به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « رسانه های ارتباط جمعی » در نشریات گروه « ادیان و عرفان »

تکرار جستجوی کلیدواژه «رسانه های ارتباط جمعی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • ظهیر احمدی*
    اگر دین را «فراروی» از منیت، مادیت و موقعیت» تعریف کنیم و با امعان نظر به تعالیم دین مبین اسلام، بعد شریعت و مسئولیت های انسان (در برابر خود، خدا و دیگران) را به این تعریف منضم کنیم و با توجه به اینکه دین مبین اسلام، داعیه دار هدایت و مدیریت تمام ابعاد زندگی فردی(شخصی) و اجتماعی پیروان خود و نویدبخش آینده روشن برای انسان است؛ آنگاه «عرفی شدن» را می توان «ماندن در منیت، مادیت و موقعیت، دم غنیمت شمردن» و بالتبع «فروگاهی نقش هدایتی و مدیریتی دین و آموزه های آن در گستره و ابعاد زندگی فردی و اجتماعی پیروان و عدم توجه به آینده موعود و آینده روشن» قلمداد کرد. برای اینکه بدانیم آیا در جامعه ایران احتمال «عرفی شدن» از مسیر «سینما» وجود دارد یا نه؟ ناگزیر از اتخاذ تعریفی از «عرفی شدن» و از «دین» بوده و پس از آن گریزی بر مبانی هنر غرب مسیحی مدرن داریم، برای تمهید ورود به بحث «سینما» به عنوان رهاورد مدرنیته و غرب و بررسی ماهیت و خاستگاه سکولار آن شدیم. در ادامه این سیر بر اصل «تجسدگرایی»، «تجسم گرایی»، «قدسیت زدایی» و «غیب گریزی» در مبانی فلسفه هنر غرب مسیحی واقف شده، ادامه این سیر نزولی را دوره رنسانس و پس از آن در عصر جدید که بر «لذت گرایی» و «رومانتیسم» تاکید دارد؛ پی گیر شده و این روند را در راستای عرفی شدن دین، فرهنگ و جامعه می دانیم. به نظر می رسد با امعان نظر به مبانی فلسفه هنر اسلامی که بر «نفی تجسد» بلکه بر «تجلی»، «محاکات از غیب»، «تمثل» و «وعده آینده روشن» تاکید دارد؛ در جریان سینمای امروزین ایران بدون توجه به این مبانی، خواسته و ناخواسته(یا نادانسته) از آن مبانی تبعیت شده و لاجرم مسیر و جریان نه تمهید بر جامعه منتظران، نه موعودگرایی و جامعه موعود مهدویت، بلکه «عرفی شدن»حتی در سینمایی که ادعای دینی بودن دارد؛ طی می شود. این فرایند به دلایل زیر در سینمای ایران اتفاق می افتد: 1. عدم توجه به تفاوت بنیادین مبانی فلسفی اسلامی و غربی . ماهیت و خواستگاه تصویر و سینما که سکولاراست 3. تاختن بر آموزه های دینی که به نوعی پرستیژ و کلاس «روشنفکر» بودن را دارد.
    کلید واژگان: عرفی شدن, فلسفه هنر اسلامی, موعودگرایی, فلسفه هنر مسیحی, تمثل, تجسد, رسانه های ارتباط جمعی, سینما, ایران}
    Dr. Zohair Ahmadi*
    If religion be defined as " Promotion" of the ego, materialism and status, according to the Islam, the Sharia and responsibilities of human amount himself, God and others; according to that, Islam claims to direct and manage all aspects of an individual and social's life of his followers and promising a bright future for man; so that the "Secularization" can be defined as "staying in the ego, materialism and status, trice price" and thus " reducing the role of religion and its teachings in management and direction of individual and social's life of his followers and lack of attention to the promised and the bright future.
    To know whether in Iran the possibility of "Secularization" of the track 'cinema' exists or not? Have to adopt a definition of "Secularization" and "Religion" and then review the basics of the art of the Christian modern West. For arrangement to discuss about “Cinema", as a result of West and modernity, and discuss about its secular nature and origin.
    To continue, we discussed of the principles of philosophy of Christian West art such as “Incarnation oriented”, “Visualization” and the “Desacralizing”. Continuing the downward trend in the Renaissance and then in the art of the modern era that based on the "Hedonism" and "Romanticism". We emphasized this downward trend as Secularization of Religion, Culture and Society.
    It seems, according to the philosophical foundations of Islamic art that based and emphasizes on the principles: "denial of the Incarnation", but the " Epiphany", "Simulation" and the “Promised bright future", In Iranian today’s cinema regardless of that fundamentals, wanted or unwanted it complies with the principles and must not flow path and providing to the Mahdavi community, not messianic and messianic promised community, but based on "Secularization", even in the film who claim to be religious is to be over. This process occurs in Iranian cinema for the following reasons: (1) lack of attention to the fundamental philosophical differences between Islamic and Western art, (2) the secular nature and origin of the cinema, 3. attacking on religion that kind of prestige and class "Intellectual".
    Keywords: Secularization, the Philosophy of Islamic Art, Messianic, the Philosophy of Christian Art, Simulation, Embodiment, Mass Media, Cinema, Iran}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال