به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اسپینوزا » در نشریات گروه « ادیان و عرفان »

تکرار جستجوی کلیدواژه «اسپینوزا» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمد بخشی فعله*، مهدی منفرد، محسن جوادی
    از نظر اسپینوزا دین بر اساس مقاصدش نظامی جهان شمول و فراقومی است که برای عامه مردم از طریق اطاعت از خدا واقعیت می یابد. او اصول هفت گانه ایمان را در همین راستا بیان می کند. اسپینوزا آموزه های دین را ساده، حداقلی و مبتنی بر تاریخ و زبان می داند. به باور وی ازآنجاکه طبیعت بیشتر انسان ها متاثر از احساسات است و نه عقل، برای نجات آنان باید دین را در ابتدا بازیابی کرد و درنهایت دموکراتیک نمود. اسپینوزا تحقق عملکرد منحصربه فرد دین در نجات تقریبا همه آدمیان را در مطیع کردن دین با تفکیک آن از فلسفه و درنتیجه دموکراتیک سازی الهیات پیشنهاد می دهد. دموکراتیک کردن دین به تعدیل اقتدار سیاسی دین و تقویت اقتدار سیاسی کشور منجر می شود. معنای بازیابی شده اسپینوزا از دین، اساسا دموکراتیک است و این ویژگی جدید، امکان سازگاری الهیات او با سیاست را فراهم می کند و در پرتو همین رویکرد به دین، آزادی انسان و جامعه به دست خواهد آمد. در نوشتار حاضر کوشیده شده است خوانش فلسفی و متفاوت اسپینوزا از دین و نتایج الهیاتی برگرفته از این خوانش بررسی شود.
    کلید واژگان: اسپینوزا, فلسفه, دین, نجات, الهیات سیاسی}
    Mohammad Bakhshi Faleh *, Mahdi Monfared, Mohsen Javadi
    For Spinoza, religion is a universal and meta-ethnic system actualized for all people through obedience to God. He delineates the seven principles of faith in this context. Spinoza contends that religious doctrines should be simple, minimal, and rooted in history and language. Given his belief that human nature is predominantly influenced by emotions rather than reason, he asserts that religion must be initially reclaimed and ultimately democratized to rescue humanity. According to Spinoza, the key to salvaging most humans lies in rendering religion obedient by distinguishing it from philosophy. Thus, he advocates for the democratization of theology, leading to a moderation of the political authority of religion and a strengthening of the country's political sovereignty. Spinoza's redefined concept of religion is fundamentally democratic, fostering compatibility between his theology and politics. This distinctive characteristic paves the way for the attainment of freedom for individuals and society. This article aims to explore Spinoza's alternative philosophical interpretation of religion and its theological implications within this framework.
    Keywords: Spinoza, Philosophy, Religion, Salvation, Political Theology}
  • علیرضا آرام*، فائزه شهرکی

    در تمایز با آثار پیشین، پژوهش حاضر با تکیه بر مفروضات سه گانه خود (اول، مسئولیت اخلاقی به معنای امکان انتساب فعل به فاعل مختار و جواز داوری، سرزنش یا تنبیه نسبت به عمل اوست؛ دوم، در عرفان ابن عربی انسان به منزله تجلی اسماء الهی ظهور یافته است و افعال او اصالتا به فاعلیت الهی بازمی گردد؛ سوم، در فلسفه اسپینوزا آنچه در عالم وجود روی می دهد، به ذات یا حالات جوهر واحد ارجاع دارد و فعلی خارج از این نظام موجب تحقق نخواهد یافت) امکان سازگاری مسئولیت اخلاقی با دو نظام فکری مورد نظر را به پرسش کشانده است. نتیجه حاصل نشان می دهد که دو نظام فکری در قامت فلسفه پیشامدرن/ فلسفه مدرن از عهده حل چالش مسئولیت اخلاقی برنمی آیند؛ اما اخلاق تکاملی به ویژه در قرائت فلسفی دنیل دنت و تقریر او از بحث اراده آزاد قرائتی بدیل را در برابر موضع وجودشناسانه ابن عربی و اسپینوزا ارائه می دهد. در حل چالش مسئولیت، چاره ای جز ارجاع به تجارب تاریخی و شهودات عرفی و درنتیجه اخذ رویکرد عمل گرایانه در حوزه اخلاق نیست.

    کلید واژگان: ابن عربی, اخلاق تکامل گرایانه, اسپینوزا, قانون طبیعت, مسئولیت اخلاقی, وحدت وجود}
  • محمد بخشی فعله*، مهدی منفرد، محسن جوادی

    یکی از مسایل مهم در عرصه دین، دست یابی به فهم درست نوشتار و گفتار دینی است. فهم نادرست آن، به تفرقه، انحراف و حتی روی گردانی از دین خواهد انجامید. در سنت اسلامی، ابن رشد با نظریه تاویل و در سنت یهودی، اسپینوزا با نظریه تفسیری (هرمنوتیکی) خاص خود، به نحو جدی به این مسئله پرداخته اند. به رغم اختلاف در برخی مبانی، ساز و کاری که آن دو مطرح کرده اند در چگونگی دست یابی به فهم صحیح متون دینی، از قرابت و مشابهت فراوانی حکایت دارد. باور به دو دسته متون پنهان و آشکار، بازگرداندن متون پنهان به آشکار، حمل بر ظاهر متن، توجه ویژه به دستور زبان مبدا، پرهیز از دخالت دادن پیش فرض ها و پیش داوری ها، جست وجوی شواهد درون متنی، توجه به مناسبت برای رهایی از تعارض و بهره جستن از روش های علوم طبیعی، از جمله ساز و کارهای مشترک این دو فیلسوف عقل گرا است. در این مقاله می کوشیم ابتدا به گونه توصیفی، تبیینی از ساز و کارهای یادشده مطرح کنیم و سپس به گونه ای مقایسه ای، وجوه متعدد هم زبانی این دو فیلسوف را در این مسئله نشان دهیم.

    کلید واژگان: ابن رشد, تاویل, اسپینوزا, تفسیر (هرمنوتیک), متون دینی}
    Muhammad Bakhshi Fealeh *, Mahdi Monfared, Mohsen Javadi

    One of the most important issues in the field of religion is to gain a proper understanding of religious writing and speech. The misunderstanding of them will lead to division, deviation and even turning away from religion. In the Islamic tradition, Ibn Roshd with the theory of tawil (esoteric interpretation of the Quran) and in the Jewish tradition, Spinoza with his own interpretive (hermeneutic) theory, have seriously addressed the issue. Despite the differences in some principles, the mechanisms they have proposed are very similar in how to achieve a correct understanding of religious texts. Believing in two categories of overt and covert texts, returning the covert texts to the overt ones, validating the appearance of the text, paying special attention to the grammar of the source language, avoiding the interference of presuppositions and prejudices, seeking intra-textual evidence, paying attention to the occasion to get rid of conflict and using natural methods are among the common mechanisms presented by these two rationalist philosophers. This article intends to first provide a descriptive explanation of the mentioned mechanisms and then comparatively show the various aspects of the harmony of these two philosophers on this issue.

    Keywords: Ibn Roshd, Tawil (Esoteric Interpretation of the Quran), Spinoza, Interpretation (Hermeneutics), religious texts}
  • محمدتقی قندی*، محمدرضا آرام
    اسپینوزا و ابن عربی دو متفکری هستند که درباره «هستی» دیدگاهی نو و ابتکاری ارایه دادند و ما در این پژوهش سعی داریم مختصری از تفکرات این دو اندیشمند را درباره وجود بررسی نماییم.
    اسپینوزا به عنوان یک فیلسوف دکارتی شناخته می شود.
    مساله جوهر و صفات خداوند و کیفیت اتصاف ذات اقدس ربوبی به اوصاف کمالیه و ارتباط آن با توحید حقیقی و خالص پروردگار از اساسی ترین مسایل در مبداشناسی است.
    اثر حاضر بر آن است تا فرآیند وحدت وجود را در نزد متفکرانی چون ابن عربی و اسپینوزا مورد بررسی قرار دهد.
    کلید واژگان: شکاکیت, تصوف, عرفان, وحدت وجود, ابن عربی, اسپینوزا}
    Mohammadtaghi Ghandi *, Mohammadreza Aram
    Ibn-e-Arabi and Spinoza have come up with brand new insights about existence. This study is concerned with a study of their views. Espinoza was also known as Cartesian philosopher too.The problem of substans and divine attributs and how they are attributs to the Lord being and their relation with the true and pure unity of God are of the most fundamental epistemological problem in the realm knowing the origian.The present article is going to study the process of pantheism from the point of view thinkers such as Ibn-e-Arabi and Aspinoza.
    Keywords: scepticism, Sufism, mysticism, pantheism, Ibn, e, Arabi, Aspinoza}
  • عین الله خادمی
    اصل علت غائی – علی رغم این که در فلسفه اسلامی همچون خود اصل علیت از مسلمات است– در میان فلاسفه غربی دغدغه آفرین شده است.
    در شماره قبل با نظرات ارسطو، توماس آکوئینی، بیکن و دکارت درباره علت غایی آشنا شدیم و در این قسمت به دیدگاه های اسپینوزا، لایب نیتس، کانت و ژیلسون دراین باره می پردازیم.
    اسپینوزا به شدت به نظریه غایت انگاری حمله کرده و دلایلی برای ابطال آن ذکر کرده است. در مجموع بعد از رنسانس قاطبه فیلسوفان و دانشمندان تعلیل مکانیستی (ماشینوارگی) را بر تعلیل بر مبنای غایت شناسی ترجیح دادند، اما لایب نیتس از نظریه غایت انگاری در دو عرصه فیزیک و متافیزیک به صورت جانانه دفاع کرد و کانت تفسیر ارسطویی این نظریه را در تاریک خانه تاریخ محبوس و خود تفسیر جدیدی از آن ارائه داد و از تفسیر خود دفاع نمود. اتین ژیلسون از حضور شاداب این نظریه در عرصه متافیزیک نه علوم تجربی دفاع می نماید و آن را به عنوان یکی از بنیادهای مسیحیت معرفی می کند.
    کلید واژگان: اصل علیت, علت فاعلی, علت غایی, اسپینوزا, لایب نیتس, کانت, ژیلسون}
    Ein, O. Allah Khademi*
    Theory of finalism – in spite of the fact that it is from admitted premises in the Islamic philosophy like principle of causality- has been a problem in the western philosophy.
    In the before issue, we got acquainted to the viewpoints of Aristotle, Thomas Aquinas, Bacon and Descartes about final cause and in this section, proceed to the viewpoints of Spinoza, Leibniz, Kant and Gilson.
    Spinoza attacked theory of finalism and expressed reasons for refutation it. Altogether after the Renaissance, the majority of philosophers and scientists preferred mechanical justification to which founded on the knowledge of final, but Leibniz defended hardly from the theory of finalism in two realms of physics and metaphysics and Kant ignored Aristotelian interpretation of this theory and presented himself a new interpretation from it and defended from his own. Etienne Gilson defends from lively presence of this theory in the realm of metaphysics – not in the experiential sciences – and introduces it as one of the Christianity's foundations.
    Keywords: Causality, Efficient cause, Final cause, Spinoza, Leibniz, Kant, Gilson}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال