به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اپیدمی » در نشریات گروه « فقه و حقوق »

تکرار جستجوی کلیدواژه «اپیدمی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمد سروستانی*، مهران فتحی مقدم

    رسالت دولت و دولتمردان در حمایت از زیان دیده، فراهم آوردن بستری برای کاهش آسیب در تمام بحران هاست. حال اگر این بحران شیوع بیماری در کل کشور باشد وظیفه دولت حساس تر می شود. اما متاسفانه در برخی مواقع، نقش دولت(ترک فعل)در ایجاد آسیب و خسارت مبرهن می باشد. بیمار مبتلا به بیماری واگیردار، نمونه زیان دیده ای است که در صورت عدم کنترل بیماری اش می تواند با انتقال آن، آسیب های جبران ناپذیری به جامعه وارد کند. در خصوص بیماری های واگیر اگر دولت برنامه کارشناسی موثری نداشته و به موقع وارد نشود و بیماری واگیر در جامعه اپیدمی گردد نتنها خسارت های معنوی، بلکه به ناکارامد کردن افراد جامعه و تعطیل کردن نقش آنان در مشاغل خود منتج شده و دیگر خسارت های اقتصادی نیز به کشور تحمیل خواهد شد. با کمترین تعلل دولت در ارائه برنامه پیشگیرانه کارشناسی اولین آسب، درگیر کردن وزارت بهداشت با بیماری اپیدمی شده و عدم توجه وزارت بهداشت یا کم رنگ کردن توجه به سایر وظایف ذاتی اش می باشد. در آسیب رسانی بیماری های واگیر هرچند بعضا سن اهمیت دارد اما هنگام اپیدیمی و همه گیری بیماری تمام اقشار جامعه را در هر سطحی درگیر می کند و به راحتی می تواند چرخه علمی و اقتصادی کشور را متوقف کند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد و هدف این پژوهش با تبین رسالت و مسئولیت حقوقی دولت مسیر جبران خسارت برای ملت تعیین و دقت دولتمردان نیز برای ارائه برنامه های کارشناسی شده مضاعف می گردد.

    کلید واژگان: دولت, مسئولیت حقوقی, بیماری های واگیردار, اپیدمی, خسارت}
    Mohammad Sarvestani*, Mehran Fathi Moghadam

    The mission of the state and the statesmen in support of a loss of hospitalization to reduce damage in all crises, if this crisis is the source of the disease in the whole country, the government's duty becomes more sensitive. Unfortunately, in some cases, the role of the government (left verb) is in creating damage and damage. The patient with a contagious disease is a damaging sample that, in the absence of controlling its disease, can be compensatory damage to the community by transferring it. Regarding disapproval diseases, if the government does not have an effective undergraduate degree and not timely in the epidemic community, the spiritual damage, but also ineffectiveness of the community and closing their role in their jobs, and other economic damage. Will be imposed to the country. With the lowest government proclaimed in the provision of the prebasic bachelor program, engaging the Ministry of Health with epidemic and the lack of attention to the Ministry of Health or diminishing attention to other inherent duties. In the injury of disapproval diseases, however, sometimes age is important, but during epidemym and epidemic, all segments of the community are involved at any level and can easily stop the scientific and economic cycle of the country .With the explanation and legal responsibility of the government, the path to compensation for the nation determines and accuracy of the statesmen is doubled to provide undergraduate programs.

    Keywords: Epidemic, Contagious Diseases, Damage, Government, Legalresponsibility}
  • عرفان شمس*

    نوشتار حاضر بحران کرونا را از منظر حقوق تنظیمی به بحث می گذارد. به عبارت دقیق تر، موضوع اصلی بحث، تاثیر متقابل وضعیت های اپیدمی و دولت تنظیم گر است. پرسش اصلی این نوشتار آن است که وضعیت اپیدمی چه تاثیر یا تاثیرات احتمالی بر دولت تنظیم گر می گذارد و پاسخ یا پاسخ های احتمالی دولت تنظیم گر به وضعیت های اپیدمیک، مانند کووید-19 چه پارادایمی را از نسبت مفهوم منفعت عمومی و نظام بازار ترسیم می کند؟ پاسخ اجمالی به این پرسش آن است که ورود شوک های جدید مانند بحران های سلامت به نظام تنظیمی، وضعیت تنظیمی را به سطح بالاتری که متضمن مداخله بیشتر دولت است، سوق می دهد. این امر به واسطه فشارهای مختلف، مانند فشارهای ناشی از افکار عمومی، ذی نفعان و فشارهای ناشی از کاستی بازار صورت می گیرد و هم زمان، میزان پایبندی دولت به مفهوم منفعت عمومی را به رخ می کشد. در عین حال، آموزه های تنظیم خوب و تقویت نظارت ها و تضمین متابعت از مقررات تنظیمی در کنار کاهش تشریفات غیرضروری و تقویت همکاری های بین المللی در هنگام بروز بحران های سلامت می تواند به ترسیم تصویری دقیق تر از پارادایم جدید دولت و بازار کمک کند. پارادایمی که عمدتا مبتنی بر تنظیم گری هوشمندانه، وابسته به نتیجه و معطوف به تقویت اعتماد شهروندان به دولت تنظیم گر است.

    کلید واژگان: دولت تنظیم گر, اپیدمی, پارادایم جدید تنظیمی, مداخله دولت, منفعت عمومی}
    EFRAN SHAMS *

    This paper discusses the Covid-19 crisis from the perspective ofregulatory law. To be more precise, the main topic of discussion is theinteraction between epidemic situations and the regulatory state. The mainquestion of this paper is what effect or possible effects the epidemic situationwill have on the regulatory state, and the possible response of the regulatorystate to epidemic situations, such as Covid-19, draws which kind ofrelationship between the concept of the public interest and the marketsystem. The short answer to this question is that the entry of new shocks,such as health crises, into the regulatory system, pushes the regulatorysituation to a higher level, which requires more government intervention.This is due to various pressures, such as pressures from public opinion,stakeholders and pressures from market failures as well as the extent towhich the government adheres to public interest. At the same time, thefindings of good regulation and strengthening of supervision, monitoring andensuring compliance with regulatory regulations, along with reducing redtapesand strengthening international cooperation in the event of a healthcrisis, can provide an accurate picture of the new paradigm of governmentand market; A paradigm that is largely based on smart, outcome-orientedregulation, and aims to strengthen citizens' trust in the regulatory state.

    Keywords: Regulatory State, Epidemic, New Regulatory Paradigm, Government Intervention}
  • ابوذر کوهنورد، محمد حسن جوادی

    در گزارش شماره 1540/4828/9000-01/03/1398 اداره کل تصفیه امور ورشکستگی قوه قضاییه میزان پرونده های ارجاعی از ناحیه محاکم قضایی جهت تصفیه امور ورشکستگان از  تعداد 48 فقره در سال1388 به 291 فقره در سال 1397 رسیده ، طوری که  این افزایش در مجموع 10 سال، 25/606 درصد و به متوسط هرسال 625/60 درصد بوده است. لذا نرخ متوسط هر سال تعداد 3/24 فقره پرونده و این فرآیند در مجموع نسبت به سال مبداء یعنی 1388، 0625/6  افزایش داشته است.
    این نوشتار درصدد واکاوی پدیده ی «اپیدمی ورشکستگی» از منظر  داده های جرمشناسی در سیاست جنایی تقنینی جرایم یقه سفیدی و اقتصادی در ایران بوده که در این راستا؛ آنومی سیاست جنایی تقنینی در ابعاد ماهوی و شکلی، ابهام در صلاحیت محاکم قضایی از حیث ذاتی، ابهام درمنشاء توقف،سیاست جنایی تفریدی به شکل ابداع صلاحیت های اختصاصی ناهمگون وعدم تفکیک مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی در برابر اشخاص حقیقی در فرض اختلاط قابل ذکر است. همچنین فعلیت مکانسیم قانونگذاری بدون توجه به داده ای جرمشناختی جرایم یقه سفیدی و اقتصادی، نظام عدالت کیفری را در مقام مقابله با بزهکاران یقه سفید در حوزه کیفری ورشکستگی به یک مرجع کدخدامنشانه و سازشی تبدیل نموده که نه تنها هیچ قطعیت و حتمیتی بر اجرای مجازات ها و  اثر بازدارنگی وارعاب  برآن بار نیست، بلکه اطاله ی امر تعقیب ، دادرسی وتصفیه را نیز در پی داشته است.

    کلید واژگان: ورشکستگی, سیاست جنایی, قانونگذاری, جرایم یقه سفیدی, اپیدمی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال