جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "معیشت" در نشریات گروه "فقه و حقوق"

تربیت اقتصادی، یکی از مهم‎ترین ساحت های تربیت اسلامی می باشد. تربیت اقتصادی آموزش و تربیت فرزندان، بر اساس دستورات اسلامی در حوزه اقتصاد و معیشت است تا آن بعدی از حیات فرزندان که درباره تامین مناسب نیازهای اقتصادی آن هاست، بر اساس دستورات اسلام در زمینه پرورش اقتصادی کودکان قوام یابد. بر این اساس، می‎توان چنین گفت که یکی از مهم‎ترین وظایف والدین، تربیت و آموزش مهارت‎های مختلف زندگی به فرزندان است. مهارت توانایی برآورده ساختن مناسب و مشروع نیازهای اقتصادی،از جمله مهارت‎های لازم است که فرزند می تواند فرا بگیرد؛ شکل ‎گیری باورهای صحیح شغلی و اقتصادی در فرزندان، همچنین مهارت در کنترل و نگهداری پول، محصول فرآیند یادگیری است. این مقاله، در صدد پاسخ به این سوالات است که آیا والدین درباره تربیت اقتصادی فرزندان، وظیفه ی شرعی دارند به گونه ای که نیازهای فرزندان در این زمینه را،به گونه ای که به رشد و کمال آنها منجر شود برآورده سازند؟این تحقیق به روش فقهی- اجتهادی و با محوریت قرآن و حدیث،برای استنباط و اثبات وظایف والدین درباره تربیت اقتصادی فرزندان، تلاش می‎نماید.

سیاستگذاری عمومی از منظر رفاه عمومی به مفهوم مطالعه و بررسی خدمات اجتماعی و رفاهی دولت است. این خدمات غیرسیاسی هستند و عمدتا شامل مسکن، تامین اجتماعی، مددکاری اجتماعی و آموزش می شود. هدف اصلی سیاست های اجتماعی کاهش نابرابری و بهبود رفاه انسانی است. اما بتدریج گستره و دامنه ی سیاست های اجتماعی از تعریف اولیه ی خود فراتر رفته است و شامل مواردی چون بهداشت، تغذیه، اشتغال زایی و سایر خدمات دولتی می شود. با این تعریف، مقاله حاضر برای بیان تاثیر سیاستگذاری عمومی از منظر رفاه عمومی به بررسی سیاست های اجتماعی دولت ایران با تاکید بر دوره ریاست جمهوری حسن روحانی می پردازد. برخلاف تحقیقات بنیادی که هدف اصلی و اساسی در آن، افزایش حیطه فهم و دانش در ارتباط با یک موضوع خاص است و درآن از روش های کیفی از جمله روش دلفی در فرایند تحلیل استفاده می شود، این پژوهش یک پژوهش کاربردی است. هدف اصلی آن، آزمودن و بررسی امکان کاربرد دانش موجود است تا از این طریق قادر به ارائه راهکار برای حل مسائل خاص سیاستگذاری ازمنظر رفاه عمومی و کمک به کارگزاران جهت انجام وظایفشان باشد. نتایج آزمونهای این تحقیق که با استفاده از روش دلفی صورت گرفته، نشان می دهد که ضریب توافق کندال بالاتر از 4/0 قرار داشته و با توجه به کمتر بودن مقدار سطح معنی داری از 05/0 می توان گفت که ضریب توافقی کندال معنادار بوده است و درسطح اطمینان 95% اتفاق نظر بین خبرگان وجود داشته است. هرچه ضریب توافقی کندال به ،،یک،، نزدیک تر باشد، اتفاق نظر بین خبرگان بیشتر می باشد.