به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رسول خدا (ص)" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"

تکرار جستجوی کلیدواژه «رسول خدا (ص)» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی رسول خدا (ص) در مقالات مجلات علمی
  • محمدجواد عنایتی راد*، علیرضا نجف زاده، جواد غلامی

    یکی از مسایلی که در آیه مباهله موجب ارایه دیدگاه های متفاوتی شده است، تعیین مصداق «انفسنا» در این آیه است؛ یعنی مراد و مقصود از «انفسنا» چه فرد یا افرادی است. مصداق یابی «انفسنا» در این آیه دارای اهمیت زیادی است؛ زیرا آن فردی که خداوند متعال او را نفس رسول خدا (ص) دانسته است، باید دارای فضایل و کمالاتی همسنگ رسول خدا (ص) باشد. پس بر افضلیت و امامت آن فرد بعد از رسول خدا (ص) دلالت می کند. از آنجایی که در این باره چهار دیدگاه مهم مطرح است که شامل 1- رسول خدا (ص)، 2- اقوام و عشیره، 3- رسول خدا و امیرمومنان، 4- فقط امیرمومنان می باشد، هدف این مقاله آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، مصداق این آیه را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد. پرسش اساسی این است که مصداق واقعی واژه «انفسنا» بر اساس آیه قرآن چه کسی است؟ با بررسی این دیدگاه ها به این نتیجه می رسیم که امیرمومنان (ع) مصداق «انفسنا» در این آیه است.

    کلید واژگان: مباهله, انفسنا, رسول خدا (ص), امیرمومنان (ع)
    Muhammad Jawad Enayati Rad *, Alireza Najafzadeh Torbati, Javad Gholami

    One of the issues that has prompted different views in the verse of mubāhila (mutual cursing) is determining the referent of anfusanā (our souls) in this verse; that is, which person(s) is meant by anfusanā. The identification of anfusanā in this verse is very important; because that person, whom Almighty God has considered to be the soul of the Apostle of Allah (S.A.W.), must enjoy the same virtues and excellences as the Apostle of Allah (S.A.W.). So, it denotes the superiority and Imamate of that person after the Apostle of Allah (S.A.W.). Since there are four important perspectives in this regard, which include 1. The Apostle of Allah (S.A.W.), 2. Ethnic groups and nomadic tribes, 3. The Apostle of Allah (S.A.W.) and the Commander of the Faithful, 4. Only the Commander of the Faithful, the purpose of this article is to study and explore the referent of this verse with a descriptive-analytical method. The basic question is, "Who is the real referent of the word anfusanā according to the Qur'anic verse?" By examining these viewpoints, we come to the conclusion that the Commander of the Faithful (A.S.) is the referent of anfusanā in this verse.

    Keywords: Mubāhila, Anfusanā, Apostle Of Allah (S.A.W.), Commander Of The Faithful (A.S.)
  • سید محمود طیب حسینی، سید سجاد جعفری*، منصور داداش نژاد

    یکی از مبانی دینی مسلمانان عصمت پیامبران، به ویژه عصمت پیامبر خاتم؟ص؟ است. همه مسلمانان طبق تعالیم قرآن، قایل به معصومیت رسول خدا؟ص؟ هستند؛ اما در گستره و محدوده عصمت، بین مفسران فریقین اختلاف است. شیعیان با توجه به پذیرش عصمت تام پیامبر؟ص؟، شخصیت ایشان را به گونه ای ترسیم کرده اند؛ اما دانشمندان اهل سنت با همه اختلاف دیدگاهی که دارند، اغلب با توجه به ظاهر برخی آیات به عصمت پیامبر؟ص؟ در همه شیون باورمند نیستند. مقاله حاضر به روش توصیفی _ تحلیلی، به مقایسه دیدگاه طبری از مفسران اهل سنت با طبرسی از مفسران شیعه در مورد عصمت پیامبر خاتم؟ص؟ ذیل آیات 105 و 106 سوره نساء، آیه 49 سوره مایده، آیه 43 سوره توبه، آیه 52 سوره حج، آیه 37 سوره احزاب و آیه 2 سوره فتح پرداخته است و به این پرسش پاسخ می دهد که دو مفسر یادشده، چه تبیینی از عصمت پیامبر؟ص؟ و محدوده آن داشته اند؟ پس از بررسی دو دیدگاه، مشخص شد طبری با وجود داشتن مکتبی مستقل، عصمت رسول خدا؟ص؟ را می پذیرد؛ اما ایشان را در همه شیون معصوم نمی داند و با تفسیر برخی آیات طبق ظاهر آن، به گناه و اشتباه و لزوم استغفار برای پیامبر؟ص؟ باور دارد؛ اما طبرسی با پذیرش عصمت کامل _ از گناه و اشتباه _ و در همه حیات رسول خدا؟ص؟ به نقد دیدگاه های مخالف می پردازد.

    کلید واژگان: عصمت, رسول خدا ص, جامع البیان, مجمع البیان
    Sayyid Mahmud Ṭayyib Husayni, Sayyid Sajjād Ja’fari*, Mansūr Dadāsh Nijad

    One of the tenets of Islam is the infallibility of the prophets, especially that of the Last Messenger of Allah, peace be upon him and his family. According to the teachings of the Qur'an, Muslims believe in the inerrancy of the Messenger of God (s) but the exegetes differ in their opinions concerning the scope of infallibility. The Shiite scholars subscribing to complete infallibility of the Prophet (s), have portrayed his personality in a way that fits their religious doctrine.  Sunni scholars do not believe in complete infallibility of the Prophet (s) inasmuch as they rely on the literal meanings of some verses which is why they differ in their opinion about the infallibility of the Prophet (s) in all respects. The present article uses a descriptive-analytical method to compare Tabari's view, a Sunni commentator, with that of Tabarsi, a Shiite commentator, on the infallibility of the Seal of Prophets (s) under verses 105 and 106 of Surah al-Nisa, verse 49 of Surah al-Māʾida, verse 43 of Surah al-Tawbah, verse 52 of Surah al-Hajj, verse 37 of Surah al-Aḥzāb and verse 2 of Surah al-Fatḥ. The comparison is intended to address the question as to what the opinion of the two exegetes concerning the scope of the Infallibility of the Prophet (s) is.  After examining the two views, it became clear that Tabari, despite having an independent school, accepts the infallibility of the Messenger of God (s). But he does not consider him infallible in all respects since he interprets some verses based on their literal meanings, which is why he believes that the Prophet (s) may err. If he happens to make a mistake or commit a sin, he should ask for forgiveness.  But Tabarsi criticizes the opposing views by accepting complete infallibility - from sin and error. He maintains that the Messenger of Allah (s) is infallible throughout his life.

    Keywords: infallibility, Messenger of Allah (s), Jāmi’ al-Bayān, Majmaʿ al-Bayān
  • سید حسن سبزواری
    تشبیه یکی از پایه های اساسی علم بیان و از پربسامدترین گونه های ادبی است؛ این اسلوب از مهم ترین سازوکارهایی است که متکلم را در انتقال بهتر مفهوم به ذهن مخاطب و تاکید بر آن یاری می رساند. با بررسی تشبی هات به کار رفته در کلام رسول خدا (ص) آشکار می شود که گفتمان ایشان در بافت های گوناگون و با توجه به نوع مخاطب، متفاوت است. ایشان برای والاترین امر رسالت و هدایت جامعه بعد از خویش، در تبیین امامت و جایگاه ویژه امیر مومنان (ع) از این اسلوب بهره برده اند. پرواضح است که این واژگان تشبیهی با ظرفیت های مختلفی که در ارتکاز ذهنی مخاطب نسبت به وجه شبه، ایجاد می کنند، نقش خود را در هدف آن حضرت به خوبی ایفا می کنند. یافته های پژوهش حاضر، ضمن تایید رویه تشبیهی در گفتار پیامبر اکرم (ص) ، نشان می دهد که در تبیین تشبی هات آن حضرت، فراتر از بافت و ساختار، باید به محتوا و به ایفای نقش ایشان در تبیین و تفهیم امر خطیر امامت و نیز شرایط و ویژگی های آن توجه کرد.
    کلید واژگان: رسول خدا(ص), تشبیه, وجه شبه, امامت, امیرمومنان(ع), خلافت
    Seyyid Hasan Sabzevari
    Similie is one of the pillars of rhetoric and the most-frequently used literary  device. Similie is an effective structure that enables the addresser to better  transfer and highlight the content in the mind of addressees. A thorough  analysis of similies used in the qutations of prophet Muhammad (PBUH)  reveals that He employed varied discourses according to the addresses’  status in different contexts. Prophet utilized similie in his comments to  outline the most significant aspect of prophethood after him, namely  the issue of Imamate and the lofty status of Imam Ali. It goes without  saying that similie and the elements used in a similie generate a capacity  in the brain of prophet’s addressees towards better understanding the  similarity between the tenor and the vehicle. The elements in the similies  utilized by porphet serve a specific purpose, namely enlightenment. The  findings of the present study corroborate the claim that prophet adopted  a metaphorical approach toward outlining the important issues in society. The researchers in the current paper also argue that in explaining the similies of prophet, scholars need to pay particular attention not only to the context of use and the structure of a metaphor but also to the role played by prophet in outlining the most vital issue of society , namely Imamate, the circumstances in the then fledgeling Islamic society and the characterisitcs of the prophet.
    Keywords: quotations of prophet, similie, similarity, imamate of Imam Ali, Caliphate of Imam Ali
  • محمد اصغری نژاد

    در این مقاله درباره حدیثی از رسول خدا (ص) با مضمون «اللهم لا تجعل قبری وثنا یعبد» که بیشتر در منابع اهل سنت و وهابیون مطرح شده، تحقیق، و رجال آن و محتوایش ارزیابی می شود و مشخص می گردد که مفهوم آن چیست و آیا چنین روایتی از رسول اسلام صادر شده است یا نه و بر فرض صدور، چه معنای قابل قبولی دارد. مضمون این حدیث در برخی منابع شیعی هم طرح شده است. اعتقاد نگارنده بر جعلی بودن این حدیث است. ما این برداشت را رهیافت اساسی این نوشتار می دانیم و درباره آن تحلیلی ارایه می دهیم و اشاره کوتاهی به خاستگاه این حدیث و جعلی بودنش می کنیم.

    کلید واژگان: حدیث اللهم لا تجعل قبری و ثنا یعبد, اهل سنت, وهابیت, رسول خدا (ص), زیارت قبور, شرک, بت پرستی
    mohammad asghari nejad

    In this article a hadith of Prophet Mohammad is analyzed.  The hadith which is mentioned mostly in Sunni and Wahhabi sources, says “oh Allah do not put my grave an idol to be worshiped”. After analyzing the chain of narrators and the content of this hadith it will be clear if it has been said by Prophet Mohammad or not. And if so, what did he mean by that. This hadith has been mentioned in some of Shia sources too. The writer of this article believes that the said hadith is fictitious. This understanding will be the main approach of this writing, and an analysis is given to prove this understanding. And we will shortly discuss its origins and why it is fictitious.

    Keywords: the hadith of اللهم لا تجعل قبری وثنا یعبد, the Sunni, Wahhabism, the Messenger of Allah, pilgrimage to the tombs, polytheism, idolatry
  • هدی سلیمی
    این پژوهش با روشی توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع اهل سنت به بررسی چگونگی نقش ولایت پذیری رسول خدا(ص) در تامین سعادت فردی و اجتماعی انسان ها پرداخته است، و تلاش شده ضمن بررسی برخی از وقایع تاریخ صدر اسلام، اولا به آن دسته از مدافعان حقیقی ولایت پرداخته شود که می توانند به عنوان الگو و مقتدا برای اطاعت و دفاع از حریم ولایت به مسلمانان معرفی شوند، و از طرف دیگر آن دسته از کسانی نیز که کوردلانه از این مهم سرباز زدند ، از آنان بازشناخته شوند.
    کلید واژگان: ولایت پذیری, رسول خدا(ص), صحابه, قرآن, روایات
    Hodaa Salimi
    In this study, the analytical method based on the Quran and Sunni sources, Province of flexibility to examine how the Prophet (PBUH) in the provision of social welfare and human individual, and we attempted to investigate some of the events of early Islamic history of the Quran, firstly, the true defenders of those provinces that can be used as a template and the leader of the Muslims to obey and defend the privacy of the province to be introduced On the other hand those that are insensitive to this important refused, they are recognized.
    Keywords: appetite province, the Prophet, the Companions, the Quran, Hadith
  • ابراهیم اقبال، فرزاد دهقانی
    «تحریف» عاملی است که اصالت و اعتبار هر کتاب و هر کلامی را با آسیب همراه می کند. نسبت تحریف به قرآن مجید، خواسته یا ناخواسته در همین راستاست. نوعی از آن، تحریف به زیادت است که از سابقه چندانی برخوردار نیست و دانشمندان پیشین به سان دیگر انواع(نقصان و تغییر) به آن نپرداخته اند، اما در یکی دو سده کنونی، مستشرقان به این نوع تحریف دامن زده اند. موارد ادعائی حدود ده آیه است. آن ها با استناد به قرآن کریم و اسلوب و محتوای آن و مطالب برخی منابع روایی، تفسیری و تاریخی به طرح آراء خود مبادرت ورزیده اند. آراء آن ها با استفاده از همان منابع و روش خودشان، قابل بررسی و نقد جدی است. این مقاله در صدد طرح و نقد نیمی از نظریات در این راستا است(آیه 144 آل عمران و آیات مشابه؛ 1/اسراء؛ 38/شوری و 4/معارج) تا بدین وسیله مصون بودن قرآن کریم از این نوع تحریف نیز ثابت شود.
    کلید واژگان: قرآن, رسول خدا(ص), تحریف, مستشرقان, نقد, نظریه
    Ebrahim Eghbal, Farzad Dehghani
    Distortion is an issue that questions the originality and credibility of any book or mode of discourse. Attributing distortion to the Holy Quran has the same negative implications. One instance of the latest claims of distortion in the Holy Quran is that of addition, which is not so long standing, as older scholars had mainly discussed such claims as incompleteness and change. However, in the last two centuries, orientalists have spread this specific claim, referring to as much as ten verses. This claim is based on the orientalists’ understanding of the Holy Quran’s texture, style, and content, in addition to their dependence on some sources on Islamic tradition, exegesis, and history. These claims are readily refutable relying on the same sources that have inspired such assertions. The present article attempts to critically analyze half of these so-called theories, in order to reassert the undisputable infallibility of the Holy Quran.
    Keywords: Critical Study, distortion, Holy Prophet, orientalists, The Holy Quran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال