به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بخشایشگری" در نشریات گروه "علوم تربیتی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «بخشایشگری» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی بخشایشگری در مقالات مجلات علمی
  • محمدرضا جهان، اکبر محمدی*، مجید قدمی

    هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش کیفیت زندگی، سازش یافتگی و بخشایشگری در پیش بینی رضایت زناشویی مادران دارای کودکان آهسته گام است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران کودکان دختر و پسر با نارسایی هوشی شهر تهران تشکیل می دهند که فرزند آن ها در مدارس استثنایی شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1398 مشغول به تحصیل بوده اند. از این تعداد، 200 نفر از دو مدرسه استثنایی دخترانه (110 نفر) و پسرانه (90 نفر) با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های رضایتمندی زناشویی انریچ (1989)، مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی (1998) پرسشنامه بخشش در خانواده پولارد، اندرسون، اندرسون و جنینگز (1998) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد رضایت زناشویی با مولفه های بخشایشگری، کیفیت زندگی و سازش یافتگی رابطه مثبت معنی دار دارد (01/0>p). همچنین بین مولفه های بخشایشگری و کیفیت زندگی و سازگاری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0>p). فقط برای بخشایشگری و رضایت زناشویی با مولفه سازگاری تندرستی، رابطه معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد سازش یافتگی و بخشایشگری نقش مثبت و معنی داری در پیش بینی رضایت زناشویی مادران دارای کودکان آهسته گام دارند. این دو متغیر روی هم رفته 27 درصد واریانس متغیر رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند (01/0>p). بنا بر یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت بخشش و سازش یافتگی می تواند نقش موثری در افزایش رضایت زناشویی زنان داشته باشد.

    کلید واژگان: بخشایشگری, رضایت زناشویی, سازش یافتگی, کودکان آهسته, گام کیفیت زندگی
    MohammadReza Jahan, Akbar Mohamadi *, Majid Ghadami

    The purpose of this study was to examine the role of quality of life, adjustment, and forgiveness in predicting marital satisfaction of mothers with slow paced children. The present study was descriptive-correlational. The statistical population of the study consisted of all mothers of girls and boys in Tehran whose children were enrolled in special schools in Tehran during the academic year 2018-2019, including 200 from two special schools for girls (110 individuals) and boys (90 individuals). The sample was selected using available sampling method. Enrich Marital Satisfaction Questionnaire (1989), the World Organization for Quality Scale (1998), Pollard, Anderson, Anderson, & Jennings Family Forgiveness Questionnaire (1998) and Bell Social Adjustment Questionnaire (1961) were used to collect data. Pearson’s correlation coefficient and multivariate regression analysis were used to analyze the data. The results of the correlation test showed that there was a significant positive relationship between marital satisfaction and the components of forgiveness, quality of life and adjustment (p <0.01). There is also a significant positive relationship between the components of forgiveness with quality of life and adjustment (p <0.01). Only between forgiveness and marital satisfaction with health adjustment component, no significant relationship was found. The results of the regression analysis showed that adjustment and forgiveness played a positive significant role in predicting marital satisfaction of mothers with children with special needs. Together, these two variables predicted 27% of the variance in the marital satisfaction variable (p<0.01). The results of the present study suggest that forgiveness and compromise may play an effective role in increasing marital satisfaction among women.

    Keywords: marital satisfaction, Quality of Life, Adjustment, forgiveness, slow paced children
  • سکینه پورطالب، باقر غباری بناب*، سوگند قاسم زاده
    هدف

    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی برنامه ی بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری برونی‎سازی شده‎ی نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد.

    روش

    این پژوهش یک مطالعه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 16 جلسه ی 120 دقیقه ای در جلسات آموزش بخشایشگری شرکت کردند، درحالی که به گروه کنترل آموزشی داده نشد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش فرم گزارش معلم، آخن باخ و رسکورلا (2001) بود و اطلاعات به دست آمده با روش کوواریانس چند متغیره و با استفاده از نسخه ی 23 نرم افزار SPSS تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که آموزش برنامه ی بخشایشگری اثر معنی داری در کاهش مشکلات رفتاری برونی‎سازی شده‎ی نوجوانان (مشکلات پرخاشگری و مشکلات قانون شکنی) با مشکلات رفتاری دارد (05/0>P).

    نتیجه گیری

    آموزش این برنامه با نتایج مثبت و موثری در کاهش اختلال های رفتاری گروه آزمایش همراه بود؛ بنابراین توجه به برنامه های بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری نوجوانان ضروری است و اهمیت ویژه ای دارد.

    کلید واژگان: بخشایشگری, برنامه ی آموزشی, مشکلات رفتاری, نوجوان
    Sakineh Pourtaleb, Bagher Ghobari Bonab *, Sogand Ghasemzadeh
    Aim

    The purpose of this study was to investigate the effectiveness of forgiveness program on reducing the externalized behavioral problems of adolescents in the Tehran’s Correction and Rehabilitation Center.

    Method

      This research was a semi-experimental study with pre-test, post-test and control group design. In this research, 30 adolescents in Correction and Rehabilitation Center with behavioral problems were selected by available sampling method. The subjects were randomly and equally assigned to experiment and control groups. The experiment group participated in 16 120 minutes forgiveness education sessions, while the control group did not. The research tool used for this study was Achenbach&  Rescorla’s Teacher's Report Form (2001). Data were analyzed by multivariate covariance method and analyzed using SPSS23.

    Results

    The results showed that forgiveness education program had a significant effect on reducing the externalized behavioral problems of adolescents with behavioral problems (p<0.05).

    Conclusion

    This educational program caused positive and effective results. Therefore, paying attention to forgiveness programs is essential in reducing the behavioral problems of adolescents.

    Keywords: forgiveness, Educational program, Behavioral problems, Adolescent
  • محسن طالب زاده، پریا جنگی، علیرضا همایونی، علیرضا سنگانی *، ناهید رامک
    زمینه
    همواره با توجه به آن که وجهی از انسان ها، شامل هیجان و درک اجتماعی می باشد، بنابراین در بسیاری از تصمیم ها و رویداد ها این ویژگی ها تاثیر گذار است، مخصوصا در شرایط ارتباطی با افراد کم توان که در وضعیت به مراتب نامناسب تری به تناسب افراد بهنجار می باشند. با توجه به مطلب فوق هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی بخشایشگری از روی میزان خشم وخود شفقتی در مادر یاران مراکز توانبخشی افراد کم توان ذهنی است.
    روش
    روش انجام این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی 415 مادریار مراکز توانبخشی افراد کم توان ذهنی سطح استان گلستان تشکیل دادند و با توجه به طرح پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 200 نمونه انتخاب شدند و جمع آوری اطلاعات به صورت فردی و در مراکز انجام گردید. در این پژوهش از پرسشنامه بخشودگی احتشام زاده و همکاران (1389) ، پرسشنامه میزان خشم باس و پری و پرسشنامه خود شفقتی فرم بلند استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج حاکی از آن است که در مجموع بین تمامی خرده مقیاس های میزان خشم با بخشایشگری همبستگی معکوس و بین خرده مقیاس های خودشفقتی با بخشایشگری همبستگی مستقیم معناداری وجود دارند، همچنین مولفه ی انزوا (19/0) ، احساس مشترک انسانی (30/0) ، مهربانی با خود (32/0) وکینه توزی (34/0) توان پیش بینی بخشایشگری را دارا می باشند.
    نتیجه گیری
    به طور کلی بخشایشگری تحت تاثیر مولفه های هیجانی می باشد و تلوحیات کاربردی بسیاری در حیطه های درمانی و آموزشی در مراکز نگهداری کودکان کم توان ذهنی می تواند داشته باشد.
    کلید واژگان: بخشایشگری, میزان خشم, خود شفقتی, مادریار
    Paria Jangi, Alireza Homayuni, Alireza Sangani *, Nahid Ramak, Mohsen Talezadeh
    Background
    Due to the fact that humans face with emotion and social understanding dimensions, these dimensions are always influential in many decisions and events of them, especially in terms of communication with mentally ill persons that they are in a much more inappropriate situation than normal people. Considering the above, the purpose of this study is to investigate the prediction of forgiveness based on the rate of anger and self compassion in the mother assistants of the rehabilitation centers for mentally retarded people.
    Method
    This is a descriptive correlation study. The statistical population of this study was all the 415 nurses in the maternity centers of mental retardation of Golestan province. According to the research design, 200 samples were selected by simple random sampling method. Data collection was carried out individually and in the centers. In this research, the forgiveness questionnaire of Ehteshamzadeh et al. (2010), anger questionnaire and self compassion questionnaire in the long form were used.
    Results
    The results show that there is a significant reverse correlation between all the suscale of the anger with forgiveness and between suscale of self compassion with forgiveness showed a direct significant correlation, as well as the isolation component (0.19), joint sense of humans (0.30), kindness with themselves (0.32) and malice (0.34) could be predictive scale of the generosity.
    Conclusion
    Generally, forgiveness is influenced by emotional components and many applied therapies could be found in the mental health care centers in the therapeutic and educational areas.
    Keywords: Forgiveness, Anger, Self-Compassion, Mother Assistant
  • فرزانه معتمدی، باقر غباری بناب، زهرا ابرغم
    هدف
    این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی و سلامت روان والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی انجام شده است.
    روش
    در راستای رسیدن به هدف مزبور 80 نفر (40 مادر دارای کودک کم توان ذهنی و 40 مادر دارای کودک عادی) به صورت تصادفی از شهرستان اسفراین انتخاب شدند و ابزارهای مورد استفاده شامل چک لیست نشانه های اختلالات روانی (SCL90-R)، آزمون رضایتمندی زناشویی انریچ و سیاهه بخشایشگری ان رایت بود.
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی مادران بر سلامت روان آنها تاثیر مثبت داشته و سلامت روان آنها از طریق میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی قابل پیش بینی است. از بین دو متغیر بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی، بخشایشگری بالا پیش بینی کننده قوی تری برای سلامت روان مادران کودکان کم توان ذهنی و رضایتمندی زناشویی بالا، پیش بینی کننده قوی تری برای سلامت روان مادران کودکان عادی بود. همچنین بین رضایتمندی زناشویی و بخشایشگری در مادران کودکان عادی و کم توان ذهنی در نمونه حاضر ارتباط مستقیم بوده و هر یک از این متغیرها نیز با سلامت روان مادران کودکان عادی و کم توان ذهنی رابطه معنادار مستقیم داشتند. از طرفی یافته ها حاکی از تاثیرات منفی داشتن کودک کم توان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران کودکان کم توان ذهنی بود.
    نتیجه گیری
    بنابراین می توان گفت که داشتن کودک کم توان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران تاثیر منفی دارد. پیامدهای نظری و عملی یافته ها در اصل مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
    کلید واژگان: سلامت روان, بخشایشگری, رضایتمندی زناشویی, والدین کودکان کم توان ذهنی
    Farzaneh Motamedi, Bagher Ghobari Bonab, Zahra Abrgham
    Aim: The current study was designed to investigation relationship between forgiveness and marital satisfaction with mental health of parents of children with mental retardation and normal children.
    Method
    to fulfill the stated goal 80 parents( 40 mothers with mental retardation and 40 mothers with normal children) Sfrayen city were selected by means of random sampling and the following measuring were administrated on them. Symptoms Checklists 90-R, (SCL-90-R), Enrich Marital Satisfaction Inventory and Enright Forgiveness Inventory (EFI). Data analysis carried out by using multiple regression analysis.
    Results
    The result of analysis revealed that magnitude forgiveness and marital satisfaction were positively correlated with each other. Moreover, using multiple regression analysis revealed that marital satisfaction can be predicted signification by subject’s forgiveness scores. In addition, data revealed that mental health mothers of mentally retarded and regular school attending student can significantly in mothers of regular school attending students and mentally retarded student significant correlation existed. Data also confirmed that birth of mentally retarded child had an adverse affects on parent’s mental health.
    Discussion
    it can be concluded that the having children with mental retardation have negative effect on mother’s mental health and marital satisfaction.
    Theoretical implication and practical application of finding have been discussed in the original paper.
    Keywords: mental health, forgiveness, marital satisfaction, mentally retardation children's parent
  • طیبه رحیمی پردنجانی، زهرا فریدونی، ابراهیم ابراهیمی ثانی
    هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بخشایشگری و هوش معنوی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد بجنورد بود. روش این پژوهش توصیفی- پیمایش و همبستگی از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این پژوهش دانشجویان دختر کارشناسی رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد بجنورد در سال تحصیلی 94-1393 که 250 نفر بود، 80 نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری به ترتیب شامل سه پرسشنامه بخشایشگری، هوش معنوی و بهزیستی اجتماعی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها ی پژوهش و تصمیم گیری در مورد رد تا تایید فرضیه ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و جهت پیش بینی تاثیر هر یک از ابعاد بخشایشگری و هوش معنوی بر شاخص های بهزیستی اجتماعی از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین بخشایشگری و هوش معنوی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان با سطح اطمینان 95 درصد و ضریب همبستگی 46/. رابطه معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل مدل رگرسیونی نشان داد که بخشایشگری توانسته 18% واریانس متغیر بهزیستی اجتماعی را پیش بینی و همچنین هوش معنوی توانسته 20% واریانس متغیر بهزیستی اجتماعی را پیش بینی کند و در مجموع 21 درصد از تغییرات بهزیستی اجتماعی توسط ابعاد بخشایشگری و هوش معنوی پیش بینی می شود.
    کلید واژگان: بخشایشگری, هوش معنوی, بهزیستی اجتماعی, دانشجویان دختر
    T. Rahimi Pordanjani
    This study examined the relationship between the generous and spiritual intelligence and social well-being of the students was Bojnoord. The research is descriptive and correlational applied. The population in this study undergraduate psychology students Azad University of Boroujerd, 1393-1394 academic year was 250, of which 80 were chosen using Morgan table. The measuring instrument consists of three questionnaires were generous, spiritual intelligence and social well-being. Research to analyze the data and decide to reject the hypothesis of Pearson correlation coefficient, and to predict the effect of generous dimensions of social well-being and spiritual intelligence of multiple regression is used. Regression analysis showed that the most gracious and spiritual intelligence and social well-being of students with %95 confidence level and a correlation coefficient of %46 There is a significant relationship Compassionate regression analysis showed that %18 of the variance could predict social well-being and spiritual intelligence could predict %20 of the variance in social welfare and social well-being in 21 percent of generous dimensions and spiritual intelligence to predict Recommended.
    Keywords: generous, spiritual intelligence, social welfare, student
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال