جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رفتاری گروهی" در نشریات گروه "روانشناسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «رفتاری گروهی» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی رفتاری گروهی در مقالات مجلات علمی
-
هدف عمده پژوهش حاضر بررسی «اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب اجتماعی و ارزیابی شناختی منفی در دختران سخت شنوا» بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل نابرابر و پیگیری بعد از یک ماه بود. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری در دسترس از کلیه دختران سخت شنوای کانون ناشنوایان شهر مشهد، در محدوده سنی 29 18 سال به کمک پرسشنامه های اضطراب اجتماعی کانور (SPIN) و پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی (CNSEQ)16 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 8 نفر) جایگزین شدند. در این روش، گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، تحت درمان شناختی- رفتاری گروهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. در پایان برای بررسی فرضیه های پژوهش، داده های جمع آوری شده از پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، از تحلیل کواریانس چند متغیره به کمک نرم افزار spss_ 22 مورد تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی، بر اضطراب اجتماعی و ارزیابی شناختی منفی (خود ارزیابی منفی و ادراک ارزیابی منفی توسط دیگران) دختران سخت شنوا تاثیر معنی داری دارد(01/0>p). همچنین مداخله توانست اثربخشی خود را مرحله پیگیری بر روی اضطراب اجتماعی و خود ارزیابی منفی حفط کند اما بر ادراک ارزیابی توسط دیگران در بلند مدت کارایی آن موفق نبود.کلید واژگان: درمان شناختی, رفتاری گروهی, اضطراب اجتماعی, ارزیابی شناختی منفی, سخت شنواThe current paper aimed to determine the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy on reducing social anxiety and negative cognitive evaluation among hard of hearing young females. This was an applied study. Data was collected using quasi-experimental with pretest-posttest method with an unequal control group and a follow-up after one month. The population consisted of all hard of hearing young females residents of Mashhad working and training in Deaf community during 2015-2016. The convenience sampling method was used and the number of 16 samples were randomly selected, and then divided into two groups of 8, the experimental group and the control group, respectively. Next, the experimental group received 8 sessions, each session lasting 2.5 hours of cognitive-behavioral group training. Data collection tools were a) Social Phobia Inventory (SPIN); and b) Consequences of Negative Social Events Questionnaire, Wilson and Rapee (CNSEQ). Data were analyzed using Multivariate Analysis of Covariance. The results showed the significant impact of cognitive-behavioral group therapy on social anxiety and negative cognitive evaluation (negative self-assessment and perceived negative evaluation by others) on hard of hearing young females. Effectiveness of Cognitive Behavioral Group Therapy on Social Anxiety and Cognitive Structures of hard of hearing people is associated with a lot of theoretical and practical implications in prevention and treatment that is discussed.Keywords: Cognitive, behavioral group therapy, Social anxiety, Negative cognitive evaluations, Hard of hearing
-
اثر درمان های شناختی - رفتاری فردی و گروهی بر افسردگی و میزان بازده قلبی در بیماری کرونر قلبافسردگی یک اختلال رایج در بیماران عروق کرونر قلب است که سلامت روانی و میزان بازده قلبی آنان را کاهش می دهد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان های شناختی-رفتاری فردی و گروهی بر افسردگی و میزان بازده قلبی بیماران عروق کرونر قلب و مقایسه اثر دو روش روان درمانی بود. آزمودنی ها بیماران کرونر قلبی بین سنین 30 تا 60 سال و مبتلا به افسردگی متوسط تا شدید بودند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در سه گروه همتاشده قرار گرفتند که شامل دو گروه آزمایشی برای دریافت درمان های شناختی-رفتاری فردی (20 n=) و شناختی-رفتاری گروهی (16 n=) و یک گروه کنترل (16 (n= بود. گروه کنترل هیچ درمان روان شناختی دریافت نکردند. این پژوهش یک مطالعه آزمایشی است. بیماران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. همه آزمودنی ها پرسشنامه افسردگی بک-2 را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند. هم چنین آزمون بازدهی قلب در مراحل پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تکرار سنجش ترکیبی و آزمون تعقیبی شفه انجام شد. روش های درمان های شناختی- رفتاری فردی و گروهی بر کاهش میزان افسردگی بیماران عروق کرونر قلب بطور معنی داری تاثیر داشت، اما در افزایش بازده قلبی آنان بی تاثیر بود. در ارتباط با کاهش میزان افسردگی تفاوت معنی داری بین دو روش درمانی وجود نداشت. روش های درمانی شناختی-رفتاری فردی و گروهی می توانندمیزان افسردگی در بیماران کرونر قلبی و نیاز به مصرف داروهای روانپزشکی در آنان را کاهش دهند.کلید واژگان: درمان شناختی, رفتاری فردی, درمان شناختی, رفتاری گروهی, افسردگی, بیماری عروق کرونر قلب, بازده قلبیThe effectiveness of individual and group cognitive-behavioral therapies on depression decrease and ejection fraction increase in coronary heart diseaseDepression as a usual disorder in coronary heart disease decreases mental health and ejection fraction of these patients. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of individual andgroup cognitive-behavioral therapies on depression decrease and ejection fractionincrease in coronary heart disease, and to compare the two psychotherapy methods.Subjects were coronary heartdisease patients between ages of 30 to 60 with medium or severe depression. The subjects were randomly assigned to three matched groups, including two experimental groups for individual cognitive-behavioral therapy (n=20) and group cognitive-behavior therapy (n=16) and a control group (n=20). The control group received no psychological treatment. The patients were selected using available sampling method. All participants completed the Beck Depression Inventory-II, as well as, Ejection Fraction Test as pre-tests and post-tests.Data was analyzed using repeated measures and Scheffé test. Individual and group cognitive-behavioral therapies hadsignificant effects on depression reduction, but they had no effect on ejection fractionincrease in coronary heart disease patients. Regarding to depression reduction, there was no significant difference between the two methods. Individual and group cognitive-behavioral therapies can reduce the rate of depression and lessen the need to psychiatric drugs in coronary heart disease patients.Keywords: Individual cognitive, behavioral therapy, group cognitive, behavioral therapy, depression, coronary heart disease, ejection fraction
-
این پژوهش اثرات درمان شناختی – رفتاری گروهی، معنی درمانی گروهی و تلفیق آنها را بر افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان ناسازگار مورد بررسی قرار می دهد. نمونه ی پژوهش 60 دانش آموز ناسازگار در مدارس ناحیه 2 شهر ری بود که با استفاده از مقیاس سازگاری دانش آموزان دبیرستانی (AISS) ناسازگار تشخیص داده شدند. سپس به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. تمام دانش آموزان مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا را درمرحله ی پیش آزمون پاسخ دادند. برای گروه اول درمان شناختی-رفتاری گروهی،گروه دوم معنی درمانی گروهی و گروه سوم درمان ترکیبی از هر دو روش به کار گرفته شد و گروه چهارم هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. سپس مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا در مرحله ی پس آزمون در چهار گروه اجرا شد. تغییرات چهار گروه با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس نشان داد افزایش نمره های سازگاری اجتماعی در پس آزمون معنی دار بوده است. نتایج آزمون توکی نشان می دهد که هر سه روش درمانی در افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان موثر بوده اند ولی درمان تلفیقی در مقایسه با دو روش درمان به طور جداگانه اثربخشی بیشتری داشته است. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان می دهد که درمان تلفیقی می تواند به طور معناداری سازگاری اجتماعی دانش آموزان ناسازگار را افزایش دهد.
کلید واژگان: درمان شناختی, رفتاری گروهی, معنی درمانی گروهی, سازگاری اجتماعی, دانش آموزان ناسازگارThis study investigated the effectiveness of group cognitive behavioral therapy, group logo therapy and the combination of these methods in the increase of social adjustment in maladjustment students. The sample of the study included 60 maladjustment male students in the 2nd district of Rey city who were recognized maladjustment by adjustment inventory of high school students (AISS). Then, they were randomly divided into four groups. All the students completed the social adjustment scale, developed in the University of California, in the pre-test step. The first group underwent group cognitive behavioral therapy, the second group underwent group logo therapy, the third group underwent both group CBT and group logo therapy, and the fourth group (control group) received no intervention. Then, in the post-test step, California’s social adjustment scale was administered in four groups. Changes occurred in the four groups were compared through analysis of variance and post-hoc test. Results of the analysis of variance showed that social adjustment scores increased significantly in the post-test (P<0/001). Results of Tukey’s test indicated that the three treatment methods had an effect in increasing the students’ social adjustment, but the combination of group cognitive behavioral therapy and group logo therapy had better effect than the two separate treatment methods. As a whole, results of this study showed that the combination treatment could increase the social adjustment significantly.Keywords: Group Cognitive Behavioral Therapy, Group logo Therapy, Social Adjustment, Maladjustment Students -
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری گروهی و انفرادی در کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی بود. نمونه پژوهش از 28 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز درمان روان شناختی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تشکیل می شد که بر اساس ملاک شمول نمره 37 و بالاتر در پرسشنامه فوبیای اجتماعی و بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV برای اختلال اضطراب اجتماعی انتخاب شدند و به طور تصادفی، 14 نفر از آنان (12 نفر اصلی و 2 نفر ذخیره) به گروه درمان شناختی رفتاری گروهی و 14 نفر به گروه شناختی رفتاری انفرادی تخصیص یافتند (12 نفر اصلی و 2 نفر ذخیره). سپس دو گروه به طور جداگانه تحت 12 جلسه درمان شناختی رفتاری گروهی و درمان شناختی رفتاری انفرادی برگرفته از الگوی هایمبرگ قرار گرفتند. تحلیل کوواریانس بر نمره های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه در پرسشنامه های فوبیای اجتماعی و افسردگی بک نسخه 2 نشان داد که پس از کنترل افسردگی، درمان شناختی رفتاری گروهی در کاهش ترس و برانگیختگی فیزیولوژیک بر درمان شناختی رفتاری انفرادی برتری دارد اما تفاوت این دو روش مداخله در کاهش میزان اجتناب، معنادار نبود. به علاوه، نرخ بهبود گروه درمان شناختی رفتاری گروهی از نظر آماری بالاتر از گروه درمان شناختی رفتاری انفرادی بود.
کلید واژگان: اختلال اضطراب اجتماعی, درمان شناختی, رفتاری گروهی, درمان شناختی, رفتاری انفرادیThis study aimed to compare the effectiveness of cognitive-behavior group therapy (CBGT) and individual cognitive–behavior therapy (ICBT) in reducing symptoms of social anxiety disorder (SAD). The participants consisted of 28 patients who were referred to psychological treatment centers of Social Welfare and Rehabilitation Sciences University and were diagnosed as having SAD. The sample was randomly allocated to the two groups of 14 participants (12 primary and 2 reserves). Each group participated separately in 12 sessions mainly based on Heimberg’s model for SAD. Pretest and posttest data using Social Phobia Inventory (SPIN) and the Beck Depression Inventory-Second Edition were collected and analyzed by analysis of covariance. The results showed that after pretest depression was co varied out، CBGT compared with ICBT was more effective in reducing fear and physiolo-gical arousal but there was no significant difference between the two groups in avoi-dance scores. Furthermore، improvement rates of CBGT were significantly higher than ICBT group. The clinical significance of findings by different criteria was discussed.Keywords: Social anxiety disorder, Cognitive, behavior group therapy, Individual cognitive, behavior therapy -
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری وسواس مادران بر کاهش افسردگی کودکان آن ها انجام شده است. به این منظور ابتدا به روش نمونه گیری تصادفی یکی از نواحی پنج گانه استان اصفهان انتخاب و سپس به همین روش دو دبستان از این ناحیه برگزیده شدند به مادران 260 دانش آموز کلاس اول و دوم، پرسشنامه وسواس مادزلی و مقیاس سلامت روانی کودک انتاریو (جهت سنجش افسردگی کودک) داده شد.
تحلیل نتایج در مرحله اول، همبستگی 49/0 و معناداری را در سطح 01/0 بین وسواس مادر و اختلالات رفتاری کودک نشان داد. در مرحله دوم از میان کل آزمودنی ها 40 نفر از افرادی که بالاترین نمره را در سیاهه وسواس مادزلی کسب کرده بودند، انتخاب و مورد مصاحبه تشخیصی قرار گرفتند. از این افراد، 32 نفر که بر اساس ملاک های تشخیصی چهارمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSMIV) واجد علائم وسواس، تشخیص داده شدند به طور تصادفی در دو گروه 16 نفری آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند. نمرات اولیه آزمودنی ها در دو مقیاس نام برده، به عنوان نمره پیش آزمون در نظر گرفته شد. گروه آزمایش، در مدت یک ماه، 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان شناختی رفتاری گروهی شامل آرام سازی عضلانی، شناخت خطاهای منطقی، چالش با افکار، مواجهه و جلوگیری از پاسخ را دریافت نمود. بعد از پایان جلسات درمانی، پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. یک ماه بعد از اجرای پس آزمون نیز آزمون پیگیری انجام گرفت. تحلیل کوواریانس نتایج نشان داد که علائم وسواس مادران گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری به طور معناداری کاهش یافته است (0001/0P<). افسردگی کودکان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری نسبت به گروه کنترل نداشت (118/0=P)؛ اما در مرحله پیگیری، نمرات گروه آزمایش کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل نشان داد (012/0=P).
کلید واژگان: اختلال وسواس, اجبار, افسردگی کودک, درمان شناختی, رفتاری گروهیThe purpose of this study was to examine the efficacy of cognitive-beh-aviour therapy of maternal obsessive-compulsive symptom on their children depression. There fore, one of the fifth educational regions of Isfahan and two elementary school of this region were randomly selected.Then 260 student’s mothers in grade one and two were asked to complete Moudzly Obsessive-Compulsive Inve-ntory (MOCI) and Ontario Child Health Scale (OCHS). The result of Pearson correlation showed a correlation of 0.49 between mother’s obsession and her child depression. This correlation was significant at the level of 0.01 (2- tailed). In the second step 40 mothers with highest MOCI score were interviewed. As a result 32 mothers received the diagnosis of OCD. These subjects were randomly divided into two experimental and control groups. The 8 cognitive-behaviour therapy sessions of 90 minutes addressing parenting styles, "perfectionism" a cause of anxiety, relaxation, logical errors, challenging thoughts, exposure and response pre-vention (E/RP) were conducted during one month on the experimental group. The control group received no intervention. The MOCI and OCHS scores were taken at pre-test and post-test. One month later they were followed-up using the same scales. The results of analysis of covariance showed that symptoms of maternal OCD in the experimental group was significantly reduced in comparison to the control group in post-test and follow-up phases (p<0.0001). The mean score of child depression didnt decrease significantly in comparison to the control group at post-test (P=0.118), but it was decreased in the follow-up phase (P=0.012).
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.