اثربخشی برنامه ی بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری برونی سازی شده ی نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی برنامه ی بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری برونی‎سازی شده‎ی نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد.

این پژوهش یک مطالعه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 16 جلسه ی 120 دقیقه ای در جلسات آموزش بخشایشگری شرکت کردند، درحالی که به گروه کنترل آموزشی داده نشد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش فرم گزارش معلم، آخن باخ و رسکورلا (2001) بود و اطلاعات به دست آمده با روش کوواریانس چند متغیره و با استفاده از نسخه ی 23 نرم افزار SPSS تحلیل شد.

نتایج نشان داد که آموزش برنامه ی بخشایشگری اثر معنی داری در کاهش مشکلات رفتاری برونی‎سازی شده‎ی نوجوانان (مشکلات پرخاشگری و مشکلات قانون شکنی) با مشکلات رفتاری دارد (05/0>P).

آموزش این برنامه با نتایج مثبت و موثری در کاهش اختلال های رفتاری گروه آزمایش همراه بود؛ بنابراین توجه به برنامه های بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری نوجوانان ضروری است و اهمیت ویژه ای دارد.