriptive-analytical method, and by reading the semantic shadow, the forty-fifth letter of Nahj al-Balaghah (Imam's letter to Uthmān ibn Hunaif) has been studied and analyzed.The results of this research show that in the context and structure of this letter, abundance of phonetic elements of words has played a significant role in motivating and inducing meaning to the audience. Also, the repetition of vowels such as "ā" and "ī", which have caused a kind of harmony, reflecting the Imam's inner feeling towards the behavior of the government agent. The frequency of the past verb, which indicates the certainty of the Imam's serious statements and warnings, with the present verb, it conveys attention to the connection between time and advice from the past to the future.The semantic shadow of using the technique of antagonism of metaphor, the visual proportions that made the internal links of the text, is due to Amir al-Mu'minīn's emphasis on motivating the audience to thinking on his behaviors and events and persuade him.
    Keywords: Nahj al-balaghah, Uthmān ibn Hunaif, Phone Implication, Reading the Semantic Shadow, Repetition
  • روح الله دهقانی، سید محمود طباطبائی *

    در قرآن برخی کلمات و جملات و حتی بعضی داستان ها در یک یا چند سوره به اشکال گوناگون تکرار شده اند که دانشمندان و پژوهشگران اسلامی و ادیبان آنرا یکی از اساسی ترین مولفه های اسلوب بیانی قرآن کریم و نشان دهنده اعجاز قرآن می دانند و با کاوش در نظم و سبک تعبیر و ترتیب کلمات و جملات وسیاق آیات فهمیده می شود که خداوند متعال در ورای هر واژه و عبارت هر چند تکراری هدف و منظور خاصی در نظر داشته و از بیان هر داستانی حتی به ظاهر یکسان و مشابه هدف دقیقی را دنبال نموده است. اما عده ای از طاعنان، ساختار تکرار در قرآن را یکی از معایب آن بر شمرده اند و معتقدند تکرار یک مطلب در سوره های مختلف نشان از درهم بودن و تشتت و پراکندگی آیات و تکراری بودن پیام قرآن است به طوری که خواننده با خواندن یک سوره بزرگ نیازی به خواندن سوره دیگر ندارد که نویسنده "نقد قرآن" بدان پرداخته است و در حقیقت این گروه خواسته اند فصاحت و بلاغت قرآن را زیر سوال ببرند.

    کلید واژگان: قرآن کریم, تکرار, اسرار تکرار, نقد قرآن, سها, شبهه تکراری بودن
    Seyed Mahmood Tabatabaei*, Roholah Dehghani

    In the Quran, some words and sentences and even some stories have been repeated in one or more chapters in various ways that scientists, researcher and literary scholars consider one of the most basic components of the Holy Quran's expressive style and represent the miracle of the Quran. The interpretation and arrangement of the words, sentences, and context verses imply that God Almighty has a specific purpose and goal behind avery word and expression, though repeated, with the exact same purpose of telling even a seemingly identical story. But, some historians have cited the structure of repetition in the Quran as one of its disadvantages and believe that repetition of one thing in different suras indicates that the verses are scattered and the Quranic message is repeated, so that the reader reads a large sura, no need to read any other surah that the author of 'The Quran Criticism' has addressed .In fact, the group is asking to question the eloquence of the Quran and to believe that the terms and vocabulary of this book are repetitive and inconsistent with its expressive miracle. In the repetition of the Quran, the sentences, the sentences, and the repetition of the Quran are part of the verbal repetition of the rhetorical and artistic aspect of the Quran. Part of it is about content repetition. This type of repetition in the Quran has come for purposes such as preaching, encouraging, threatening, penetrating into the minds, expressing the greatness of something like the day of Judgment and warning the believers and so on. Therefore, repetition in the Quran is not only a manifestation of rhetoric but also is a sign of the rhetorical miracle of the Quran.

    Keywords: Holy Quran, repetition, secrets of Repetition, Quran critisim, Soha, Being of Duplicity
  • غلام رضا معینی *، محمد فاضلی، رضا اشرف زاده

    یکی از زیباترین آرایه های بدیع لفظی، «واج آرایی» است که در قرآن کریم به وفور دیده می شود و نقش مهمی در تقویت موسیقی کلام دارد. با این حال، هرچند تحقیقات زیادی پیرامون بلاغت قرآن انجام شده، تا کنون پژوهشی جدی در جهت کشف این آرایه و تحلیل زیبایی های آن در قرآن، صورت نگرفته است. از دیگر آرایه های مبتنی بر تکرار واج، «نغمه حروف» را می توان نام برد که هرچند اهل بلاغت تا کنون به عنوان آرایه ای مستقل به آن نپرداخته اند، اما از تاثیر شگرف آن در زیباسازی و تقویت موسیقی سخن نمی توان چشم پوشید. این دو آرایه لفظی در قرآن کریم، ارتباط شگفت آوری هم با معنای کلام دارند و این ارتباط در موارد بسیاری قابل کشف و بررسی است. در این نوشتار که به روش تحقیقی- تحلیلی انجام گرفته، سعی شده تا تعریفی قابل قبول از «نغمه حروف»، درکنار «واج آرایی» ارائه شود. همچنین نمونه هایی زیبا از این دو فن بدیعی در قرآن کریم معرفی شده و به مواردی از تناسب دل انگیز این دو آرایه لفظی، با معنای کلام پرداخته شده و شاهد مثال هایی از ادبیات فارسی نیز در این زمینه ارائه گردیده است.

    کلید واژگان: قرآن, اعجاز ادبی, موسیقی, بدیع, تکرار
  • عباس اقبالی *، روح الله صیادی نژاد، محمدحسین فاضلی
    از جمله موضوعات مهم زبان شناسی نقش گرای هالیدی و رقیه حسن، انسجام و به هم پیوستگی متن است. هراندازه انسجام آوایی، واژگانی، دستوری و معنایی میان یک متن و عناصر آن بیشتر باشد؛ آن متن ماندگارتر خواهد بود. از این رو می توان گفت یکی از دلایل ماندگاری قرآن مجید همین انسجامی است که میان عناصر آن برقرار است و مایه برخی از پژوهش های ادبی قرآنی گشته است. در این جستار با روش توصیفی– تحلیلی، «انسجام واژگانی» در سوره «عنکبوت» واکاوی شده است. از دستاورد های این پژوهش آن است که در قرآن کریم انواع انسجام ها چشم نواز است؛ از جمله انسجام واژگانی که در بافت زبانی به نحوی نمود مشترک دارند با پراکندگی خود در سطح متن باعث انسجام بخشی به پیکره متن شده اند و معلوم شده تکرار واژه « الله » به صورت های لفظی و معنایی، جزئی و کلی 64 درصد از انسجام واژگانی در سوره عنکبوت را به خود اختصاص داده است. همچنین در این سوره متناسب با بافت و سیاق سخن، الفاظ «کفر» و «ایمان» و زیرمجموعه آنها، بیشتر از واژه های دیگر تکرار می شوند و همین تکرار مایه انسجام گشته و به خواننده کمک می کند تا راحت تر با متن ارتباط پیدا کند و معنی آن را درک کند. واژگان متضاد به مثابه عناصر دیگر انسجام واژگانی در این سوره پربسامدند تضاد اسم ها با 23 مورد و تضاد فعل ها با 7 مورد، خواننده را از حالت انفعالی خارج و به درک و ارتباط بین آیات و واژه ها رهنمود می سازد.
    کلید واژگان: سوره عنکبوت, بافت موقعیتی, انسجام واژگانی, تکرار
    Abbas Eghbali *, Rohollah Sayyadinejad, Mohammad Hosein Fazeli
    Lexical coheison and coherence is one of the important category in Hollday's and Hassan Raghiah's functionalism linguistics. As a text is more coherent in terms of phones,lexicality,structure and meaning between the elements of the text, it will last longer in the history.Hence it can be said that one of the reason why the holy Koran has been everlasting is that coherency of the elements created within its text ¡ and it caused some literary research. In the present study, the Ankaboot Surah has been analized descriptively. Also in the study, many cases of coherence and cohesion have been regained in the holy Koran. As an example of the lexicsl cohesion, which is common in the text, and also spred all over the text is the term (Allah) that csused coherency between some parts of the text. percent of the text has been devoted to the sound and meanings and details and generals.Also in this Surah, some terms such as (blasphemy) and (faith) and some of their synonyms have been repeated over and over. So this reiteration had caused cohesion and helps the reader have a better relationship with the text to get the real meaning.The antonym terms are the other elements of the lexical cohesion in the Surah.The antonym nouns with 23 items and the antonym verbs with 7 items make the reader understand the relationship between the verses and words and let him/her be more active.
    Keywords: Ankaboot Surah, context of situation, lexical cohesion, reiteration
  • حسن خرقانی
    ریتم یا ایقاع به مثابه قاعده ای است که هر کار ادبی و هنری بر آن استوار است و در قرآن کریم به عنوان نمونه والای ادب به صورت برجسته وجود دارد و از ویژگی های برجسته سبک بیانی قرآن کریم، موسیقی دار و آهنگ خیز بودن تعبیرات آن است؛ به گونه ای که در واج ها و واژگان آن احساس حیات می شود و ضرب آهنگی حساب شده بر جریان سخن حاکم است که افزون بر هم آوایی و زیبایی، همگام با معنا در حرکت است.
    مساله این پژوهش آن است که قرآن کریم از چه ابزارهایی جهت ساخت این ضرب آهنگ منحصر به فرد استفاده کرده است و چه عواملی آن را آهنگین ساخته است؟ این مقاله می کوشد تا عوامل به وجود آورنده ضرب آهنگ را در قرآن بیابد و در این راستا، پس از واکاوی این اصطلاح در مباحث ادبی و آوایی، پنج عنصر نظام، توازی و توازن، تناسب، تکرار و تغییر را به عنوان مهم ترین عوامل پدیدآورنده ضرب آهنگ قرآنی، معرفی و تحلیل و تطبیق می کند. در این میان فاصله قرآنی نقشی مهم در هماهنگ سازی آیات دارد و وجوه گوناگونی از عوامل نظم آهنگ را در خود نهفته دارد.
    در برداشت مشهور، موسیقی قرآن از نوع درونی است، نه بیرونی که دستاورد وزن و قافیه است و ایقاعات قرآن از نوع پیشرفته آن است که روابط میان عناصر آن حسی عقلی است و دریافت کننده نیازمند مرتبه ای از پختگی عقلی و فرهنگی است.
    کلید واژگان: انسجام آوایی, نظم آهنگ, ضرب آهنگ, موسیقی درونی, توازی, تکرار
    Hasan Kharaqani
    Rhythm or īqā‘ is a rule on which every literary or artistic work is based and it stands out in the Qur’an as a sublime literary example. One of the outstanding features of the Qur’an’s expressive styles is its harmonious and rhythmic changes, in such a way that one feels liveliness in its phonemes and words and a well-calculated rhythm rules over the course of speech, which, besides its harmony and beauty, it moves along with the meaning.
    This research is intended to figure out what tools the Qur’an has used to make this exclusive rhythm and what factors have made it harmonious. The article tries to find the factors creating rhythm in the Qur’an. Furthermore, after exploring into this term in literary and phonetic discourses, it introduces, analyzes, and compares five elements of phonetic system, balance and equilibrium, proportion, recurrence, and alteration as the most important factors creating the Qur’anic rhythm. Accordingly, the Qur’anic interval has a significant role in harmonizing the verses and incorporates various aspects of the rhythm’s factors.
    According to a generally accepted view, the music of the Qur’an is of an internal type and not external, which is the outcome of cadence and rhyme; and the Qur’an’s rhythms are of the advanced type as the relations between its elements are sensual-rational and the perceiver is to enjoy a certain level of intellectual and cultural maturity.
  • عباس اقبالی*، زهرا وکیلی
    زبان، نظام اشاره ای است و کلمه، دال یا سویه ای آشکار است که در ذهن، مدلولی پنهان را برمی انگیزد؛ ازاین رو در شناسایی مدلول پنهان یک متن، عرضه دال یا نشانه های زبانی آن، بر مبانی و اصول سیمیولوژیک، به شناسایی کامل تر این سویه و مدلول ها می انجامد. در این مجال سوره «الغاشیه» به مثابه یکی از نمونه های بارز زبانی نظام مند و مشحون از نشانه هایی مانند تعابیر متضاد و موسیقای لفظی و معنوی آیات، شایسته عرضه بر مبانی سیمیولوژی یا نشانه شناسی (سمیولوژی semiology) است. در این جستار با شیوه توصیفی استنتاجی و به کارگیری فنون علم نشانه شناسی به بررسی ویژگی های این سوره در دو محور عمودی و افقی پرداخته و معلوم شده که این سوره از نظر محور عمودی؛ نام این سوره متن کوچکی است که متن طولانی را نوید می دهد و دربردارنده بیشترین دلالت های متنی است، هم چنین از جنبه های «ساخت قاموسی» «ترکیب دستوری» و بر محور «جانشینی یا جایگزینی» کاربرد یا استخدام یک تعبیر، سویه یا سویه های پنهانی دارد. هم چنین معلوم گشته که به کارگیری تکنیک های تکرار، جناس، مراعات نظیر و تضاد، علاوه بر آهنگین ساختن سوره، بر مفهوم موردنظر خویش تاکید می ورزد و سطح نحوی جمله ها تصاویر برون گرا و درون گرای آیات این سوره، واقعیت و احوال قیامت، بهشتیان و دوزخیان را به مخاطب القا می کند.
    کلید واژگان: نشانه, غاشیه, موسیقی معنوی, دال و مدلول, جناس, تکرار
  • ق، ا زاده
    تکرار، از ابعاد مختلف قابل بررسی است؛ از جمله تاثیر موضوع تکرار شده بر مخاطب به ویژه در تعلیم و تربیت. براساس مثل مشهور «الدرس درس و التکرار الف» که حاصل تجربه قومی است، برای درک بهتر مطلب، تمرین و تکرار، اصلی مهم و ضروری است. خداوند سبحان به عنوان اولین معلم و مربی انسان در قرآن که کتابی تربیتی و انسان ساز است، از برترین شیوه استفاده نموده است تا متذکر شوند و به سوی او باز گردند (و لقد صرفنا فی هذا القرآن لیذکروا (إسراء/41)؛ و صرفنا الآیات لعلهم یرجعون) (احقاف/27). قرآن پژوهان، تکرار در قرآن را به دو گونه تقسیم کرده اند: تکرار لفظی و تکرار معنوی. در این مقاله، دیدگاه های قرآن پژوهان و مفسران در خصوص وقوع امر تکرار آیات قرآنی در هر دو صورت لفظی و معنوی بررسی شده و بدین منظور، به طور مجمل دلایل و حکمت های کلی مساله طرح، و سپس دیدگاه های مربوط به یکایک آیات مکرر بیان گردیده است.
    کلید واژگان: تکرار, تذکر, تاکيد, آيه, بلاغت, قرآن
    Ali Moshtaghmehr, Seyed Abdolmajid Hosseinizadeh
    Repetition can be studied from different dimensions such as the impact of repeated subject on the audience particularly in education. According to the famous proverb, "Lesson is once but repetition is a thousand", which is the experience of the nation practice and repetition is an important and essential principle to understand the matters much better. God(Allah) as the first teacher and trainer of man has applied the most paramount method in Quran which is an educative and humanizing book for human beings to be noted and return towards him. “And certainly we have repeated (warnings) in this Quran that they may be mindful” (isra ,41), “and we have diversified the signs (or verses) that they might return”.(Alahqaf,27)
    Researchers of Quran have divided the repetition in Quran into two parts: literal and virtual repetition. In this paper the view of Quran researchers and interpreters relating to the occurrence of repetition - both literal and virtual - have been studied, and for this purpose the overall reasons of the problem have been planned briefly, and then the viewpoints related to all repeated verses have been studied one by one.
    Keywords: repetition, remark, emphasis, verse, rhetoric, Quran
  • مهدی ممتحن، اختر سلطانی
    «ترجمه» آسان ترین راه برای دستیابی به فهم آیات قرآن است. در اهمیت ترجمه قرآن همین بس که گفته اند ترجمه خلاصه تفسیر و از تفسیر مشکل تر است. ضرورت این امر ارزشمند بدیهی و بی نیاز از استدلال است و اصولا کسی که می خواهد ترجمه کند باید مبانی خاص ترجمه را بداند. مراد از مبانی خاص آن دسته از اصول و نظریاتی است که مترجم باید تکلیف خود را در باب ترجمه به طور خاص تعیین کند و مبنای خود را منقح سازد. با دقت در این مقوله می توان دریافت که مبانی ترجمه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، از آن جهت که بر مباحث دیگر مقدم بوده است. در این مقاله سعی شده است ابتدا به اهمیت و ضرورت ترجمه، بیان معانی و مقاصد قرآن پرداخته شده و سپس به مبانی خاص ترجمه از جمله حقیقت ترجمه، نقش تاویل در ترجمه، یکسانی و هماهنگی در ترجمه و توجه به تکرار در ترجمه اشاره شده و به بررسی این مبانی پرداخته شده است.
    کلید واژگان: مبانی خاص, ترجمه, تاویل, یکسانی و هماهنگی, تکرار
    Mahdi Momtahen, Akhtar Sultani
    "Translation" is the easiest way to understand the Quran verses. This is enough to say that the translation of Holy Quran is more difficult than interpreting it. Basically the translator – or the one who intends to translate – should be familiar and know the special basics of translation. Special basics of translation are the principles and theories which the translator should determine his aim specifically. Thus it is understood that the translation principles are of high importance while it is prior on other issues. The present article initially tries to express the importance and necessity of translation and then studies special principles of translation such as the translation fact, paraphrasing in translation, cohesion and coherence in translation and attention to repetition in translation.
    Keywords: special principles, translation, paraphrasing, cohesion, coherence, repetition
  • رضا امانی*، رخساره خدادوستی، فاطمه لاهوتی یگانه
    خداوند متعال مفاهیم و حقایق والا و قدسی را در قالب متن قرآن کریم بر پیامبر اسلام(ص) وحی نموده است. در طی این فرایند جهت بهره مندی وهدایت بشریت، بخشی از این مفاهیم در قالب داستانهای پیامبران بیان شده است. تصویرپردازی ها و جنبه های هنری و زیبا شناختی گنجانده شده در این داستان ها چنان است که عقل و روان هر شنونده و خواننده ای را مجذوب خود می سازد.
    بررسی قصه های قرآنی از جمله داستان حضرت موسی(ع) که در این تحقیق بطور اخص بدان پرداخته می شود، ما را با ابعادی از تصویرپردازی قرآن آشنا می سازد. به طوری که قرآن کریم شیوه های مختلفی را در تصویرسازی خود به کار بسته است، از جمله ساختار تکرار، که در آن وجود تراکیب یا عبارات به ظاهر یکسان یا متشابه، در نگاه نخست ممکن است این ذهنیت در خواننده ایجاد شود که این گزاره ها بی هیچ تفاوت معنایی در سوره های مختلف تکرار شده اند. حال آنکه بررسی دقیق اینگونه ساختارها ما را به تفاوتهای دقیق و لطیفی میان آنها رهنمون می سازد و نشان می دهد این گزاره ها در سوره های مختلف، هرچند در کلیت امر مشترک می باشند اما هریک نسبت به دیگری مفهوم و دلالت خاص خود را نیز دارد، به طوری که در حقیقت هر گزاره به زمانی خاص و حادثه ای مشخص و بخشی از کل داستان اشاره دارد. به طوریکه از کنار هم گذاشتن مجموع این آیات و گزاره ها می توان به تصویری کامل و دقیق از داستان های پیامبران از جمله داستان حضرت موسی (ع) در قرآن دست یافت.
    کلید واژگان: قرآن کریم, داستان های قرآنی, حضرت موسی (ع), تکرار, تصویر پردازی
    Reza Amani*, Rokhsareh Khoda Dosti, Fatemeh Lahoti Yeganeh
    God has revealed the great concepts and truth in the text of the holy Quran to Prophet Mohammad. In this regard, to guide human being, some of these concepts are presented in the form of stories about prophets. Imagery and the artistic and aesthetic aspects included in these stories are so wonderful and fascinating that can attract the every listener and reader.By reading the stories of the Quran, specifically the story of Moses which is analyzed in this research, we can get familiar with the Quranic imagery. The Quran applied different ways of imagery one of which is repetition of the structures. The reader thinks that these words are not different in various places. But in-depth reading makes them know that these words are different from each other in terms of meaning; each sentence has its own meaning that is different from similar sentences and each one refers to a specific time and event in the whole story.By amalgamation of different verses we can come up with a complete and accurate picture of the stories of the prophets, including Moses, in the Quran. Key words: Holly Quran, Quranic stories, Moses, Repetition, Imagery
    Keywords: Holly Quran, Quranic stories, Moses, Repetition, Imagery
  • فروزانفر*، غروی نایینی، کاظم توری
    در این پژوهش، پدیده تکرار در قصه های قرآن از دیدگاه مفسران و قرآن پژوهان بررسی و کارکرد اصلی آن روشن شده است. به عقیده خطیب، این پدیده از سوی گروهی، به ویژه خاورشناسان، دستاویزی برای طعنه زدن به ساحت قرآن ایجاد کرده است؛ چراکه نشانه اختلال در نظم قرآن، قصور در بلاغت و اعجاز آن و ناتوانی در بیان دانسته شده است. همچنین وجود اختلاف در تصاویر عرضه شده از یک صحنه داستان در جاهای مختلف قرآن، زمینه اعتقاد به واقعی نبودن برخی از عناصر و مقومات داستان های آن را فراهم آورده است. در مقابل این گروه، برخی از مفسران و قرآن پژوهان با برشمردن پاره ای از اسرار و فواید این پدیده، از ساحت قرآن دفاع کرده اند. عبدالکریم خطیب از مفسرانی است که نه تنها پدیده تکرار را مخل اعجاز قرآن و اختلال در نظم آن نمی داند، بلکه آن را یکی از وجوه اعجاز قرآن می شمارد. وی معتقد است با توجه به نقش تکمیل کنندگی هر یک از تصاویر مختلف یک صحنه در پیوند با هم، اصولا تکراری در آن تصاویر و صحنه ها وجود ندارد.
    کلید واژگان: تکرار, قصه های قرآن, اعجاز قرآن, عبدالکریم خطیب
    One of the issues long been discussed by some commentators and scholars of the Quranic studies، is repitition in the stories of Qur''an. Khatib believes that this phenomenon has provided a ground for some writers including Orientalists to criticize the Quran. These scholars have considered repetition a disorder in the organization of Quran، and a shortcoming regarding its miracle and eloquence and also its weakness in conveying its meanings. On the other hand، controversy in the image represented of the scences of the stories in different suras of Quran، has led to this belief that some of the elements and parts of these stories are fiction. Opposed to this group، some commentators and scholars of the Quran have defended this repetition، determining its value and advantages. Abdol-Karim Khatib is one of the commentators who not only disregard repetition as a shortcoming but also regards it as a feature of its been miracle. Denying any real repetition، he considers each image a complement to other images of the same scene.
    Keywords: Repetition, Quranic Stories, Miracle of Quran, Abdol, Karim Khatib
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال