جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "عوامل رشدی" در نشریات گروه "تربیت بدنی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «عوامل رشدی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
مقدمه و هدف
ورزش ها را می توان به ورزش های با مهارت های باز و مهارت بسته تقسیم بندی کرد. همچنین، انواع ورزش ها اثرات متفاوتی بر عوامل مرتبط با بهبود عملکرد شناختی دارد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین جودو (مهارت باز) و یک جلسه تمرین با وزنه (مهارت بسته) بر سطوح سرمی NGF و FGF-2 در جودوکاران زن بود.
مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی، 11 زن جودوکار (سن: 3.57 ±25.60 سال، وزن: 9.60 ±66.20 کیلوگرم، قد: 4.50±165.40 سانتی متر) به طور داوطلبانه شرکت کردند. آزمودنی ها به فاصله 10 روز در دو جلسه تمرینی جودو و تمرین با وزنه برای یک ساعت شرکت کردند. پنج دقیقه پیش و پس از هر جلسه تمرینی، نمونه خونی از آزمودنی ها گرفته شد. سطوح سرمی NGF و FGF-2 به روش الایزا اندازه گیری شد. تحلیل داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح معنی داری 0.05>P انجام شد.
یافته هانتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که سطوح سرمی هر دو متغیر NGF و FGF-2 پس از هر دو نوع تمرین به طور معناداری افزایش یافت (0.05>P). همچنین، سطوح سرمی FGF-2 پس از تمرین با وزنه به طور معناداری بیشتر از تمرین جودو افزایش یافت (0.001=P). اما، تغییرات سطوح سرمی NGF پس از هر دو جلسه تمرینی یکسان بود (0.39=P).
بحث و نتیجه گیریبه نظر می رسد که تمرین با وزنه و تمرین جودو اثرات متفاوتی بر سطوح سرمی FGF-2 دارند. از این رو ممکن است سازوکار اثر تمرین جودو و تمرین با وزنه بر عملکرد شناختی متفاوت باشد. بنابراین، پیشنهاد می شود برای بهبود بیشتر عملکرد شناختی از ورزش های متفاوت استفاده شود.
کلید واژگان: عوامل رشدی, عملکرد شناختی, مهارت باز, مهارت بستهIntroduction and purposeExercise modes can be divided into open skill exercise and closed skill exercise. Also, different types of exercise have different effects on factors related to improving cognitive function. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of a judo training session (open skill) and a weight training session (closed skill) on serum levels of NGF and FGF-2 in female judokas.
Material and MethodsIn this quasi-experimental study, 11 female judokas (age: 25.60±3.57 years, weight: 66.20±9.60 kg, height: 165.40 ± 4.50 cm) voluntarily participated. Subjects participated in two sessions of judo and weight training for one hour 10 days apart. Blood samples were taken from the subjects five minutes before and after each training session. Serum levels of NGF and FGF-2 were measured by ELISA. Data analysis was performed by one-way ANOVA with repeated measures at the significance level of p<0.05.
ResultsThe results of one-way ANOVA with repeated measures showed that the serum levels of both NGF and FGF-2 variables increased significantly after both types of training (p<0.05). Also, serum levels of FGF-2 after weight training increased significantly more than judo training (p=0.001). However, changes in serum levels of NGF was the same after both training sessions (p=0.39).
Discussion and ConclusionIt seems that weight training and judo training have different effects on serum levels of FGF-2. Therefore, the mechanism of the effect of judo training and weight training on cognitive function may be different. Therefore, it is recommended to use different exercises to further improve cognitive function.
Keywords: Growth Factors, Cognitive Function, Open skill, Closed skill -
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت ماه تمرین مقاومتی بر سطوحIGF1 ، GH و انسولین پلاسمای افراد با سوختگی شدید بود. روش پژوهش از نوع مورد منفرد با طرح خط پایه چندگانه شرکت کنندگان بود. آزمودنی های این پژوهش دو زن با سوختگی شدید با میانگین سنی 20 تا30 سال در بیمارستان سوانح و سوختگی بودند، که پس از تعیین خط پایه، طی هشت ماه مداخله انفرادی، تمرینات مقاومتی را انجام دادند و یک ماه پس از پایان مداخله به مدت دو ماه پی درپی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. نمونه های خونی به صورت ناشتا و 24 ساعت پس از تمرینات در پایان هر ماه گرفته شد. تحلیل دیداری، تمرینات مقاومتی در هر دو آزمودنی موجب تغییر در PND (75 درصد برای آزمودنی اول در GH و 5/87 درصد برای آزمودنی دوم) و PND در ( IGF1برای هر دو آزمودنی100 درصد) و PND (انسولین آزمودنی اول 5/62 درصد و در آزمودنی دوم50 درصد) شد. به نظر می رسد تمرین مقاومتی طولانی مدت موجب افزایش هورمون ها و عامل رشدی در افراد با سوختگی شدید شده و در نتیجه موجب تسریع در بهبود جراحت ها شود.کلید واژگان: انسولین, پژوهش مورد منفرد, تمرین مقاومتی, سوختگی, عوامل رشدیThe aim of this study was to investigate the effect of 8 months of resistance training on GH, IGF1 and plasma insulin levels of patients with severe burns. The research method used was the case study with multiple base-lines for participants. The participants included two women with severe burns (age range of 20-30 years) in the Accidents and Burns Hospital. After determining the baseline, participants performed resistance training during 8 months of individual intervention and one month after this period, they were put under follow-up examinations for 2 consecutive months. The blood samples were collected under the fasting condition 24 hours after training at the end of each month. Based on the visual analysis, the resistance training in both participants caused changes (PND = 75% for the first participant in GH and 87.5% for the second participant, PND = 100% for both participants in IGF1 and PND = 62.5% for the first participant in insulin and 50% for the second participant). It seems that long-term resistance training can improve hormones and growth factor in patients with severe burns and consequently can expedite the treatment of the burns.Keywords: burn, case study research, growth factors, insulin, resistance training
-
هدف از مطالعه حاضر، تعیین پاسخ عوامل رشدی به دو هفته بی فعالیتی پس از یک دوره فعالیت بدنی در کودکان کوتاه قد بود. نمونه آماری شامل 14 کودک مبتلا به کوتاه قدی ایدیوپاتیک بودند. برنامه فعالیت بدنی شامل فعالیت ها و بازی های ورزشی مناسب سن کودکان بود. شدت فعالیت بدنی در محدوده 60-40 درصد حداکثر تواتر قلبی کنترل شد. گروه کنترل به طور همزمان در کلاس نقاشی شرکت کردند. مقادیر IGF-I و IGFBP-3 در ابتدا ، پس از 8 هفته تمرین و پس از 2 هفته بی تمرینی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد مقادیر IGF-I و IGFBP-3 پس از 2 هفته بی تمرینی در گروه تجربی، تغییرات اندک و غیر معنی دار و در گروه کنترل افزایش معنی داری را به دنبال داشتند (05/0>p). می توان نتیجه گرفت کاهش میزان فعالیت بدنی در کودکان به علت شرکت آنها در کلاس های بدون تحرک ممکن است روی عوامل رشدی تاثیر منفی داشته و بازگشت آنها به زندگی فعال تر، این عوامل را بازسازی نماید.کلید واژگان: کودکان, فعالیت بدنی, کوتاه قدی, عوامل رشدی, بی تمرینیThis study was conducted to determine the growth factors response to two weeks of detraining after a physical activity program in short stature children. 14 children with idiopathic short stature were selected as the sample of the study. Physical activity program consisted of activities and sport games suitable for children. Simultaneously, children in the control group participated in a drawing course. The intensity of physical activity was controlled in the range of 40-60% of maximum heart rate. IGF-I and IGFBP-3 levels were measured at baseline, after 8 weeks of training and after 2 weeks of detraining. The results showed small but not significant changes in IGF-I and IGFBP-3 after 2 weeks of detraining in the experimental group while they significantly increased in the control group (PKeywords: Children, Physical Activity, Short Stature, Growth Factors, Detraining
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.