جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « reality therapy » در نشریات گروه « روانشناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «reality therapy» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
IntroductionAdolescents with coagulation disorders, such as hemophilia, often face significant psychological challenges due to the chronic and unpredictable nature of their condition. Enhancing their psychological resilience is essential for improving their quality of life. This study examines the effectiveness of Reality Therapy in increasing distress tolerance and cognitive flexibility among these adolescents.MethodThis semi-experimental study used a pre-test, post-test design with a control group and a three-month follow-up. The statistical population included all adolescents (13-18 years old) with blood coagulation disorders, members of the Iranian Hemophilia Center. A sample of 32 participants was selected using a convenient sampling method, with simple random assignment to experimental (n=16) and control (n=16) groups using the method of assigning random spheres. The intervention consisted of weekly 90-minute sessions over 12 weeks. Outcomes were measured using the Distress Tolerance Questionnaire (DTQ) and the Connor–Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Data analysis was performed using SPSS software, version 23.ResultsAccording to findings, Reality Therapy significantly improved distress tolerance in the experimental group compared to the control group (p < 0.001), with an effect size of 0.42. Cognitive flexibility also showed a significant increase (p < 0.001) with an effect size of 0.88. These improvements were maintained during the three-month follow-up period. Subscale analysis indicated significant gains in stress regulation, personal competence, trust in personal impulses, and skillfulness in the intervention group.ConclusionReality Therapy effectively enhances distress tolerance and cognitive flexibility in adolescents with coagulation disorders. These findings suggest that Reality Therapy is a valuable therapeutic approach for improving psychological resilience in this population.Keywords: Adolescents, Coagulation Disorders, Reality Therapy, Distress Tolerance, Cognitive Flexibility
-
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 142 (دی 1403)، صص 2445 -2460زمینه
نوجوانان در شرایط خاص و بحرانی ای قرار دارند و گاهی به خاطر تغییرات هورمونی و ظاهری ممکن است از اجتماعی فاصله بگیرند. این اجتناب می تواند احساس تنهایی را به وجود بیاورد. پژوهش بر روی نوجوانان از نیازهای مبرم هر جامعه ای محسوب می شود. چون نوجوانان نیروی انسانی فعال هر جامعه ای محسوب می شوند.
هدفمطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی نوجوانان انجام شد.
روشروش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ساری بودند که از این میان نمونه ای با حجم 45 نفر به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شد. سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش اول واقعیت درمانی و گروه آزمایش دوم درمان پذیرش و تعهد را دریافت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه احساس تنهایی (راسل، 1996) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد.
یافته هانتایج بررسی نشان داد واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد هر دو بر افزایش احساس تنهایی (001/0 >p) موثر بودند. همچنین بین اثربخشی دو روش درمانی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >p) و رویکرد واقعیت درمانی اثربخشی بیشتری را از خود نشان داد. نتایج آزمون پیگیری نیز نشان داد اثر درمان پذیرش و تعهد و درمان واقعیت درمانی بر احساس تنهایی نوجوانان ثابت مانده است.
نتیجه گیریدر نتیجه هر دو شیوه ی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد در کاهش احساس تنهایی نوجوانان پسر اثر معناداری دارند. بااین حال، رویکرد واقعیت درمانی رویکرد اثربخشی تر است.
کلید واژگان: واقعیت درمانی, درمان پذیرش و تعهد, احساس تنهایی, نوجوانانBackgroundAdolescents are in special and critical situations and sometimes they may distance themselves from society due to hormonal and appearance changes. This avoidance can create feelings of loneliness and isolation. Research on teenagers is one of the urgent needs of any society, because teenagers are the active human resources of any society.
AimsThe present study was conducted with the aim of determining and comparing the effectiveness of reality therapy and therapy based on acceptance and commitment on feelings of loneliness among male high school students.
MethodsThe research method was semi-experimental (pre-test design, post-test with control group). The statistical population of the current research is all the male students of the second year of secondary school in Sari city and the sample group was conducted with a multi-stage cluster sampling method. Forty-five students were replaced in three groups (15 people in experiment 1), (15 people in experiment 2) and (15 people in control). Then, 15 students of the first experimental group received reality therapy, 15 students of the second experimental group received acceptance and commitment therapy sessions. The control group were on the waiting list. The UCLA Lonliness Scale (Russel, 1996) was used to collect the data.
ResultsThe survey results showed; Reality therapy on feeling loneliness and acceptance and commitment therapy were effective significantly (p< 0.001). However, there was a significant difference between the two treatment methods of interventions on feelings of loneliness. That is, reality therapy has more effective on feelings of loneliness in adolescents. The results of the follow-up test showed that the effect of reality therapy and acceptance and commitment therapy on feelings of loneliness of adolescents is lasting after two months.
ConclusionAs a result, both treatment methods, reality therapy and acceptance and commitment therapy, were effective feelings of loneliness, reality therapy was better than acceptance and commitment therapy.
Keywords: Reality Therapy, Acceptance, Commitment Therapy, Feelings Of Loneliness, Adolescents -
Aim
This study aims to compare the effectiveness of compassion-based therapy and reality therapy on psychological coherence, self-destruction, and fatigue in drug users.
MethodsThe present study was semi experimental in terms of its purpose, application, and research method. It utilized a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. Among the addicts referred to the Pariz addiction treatment center in Tehran in 1400, 45 individuals were randomly selected through a lottery and assigned to two experimental groups and one control group. The first experimental group received 8 sessions of reality therapy combined with compassion-based therapy, while the second experimental group received 8 sessions of reality therapy alone. Data collection involved the use of Antonoski's Psychological Coherence Scale (1993) in its short form, Sanson et al.'s Self-Destruction Questionnaire (1998), and Smets et al.'s Fatigue Questionnaire (1996). Data analysis was performed using SPSS version 24 software and repeated measurements analysis of variance (ANOVA).
FindingThe results of the research demonstrated that both compassion-based therapy and reality therapy significantly contributed to the improvement of psychological coherence, reduction of self-destruction behaviors, and alleviation of fatigue in substance abusers. In other words, individuals who participated in either compassion-based therapy or reality therapy experienced increased psychological coherence and decreased tendencies towards self-harm and fatigue. However, no significant difference was found between the two therapy groups in terms of their impact on the studied variables.
ConclusionBased on the research findings, it is recommended that clinical psychologists and psychotherapists consider utilizing reality therapy as an effective approach to enhance psychological coherence and mitigate self-destruction behaviors and fatigue in individuals struggling with substance abuse. Implementing reality therapy in therapeutic interventions can be valuable in promoting positive outcomes and overall well-being among these individuals.
Keywords: Therapy Based On Compassion, Reality Therapy, Psychological Coherence, Self-Destruction, Fatigue -
مقدمه
اضطراب تحصیلی از عامل های عاطفی مهم در امر آموزش است که برای بسیاری از دانش آموزان مبهم و پیچیده است، لذا این پژوهش با هدف، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر اضطراب تحصیلی دانش آموزان انجام شد.
روش پژوهش:
روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم ناحیه 2 شهر همدان بود که در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول به تحصیل بودند. از این تعداد، 3 گروه 20 نفره با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند و به پرسش نامه اضطراب تحصیلی فیلیپس (1978) در دو نوبت پیش- پس آزمون پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت درمان با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی، طی 8 جلسه، به صورت هفته ای 1 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی قرار گرفتند ولی به گروه کنترل آموزشی داده نشد. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و سطح معنی دار 05/0< p تجزیه و تحلیل آماری شدند.
یافته هانتایج نشان داد، بین میانگین پس آزمون گروه تحت درمان مبتنی به روش پذیرش و تعهد با میانگین پس آزمون گروه تحت درمان به روش واقعیت درمانی به شیوه گروهی تفاوت معناداری وجود دارد (75/13- =i-j ، 01/0=sig) . بنابراین با 99 درصد اطمینان می توان گفت: میزان تاثیر روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بیشتر از میزان تاثیر روش واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر اضطراب تحصیلی در دانش آموزان است.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت،
کلید واژگان: اضطراب تحصیلی, دانش آموزان, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, واقعیت درمانیIntroductionAcademic anxiety is one of the important emotional factors in education, which is ambiguous and complicated for many students, so this research was conducted with the aim of comparing the effectiveness of therapy based on acceptance and commitment and reality therapy in a group way on students' academic anxiety.
Research methodThe research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The research population included all the male secondary school students of the 2nd district of Hamedan city who were studying in the academic year of 2022-2023. From these, 3 groups of 20 people were selected by multi-stage cluster sampling method and randomly divided into experimental and control groups and answered the Phillips (1978) academic anxiety questionnaire in two pre- and post-test sessions. The subjects of the experimental group were treated with the approach of treatment based on acceptance and commitment and reality therapy, during 8 sessions, 1 session of 60 minutes per week, but no training was given to the control group. The data were statistically analyzed with SPSS software and using the analysis of covariance test and a significant level of p < 0.05.
FindingsThe results showed that there is a significant difference between the mean of the post-test of the group treated by the acceptance and commitment method and the mean of the post-test of the group treated by the reality therapy method in a group way (i-j=-13.75, sig=0.01). Therefore, it can be said with 99% certainty: The effect of the treatment method based on acceptance and commitment is more than the effect of the group-based reality therapy method on academic anxiety
Keywords: Acceptance, Commitment Therapy, Academic Anxiety, Reality Therapy, Students -
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد (ACT) با واقعیت درمانی بر انسجام زناشویی در زوجین متعارض در دوره پساکرونا بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زوجین متعارض مراجعه کننده به درمانگاه ها و مراکز مشاوره منطقه 20 شهر تهران در سال 1401 بودند. تعداد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش انسجام زناشویی سامانی (1381، MCQ) بود. مداخله درمان مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد (ACT) و واقعیت درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای دو بار به صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. داده ها با بهره گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین پس آزمون و پیگیری گروه های آزمایش و گواه انسجام زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P) و درمان پذیرش و تعهد نسبت به واقعیت درمانی به طور معناداری بر انسجام زناشویی زوجین متعارض در دوره پساکرونا اثربخش تر بود و بین دو درمان تفاوت معنادار مشاهده شد (05/0>P). بنابراین می توان گفت که رویکرد پذیرش و تعهد (ACT) اثربخش تر از واقعیت درمانی در افزایش انسجام زناشویی در زوجین متعارض بود.
کلید واژگان: پذیرش و تعهد, انسجام زناشویی, تعارض, واقعیت درمانی, پساکروناThe purpose of the present study was to compare the effectiveness of treatment based on the acceptance and commitment approach (ACT) with reality therapy on marital cohesion in conflicted couples in the post-corona era. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group with a two-month follow-up period. The statistical population of the present study was all conflicted couples who were referred to clinics and counseling centers in the 20th district of Tehran in 2022. 45 people were selected purposefully and randomly assigned to two experimental groups and one control group. The research tool was Samani Marital Coherence (MCQ, 2002). Treatment intervention based on acceptance and commitment approach (ACT) and reality therapy was implemented in 8 sessions of 90 minutes, twice a week as a group for the first and second experimental groups. The data were analyzed using mixed analysis of variance. The results showed that there is a significant difference between the post-test and the follow-up groups of the test and evidence of marital cohesion (P<0.05) and acceptance and commitment therapy was significantly more effective than reality therapy on the marital cohesion of conflicted couples in the post-corona period and between the two treatments, A significant difference was observed (P<0.05). Therefore, it can be said that the acceptance and commitment approach (ACT) was more effective than reality therapy in increasing marital cohesion in conflicted couples.
Keywords: Acceptance, Commitment, Marital Cohesion, Conflict, Reality Therapy, Post-Corona -
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر نشانگان افسردگی و احساس درد مزمن زنان دارای همسر جانباز و سلامت روان دختران 18 تا 20 سال آنها بود. پژوهش نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای همسر جانباز و فرزند دختر 18 تا 20 سال شهر گرگان در سال 1398 بود. که از میان همسران و فرزندان جانبازان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شاهد گرگان به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش 1 (15 نفر مادران)، آزمایش 2 (15 نفر فرزندان)، کنترل 1 (15 نفر مادران)، کنترل 2 (15 نفر فرزندان) جایگذاری شدند. گروه های آزمایش تحت آموزش واقعیت درمانی (8 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفته و گروه های کنترل تا پایان پژوهش مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه افسردگی (Beck, 1988) پرسشنامه درد مزمن (McGill, 1997) و پرسشنامه سلامت عمومی (Goldberg & Hiller, 1979) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم افزار spss.22 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی بر کاهش افسردگی درد مزمن زنان و افزایش سلامت عمومی فرزندان تاثیر معناداری دارد (001/0>p). واقعیت درمانی می تواند به عنوان روش های مداخله ای موثری برای کاهش افسردگی و درد مزمن زنان دارای همسر
کلید واژگان: واقعیت درمانی, افسردگی, درد مزمن, زنان دارای همسر جانباز, سلامت عمومیThe aim of this study was to evaluate the the effect of reality therapy on depression symptoms and chronic pain in women with a veteran spouse and the mental health of girls aged 18 to 20 years. The quasi-experimental study was a pretest-posttest with a control group. The statistical population of the study includes all women with veteran spouses and daughters aged 18 to 20 years in Gorgan in 2019. Among the spouses and children of veterans referring to the Gorgan Shahed Counseling Center, 60 people were selected by available sampling method and randomly selected in experimental group 1 (15 mothers), experiment 2 (15 children), control 1 (15 mothers), control 2 (15 children) were placed. The experimental groups received reality therapy training (8 sessions of 90 minutes) and the control groups did not receive any intervention until the end of the study. The research instruments were Depression Inventory (Beck, 1988), Chronic Pain Questionnaire (McGill, 1997) and General Health Questionnaire (Goldberg & Hiller, 1979). Data were analyzed using univariate analysis of covariance in spss.22 software. The results showed that reality therapy has a significant effect on reducing depression, chronic pain in women and increasing the general health of children (p<0.001). Reality therapy can be used as an effective intervention method to reduce depression and chronic pain in women with a veteran spouse and increase the mental health of their children.
Keywords: Reality Therapy, Depression, Chronic Pain, Women With A Veteran Spouse, General Health -
مقدمه
مولتیپل اسکلروزیس، یکی از مهم ترین بیماری های سیستم عصبی می باشد که شیوع آن در زنان حدود دو تا سه برابر مردان است. علت اصلی این بیماری شناخته نشده است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و واقعیت درمانی گروهی بر سلامت عمومی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش پژوهش:
روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان متاهل مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در شهر همدان در سال 1402 بودند. از این تعداد، 3 گروه 15 نفره با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند و به پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ در سه نوبت پیش- پس آزمون و پیگیری پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت درمان با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی، طی 8 جلسه، به صورت هفته ای 1 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی قرار گرفتند ولی به گروه کنترل آموزشی داده نشد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط و سطح معنی دار 05/0< p تجزیه و تحلیل آماری شدند.
یافته هانتایج نشان داد، بین نمرات سلامت عمومی در مراحل پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد، همچنین تفاوت بین نمرات پس آزمون با پیگیری معنی دار است. مقایسه میانگین های تعدیل شده نشان داد که نمرات سلامت عمومی در مرحله پیش آزمون (4/52=M) بیشتر از مرحله پس آزمون (8/46=M) و پیگیری (6/46=M) است. همچنین بین اثر گروه های آزمایشی اول و دوم و گروه گواه تفاوت معنی دار وجود دارد مقایسه میانگین ها نشان می دهد که نمرات سلامت عمومی در گروه آزمایشی اول مبتنی بر پذیرش و تعهد (5/44=M ،335/0=Eta )، و گروه آزمایشی واقعیت درمانی (3/47=M ،227/0=Eta )، بیشتر از گروه کنترل (1/54=M) است. همچنین در رابطه با تعامل عوامل مراحل و گروه مقدار F محاسبه شده برای اثر مراحل (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) بین سه گروه آزمایش و گواه در سطح 01/0 معنادار است (245/0=Eta , 01/0> , P 818/6=F)، در نتیجه بین میانگین نمرات پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سلامت عمومی در سه گروه تفاوت معنادار وجود دارد.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر واقعیت درمانی منجر به سلامت عمومی در زنان می شوند.
کلید واژگان: پذیرش و تعهد, سلامت عمومی, مولتیپل اسکلروزیس, واقعیت درمانیIntroductionMultiple sclerosis is one of the most important diseases of the nervous system, the prevalence of which is two to three times higher in women than in men. The main cause of this disease is not known and there is no definitive treatment for it. The purpose of this study was to compare the effectiveness of commitment-based therapy and group reality therapy on the general health of women with multiple sclerosis.
Research methodThe research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The research population consisted of all married women with multiple sclerosis in Hamadan city in 2023. From this number, 3 groups of 15 people were selected by available sampling method and randomly divided into experimental and control groups and answered the Goldberg General Health Questionnaire (1979) in three pre-test, post-test and follow-up sessions. The subjects of the experimental group were treated with the approach of treatment based on acceptance and commitment and reality therapy, during 8 sessions, 1 session of 60 minutes per week, but no training was given to the control group. The data were statistically analyzed with SPSS version 26 software and using the mixed variance analysis test and a significant level of p < 0.05.
FindingsThe results showed that there is a significant difference between the general health scores in the pre-test, post-test and follow-up stages, and the difference between the post-test and follow-up scores is significant. The comparison of the adjusted means showed that the general health scores in the pre-test stage (M=52.4) are higher than the post-test stage (M=46.8) and the follow-up stage (M=46.6). Also, there is a significant difference between the effect of the first and second experimental groups and the control group. The comparison of the averages shows that the general health scores in the first experimental group are based on acceptance and commitment (M=44.5, Eta=0.335), and the group Experimental reality therapy (M=47.3, Eta=0.227) is more than the control group (M=54.1). Also, in relation to the interaction between the stages and group factors, the F value calculated for the effect of the stages (pre-test, post-test and follow-up) between the three test and control groups is significant at the 0.01 level (Eta=0.245, <0.01). P=F 6.818), as a result, there is a significant difference between the average scores of the pre-test, post-test and general health follow-up in the three groups.
ConclusionAccording to the results of this research, it can be said that treatment based on acceptance and commitment and treatment based on reality therapy led to general health in women.
Keywords: Acceptance, Commitment, Reality Therapy, Public Health, Multiple Sclerosis -
مجله روانشناسی نظامی، پیاپی 58 (تابستان 1403)، صص 119 -141هدف
فرار از خدمت سربازی از جمله مشکلاتی است که سبب بروز اختلالاتی در روند زندگی جوانان می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی و تاب آوری سربازان دارای سابقه فرار مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود.
روشاین پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه سربازان دارای سابقه فرار مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیروی زمینی ارتش شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش را 30 نفر (2 گروه 15 نفری) از این افراد تشکیل دادند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1989) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. و مداخلات واقعیت درمانی بر اساس پروتکل درمانی در طی 9 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یک جلسه، روی گروه آزمایش اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها این پژوهش از تحلیل کو واریانس چند متغیری (MANCOVA) با استفاده از نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد مداخله به شیوه واقعیت درمانی موجب بهبود کیفیت زندگی و افزایش تاب آوری سربازان دارای سابقه فرار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شده است (001/0<p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت مداخلات مبتنی بر واقعیت درمانی با تمرکز بر مسئولیت پذیری و انتخابگری درست باعث افزایش سطح کیفیت زندگی و تاب آوری و در نتیجه کاهش فرار از خدمت سربازی می شود.
کلید واژگان: واقعیت درمانی, کیفیت زندگی, تاب آوری, خدمت سربازی, سربازان با سابقه قرارPurposeThe present study aimed to determine the effectiveness of group reality therapy on the quality of life and resilience of soldiers with a history of desertion who were referred to counseling centers.
MethodThis research was conducted as a semi-experimental method with a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population of the current study included all the soldiers with a history of desertion who were referred to the Army ground force counseling centers in Tehran in 2018. The sample studied in this research was made up of2 groups of 15 people who were selected by available sampling method and randomly assigned to two experimental and control groups. To collect data, the World Health Organization quality of life questionnaire (1989) and the resilience questionnaire of Connor and Davidson (2003) were used. The reality therapy interventions based on the therapy protocol were performed on the experimental group during 9 sessions of 90 minutes once a week. To analyze the data of this research, multivariate covariance analysis (MANCOVA) was used using SPSS-22 software.
FindingsThe results showed that the reality therapy intervention improved the quality of life and increased the resilience of soldiers with a history of desertion who were referred to counseling centers (P<0.001).
ConclusionAccording to the obtained results, it can be said that interventions based on reality therapy, focusing on responsibility and making the right choice, increase the level of quality of life and resilience, and as a result, reduce desertion from military service.
Keywords: Reality Therapy, Quality Of Life, Resilience, Military Service, Soldiers With A History Of Desertion -
مقدمه
نوجوانی دوره ی منحصر به فرد انتقال است که با تغییرات جسمانی، روانی و اجتماعی همراه است. علاوه بر این تغییرات، کشف هویت نیز از جمله مهم ترین ویژگی های این دوره محسوب می شود و به همین دلیل در این دوره، نیاز به استقلال بیشتر شده و به دنبال خودپنداره و ارزش هایشان می روند که این فرایند منجر به تغییر درخانواده می شود و این تغییر منجر به تغییرانی در روابط والد فرزندی می گردد، لذا این پژوهش با هدف، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر رابطه والدفرزند در دانش آموزان نوجوان انجام شد.
روش پژوهش:
روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم ناحیه 2 شهر همدان بود که در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول به تحصیل بودند. از این تعداد، 3 گروه 20 نفره با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند و به پرسشنامه ارزیابی رابطه والد-فرزند توسط فاین، مورلند و اسکوبل در دو نوبت پیش- پس آزمون پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت درمان با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی، طی 8 جلسه، به صورت هفته ای 1 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی قرار گرفتند ولی به گروه کنترل آموزشی داده نشد. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و سطح معنی دار 05/0< p تجزیه و تحلیل آماری شدند.
یافته هانتایج نشان داد، میانگین پس آزمون گروه تحت درمان با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رابطه پدر- فرزند 5/20 نمره بیشتر از گروه کنترل است (5/20 =i-j ، 034/0=sig). همچنین، میانگین پس آزمون گروه تحت درمان به روش واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر رابطه والد- فرزند 9/42 نمره بیشتر از گروه کنترل است (9/42=i-j ، 0001/0=sig).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر واقعیت درمانی منجر به بهبود رابطه پدر- فرزند می شوند.
کلید واژگان: دانش آموزان, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, رابطه والدفرزند, واقعیت درمانیIntroductionAdolescence is a unique period of transition that is associated with physical, psychological and social changes. In addition to these changes, the discovery of identity is also considered one of the most important features of this period, and for this reason, in this period, the need for independence increases and they look for their self-concept and values, and this process leads to changes in the family, and this change leads to other changes. In parent-child relationships, this research was conducted with the aim of comparing the effectiveness of therapy based on acceptance and commitment and reality therapy in a group manner on the parent-child relationship in teenage students.
Research MethodsThe research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The research population included all the male secondary school students of the 2nd district of Hamadan city who were studying in the academic year of 2022-2023. From these, 3 groups of 20 people were selected by multi-stage cluster sampling method and were randomly divided into experimental and control groups and were administered the parent-child relationship evaluation questionnaire by Fine, Moreland and Scobel in two pre-post sessions. They answered the test. The subjects of the experimental group were treated with the approach of treatment based on acceptance and commitment and reality therapy, during 8 sessions, 1 session of 60 minutes per week, but no training was given to the control group. The data were statistically analyzed with SPSS software and using the analysis of covariance test and a significant level of p < 0.05.
ResultsThe results showed that the post-test average of the group treated with the treatment approach based on acceptance and commitment on the father-child relationship is 20.5 points higher than the control group (i-j=20.5, sig=0.034). Also, the mean post-test of the group treated by reality therapy method on the parent-child relationship is 42.9 points higher than the control group (i-j=42.9, sig=0.0001).
ConclusionAccording to the results of this research, it can be said that therapy based on acceptance and commitment and therapy based on reality therapy led to the improvement of father-child relationship.
Keywords: Acceptance, Commitment, Parent Child Relationship, Reality Therapy, Students -
Objective
This study aimed to compare the effectiveness of mindfulness-based cognitive-behavioraltherapy and reality therapy on emotional regulation and self-efficacy among couples seeking divorce.
Methods and Materials:
The present research was a quasi-experimental study with a pre-test, post-test, and follow-up design, including a control group. The population consisted of all couples seeking divorce referred by the judiciary to the psychodynamic center of Jolfa city from spring to winter 2021. The sample comprised 60 individuals chosen through purposive sampling and randomly assigned to three groups of 20. Following sampling, two experimental groups received either group mindfulness-based cognitive-behavioral therapy in eight 90-minute sessions (weekly) or group reality therapy in eight 90-minute sessions (weekly), while the control group received no intervention. Data were collected using the Garnefski and Kraaij Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ-P-short) and the Sherer Self-Efficacy Questionnaire (DCI-SF). Data analysis was performed using mixed repeated measures ANOVA and Bonferroni post-hoc tests with SPSS version 24.
FindingsThe findings indicated that there was a significant difference between the overall means of emotional regulation and self-efficacy in both the mindfulness-based cognitive-behavioral therapy and reality therapy groups, with mindfulness-based cognitive-behavioral therapy having a greater impact on emotional regulation and self-efficacy (P<0.05).
ConclusionBased on the results obtained, both mindfulness-based cognitive-behavioral therapy and reality therapy are effective in improving emotional regulation and self-efficacy among women seeking divorce. However, it can be said that mindfulness-based cognitive-behavioral therapy is preferable to reality therapy.
Keywords: Emotional Regulation, Self-Efficacy, Mindfulness-Based Cognitive-Behavioral Therapy, Divorce, Reality Therapy -
Objective
Disruptive mood dysregulation disorder (DMDD), classified under depressive disorders, leads to functional impairments across various domains and a reduction in mental health during adulthood. The current study aimed to compare the effectiveness of unified transdiagnostic therapy and reality therapy on social information processing and emotion regulation among students with disruptive mood dysregulation disorder.
Methods and Materials:
The research employed a quasi-experimental design with pre-test, post-test, and follow-up assessments, including a control group. The sample consisted of all 8 to 11-year-old boys diagnosed with DMDD in Isfahan, along with their mothers, who visited the Superior Counseling Center and the Child and Adolescent Home affiliated with the Isfahan Municipal Cultural, Social, and Sports Organization in Spring 2022. Forty-five participants were selected through purposive sampling and then randomly assigned into three groups of fifteen (two experimental and one control group). Research Tools: The research instruments included the Disruptive Mood Dysregulation Diagnostic Scale – Parent Form (DMDDS) (Shahmohammadi et al., 2021), Social Stories (Turkospa & Bryan, 1994), and the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski, 2007). The experimental groups received separate interventions (unified transdiagnostic therapy and reality therapy), each consisting of ten 60-minute sessions for the students and thirty-minute sessions for the parents, while the control group received no intervention. Data Analysis: The data were analyzed using SPSS version 23 and repeated measures analysis of variance.
FindingsThe results indicated that both unified transdiagnostic therapy and reality therapy significantly improved social information processing and both positive and negative emotion regulation in students with DMDD at post-test (p < .01), and these effects were maintained at follow-up (p < .001). No significant difference was found between the two therapeutic methods in this regard. Only the goal clarification aspect of unified transdiagnostic therapy was effective at post-test, showing greater efficacy than reality therapy, though the effectiveness of both therapies was not significant at follow-up.
ConclusionGiven the effectiveness of unified transdiagnostic therapy and reality therapy on social information processing and emotion regulation in students with disruptive mood dysregulation disorder, both therapies can be utilized in clinics and specialized counseling centers to improve outcomes for students with this disorder.
Keywords: Unified Transdiagnostic Therapy, Reality Therapy, Social Information Processing, Emotion Regulation, Disruptive Mood Dysregulation Disorder -
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مراقبت معنوی و تئوری انتخاب بر سرزندگی تحصیلی و شکوفایی دانش آموزان دختر متوسطه اول تبریز بود. این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. 45 دانش آموز با داشتن ملاک های ورود به مطالعه بعد از غربالگری به روش نمونه گیری خوشه ای از میان کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم و هشتم ناحیه یک تبریز انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل (هرکدام 15نفر) قرارگرفتند. گروه های آزمایش، مداخله مختص خود را در 12جلسه 70 دقیقه ای، به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی، مقیاس شکوفایی روان شناختی (HPFS) جمع آوری شد. تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با کمک نرم افزار SPSS انجام گرفت .یافته ها نشان داد که مراقبت معنوی بر سرزندگی تحصیلی (241/0) و شکوفایی (425/0) و تئوری انتخاب بر شکوفایی (386/0) دانش آموزان دخترتاثیر دارند و تاثیرمراقبت معنوی بر رضایت و شادکامی و مشارکت اجتماعی بیشتر از تئوری انتخاب است. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت آموزش مراقبت معنوی و تئوری انتخاب بر سرزندگی و شکوفایی تحصیلی می باشد. آموزش مراقبت معنوی و تئوری انتخاب با کاربرد فنون و روش های خاص خود، احتمالا سبب پذیرش مشکلات و مواجهه آگاهانه با آن ها و درنتیجه افزایش سرزندگی تحصیلی و شکوفایی شده است؛ لذا می توان از یافته های این پژوهش در تدوین محتوای برنامه درسی نوجوانان بهره جست.
کلید واژگان: تئوری انتخاب, سرزندگی تحصیلی, شکوفایی, مراقبت معنوی, واقعیت درمانی, معنادرمانیThe study aimed to compare the effectiveness of spiritual care and choice theory on the academic vitality and prosperity of female high school students in Tabriz. This study was experimental in the design pre-test and post-test with a control group. Forty-five students with inclusion criteria were selected after screening through a cluster sampling method, of seventh and eighth-grade female high school students in the first district of Tabriz, and 15 students were randomly divided into two experimental and one control groups. The experimental groups received their specific intervention in 12 sessions of 70 minutes and the control group did not receive any treatment. The data were collected using the academic vitality questionnaire and the psychological flourishing scale (HPFS). Data analysis was done through the multivariate covariance analysis test using SPSS software. The findings showed that spiritual care has an effect on the academic vitality (0.241) and flourishing (0.425) of female students, and Choice theory has an effect on the flourishing (0.386) of female students and the effect of spiritual care on the satisfaction and happiness, and social participation was greater than the effect of choice theory. The results showed the importance of spiritual care education and choice theory on academic vitality and prosperity. According to the results of the research, it can be said that spiritual care and choice theory with the application of their special techniques and methods have probably led to the acceptance of problems and conscious exposure to them, and as a result, increased academic vitality and prosperity. Therefore, the findings of this research can be used in developing the content of the curriculum for teenagers.
Keywords: Spiritual Care, Choice Theory, Academic Vitality, Prosperity, Reality Therapy, Logotherapy -
هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش واقعیت درمانی و مثبت اندیشی بر اجتناب شناختی، راهبردهای تنظیم هیجانی با نقش تعدیل کننده جنسیت در دانش آموزان نابینای مقطع متوسطه دوم در شهر اردبیل بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان نابینای دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی 1399 تشکیل دادند. 66 داوطلب واجد شرایط (33 دختر و 33 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش پژوهش کاربردی و گردآوری اطلاعات کمی (نیمه آزمایشی) به صورت پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با دو آموزش مداخله ای، در دو گروه مستقل (آموزش واقعیت درمانی و آموزش مثبت اندیشی) و یک گروه گواه با تخصیص تصادفی بود (هر گروه 22 نفر، شامل 11 دختر و 11 پسر). از پرسشنامه اجتناب شناختی (CAQ) و راهبردهای تنظیم هیجان (CERQ) استفاده شد. آموزش مثبت اندیشی در 10 جلسه و آموزش واقعیت درمانی در 8 جلسه (هر جلسه 60 دقیقه) اجرا شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی به وسیله نرم افزار SPSS-21 تحلیل شدند. بررسی ها بیانگر وجود تفاوت در مداخله درمانی بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل بود. همچنین برنامه مداخله درمانی بر اجتناب شناختی و تنظیم هیجانی دختران در مقایسه با پسران اثربخشی بیشتری داشت (05/0 <P). نتایج آزمون پیگیری بیانگر ثبات مداخلات درمانی پس از یک ماه در میان دانش آموزان نابینا بود. آموزش واقعیت درمانی و مثبت اندیشی در بهبود وضعیت دختران و پسران دانش آموز در حوزه تنظیم هیجان و اجتناب شناختی موثر بود؛ بنابراین به کارگیری آن در دانش آموزان نابینا مورد تاکید قرار دارد.
کلید واژگان: اجتناب شناختی, راهبرد تنظیم هیجان, مثبت اندیشی, واقعیت درمانیThe aim of the present research endeavor was to compare the effectiveness of reality therapy and positive thinking training in promoting emotional regulation and cognitive avoidance among blind second-secondary students in Ardabil city. Gender was also considered as a moderating factor in this comparison. During the 2019 academic year, the research community comprised male and female secondary school pupils from Ardabil city who were blind. Through random sampling, 66 qualified volunteers (33 girls and 33 boys) were selected. The research methodology was applied and quantitative data collection was conducted in a semi-experimental fashion using a pre-test-post-test and follow-up design. The participants were divided into two independent groups, each receiving one of two intervention trainings(reality therapy training and positive thinking training), and a control group comprised of 22 individuals, 11 of whom were girls and 11 of whom were boys. The research employed the Cognitive Avoidance Questionnaire (CAQ) and the Emotion Regulation Strategies Questionnaire (CERQ). Ten sessions of positive thinking training and eight sessions of reality therapy training (each lasting sixty minutes) were completed. Using the spss21 software, the data were analyzed using multivariate covariance analysis and Benferoni's post hoc test. The studies showed that the therapeutic interventions of the two experimental groups differ from those of the control group. Furthermore, in comparison to boys, the efficacy of the therapeutic intervention program in addressing cognitive avoidance and emotional regulation was found to be greater in girls (P<0.05). The results of the follow-up test showed the stability of therapeutic interventions in blind students after one month. The efficacy of reality therapy and positive thinking instruction in ameliorating the emotional regulation and cognitive avoidance difficulties of both male and female students is underscored; consequently, its application is concentrated on blind students. After one month, the results of a follow-up evaluation demonstrated that therapeutic interventions for blind students remained stable. The efficacy of reality therapy and positive thinking training in ameliorating the emotional regulation and cognitive avoidance difficulties of both male and female students is underscored, thus justifying its application to blind students.
Keywords: Cognitive Avoidance, Emotion Regulation Strategy, Positive Thinking, Reality Therapy -
Objective
The current research aimed to compare the effectiveness of mindfulness-based cognitive-behavioral therapy and reality therapy on self-differentiation in couples seeking divorce.
Methods and Materials:
This study was a quasi-experimental type with a pre-test, post-test, and follow-up design including a control group. The statistical population consisted of all couples seeking divorce referred by the judiciary to the psychoanalytic center of Jolfa city from spring to winter of 2022. The sample included 45 individuals who were selected using inclusion and exclusion criteria through purposive sampling. After selecting the sample members, the selected individuals were randomly (via lottery) placed into three groups of 15. After sampling, two experimental groups and one control group received group mindfulness-based cognitive-behavioral therapy in 8 sessions of 90 minutes (weekly) and group reality therapy in 8 sessions of 90 minutes (weekly), respectively, while the control group did not receive any treatment. Data were collected using the Self-Differentiation Questionnaire (DCI-SF) and analyzed using mixed ANOVA and Bonferroni post-hoc test with the help of SPSS-24.
FindingsThe findings indicated that there is a significant difference between the overall mean of self-differentiation in the two groups of mindfulness-based cognitive-behavioral therapy and reality therapy, with mindfulness-based cognitive-behavioral therapy having a greater impact on self-differentiation (P<0.05).
ConclusionBased on the results, both mindfulness-based cognitive-behavioral therapy and reality therapy are effective in improving self-differentiation in couples seeking divorce. It can be concluded that mindfulness-based cognitive-behavioral therapy is preferable over reality therapy.
Keywords: Mindfulness-based cognitive-behavioral therapy, Reality therapy, Self-differentiation, Divorce -
Purpose
Child labor is a significant issue that negatively impacts the mental well-being and identity development of affected children. This study aimed to evaluate the effectiveness of reality therapy in addressing identity crisis and improving the mental well-being of child laborers in Shiraz. The objective was to determine whether reality therapy could reduce identity crisis and enhance emotional, psychological, and social well-being among these children.
MethodologyThe study employed a descriptive, semi-experimental design with a pre-test and post-test method. The sample consisted of 30 child laborers aged 10 to 14 years, selected from Shiraz in 2023. Participants were randomly assigned to either an experimental group (n=15) receiving reality therapy or a control group (n=15) receiving no treatment. Reality therapy was administered in 12 sessions based on Glasser’s model. Data were collected using the Identity Crisis Questionnaire and the Mental Well-being Questionnaire. Descriptive statistics and multivariate analysis of covariance (MANCOVA) were used for data analysis.
FindingsThe experimental group showed significant reductions in identity crisis scores and substantial improvements in emotional, psychological, and social well-being compared to the control group. The results indicated that reality therapy had a meaningful positive impact on all measured variables, demonstrating its effectiveness in enhancing the mental health of child laborers.
ConclusionReality therapy is an effective intervention for reducing identity crisis and improving the mental well-being of child laborers. The therapy’s emphasis on personal responsibility, present-focused problem-solving, and fulfilling basic psychological needs makes it a valuable tool for mental health practitioners working with this vulnerable population. Integrating mental health services with broader child labor reduction initiatives is crucial for providing comprehensive support to child laborers.
Keywords: Child Labor, Identity Crisis, Mental Well-Being, Reality Therapy, Cognitive-Behavioral Intervention, Shiraz -
The purpose of this study is to provide a comparative analysis of teaching reality therapy and cognitive behavioral therapy on the development of preventive and interventive self-control in incompatible couples. In this study, we adopted a quasi-experimental pretest-posttest and follow-up control group design. The sample was selected from the entire body of incompatible couples who were referred to Mehrana Counseling Center in Tehran in 2019, the total number of whom in the second half of the year 2019 reached 180 individuals. The participants were selected through the convenience sampling. In this study, the data was collected in two stages: in the first stage, the participants’ feedback on Reality Therapy (designed based on William Glasser’s Choice Theory) and Cognitive-Behavioral Couple and Family Therapy (designed by Dattilio and Epstein, 2015). And in the second stage, the participants were asked to fill out The Brief Self-Control Scale (BSCS) (Tangney et al., 2004) and the Dyadic Adjustment Scale (DAS) (Spanier, 1976). Descriptive and inferential statistical methods were used to analyze data in SPSS 26. The observed results of the study are statistically significant at a P-value of less than 0.05 and the reported F-value in each component, indicating that the study hypothesis is confirmed with 95% CI. Therefore, Reality Therapy and Cognitive Behavioral Therapy training are effective tools in the development of self-control components in incompatible couples.Keywords: Preventive, Interventive Self-Control, Cognitive Behavioral Therapy, Reality Therapy, Incompatible Couples
-
پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ی اثربخشی آموزش شفقت درمانی و واقعیت درمانی بر علایم روان تنی، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی در کارکنان حوزه ی سلامت انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش را تمام کارکنان زن و مرد شاغل در بیمارستان های آموزشی/ درمانی معین شهر اصفهان تشکیل داد. نمونه گیری به شیوه ی در دسترس انجام شد. بدین منظور 45 نفر از کارکنان بیمارستان های خورشید، عیسی بن مریم، امین و غرضی که داوطلب شرکت در پژوهش بودند، بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه آزمایش 1، گروه آزمایش 2 و کنترل (هر گروه 15 نفر) شمارش شدند. جلسات واقعیت درمانی (گلاسر، 1998) طی 8 جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش 1 و جلسات شفقت درمانی گیلبرت (1996)، طی 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش 2 اعمال شد. در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل مقیاس شکایات روان تنی تاکاتا و ساکاتا (2004)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL- BREF) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون توسط هر 3 گروه تکمیل شد. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که شفقت درمانی و واقعیت درمانی بر علایم روان تنی، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی کارکنان حوزه ی سلامت اثربخش بود (p<0/05). این دو درمان (شفقت درمانی و واقعیت درمانی) اثربخشی یکسانی بر علایم روان تنی، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی کارکنان حوزه ی سلامت دارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که شفقت درمانی و واقعیت درمانی می تواند تاثیر مهمی در افزایش کیفیت زندگی، کاهش علایم روان تنی و استرس ادراک شده کارکنان حوزه ی سلامت داشته باشد
کلید واژگان: کیفیت زندگی, علائم روان تنی, استرس ادراک شده, شفقت درمانی و واقعیت درمانیThe present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of compassion therapy training and reality therapy on psychosomatic symptoms, perceived stress and quality of life in health workers. The research method was a semi-experimental pre-test-post-test type with a control group. The research community consisted of all male and female personnel working in educational/therapeutic hospitals in the city of Isfahan. Sampling was done in an available manner. For this purpose, 45 employees of Khursheed, Isa bin Maryam, Amin, and Ghori hospitals, who volunteered to participate in the research, were randomly selected in 3 experimental groups 1, 2, and control (15 people in each group) were assigned. Reality therapy sessions (Glasser, 1998) were applied during 8 sessions of 60 minutes for experimental group 1 and Gilbert (1996) compassion therapy sessions were applied during 8 sessions of 90 minutes for experimental group 2. while the control group did not receive any intervention. The research tools included Takata and Sakata (2004) Psychosomatic Complaint Scale, Cohen et al.'s (1983) Perceived Stress Questionnaire, and World Health Organization's Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF), which were completed by all 3 groups in the pre-test and post-test stages. Data analysis was performed at two descriptive levels (mean and standard deviation) and inferential (analysis of covariance(. The research findings showed that compassion therapy and reality therapy were effective on psychosomatic symptoms, perceived stress and quality of life of health workers (p<0.05(. These two treatments (compassion therapy and reality therapy) have the same effectiveness on psychosomatic symptoms, perceived stress and quality of life of health workers. Therefore, it can be concluded that compassion therapy and reality therapy can have an important effect in increasing the quality of life, reducing psychosomatic symptoms and the perceived stress of health workers
Keywords: quality of life, psychosomatic symptoms, perceived stress, compassion therapy, reality therapy -
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر سرمایه روان شناختی و احساس تنهایی نوجوانان در خانواده های تک والدی انجام شد.روشروش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری بود. جامعه پژوهش حاضر نوجوانان دختر تک والد 16تا 18 سال که در سال 1400-1401 در مدارس شهرستان فارسان مشغول تحصیلند، تشکیل دادند. با استفاده از نمونه گیری در دسترس از مدارس این شهرستان، یک مدرسه انتخاب شد. سپس از 31 نفر دانش آموز تک والد، 20 نفر بر اساس ملاک های ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران (1980)، بود که توسط نوجوانان در سه مرحله تکمیل شد. آموزش واقعیت درمانی در هشت جلسه یک و نیم ساعتی برای گروه آزمایش برگزار شد اما گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هایافته های بدست آمده حاکی از آن بود که آموزش واقعیت درمانی بر افزایش سرمایه روان شناختی و مولفه خودکارآمدی، امیدواری و خوش بینی آن و همچنینی کاهش احساس تنهایی موثر بوده واین تاثیر تا مرحله پیگیری پایدار مانده است. از نتایج پژوهش حاضر می توان جهت یاری رساندن به نوجوانان تک والدی در راستای افزایش سرمایه روانشناختی و کاهش احساس تنهایی آنها استفاده کرد.کلید واژگان: واقعیت درمانی, سرمایه روان شناختی, احساس تنهایی, تک والدPurposeThis study aimed to ascertain the effectiveness of reality therapy in psychological capital and loneliness among girl adolescents within single-parent families.MethodEmploying a semi-experimental design encompassing pre-test, post-test, and follow-up assessments, the research focused on adolescent girls aged 16 to 18 from single-parent families in the Farsan district during the years 2021-2022. Through a availble sampling approach, one school was chosen from the district, followed by the random assignment of 20 out of 31 single-parent student participants to two groups of 10 based on predefined criteria. Data were collected using Luthans et al.'s (2007) Psychological Capital Questionnaire and Russell et al.'s (1980) Loneliness Questionnaire. These instruments were administered to adolescents in three stages. The experimental group participated in eight 90-minute sessions of reality therapy, while the control group did not receive any training. Collected data were analyzed by using repeated measure analysis of variance.Findingsaccording to the results reality therapy training impacted psychological capital, encompassing dimensions of self-efficacy, hope, and optimism. Furthermore, it effectively led to the reduction of loneliness, and this positive influence persisted upto the follow-up phase. The findings of this study can be used to support single-parent adolescents, aiming to enhance their psychological capital and to alleviate the experience of loneliness.Keywords: Reality Therapy, Psychological Capital, Loneliness, Single-ParentKeywords: Reality Therapy, Psychological Capital, Loneliness, Single-Parent
-
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی واقعیت درمانی بر رفتار منطقی و بهزیستی روانشناختی زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهر کرمان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل زنان متاهل 30 تا 45 ساله مراجع کننده به مرکز مشاوره دامون شهرکرمان بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس و نمونه تحقیق شامل 1 گروه کنترل و 1گروه آزمایش که تعداد هر گروه 20 نفر بود. ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل پرسش نامه بهزیستی روانشناختی کارل(1989)، پرسشنامه رفتار منطقی-شرکی و وایتمن (1997) و تجزیه وتحلیل داده های این پژوهش در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی بود و در بخش آمار توصیفی از توصیف ویژگی های نمونه های تحقیق در قالب شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی مانند میانگین، واریانس و انحراف معیار استفاده شد. در بخش آمار استنباطی با توجه به طرح تحقیق از آزمون های پارامتریک و نرمال بودن توزیع داده ها، از آزمون شاپیرو، از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره برای فرضیه اصلی و تحلیل کوواریانس تک متغیره برای فرضیه های فرعی استفاده شد و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSSنسخه ی 24 استفاده شد. یافته ها نشان داد واقعیت درمانی بر رفتار منطقی زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهر کرمان در سطح کمتر از 05/0 اثرگذاری می باشد و اندازه اثر این شیوه درمانی بر رفتار منطقی46/0 می باشد واقعیت درمانی بر رفتار منطقی و بهزیستی روانشناختی زنان متاهل 30 تا 45 ساله شهر کرمان اثرگذار می باشد و اندازه اثر این شیوه درمانی بر بهزیستی روانشناختی 43/ 0 می باشدکلید واژگان: واقعیت درمانی, رفتار منطقی, بهزیستی روانشناختیAimThe purpose of this research was to assess the effectiveness of reality therapy on rational behavior and psychological well-being in married women aged 30 to 45 years in the city of Kerman.MethodThis was a quasi-experimental study, utilizing a pre-test, post-test design with a control group. The population consisted of married women aged 30 to 45 years who attended the Damoon Counseling Center in Kerman. The sampling method was accessible, and the study sample included one control group and one experimental group, each consisting of 20 individuals. The tools used in the study included the Ryff Psychological Well-Being Questionnaire (1989), the Rational Behavior Questionnaire by Whitman (1997). Data analysis was conducted in two parts: descriptive and inferential statistics. In the descriptive part, the characteristics of the sample were described using central tendency and dispersion indices such as mean, variance, and standard deviation. In the inferential statistics section, considering the research design, parametric tests and the normal distribution of data, Shapiro's test, and univariate analysis of covariance were used for the main hypothesis and sub-hypotheses, respectively. SPSS software version 24 was utilized for data analysis.ResultsThe findings indicated that reality therapy had a significant effect on the rational behavior of married women aged 30 to 45 years in Kerman at a level below 0.05, with an effect size of 0.46. Reality therapy also had a significant impact on both rational behavior and psychological well-being of these women, with an effect size of 0.43 on psychological well-being.ConclusionTherefore, reality therapy can be used to improve psychological well-being and enhance rational behavior in married women.Keywords: Reality Therapy, rational behavior, Psychological Well-Being
-
امروزه نیروی انسانی حیاتی ترین عنصر راهبردی و اساسی ترین راه برای افزایش اثربخشی کارایی سازمان محسوب می شود. بنابراین افزایش تربیت شهروندی یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای هر سازمان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رویکرد واقعیت درمانی و رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تربیت شهروندی در بین کارمندان شهر بوشهر بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه کارمندان شهر بوشهر در سال 1400 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر از کارمندان بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی (پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی) و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه تربیت شهروندی (تابش، 1391) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که واقعیت درمانی و رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش تربیت شهروندی گروه های آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل شده اند (001/0>P). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که تاثیر رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشارکت جویی، مسیولیت پذیری، اعتماد بنفس و تربیت شهروندی به طور معناداری بیشتر از آموزش مبتنی بر واقعیت درمانی بوده است. نتیجه گیری می شود که هر دو روش واقعیت درمانی و پذیرش و تعهد برای بهبود تربیت شهروندی کارمندان موثرند و می توان از این مداخلات برای افزایش بهره وری سازمانی سود برد.
کلید واژگان: پذیرش و تعهد, تربیت شهروندی, واقعیت درمانیJournal of Psychology, Volume:27 Issue: 4, 2024, PP 451 -459Today, human resources is considered the most vital strategic element and the most fundamental way to increase the effectiveness of the organization. Therefore, increasing citizenship education is an inevitable necessity for any organization. The purpose of the present study was to compare the effectiveness of the new group reality therapy approach and the approach based on acceptance and commitment on citizenship education among the employees of Bushehr city.The current research method is a semi-experimental type with a pre-test, post-test and control group design. The statistical population was all the employees of Bushehr city in 1400. The sample of the research was 45 employees who were selected by the available sampling method and were randomly placed in experimental groups (acceptance and commitment and reality therapy) and control. The citizenship education questionnaire (Tabesh, 2013) was used to collect data. The collected data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA). The results of multivariate covariance analysis showed that reality therapy and an approach based on acceptance and commitment increased the citizenship education of the experimental groups compared to the control group (P<0.001). The results of the Bonferroni post hoc test showed that the effect of the approach based on acceptance and commitment on seeking participation, responsibility, self-confidence and citizenship education was significantly more than the education based on reality therapy. It is concluded that both reality therapy methods and acceptance and commitment are effective for improving employee citizenship education and these interventions can be used to increase organizational productivity.
Keywords: Reality therapy, Acceptance, commitment, Citizenship education
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.