جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ملاحم » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

در کتب حدیثی اهل سنت، روایات متعددی درباره اخبار از آینده وجود دارد. این روایات همواره مورد توجه و اهتمام مسلمانان بوده اند. در یک تقسیم بندی کلی، احادیث یادشده درباره فتن، مبشرات و علائم آخرالزمان و اشراط الساعه هستند. این احادیث موجود در کتاب های اهل سنت، در مجموع روحیه انفعال و ترس از آینده را القا می کنند و مومنان را به فرار از فتنه ها و دخالت و مشارکت نکردن در آن ها دعوت می نمایند. این نگاه سلبی در بسیاری از این احادیث به چشم می خورد. در این میان، قرائتی متفاوت از احادیث یادشده وجود دارد که فاقد این روحیه سلبی است و پیروان خود را برای سرکوب فتنه و محقق کردن وعده الهی به اقدام و حرکت وامی دارد. این حرکت در روز اول محرم سال 1400 هجری با قیام جهیمان العتیبی در عربستان و اشغال مسجدالحرام تحقق یافت. آن چه خوانش جهیمان را از حالت انفعالی خارج می کرد، پرداختن به مسئله مهدی بود.
این نوشتار در صدد بررسی خوانش جهیمان العتیبی از احادیث آخرالزمان، در رسائل به جای مانده از اوست.

غیب امام مهدی از مهم ترین رخدادهای تاریخ شیعه است. تاثیر این رخداد بزرگ در روایات شیعی کاملا مشهود است. گروهی از دانشمندان شیعه به انگیزه گردآوری این گونه احادیث، غیب نگاری را بنیان نهادند. جمعی بر این باورند که عموم شیعیان، پیش از وقوع غیبت، از جریان آن،بی خبر بودند. بنا براین نگارش های حدیثی در این موضوع سال ها پس از آغاز غیبت صغرا شکل گرفت. برخی دیگر بر این باورند....

سید بن طاووس از عالمان پر نفوذ شیعه در قرن هفتم هجری است که در زمینه های مختلف علمی مهارت داشته و آثار فراوانی را تالیف کرده است. یکی از آثار او کتاب التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن است که در موضوع ملاحم و فتن نگاشته شده و به طور عمده از سه منبع حدیثی اهل سنت گرد آمده است. این کتاب در قرون اخیر در میان عموم عالمان شیعه، کتابی ارزشمند و معتبر در موضوع مهدویت تلقی شده است. در این مقاله به بررسی این کتاب پرداخته و به این نتیجه دست یافته ایم که این کتاب نه معتبر است و نه در باب مهدویت نوشته شده و نه سید بن طاووس به آن چنین نگاهی داشته است.