جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ذنب" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"
تکرار جستجوی کلیدواژه «ذنب» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
ضلع زمان مندی آموزه عصمت، محل تنازع دیدگاه های مطلق گرا و مخالفان بوده که گروه اول، گستره زمانی آن را مطلق دانسته و در مقابل گروه دوم آن را به پس از بعثت محدود کرده اند. این پژوهش با بررسی تطبیقی دیدگاه دو مفسر، یکی: فخررازی 606 ق) که عصمت را زمان مند دانسته و دیگری ابن شرفشاه حسینی (810 ق) که گستره عصمت را تشکیک ناپذیر می داند، تلاش کرده تا بن مایه نظرگاه آنان پیرامون ضلع زمان مندی عصمت را در پیوند با واژگان قرآنی مرتبط: «ذنب»(فتح: 2)، «وزر»(شرح: 2) و «ضلال»(ضحی: 7) بررسی کند. یافته ها نشان داد که هر دو مفسر، این واژگان را در تنافی با عصمت نمی دانند و در نتیجه، نمی توان از آنها زمان مندی عصمت را نتیجه گرفت با این حال، فخر رازی بر انگاره زمان مندی عصمت که مبتنی بر سوگیری های اشعری گرایانه و اخبار خدشه پذیر است تاکید کرده و تلاش می کند تا با تاویلات مختلف از اندیشه کلامی خود در این باره عدول ننماید و از این روی، مواضع روشی و معناشناختی اش در این باره با نقطه نظر کلامی وی در انسجام و هماهنگی نیست.
کلید واژگان: ابن شرفشاه حسینی, ذنب, عصمت پیامبر اکرم قبل از بعثت, ضلال, فخر رازی, وزرThe temporal aspect of the doctrine of infallibility has been the point of contention between absolutists and opponents. This research compares the viewpoints of two commentators, one: Fakh razi (606 AH) who considers infallibility to be timeless, and the other: Ibn Sharafshah Hosseini (810 AH) who considers the scope of infallibility to be unquestionable. Ben Mayeh has tried to examine their point of view about the temporal side of infallibility in connection with related Quranic words: "sin" (Fath: 2), "Wizr" (Sharh: 2) and "delal" (Zuhi: 7). The findings showed that both commentators do not consider these words to be in conflict with infallibility And as a result, it is not possible to conclude from them the temporality of infallibility. However, Fakhr Razi emphasizes the notion of the temporality of infallibility which is based on Ash'ari biases and incorruptible news and tries not to deviate from his theological thought in this regard with different interpretations. Therefore, his methodological and semantic positions are not in harmony with his verbal point of view.
Keywords: Fakhr Razi, Ibn Sharafshah Hosseini, The infallibility of the Holy Prophet before his mission, wezr, zanb, zalal -
در رهنمود اهل بیت (ع) و بر اساس تعالیم قرآن کریم، انبیاء (ع) از ارتکاب گناه معصوم هستند. اما برخی آیات قرآن، در ظاهر خلاف این باور را نشان می دهند. آیات 19سوره محمد (ص) و 104 سوره نساء از جمله این آیات هستند که در آن ها به رسول اکرم (ص) دستور استغفار داده شده است. مفسران در خصوص علت استغفار در این دو آیه، آراء متفاوتی دارند و سعی در ارایه تفسیری از این آیات نموده اند که معارض عصمت آن حضرت نباشد؛ اما هیچ یک از آراء آنان بدون اشکال نیست. مقاله حاضر با هدف زدودن غبار از چهره عصمت پیامبر اکرم (ص)، پس از بررسی و نقد آراء موجود، به استناد قراین متعددی از آیات و روایات، به این نتیجه رسیده است که استغفار در سوره محمد (ص) به منزله دعا برای رفع تبعات اموری است که وجود آنها شایسته ایمان موحدانه نیست تا بدین وسیله تبعات این امور برطرف شده و شایستگی بهره مندی از نعمت هایی که نتیجه ایمان خالص هستند فراهم شود. بر این اساس علت استغفار در سوره نساء را می توان مرتبط با قضاوتی که رسول اکرم (ص) انجام دادند، دانست.رویکرد این تحقیق قرآن محوری است که بر این مبنا، محکمات دینی (محکمات عقل، قرآن، سنت، تجربه، ادبیات، سیره عقلاء و متشرعه و...) برمحور قرآن کریم داور اندیشه ها و عملکردهای دینی است.کلید واژگان: عصمت, پیامبر اکرم (ص), قضاوت, ذنب, استغفار, تفسیر, مفسرانIn the guidance of Ahl al-Bayt (AS) and the teachings of the Qur'an, the prophets (AS) are innocent of committing sin. But some verses seem to contradict this belief.The 19th verses of Muhammad (PBUH) and the 104 suras of Nisaa are among those verses in which the Prophet (peace be upon him) was commanded to be rejected. The commentators have different opinions about the reason for the Prophet's asking for forgiveness in these two verses and have tried to provide an interpretation of these verses that does not contradict the Prophet's infallibility; But none of their opinions are without problems. The present article, with the aim of removing doubts about the infallibility of the Holy Prophet (PBUH), after examining and criticizing the existing opinions, based on numerous evidences from verses and narrations, has come to the conclusion that: Asking for forgiveness in Surah Muhammad (PBUH) for Praying is to remove unpleasant things that are not worthy of believers, so that the effects of unpleasant things are removed and the basis for benefiting from divine blessings, which are the result of pure faith, is provided. The reason for seeking forgiveness in Surah Nisa is also related to the judgment that the Holy Prophet (PBUH) made. In this judgment, according to the Islamic law, he was assigned to judge based on the evidence of the parties to the dispute, and he judged correctly in this dispute. But because his judgment was influenced by the false testimony of some who gave false testimony, an innocent person was exposed to slander. Therefore, to ward off the bad effects of this judgment based on appearance, the Prophet (PBUH) was ordered to ask for forgiveness. The approach of this research is based on the Qur'an, on this basis, religious matters (intellect, Qur'an, tradition, experience, literature, the way of rational and legal scholars, etc.) are the judges of religious thoughts and practices based on the Holy Qur'an.Keywords: Infallibility, Holy Prophet (PBUH), Judgment, guilt, forgiveness, interpretation, commentators
-
به باور ابن تیمیه، انبیا از گناه معصوم نیستند، بلکه از اصرار و پافشاری بر گناه معصوم اند. وی معتقد است آیات قرآن دلالت دارد که پیامبر اکرم(ص) مرتکب گناه شده و سپس استغفار و توبه می کنند. یکی از آیات مورد استناد ابن تیمیه در این باره، آیه دوم سوره فتح است که به گمان وی، این آیه عدم عصمت رسول مکرم اسلام(ص) در انجام گناه را اثبات می کند. وی با خدشه بر یک نظر تفسیری مربوط به این آیه، دیدگاه عصمت انبیا از ارتکاب گناه را مورد تقبیح قرار داده و افرادی را که بر اساس همین دیدگاه در پی دستیابی به مراد جدی از آیه اند، تحریف گر و دارای تاویلات باطل و فاسد قلمداد می نماید. در پژوهش حاضر تلاش شده تا به روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد انتقادی، دیدگاه ابن تیمیه و اشکالات وی بر این آیه مورد ارزیابی قرار گیرد. در پایان این نتیجه به دست آمده که تفسیر وی خلاف تفسیر سلف بوده و نسبت های وی به شیعیان بی اساس می باشد.کلید واژگان: ابن تیمیه, استغفار, انبیا, توبه, ذنب, عصمت, ماتقدم, ماتاخرIn Ibn Taymiyya’s opinion, prophets are not innocent of sin, but they are innocent of insisting on sin. He believes that the verses of the Qur’an indicate that the Holy Prophet committed a sin and then asked for forgiveness and repented. One of the verses cited by Ibn Taymiyya in this regard is the second verse of Sūrat al-Fatḥ, which he thinks proves the non-infallibility of the Holy Prophet (S.A.W.) of Islam in committing sins. By discrediting an interpretative opinion concerning this verse, he condemns the viewpoint about the Prophets’ infallibility of committing sins and considers the people who are seeking to achieve the serious intention of the verse based on this viewpoint to be distorters and have invalid and corrupt interpretations. In the present research, an attempt has been made to evaluate Ibn Taymiyya’s viewpoint and his objections on this verse with a descriptive-analytical method and with a critical approach. In the end, it was concluded that his interpretation is contrary to the interpretation of the predecessors and his accusations of the Shi‘as are baseless.Keywords: Ibn Taymiyya, asking forgiveness, Prophets, Repentance, Sin, infallibility, mā taqaddama (what is past), mā ta’akhkhara (what is to come)
-
نشریه مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، سال بیست و ششم شماره 2 (پیاپی 68، پاییز و زمستان 1399)، صص 181 -202
«ذنب» از واژگان کلیدی حوزه معنایی مفاهیم گناه در قرآن کریم است که در مواردی به پیامبران الهی از جمله پیامبر اسلام (ص) نیز نسبت داده شده است. از دیرباز میان عالمان مسلمان، درباره نسبت ذنب و استغفار به پیامبر اکرم (ص) و چگونگی آن ابهام وجود داشته است و علی رغم تلاش های متعدد، هنوز معنای دقیقی درباره آن ارایه نشده است. در این مطالعه در صدد تبیین معنای ذنب پیامبر اکرم (ص) با روش معناشناسی ساختاری و بررسی روابط هم نشینی و جانشینی ذنب در آیات ایم. بدین منظور، خواهیم کوشید تا نخستین گام پژوهش درتاریخ انگاره مفهوم ذنب پیامبر اکرم (ص) در قرآن کریم را برداریم. می خواهیم از این فرضیه دفاع کنیم که مفهوم ذنب در قرآن هر گونه بی توجهی به عهد و پیمان با مافوق است. ذنب منتسب به پیامبر اکرم (ص) نیز مرتبط با عهد و میثاق الهی با ایشان در زمینه رسالت و وظایف مربوط به آن است و غالبا به مواردی هم چون استعجال در تحقق وعده های الهی در رسیدن فتح و نصرت الهی و عذاب کافران اشاره دارد.
کلید واژگان: ذنب, عصمت انبیاء, خطیئه, گناه, عهد, میثاق"Dhanb" is one of the key words in the semantic field of the concepts of sin in the Holy Qur'an, which in some cases has been attributed to divine prophets, including the Prophet Muhammad (PBUH). For a long time, there has been ambiguity among Muslim scholars about the relationship between sin and repentance both of which have been attributed to the Holy Prophet (PBUH) and how they should be explained, and despite many attempts, a precise result has not yet been provided. This article seeks to explain the meaning of the term 'Dhanb' attributed to the Holy Prophet (PBUH) with the method of structural semantics and examine the relations of Paradigmatic and Syntagmatic of sin in the verses and thus has tried to be the first step in the research of the concept of the sin of the Holy Prophet (PBUH) in the Holy Quran. This study shows that the concept of sin in the Qur'an is any disregard for the covenant with the superior. The sin attributed to the Holy Prophet (PBUH) is also related to the divine covenant with him in the field of mission and related duties, and often refers to cases such as haste in fulfilling divine promises in achieving victory and the punishment of infidels.
Keywords: Prophet Muhammad, Dhanb, Khati’ah, Sin, Covenant, Structural Semantic, Paradigmatic, Syntagmatic Relations -
نوشتار حاضر تلاشی است برای معنا شناسی واژه «ذنب» در آیه دوم سوره فتح. ضرورت پرداختن به این پژوهش این است که کلمه ذنب در بیان مفسران و مترجمان معانی متفاوتی دارد؛ به خصوص راجع به کلمه ذنب در آیه دوم سوره فتح، تفسیرهای متعددی از سوی مفسران فریقین نقل شده است و برخی معانی ذکرشده ارتباط مستقیم با عصمت انبیا دارد و عصمت رسول گر امی؟صل؟ را زیر سوال برده اند؛ لذا در نوشتار حاضر به روش توصیفی و تحلیلی به بررسی آرای مفسران فریقین راجع به معنای ذنب در آیه دوم سوره مبارکه فتح پرداخته شده است. بررسی ها نشان می دهد واژه ذنب در آیه دوم سوره فتح به معنای گناه رسول گرامی؟صل؟ از نگاه مشرکان به کار رفته است، نه به معنای گناه شرعی که عقاب الهی را در پی دارد، و رسول خدا از هر ذنب و اثمی مبرا هستند.
کلید واژگان: ذنب, تفسیر, گناه, خطاء اهل سنت, شیعه -
یکی از مباحث کلامی مهم مسئله عصمت پیامبران است. این مسئله باعث گردیده است که اقوال متعددی نزد فریقین مطرح گردد. می توان یکی از دلایل تضارب آرا در این موضوع را آیاتی نظیر آیه دوم سوره مبارکه فتح عنوان نمود که به ظاهر، گناه را به رسول اکرم؟صل؟نسبت می دهد. این مهم موجب شد که دانشمندان اسلامی در رابطه با این آیه شریفه و معنای ذنب مواضع متفاوتی داشته باشند؛ به طوری که مشخصا گناه را از ساحت قدسی رسول اعظم مبرا دانسته، آن را به وجوه متعددی از قبیل 1. آمرزش گناه امت و شیعیان امت با شفاعت رسول اکرم؛ 2. رفع نگرانی های حضرت نسبت به آینده؛ 3. رفع وخامت پیامد رسالت و دفع قدرت حرب مشرکین؛ 4. کینه مشرکان نسبت به رسول اکرم؟صل؟؛ 5. تبعات و پیامدهای رسالت رسول اکرم؟صل؟، معنا کرده اند. در مقابل این تفسیر، وجوهی دیگر اقامه شده است که ضمن تایید صدور گناه از حضرت رسول یا ترک اولی به حضرت رسول نسبت داده اند و چنین اذعان کرده اند که مسئله عصمت انبیا صرفا در محدوده دریافت و ابلاغ وحی است و حتی انبیا هم می توانند دچار خبط و خطا گردند. با تحلیلی که در این جستار صورت گرفت می توان بیان کرد که بهترین قول درباره معنای ذنب در آیه مزبور، معنای مرتکز آن نیست، بلکه همان تبعات و پیامدهای رسالت رسول اکرم معنای ذنب خواهد بود.
کلید واژگان: عصمت, انبیا, سوره فتح, ذنب, غفران, پیامبر اسلامOne of the important theological debates is the issue of the infallibility of the prophets, which has caused a great deal of controversy among Muslim scholars of the two main branches of Islam. One of the reasons for the controversy is the second verse of Surat al-Fath which can be said to have attributed a sin to the Holy Prophet (s). This has led Muslim scholars to take a different stance on the meaning of dhanb in this verse considering the Prophet (s) immune to all kinds of sins. They have interpreted the said verse in various ways such as: 1. Forgiving the sin of the Ummah and the Shiites of the Ummah through intercession of the Prophet, 2. the Prophet's relief from worries about the future 3. The prophet's relief from the worries about his mission and dispelling the power of the pagans, 4. The polytheists' grudge against the Prophet 5. The implications and consequences of the Prophet's mission. Contrary to this interpretation, other reasons have been put forward which attribute sinfulness to the Prophet (s), and acknowledge that the issue of infallibility of the prophets is merely limited to receiving and conveying the revelation, and that even the prophets can be prone to mistakes. However, with the analysis made in this study it can be stated that the best idea about the meaning of dhanb in this verse is not the perceived oriented meaning i.e. the meaning which is generally understood; rather it is the consequences and aftermaths of the prophetic mission of the Prophet that will be the meaning of dhanb.
Keywords: infallibility, prophets, Sura al-fath, sin (dhanb), forgiveness, Prophet of Islam (s) -
نشریه مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، سال بیست و پنجم شماره 2 (پیاپی 66، پاییز و زمستان 1398)، صص 45 -66ذنب از واژگان کلیدی حوزه معنایی مفاهیم گناه در قرآن کریم است. مفسران و صاحبان کتب وجوه و نظایر، بدون توجه به ظرافت های معنایی و نیز حوزه های کاربردی آیات ذنب، این واژه را دارای معنایی شامل بر همه گناهان و بعضا هم معنا با دیگر مفاهیم گناه در قرآن می دانند، حال آن که بیان قرآن کریم تصویر دیگری از این مفهوم به دست می دهد. این مقاله عهده دار تبیین و تدقیق معنای ذنب در قرآن با روش های معنا شناسی است. ریشه شناسی نشان می دهد، ماده ذنب در معانی دنباله و بهره و نصیب و گناه مشترک لفظی هستند. بررسی روابط هم نشینی و جانشینی ذنب سه نکته را نمایان می سازد؛ یک. ذنب در قرآن ناظر بر بی توجهی و یا به دورافکندن عهد و پیمان میان فرد و مافوق اوست که مستوجب کیفر متناسب با آن است. دو. خطییه مهم ترین جانشین ذنب و منحصر به بافت آیات بنی اسراییل است. سه. مفاهیم ذنب، خطییه، جرم و فسق، «الگوی ذنب محور» از گناه در قرآن را تشکیل می دهند.کلید واژگان: ذنب, گناه, خطیئه, جرم, روابط همنشینی و جانشینی, ریشه شناسی, مولفه های معناییThe Quranic term of “Zanb” is a key concept in the Semantic field of sin in the Holy Quran. Commentators, regardless of the semantic delicacies and the context of the Zanb, consider this word to mean all the sins and sometimes the same meaning with other concepts of the sin in the Qur'an. Whereas the Holy Quran has applied a different concept for the word. This article deals with explaining and clarifying the meaning of "Zanb" in the Qur'an with semantics methods. The etymological results demonstrate that Zanb is homonymy in the "tail" and "portion" and "sin ". An examination of Syntagmatic & Paradigmatic relations of "Zanb" revealed tree points; One. Zanb in the Qur'an is disregarding the covenant between the subordinate and his superior that would result a proportional punishment. Two. Khatiah is the most important paradigm of Zanb and appertain to the context of the verses concerning the Israelites. Tree. the concept of Zanb , Khatiah, Jorm and Fisq constitute the " Zanb -axis" pattern of sin in the Qur'an.Keywords: Zanb_sin_Khatiah_Jorm_Syntagmatic & Paradigmatic relations_etymology_semantic components
-
عصمت یکی از مباحث مهم کلامی است که از دیرباز مورد توجه مفسران و قرآن پژوهان بوده است. یکی از مباحث مربوط به عصمت پیامبرگرامی اسلام(ص)، انتساب «ذنب و استغفار» به آن حضرت است که در آیات متعددی از قرآن ملاحظه می شود. این نوشتار درصدد است تا آراء آیت الله معرفت و فخر رازی، یکی به نمایندگی مکتب تفسیری امامیه و دیگری به نمایندگی مکتب تفسیری اشاعره را مقایسه و نقد کند. بررسی ها نشان می دهد، آیت الله معرفت عصمت را برای تمام دوران زندگی پیامبر اکرم(ص) ثابت می کند و «ذنب» را گناه اجتماعی و إستغفار پیامبر(ص) را نیاز ایشان به رشد و بالندگی و بهره مندی از امدادهای الهی می داند؛ اما فخر رازی در تحلیل خود عصمت را به دوران بعد از نبوت و ذنب را به پیش از نبوت مربوط می شمارد. در این نوشتار مواردی چون گناه مومنین، ترک عمل اولی و گناه صغیره جایز در پاسخ از وجوه محتمل بر شمرده شده است.کلید واژگان: ذنب, استغفار, عصمت, پیامبر(ص), معرفت, فخررازیCommentators and researchers of the Holy Quran have long studied infallibility as an important theological subject. The attribution of "sin and asking pardon of God" to the Holy Prophet of Islam which is mentioned in several verses of the Holy Quran is related to his infallibility. The present paper seeks to compare and criticize the views of Ayatollah Marefat, as a representative of Imamiyyah exegetic school, and Fakhr Razi, as a representative of Asharite exegetic school, in this regard. The findings show that Ayatollah Marefat argues for Holy Prophet's infallibility during all his life, and regards "sin" a social sin, and "asking pardon of God" by Holy Prophets as his need for growth, perfection, and enjoying divine help, while Fakhr Razi, in his analysis, relates infallibility of Holy Prophet to the time after his prophecy and sin to the time before it. The paper regards such cases as believer's sin, avoidance of the better deed, and permissible minor sin as the some possible answers.Keywords: A Comparative Analysis of Holy Prophet's Sin, Asking Pardon of God Mentioned in the Holy Quran in Ayatollah Marefat, Fakhr Razi's View
-
در یک روایت تفسیری ابوحمزه ثمالی، نسخ آیه صلح، با آیه سی وپنج سوره محمد(ص) آمده که نسخ دراینجا،به معنی تخصیص(تخصیص حکم عام صلح با ردصلح نامعقول) است. در روایت دیگر، نسخ آیه سیزدهم سوره زمر، با آیه دوم از سوره فتح بیان شده است که هر آیه برموضوع خاصی دلالت می کند- آیه اول، تاکید بر عبادت خالصانه پیامبر(ص)دارد وآیه دوم سوره فتح، ذنب متوهم در دید مشرکان وغفران متوجه همین ذنب خیالی را اراده کرده_ که از دایره نسخ ( خواه نسخ به معنی هر گونه تغییردر نزد سلف،یادر اصطلاح متاخرین) خارج و روایت غیر قابل پذیرش است.کلید واژگان: نسخ, تخصیص, روایات تفسیری, ابو حمزه ثمالی, ذنبNaskh (Abrogation) in the Interpretational Narrations of Abu Hamza al-Thumali: A Review and CritiqueIn regard to the abrogation of the peace verse by the 35th verse of Surah Muhammad (p.b.u.h.), an interpretational narration from Abu al-Hamza Thumali says that abrogation here denotes takhsis (specification of the general peace judgement by denying unreasonable peace). Abrogation of the 13th verse of Surah al-Zumar by the 2nd verse of Surah 48 has been pointed out in another narration. It is said that these two verses refer to two different subjects: the first one is focused on the Prophets (p.b.u.h.) sincere worship and the second one denotes the delusive sin from the standpoint of pagans and the remission of this imaginary sin, which is beyond the concept of abrogation (whether abrogation denotes any kind of alteration by the predecessors or what the successors mean by abrogation) and is unacceptable.Keywords: naskh (abrogation) takhsis (specification), interpretational narrations, Abu Hamza al-Thumali, sin
-
در فرایند ترجمه قرآن کریم ترجمه واژگان کلیدی قرآنی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا این واژگان نظام معنایی و جهان بینی قرآن کریم را شکل می دهد. میزان توفیق مترجم در این مرحله، هم به فهم دقیق و انتخاب درست او در برابریابی واژگان و حفظ یکدستی و نظام مندی در کار ترجمه باز می گردد و هم به اینکه زبان ترجمه و برابرهایی را که انتخاب کرده تا چه اندازه توانسته است نقش و روابطی را که میان مفاهیم کلیدی قرآنی هست، بازتاباند. روش حوزه های معنایی که در اینجا معرفی شده و در مورد حوزه معنایی نام های گناه در ترجمه های فارسی مورد آزمون قرار گرفته است، می تواند زمینه دست یافتن به ترجمه های دقیق و نظام مند را فراهم کند و نیز می تواند در نقد روشمند ترجمه های موجود کارآمد باشد.
مقاله حاضر همچنین به دنبال آن است تا نشان دهد مطالعه تطبیقی حوزه های معنایی مفاهیم دینی در ترجمه های فارسی قرآن کریم می تواند یکی از روش های مؤثر به منظور دست یابی به شاخص ها و سیر تطور اندیشه دینی ایرانیان در مواجهه با قرآن کریم باشد.
کلید واژگان: قرآن کریم, حوزه های معنایی, ترجمه های فارسی, ذنب, إثم, خطیئه, جناح, گناه, بزهIn the process of the translation of the holy Quran, that of the key Quranic terms is of high significance, for these terms create the semantic system and the worldview of the holy Quran. The extent of translator,s success in this stage depends on the precise understanding and the right choice of equivalents as well as observing coherency in translation on the one hand, and his capability to reflect the functions of and relations among the key Quranic concepts on the other. The method of semantic fields presented in this article and applied in that of the names of "sin" in Persian translations can pave the way for the precise and systematic translations of the holy Quran as well as the methodological criticism of translations available. The present article also seeks to indicate that a comparative study of the semantic fields of religious concepts in Persian translations of the holy Quran can function as one of the efficient methods towards finding the indecies and the development process of Iranian religious thought facing the holy Quran.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.