به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مهرورزی » در نشریات گروه « روانشناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «مهرورزی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • وحیده احمدی پراپری *

    پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی برنامه درسی مهرورزی در دبستان انجام پذیرفت. روش پژوهش از نوع کیفی و سنتزپژوهی می باشد که جهت شناسایی ویژگی مولفه های برنامه درسی مهرورزی انجام شد. منابع مورد مطالعه شامل کلیه مقالات علمی معتبر در دسترس در این زمینه می باشد که با توجه به جستجوی منظم در پایگاه های اطلاعاتی براساس معیارهای ورودی تعداد 267مقاله علمی از سال 2010 تا کنون، شناسایی و در نهایت براساس معیارهای خروجی55 مقاله جهت تحلیل نهایی انتخاب شد. برای فراهم آوردن اطلاعات ازکاربرگ طراحی شده توسط محقق برای گزارش و ثبت اطلاعات پژوهش های اولیه استفاده گردید و جهت تحلیل یافته ها از الگوی شش-مرحله ای سنتزپژوهی روبرتس استفاده شد. سپس با استفاده از کدگذاری، داده های بدست آمده از مرحله سنتزپژوهی مورد تحلیل قرار گرفتند. طبق یافته های به دست آمده ویژگی های مولفه های هفتگانه برنامه درسی مهرورزی ارایه گردید و برنامه درسی مورد نظر طراحی شد. جهت اعتبارسنجی برنامه درسی طراحی شده از تکنیک دلفی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. پرسشنامه ها توسط متخصصان حوزه برنامه درسی تکمیل شدند. داده های بدست آمده از بخش کمی با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بدست آمده حاکی از وجود اعتبار برنامه درسی طراحی شده را دارد. برنامه درسی طراحی شده می تواند جهت طراحی برنامه درسی مهروزی توسط برنامه ریزان درسی مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: طراحی برنامه درسی, مهرورزی, دبستان, آموزش و پرورش}
  • منیره نسیمی*، فروغ جعفری، شکوه نوابی نژاد
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری مهرورزی به خود در والدین با رابطه بین شیوه های فرزندپروری والدین و شادکامی فرزندان دوره اول متوسطه  شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 انجام شده است.

    روش

    روش انجام پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر تهران به همراه والد مادران آنها بود. . به منظور انجام پژوهش، 384 دانش آموز به همراه والد مادر آنها به روش خوشه ای مرحله ای  انتخاب شدند و با استفاده از 3 پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، سبک فرزندپروری بامریند و مهرورزی به خود نف، مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    بررسی نتایج نشان داد که نقش میانجی سبک های فرزندپروری در رابطه بین مهرورزی به خود و شادکامی فرزندان تایید نشد (05/0<p) اما تاثیر مستقیم سه متغیر مهرورزی به خود، سبک فرزندپروری استبدادی و سبک فرزندپروری قاطع مورد تایید قرار گرفت (05/0>p). جهت تاثیر سبک استبدادی بر شادکامی منفی بود و جهت تاثیر مهرورزی به خود و سبک قاطع بر شادکامی مثبت بود. متغیرهای یادشده 49 درصد از واریانس نمرات در متغیر شادکامی را پیش بینی می کنند.

    نتیجه گیری

    وجود ویژگی مهرورزی به خود در والدین و استفاده از سبک فرزندپروری مقتدرانه می تواند موجب شکل گیری رفتارهای مثبت در والدین شود به نحوی که شرایط زندگی خانوادگی برای فرزندان را مطلوب سازد و شادکامی در فرزندان را افزایش دهد

    کلید واژگان: مهرورزی, فرزندپروری, شادکامی}
    Monireh Nasimi*, Fourogh Jafari, Shokooh Navabinejad

    The present research aimed at investigating the relationship between upbringing methods and children's happiness with the mediating role of parents' self-compassion among junior high school students in Tehran in the school year of 2018-2019. The study employed descriptive-correlational methodology. The population included junior high-school students with their mothers living in Tehran. 384 students along with their mothers were selected through multistage clustering method. Three questionnaires were used in this study: Oxford Happiness Questionnaire, Baumrind's Parenting Style questionnaire, and Neff's Self-compassion questionnaire. The collected data was analyzed through Path Analysis and Lisrel. The results showed that the mediating role of parenting style was not significant with respect to the relationship between self-compassion and children's happiness (p>0/05). However, the direct effects of three variables, self-compassion, dictatorial parenting, and strict parenting were found to be meaningful (p<0/05). The direction effect of dictatorial style on happiness was negative. The direction effect of self-compassion and strict style on happiness was positive. The aforementioned variables predict 49% of the score variance in happiness.

    Keywords: happiness, parenting styles, self-compassion}
  • مریم علی بابایی، جلال وهابی همابادی*، شهناز خالقی پور
    پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی مهرورزی با خودگویی مثبت بر تاب آوری، خصومت و احساس مثبت به همسر در زنان خیانت دیده شهر اصفهان بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان خیانت دیده شهر اصفهان در سال 1396 بودند که با روش نمونه گیری هدفمند، 30 نفر، انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه احساس خصومت ویلیامز، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسشنامه احساس مثبت به همسر دانیل الری، فینچام و ترکویتز جمع آوری شدند. گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 100 دقیقه ای تحت آموزش تلفیقی مهرورزی و خودگویی مثبت قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس با اندازه گیری مکرر انجام شدند. یافته ها نشان دادند بین گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون - پیگیری، تفاوت معناداری وجود دارد؛ بنابراین آموزش تلفیقی مهرورزی با خودگویی مثبت می تواند با افزایش سطح تاب آوری، خصومت را کاهش دهد و با فعال سازی سیستم بین فردی صمیمیت، نسبت به همسر احساس مثبت ایجاد کند.
    کلید واژگان: تاب آوری, احساس خصومت, احساس مثبت به همسر, خودگویی مثبت, مهرورزی}
    Maryam Alibabaei, Jalal Vahhabi Homabadi *, Shahnaz Khaleghipour
    The purpose of this study to determine the effect of mixed training of kindness and positive self-talk on resiliency, hostility, and positive feelings towards spouse in women who have experienced betrayal in Isfahan city. A semi-experimental method consisting of pre-test, post- test, and one month follow up with a control group was used. The research population included all betrayed women in Isfahan city in 2017. By purposive sampling 30 women were selected and randomly assigned to  the experimental and control groups. Williams'sHostility Questionnaire, Connor and Davidson ‘s Resilience Questionnaire and Daniel Oleary, Fincham & Turkewitz's Questionnaire for Positive Feeling towards Spouse were used as data collection tools. The experimental group received kindness focused therapy and positive self-talk training in 11 sessions that each lasted 100 minutes. Data analysis was conducted by applying repeated measures covariance. A significant difference was indicated between control and experimental groups in pre- and post-test and follow-up. Thus, mixed training of kindness and positive self-talk by enhancing resiliency can reduce hostility and by activating affection between spouses would create positive feelings.
    Keywords: resiliency, hostility, Positive feeling towards spouse, self- talk, Kindness}
  • محمدعلی بشارت*، سعیده بزازیان، نیما قربانی، مهساسادات اصغری
    در این پژوهش، رابطه ویژگی های فرزندپروری والدین با خودشناسی انسجامی فرزندان مورد بررسی قرار گرفت. هدف، آزمودن قدرت پیش بینی خودشناسی انسجامی فرزندان بر اساس ویژگی های مشارکت، حمایت از خودپیروی و مهرورزی والدین در یک نمونه دانشجویی بود. تعداد 352 دانشجو (142 پسر، 210 دختر) از مقطع کارشناسی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند.از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس ادراک از والدین (PPS) و مقیاس خودشناسی انسجامی (ISKS) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که ویژگی های حمایت والدین از خودپیروی و مهرورزی والدین با خودشناسی انسجامی رابطه مثبت معنادار دارند. تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب ویژگی مهرورزی مادر و حمایت پدر از خودپیروی می توانند تغییرات مربوط به خودشناسی انسجامی را پیش بینی کنند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که ویژگی های فرزندپروری والدین به شکل های گوناگون و احتمالا بر حسب مکانیسم های متفاوت، خودشناسی انسجامی فرزندان را تحت تاثیر قرار می دهند. این ویژگی ها هم چنین تحت تاثیر متغیرهای فرهنگی هستند.
    کلید واژگان: خانواده, مشارکت, خودپیروی, مهرورزی, خودشناسی}
    M. A. Besharat*, S. Bazzazian, N. Ghorbani Asghari
    The relationship between parenting characteristics of parents and child-ren's integrative self-knowledge was investigated in the present study. The aim was to examine the predictive po-wer of children's integrative self-knowledge in terms of parenting ch-aracteristics of involvement, autono-my support, and warmth in a sample of students. A total of 352 undergraduate students (142 males, 210 females) from Univ-ersity of Tehran were included in this study. Participants were asked to complete the Perception of Parents Scale (PPS) and the Integrative Self-Knowledge Scale (ISKS). Perceived autonomy support and perceived war-mth showed a significant positive ass-ociation with integrative self-knowl-edge. Regression analysis revealed th-at perceived autonomy support and perceived warmth can predict changes of integrative self-knowledge, respec-tively. It can be concluded that paren-ting characteristics of parents can in-fluence children's integrative self-kn-owledge in different ways and possib-ly through different mechanisms. Th-ese characteristic are also influenced by cultural variables.
    Keywords: Family, Involvement, Autonomy, Warmth, Self, Knowledge}
  • رابطه ادراک از نحوه فرزند پروری والدین با هوش هیجانی
    محمد علی بشارت، مهسا سادات اصغری، هادی بهرامی احسان، نیما قربانی
    در این پژوهش رابطه ادراک از نحوه فرزندپروری والدین با هوش هیجانی مورد بررسی قرار گرفت. هدف، مطالعه نوع رابطه فرزندپروری ادراک شده شامل ابعاد مشارکت، حمایت از خودپیروی و مهرورزی با هوش هیجانی و مولفه های آن شامل ارزیابی هیجان ها، بهره وری از هیجان ها و تنظیم هیجان ها در سال های پایانی نوجوانی بود. تعداد 352 دانشجو (142 پسر، 210 دختر) در مقطع کارشناسی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس ادراک از والدین (PPS) و مقیاس هوش هیجانی (EIS) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که تمامی ابعاد فرزندپروری با هوش هیجانی و مولفه های آن رابطه مثبت معنادار دارند و ابعاد مهرورزی (به ویژه مهرورزی مادر) و حمایت از خودپیروی والدین می توانند به ترتیب تغییرات مربوط به هوش هیجانی و مولفه های آن را پیش بینی کنند. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که در پسران ادراک از فرزندپروری مادر و در دختران، ادراک از فرزندپروری هر دو والد توان پیش بینی هوش هیجانی را داشت. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که چگونگی ادراک از مهرورزی والدین یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر هوش هیجانی فرزندان است. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که در پسران ادراک از فرزندپروری مادر و در دختران، ادراک از فرزندپروری هر دو والد توان پیش بینی هوش هیجانی را داشت. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که چگونگی ادراک از مهرورزی والدین یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر هوش هیجانی فرزندان است.
    کلید واژگان: تنظیم هیجان, خانواده, مشارکت, مهرورزی, خودپیروی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال