به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « interpersonal guilt » در نشریات گروه « روانشناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «interpersonal guilt» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • راحله صادقی*، علی رضایی شریف، سید ابراهیم مولایی نسب، فاطمه السادات فاطمی
    هدف

    پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی تاییدی، اعتبار و پایایی فرم کوتاه مقیاس احساس گناه بین فردی گازیلو (2018)  و رابطه آن با اضطراب کرونا در نمونه دانشجویان بود.

    روش

    پژوهش اخیر توصیفی از نوع همبستگی بود. 330 نفر از دانشجویان از طریق فراخوان اینترنتی به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند (به علت شیوع ویروس کرونا). پرسشنامه های اضطراب کرونا (علیپور و همکاران (1398)، احساس گناه بین فردی-15 (گازیلو و همکاران، 2018)، احساس گناه بین فردی-67 (اوکانر و همکاران، 1997)، احساسات شخصی شرم و گناه (هاردر و زالما، 1990)، عزت نفس (روزنبرگ، 1965) و افسردگی (PHQ-9) استفاده شد. داده ها با استفاده از SPSS-24 و  AMOS-24 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها:

     نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که 15 سوال روی 3 عامل بارگذاری شدند که این 3 عامل روی هم 46 درصد از واریانس مقیاس احساس گناه بین فردی را تبیین می کردند. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 64/0 تا 87/0 محاسبه گردید. رابطه سه بعد (گناه بازمانده، گناه همه توانی و نفرت از خود) این مقیاس با اضطراب بیماری کرونا، احساس گناه بین فردی-67، افسردگی، عزت نفس، شرم و گناه معنادار بود (01/0 ≥P). نتایج تحلیل عاملی تاییدی بعد از اصلاح مدل  (نسخه 14 سوالی) برازش خوبی با داده ها نشان داد.

    نتیجه گیری: 

    به طورکلی یافته ها حاکی از مناسب بودن ویژگی های روان سنجی پرسشنامه احساس گناه بین فردی بود و با توجه به رابطه احساس گناه بین فردی با اضطراب بیماری کرونا، می توان از این ابزار برای کاربردهای تحقیقاتی و بالینی استفاده کرد.

    کلید واژگان: اعتبار, روایی, مقیاس احساس گناه بین فردی, تحلیل عاملی تاییدی, اضطراب بیماری کرونا}
    Rahele Sadeghi *, Ali Rezaei Sharif, Seyed Ebrahim Molaei Nasab, Fateme-Sadat Fatemi
    Aim

    The purpose of this research was to investigate factor structure, validity and reliability of the interpersonal guilt (short-form) and relation with Corona disease anxiety in students.

    Method

    The research method was a descriptive correlational. 330 students in Tehran participated in the study through online recall (Due to the corona virus pandemic). Corona disease anxiety scale (Alipour et al, 1398), Interpersonal guilt scale-15 (Gazzillo et al., 2018), Interpersonal guilt-67 (O'Connor et al., 1997), Personal-Feelings-Questionnaire-PFQ (Shame and Guilt) (Harder and Zalma, 1990) and Self-Esteem (Rosenberg, 1965) were used to collect the data. Data were analyzed using SPSS-23 and AMOS.

    Results

    the results of exploratory factor analysis showed that 15 questions were loaded on 3 factors which together explained 46% of the variance of the scale of the interpersonal guilt. Internal consistency (Cronbach’s alpha) was calculated 0/64-0/87. Correlation of three dimensions of this scale (survivor guilt, omnipotent guilt and self-hate) with Corona disease anxiety, depression, self-esteem, shame and guilt was also significant (p<0/01). confirmatory factor analysis after model modification (14-item version) indicated a good fit with the data.

    Conclusion

    Findings of the current research confirmed the usage of interpersonal guilt scale and it can be used in psychological research and clinical Trails.

    Keywords: validity, Reliability, interpersonal guilt, Confirmatory Factor Analysis, Corona disease anxiety}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال