به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "همگرایی" در نشریات گروه "ادیان و عرفان"

تکرار جستجوی کلیدواژه «همگرایی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • آرش قربانی سپهر*، افشین متقی، پریسا قربانی سپهر، محسن آقازاده
    فریضه حج نهتنها راهی برای نزدیک شدن به خدا ارائه میدهد بلکه مزایای اجتماعی، آموزشی، اقتصادی و سیاسی را به زائران ارائه میدهد. دیپلماسی فرهنگی حج این توانایی را دارد که در ایجاد صلح و امنیت جهانی و منطقهای موثر واقع شود. تاریخ گواه آن است که هرگاه زمینه های فرهنگی تقویتشدهاند، زمینه های کینه و عداوت بین مردم کم میشود، و جنگ و خونریزی متوفق شده و صلح و آرامش به ارمغان آمده است. دیپلماسی وحدت بخشی که صلح و امنیت را به بار میآورد همراه با عقلانیت و تعقل است و این مناسک حج است که زمینه اتحاد و یکدلی را فراهم میکند و از نزاع و تفرقه و جدال برحذر میدارد. لذا، حج عبادتی سیاسی، اجتماعی است که متضمن مجموعهای از قوانین و دستورات الهی برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت است؛ و مناسک گنجانده شده در این آیین الهی آمیزهای وحدت بخش و صلح آفرین است که در صورت توجه به فلسفه حقیقی مناسک حج و انجام درست اعمال آن مسلمین میتوانند به سعادت دنیا و آخرت برسند و امت واحده اسلامی بلکه بالاتر از آن جامعه جهانی اسلامی تشکیل دهند. در این پژوهش از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد مناسک حج تمرینی برای برقراری ارتباط و گفتوگوی منطقی بین مذاهب اسلامی است؛ و استفاده صحیح از این موقعیت عظیم اسلامی میتواند باعث تقریب مذاهب اسلامی شود.
    کلید واژگان: جهان اسلام, دیپلماسی فرهنگی, همگرایی, حج
    Arash Ghorbani Sepehr *, Afshin Mottaghi, Parisa Ghorbani Sepehr, Mohsen Aghazadeh
    The Hajj not only provides a way to get closer to God, but also offers social, educational, economic and political benefits to pilgrims. Hajj cultural diplomacy has the potential to be effective in creating world and regional peace and security. History has shown that whenever cultural contexts are strengthened, the contexts of resentment and enmity between people diminish, and war and bloodshed succeed, and peace is restored. Unifying diplomacy that brings peace and security is accompanied by rationality and reason, and it is the Hajj ritual that provides the ground for unity and solidarity and avoids strife and division. Therefore, Hajj is a political and social worship that includes a set of divine laws and commands to achieve happiness in this world and the hereafter; And the rituals included in this divine religion are a unifying and peace-creating mixture that if we pay attention to the true philosophy of Hajj rituals and perform its deeds correctly, Muslims can achieve happiness in this world and the hereafter and a single Islamic nation but also above that society. Form an Islamic world. In this research, descriptive-analytical method has been used. The results of the research show that Hajj rituals are an exercise for establishing logical communication and dialogue between Islamic religions; and the correct use of this great Islamic position can bring the Islamic religions closer.
    Keywords: Islamic World, Cultural Diplomacy, Convergence, Hajj
  • محمد حقی*
    یکی از مشکلات امت اسلامی تفرقه و اختلافات است که باعث ضعف و عقب ماندگی و دیگر مشکلات جهان اسلام گردیده است. این در حالی است که تعالیم اسلام بر اتحاد مسلمانان تاکید داشته و یکی از راه کارهای حل مشکلات امت اسلامی، همگرایی و پرهیز از اختلافات است. حج به عنوان یک فریضه دینی از ظرفیت های زیادی برای تحقق همگرایی و انسجام امت اسلامی برخوردار است. مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این پرسش می باشد که حج چه نقش و ظرفیتی در راستای تحقق همگرایی امت اسلامی دارد؟ فرضیه مقاله این گزاره است که فریضه حج با توجه به دارا بودن ظرفیتهای متعددی از جمله ابعاد سیاسی اجتماعی، وحدت گرایی، آگاهی بخشی و اطلاع از مشکلات جهان اسلام می تواند در مساله همگرایی امت اسلام نقش و تاثیرات تعیین کننده ای داشته باشد که بایستی حاکمان و نخبگان جهان اسلام از این ظرفیتها استفاده نمایند. در مقاله حاضر جهت تبیین بحث از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده و مباحث ارائه شده با محوریت اندیشه های امام خمینی و مقام معظم رهبری بوده است.
    کلید واژگان: دیپلماسی, حج, امت اسلامی, وحدت, همگرایی
    Mohammad Haghi *
    One of the problems of the Islamic Ummah is division and differences, which has caused weakness and backwardness and other problems of the Islamic world. This is despite the fact that Islamic teachings emphasize the unity of Muslims and one of the ways to solve the problems of the Islamic Ummah is convergence and avoiding differences. Hajj as a religious duty has many capacities to realize the convergence and cohesion of the Islamic Ummah. This article seeks to answer the question, what is the role and capacity of Hajj in order to realize the convergence of the Islamic Ummah? The hypothesis of this article is that Hajj, due to its many capacities, including political and social aspects, unificationism, raising awareness and informing about the problems of the Islamic world, can play a decisive role and influence in the issue of the integration of the Islamic Ummah, which the rulers and The elites of the Islamic world should use these capacities. In this article, the descriptive and analytical method was used to explain the discussion, and the topics presented were centered on the thoughts of Imam Khomeini and the Supreme Leader.
    Keywords: Diplomacy, Hajj, Islamic Ummah, Unity, Convergence
  • محسن محمدی*

    حج از مهم ترین مناسک دینی است که با گردهم آوری نمایندگانی از سراسر جهان اسلام در قالب انجام مناسکی یکسان در زمان و مکان واحد، هویت دینی و تمدنی مسلمانان را در بستر امت اسلامی تقویت می کند.مسئله اصلی این مقاله بررسی «مکانیسم و فرایند حج در تقویت همگرایی جهان اسلام» است. بر اساس چارچوب نظری اتخاذ شده در این مقاله، هم گرایی در 4 سطح قابل بررسی است: هویت، هدف، انسجام و انطباق. در هر یک از این سطوح فرایند های همگرایی در جریان است. در سطح هویت و هدف، همگرایی سیاسی با شاخص تقویت هویت تمدنی، تمرکز بر دشمن مشترک و رنگ باختن ملیت ها در جریان است. در سطح انسجام، همگرایی ارتباطی و اخلاقی با شاخص های تقویت هویت دینی و تقویت سرمایه اجتماعی برقرار است. در سطح انطباق نیز همگرایی فقهی و اقتصادی وجود دارد.همگرایی در حج در همه این سطوح و فرایندها در کلام و اندیشه امام خمینی و مقام معظم رهبری در مورد حج قابل تحلیل و بررسی است.

    کلید واژگان: حج», همگرایی», تمدن», برائت از مشرکین», هویت»
    Mohsen Mohammadi*

    Hajj is one of the most important religious rituals, which by gathering representatives from all over the Islamic world in the form of performing the same rituals at the same time and place, strengthens the religious and cultural identity of Muslims in the context of the Islamic Ummah.The main issue of this article is to examine "the mechanism and process of Hajj in strengthening the convergence of the Islamic world". Based on the theoretical framework adopted in this article, convergence can be examined at 4 levels: identity, purpose, coherence and adaptation. Convergence processes are going on in each of these levels. At the level of identity and purpose, political convergence is underway with the index of strengthening civilizational identity, focusing on the common enemy and losing color of nationalities. At the level of cohesion, communication and moral convergence with the indicators of strengthening religious identity and strengthening social capital is established. At the compliance level, there is jurisprudential and economic convergence.Convergence in Hajj at all these levels and processes can be analyzed and investigated in the words and thoughts of Imam Khomeini and the Supreme Leader regarding Hajj.​

    Keywords: Hajj, Convergence, Civilization, Acquittance From Polytheists, Identity
  • هاشم قادری*، محسن اسلامی، حسین انصاری فرد
    حج یکی از واجبات دینی مسلمانان بوده که دارای پیامدهای مختلفی است. هدف این مقاله واکاوی پیامدهای دیپلماسی و سوال پژوهش چیستی پیامدهای دیپلماسی حج و چگونگی تاثیر آن بر همگرایی جهان اسلام است. برای پاسخ به سوال این فرضیه را به محک آزمون می گذاریم که دیپلماسی حج پیامدهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دینی دارد که با بهره برداری و تقویت آن توسط دولت های اسلامی همگرایی جهان اسلام شکل می گیرد. روش گردآوری داده ها در این پژوهش اسنادی و الکترونیکی، روش تجزیه و تحلیل به صورت کیفی، راهبرد پژوهش قیاسی و ملهم از چارچوب نظری دیپلماسی فرهنگی و همچنین مدل کاربردی SOAR است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با برقراری دیپلماسی فعالانه مبتنی بر حج از لحاظ اجتماعی شناخت مسلمانان از همدیگر بیشتر و منجر به انسجام و وحدت مسلمین نسبت به یکدیگر شده، از لحاظ سیاسی ضریب نفوذپذیری دشمن به حداقل رسیده و توان دشمنان اسلام در آسیب رساندن به ممالک اسلامی به حداقل ممکن تنزل می یابد، از لحاظ فرهنگی و دینی باعث همگرایی میان مذاهب و گسترش تعاملات علمی و زمینه سازی ظهور تمدن نوین اسلامی، از نظر اقتصادی باعث افزایش درآمد و گسترش مبادلات اقتصادی و تجاری می گردد. با تداوم این نوع دیپلماسی، سران کشورهای اسلامی می توانند به یک توافق سازنده دست یابند و مسائل اساسی خود را حل کنند.
    کلید واژگان: حج, دیپلماسی, تجارت, همگرایی, انسجام
    Hashem Qaderi *, Mohsen Eslami, Hossein Ansari Fard
    Hajj is one of the religious obligations of Muslims, which has various consequences. The purpose of this article is to analyze the consequences of diplomacy and the research question of what are the consequences of Hajj diplomacy and how it affects the convergence of the Islamic world. To answer the question, we put this hypothesis to the test that Hajj diplomacy has political, social, economic, cultural and religious consequences, which are formed by the exploitation and strengthening of it by Islamic governments. The data collection method in this documentary and electronic research is the qualitative analysis method, comparative research strategy and inspired by the theoretical framework of cultural diplomacy as well as the SOAR applied model. The findings of the research indicate that with the establishment of active diplomacy based on Hajj, from a social point of view, Muslims know each other more and lead to the cohesion and unity of Muslims towards each other. It is reduced to the minimum possible to the Islamic countries, culturally and religiously, it causes convergence between religions and the expansion of scientific interactions and lays the groundwork for the emergence of the new Islamic civilization, economically, it causes an increase in income and the expansion of economic and commercial exchanges. With the continuation of this type of diplomacy, the heads of Islamic countries can reach a constructive agreement and solve their basic issues.
    Keywords: Hajj, Diplomacy, Trade, Convergence, Cohesion
  • رسول زرچینی، سید حسین سراج زاده*، سارا شریعتی مزینانی

    علوم انسانی علوم مفاهیم است. مفاهیم مبهم و جزیی بیش از آنکه یاریگر ما در دستیابی به حقیقت باشند، خود حجاب حقیقت می شوند. مفهوم «تقریب مذاهب اسلامی» را می توان یکی از این مفاهیم مبهم و نارسا دانست که تعریفی کاربردی، جامع و مورد اجماع از آن وجود ندارد. ازاین رو چند پرسش اساسی را می توان مطرح کرد: مفهوم «تقریب مذاهب اسلامی» چه نسبتی با مفاهیمی همچون «همگرایی»، «اتحاد»، «انسجام» و «وحدت اسلامی» دارد؟ چه نقدهای مفهومی و ساختاری بر برداشت های موجود از اندیشه «تقریب» وارد است؟ و در نهایت، تقریب چه هست و چه نیست؟ در پاسخ به این پرسش ها، این مقاله بر آن است که با روش «توصیفی - تحلیلی»، تعریفی نو و کارا ارایه دهد که قادر به تامین نیازهای نظری و عملی حوزه همگرایی جوامع اسلامی باشد. در این بازتعریف که جدایی بین اندیشه و عمل را رد می کند، «تقریب» در دو معنای کلی و خاص تعریف می شود. در معنای کلی، «تقریب»، نزدیک کردن «خود» به «دیگری» از طریق یکی از راه های «تعارف»، «تیالف»، «تعایش» و «تعاون» است و در معنای خاص و در ادبیات همگرایی اسلامی «تقریب» به معنای کوشش نیتمند هر مسلمانی برای «رشد» و تبدیل کردن جهان به جهانی الهی تر، از طریق نزدیک شدن به «دیگری مسلمان»اش است.

    کلید واژگان: تقریب, وحدت اسلامی, همگرایی, رشد, نقد نظریه, تعریف جدید
    Rasoul Zarchini, Seyed Hossein Serajzadeh *, Sara Shariati Mazinani

    Humanities are the sciences of concepts. Ambiguous and minor concepts are in themselves veils of truth more than being our assistants in accessing the truth. The concept of ‘approximity of Islamic denominations’ can be considered as one of the ambiguous and inefficient concepts for which no operational, comprehensive and agreed upon definition exists. Thus, some basic questions can be posed in this regard: “What is the relationship between the concept of ‘approximity of Islamic denominations’ and the concepts such as ‘convergence’, ‘unity’, ‘solidarity’, and ‘Islamic unity’?” “What conceptual and structural critiques can be posted on the existing perceptions of the idea of ‘approximity’?” And finally, “What is ‘approximity’ and what is it not?” In answering these questions, this article is going to offer, through a descriptive-analytical method, a new and efficient definition capable of fulfilling the theoretical and practical needs in the sphere of the convergence of Islamic societies. In this redefinition, which rejects the separation between thought and practice, ‘approximity’ is defined in two general and specific senses. In its general sense, ‘approximation’ is making ‘oneself’ close to ‘someone else’ through one of the ways of ta‘āruf, ta‘āluf, ta‘āyush and ta‘āwun. In its specific sense in the literature of Islamic convergence, ‘approximity’ means intentional effort of any Muslim for ‘growth’ and turning the world into a more divine world through approaching his ‘other Muslim’.

    Keywords: approximity, Islamic unity, Convergence, growth, critique of a theory, new definition
  • عظیم امیری، محمدحسین طاهری آکردی

    شباهت‌ها و تفاوت‌های ادیان دو رویکرد «همگرایانه» و «واگرایانه» در گفت‌وگو و تقریب میان پیروان ادیان به‌وجود آورده است. هر دو رویکرد برای خود دلایلی دارند. این نوشتار بعد از مباحث مقدماتی، به معرفی دو رویکرد اصلی در تقریب ادیان پرداخته و دلایل رویکرد «واگرایانه»، از قبیل طبیعت انسان‌ها، تفاوت در مبانی ادیان، تفاوت در خاستگاه تقریب میان ادیان و دلایل نقلی را بررسی کرده است. در ادامه مبانی ارزش‌شناختی تقریب با مباحث ذاتی یا غیری بودن ارزش تقریب، مطلوبیت عمل و انگیزه در رویکرد «همگرایانه» مطرح و این رویکرد تقویت می‌شود. این تحقیق با رویکرد توصیفی ‌ تحلیلی، کوشیده تا کارکرد رویکرد همگرایانه را فراتر از رفع سوءتفاهم‌ها، به‌مثابه عامل مهم بسیج فرصت‌ها و توانایی‌ها ببیند و این ظرفیت در جهت کمال انسانی و جامعه دین‌داران، با سرمایه فطرت توحیدی ملاحظه شود.

    کلید واژگان: ادیان, همگرایی, واگرایی, تقریب, گفت وگو, ارزش شناختی
  • پرستو کلاهدوزها*، حمید عابدیها
    چرایی واگرایی و چگونگی همگرایی در اسلام، مباحثی است که پیشینه ای به درازای تاریخ این دین دارد، خصوصا که طبق فرموده قرآن کریم، تمام انسان ها ابتدا امت واحده ای بودند که بر اثر اختلافات از انسجام فاصله گرفتند. بنابراین، انبیا مبعوث شدند تا عوامل تفرقه را از بین ببرند و دوباره وحدت را میان آنها برقرار کنند. گسستگی یا پیوستگی هر جامعه به تفکرات و باورهای آن جامعه وابسته است. برای برپایی جامعه ای اسلامی و متحد، نخست باید در صدد اصلاح فکر و باور مسلمانان بود تا بتوان ریشه های افتراق عقیدتی را از بین برد. در مقاله پیش رو ابتدا عوامل اولیه واگرایی مسلمانان در جریان سقیفه و حاکمیت امویان و بازگشت به اشرافیت جاهلی تشریح و تحلیل می شود. سپس ریشه های انحطاط جوامع اسلامی را در چند محور اصلی بررسی و تحلیل می کنیم که عبارت است از: تعطیلی فقه و اجتهاد؛ برپایی تصوف دنیاگریز؛ التقاط و مسخ مفاهیم دینی؛ مشاجره های تفرقه انگیز کلامی؛ نفوذ اندیشه های بیگانه.
    کلید واژگان: اسلام, واگرایی, همگرایی, تحجر, اجتهاد
    Parastoo Kolahdoozha *, Hamid Abediha
    The reason for convergence, and the way divergence took place in Islam are the issues that have as long a background as the history of the religion, especially because, as Koran says, all human beings first formed one nation who came to diverge as a result of their differences. Thus, the prophets were God-appointed to eliminate the causes of division and establish unity among humankind again. Disconnection or connection in each and every society depends on the latter’s thoughts and beliefs. To establish an Islamic and united society first we should seek to reform the thoughts and beliefs of Muslims so as to be able to root out division of beliefs. The present article first explains and analyzes the primary causes of divergence among Muslims during the event of Saqīfah, the rule of the Ūmavīds and regression to the aristocracy of the Age of Ignorance (jāhīlīyyah). Next it examines the root causes of the decline of the Islamic societies with its main analytic focus on: abandonment of Islamic jurisprudence and ījtīhād; syncretism and metamorphosis of religious concepts; divisive theosophical disputes; the infiltration of foreigners’ thoughts.
    Keywords: Islam, Divergence, Convergence, bigotry, ījtīhād
  • حسین الهی نژاد *، سیدحامد شاهرخی
    بر اساس آیات و روایات و نیز تجربه بشر در طول تاریخ، اتحاد و همگرایی دو عامل مهم و موثر در ساماندهی و رساندن جامعه به سوی مقصود و هدف خود هستند؛ و در پرتو آنها همواره پیشرفت و شکوفایی و عزت و اقتدار و خلاقیت و در نهایت به حاکمیت بر زمین نائل خواهند گشت، در نقطه مقابل، فقدان این دو عامل در جامعه باعث خودبرتربینی و بروز تعصبات قومی و فرقه ای و پراکندگی و سلب نعمت از آنان و در نهایت به ذلت و استعمار مبتلا خواهند شد.
    پس جایگاه اتحاد و همبستگی در جهت دهی جامعه به سوی پیشرفت و تعالی، جایگاه مهم و خطیری است. هرچه اتحاد میان مردم بیشتر باشد، حرکت مردم به سوی جامعه مطلوب سرعت بیشتری می یابد. اتحاد، در بسترها و زمینه های گوناگونی قابل توجیه است؛ زیرا گاهی براساس باورها شکل می گیرد و گاهی بر اساس ملیت و نژاد قابل پی گیری است و زمانی هم وطن و جغرافیا این نقش را ایفا کرده و مردم را به سوی اتحاد و همدلی حرکت می دهند.
    در نتیجه اتحاد دارای بسترهای مختلفی است که با رویکردهای اعتقادی، اجتماعی، نژادی، جغرافیایی و… توجیه می شود. یکی از آن بسترها، باورداشت مهدویت و مولفه های اساسی و مشترک آن همچون اصل ظهور و انتظار و حتمیت آنها و نام و اوصاف امام مهدی و نسب ایشان و حکومت جهانی، گسترش عدالت و دیگر مولفه ها است که مورد قبول همه گروه های اسلامی بوده و سوژه مناسب و مهمی برای ایجاد اتحاد میان مسلمانان و جوامع اسلامی می باشد. لذا این پژوهش با بیان و تمرکز بر برخی از مولفه های وحدت بخش به نقش آنها در همگرایی معتقدان به این باور اصیل اسلامی پرداخته است و در صدد پاسخ به این پرسش اساسی است که مهدویت در همگرایی جهان اسلام چه نقشی دارد؟
    کلید واژگان: مهدویت, وحدت, همگرایی, جهان اسلام
    Dr. Hossein Elahinejad *, Seyed Hamed Shahrokhi
    Based on Quranic verses and Islamic traditions, as well as human experience throughout history, unity and convergence are two significant and effective factors to organize and to have the community achieve its purpose and objective. Along with them, progress, prosperity, dignity, authority and creativity will finally lead to sovereignty on the earth. On the contrary, lack of these two elements in the society will cause superiority complex, ethnic and sectarian prejudice, dispersion and blessing deprivation for them, and ultimately it will lead to humiliation and colonialism. Therefore, unity and solidarity in directing society towards progress and excellence have an important and crucial place. The greater the unity among the people, the faster the movement of people towards the ideal society. The alliance is justifiable in various areas and domains, because it can sometimes be built upon beliefs and occasionally it can be based on nationality and race and finally sometimes this role can be played by homeland and geography which directs people towards unity and sympathy. Therefore, the alliance has various foundations which can be justified by ideological, social, racial and geographic approach. One of those foundations is the belief in Mahdaviyat and its basic and common components, such as reappearance of Imam Mahdi, waiting for him and their certainty, the names and characteristics of Imam Mahdi, his relatives, global governance, spread of justice as well as other factors which have been accepted by all Islamic groups and it is an important issue to form an alliance between Muslims and Islamic communities. Therefore, the current study has dealt with the role of these factors for the convergence of believers in this genuine Islamic belief, through expressing and focusing on some unifying elements and it is going to answer this fundamental question "what is the role of Mahdaviyat in the convergence of Islamic world?"
    Keywords: Mahdaviyat, unity, convergence, Islamic world
  • محمدرضا کلان فریبایی، مرتضی شیرودی
    حکومت های اقتدارگرا و متکی به قدرت های فرامنطقه ای درخاورمیانه، با ایجاد محرومیت در زندگی شهروندان خود، زمینه واگرایی های ایدئولوژیک و سیاسی را به دلیل مطالبات دموکراتیک میان آنان فراهم کرده اند. چالش میان دوگفتمان سیاسی شیعی وگفتمان تسنن رادیکال، از این زاویه قابل تحلیل است. این واگرایی بوسیله سرویس های اطلاعاتی برخی کشورها، با هدف تضعیف سیادت سیاسی جهان اسلام، درحال توسعه است. جنبش های اسلامی، درنقاط مختلف خاورمیانه با رویکرد دموکراتیک برای برون رفت از این بحران اجتماعی درصدد کسب جایگاه واقعی خود می باشند. این پژوهش در صدد پاسخ به این سوال است که گفتمان سیاسی شیعی و جهانی شدن با رویکرد دموکراتیک در بازتولید سلفی گری معاصر چه تاثیری داشته است؟ (سوال) گمانه زنی این مقاله برآن است، که روند تکامل درچارچوب نظری و ساختارعملی گفتمان سیاسی شیعه و پیوند آن با گفتمان جهانی، موجب رقابت گفتمان تسنن رادیکال با آن شده و روند ضد دموکراتیک تسنن رادیکال، بحران در جهان اسلام را افزایش داده و خشونت در منطقه و جهان را تشدید کرده است(فرضیه). دست یابی به همگرایی دموکراتیک به عنوان یک راهکار برای گفتمان های یاد شده می تواند در برون رفت از بحران سودمند باشد.(هدف) داده های منابع اصلی از طریق مطالعات تاریخی به شیوه میان رشته ای، دست یابی به تقریب گفتمان ها را میسر خواهد کرد.(روش) گسترش صلح و همزیستی جهانی و توسعه همگرایی دموکراتیک اسلامی، درعرصه نظری و عملی، در راستای تامین منافع جریان های درگیر، دستاورد این مقاله خواهد بود (یافته).
    کلید واژگان: گفتمان, شیعه, جهانی شدن, همگرایی, خاورمیانه, رادیکالیسم و دموکراسی
    Dr. Muhammad Reza Kalan Faribaie, Dr. Murteza Shiroodi
    By creating deprivation in the life of their citizens, the authoritative governments who are dependent on the trans-regional powers in Middle East prepare the ground for ideological and political divergence due to democratic demands among them. The challenge between the political discourse of Shiism and the radical Sunnism may be analyzed from this angle. This divergence is developed by information services in some countries, aiming at weakening the political authority of Islamic world. Islamic movements, with a democratic approach for getting out of this social crisis, are trying to gain their real status in various areas of the Middle East. The present study seeks to answer the question of what the effect of the Shiite political discourse and universalism with a democratic approach on reproduction of modern Salafism is. (Question) The speculation of this article is that the evolutionary trend in theoretical framework and the practical structure of the Shiite political discourse and its link with the universal discourse stimulate the rivalry of the Sunnite radical discourse, and the anti-democratic radical Sunnism has heighten the crisis in Islamic world, intensifying violence in the region and throughout the world. (Hypothesis) Achieving democratic convergence as a solution for the aforementioned discourse can be useful for getting out of the crisis. (Goal) The data of the main sources obtained through historical studies using the interdisciplinary method made it possible to reconcile the discourses. (Method) promoting peace and universal coexistence and developing Islamic democratic convergence in theoretical and practical domains in line with fulfilling the interests of the trends involved are among the achievements of this article (findings).
    Keywords: discourse, Shiism, universalism, convergence, Middle East, radicalism, democracy
  • محمدعلی چلونگر، محمدرضا بارانی
    بغداد در دوره آل بویه شاهد تعامل در مفهوم همگرایی و واگرایی (تقابل) امامیه با فرقه های مختلف از جمله اشاعره بود.
    تعامل فکری سیاسی مطرح در این مقاله، در مباحث همکاری با سلطان جائر، تقیه، خروج علیه حاکم مسلمان، جنگ با مسلمانان و جهاد می باشد.
    فرقه اشاعره در تعامل فکری سیاسی توانست جریان امور را به تدریج به سوی خود جذب کند. این تحول پیامدهایی داشت که مهم ترین آنها عبارت بود از: چالش فراروی فلسفه، رکود اجتهاد، پشتیبانی نظری از خلافت، چالش جدی عقلگرایان، غرور در جایگاه مذهبی و تضعیف حنابله. تفاوت امامیه و اشاعره در تعامل فکری سیاسی در مباحثی مثل دولت و حکومت، پیروی یا عدم پیروی از عقل و انفتاح یا انسداد باب اجتهاد است.
    تقابل امامیه و اشاعره پیامدهایی همچون تضعیف آل بویه، اقتداریابی خلافت، زمینه سازی برای جایگزینی حنابله، همراه نمودن خلافت با اندیشه های اشعری به دنبال داشت.
    کلید واژگان: تعامل, همگرایی, واگرایی, تقابل, آل بویه, بغداد, امامیه, اشاعره
    Dr Mohammad Ali Jelo-Negar, Dr Mohammad Rezā Bārāni
    The city of Baghdad, under the Buwayhids (the fourth and fifth centuries A.H.), witnessed the exchange of views between the Twelver Shia and various other Muslim schools of thought, including the Asharite school. Such exchanges resulted in either similarity or differences of viewpoints. In this paper, it is explored how the issues of collaborating with an illegitimate ruler, waging a war against a Muslim ruler, war among Muslims and the holy war (or jihad) were discussed among such various schools. The gradual domination of Asharites over other schools led to the demise of rationalism, philosophy and ijtihad within the Muslim community, bolstering the institution of Caliphate, and weakening the Hanbalite school of thought. The Twelver Shia and Asharites had opposing views on the issues of legitimate political and religious leadership, the position of rationality in understanding religion, and the legitimacy of ijtihad. Theoretical differences between the Shia and Asharites resulted in the weakening of the Bwayhids and the Hanbalites, as well as the strengthening of the Caliphs and their support for the Asharites.
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال