مقایسه تاثیر درمان شناختی رفتاری گروهی و انفرادی در کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری گروهی و انفرادی در کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی بود. نمونه پژوهش از 28 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز درمان روان شناختی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تشکیل می شد که بر اساس ملاک شمول نمره 37 و بالاتر در پرسشنامه فوبیای اجتماعی و بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV برای اختلال اضطراب اجتماعی انتخاب شدند و به طور تصادفی، 14 نفر از آنان (12 نفر اصلی و 2 نفر ذخیره) به گروه درمان شناختی رفتاری گروهی و 14 نفر به گروه شناختی رفتاری انفرادی تخصیص یافتند (12 نفر اصلی و 2 نفر ذخیره). سپس دو گروه به طور جداگانه تحت 12 جلسه درمان شناختی رفتاری گروهی و درمان شناختی رفتاری انفرادی برگرفته از الگوی هایمبرگ قرار گرفتند. تحلیل کوواریانس بر نمره های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه در پرسشنامه های فوبیای اجتماعی و افسردگی بک نسخه 2 نشان داد که پس از کنترل افسردگی، درمان شناختی رفتاری گروهی در کاهش ترس و برانگیختگی فیزیولوژیک بر درمان شناختی رفتاری انفرادی برتری دارد اما تفاوت این دو روش مداخله در کاهش میزان اجتناب، معنادار نبود. به علاوه، نرخ بهبود گروه درمان شناختی رفتاری گروهی از نظر آماری بالاتر از گروه درمان شناختی رفتاری انفرادی بود.