جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "instructional self" در نشریات گروه "تربیت بدنی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «instructional self» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تواتر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت پرتاب دارت بود. 38 نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکت کنندگان بر اساس نمرات پیش آزمون در دو گروه خودگویی آموزشی و انگیزشی با تواتر یک تکرار و سه تکرار قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های تکراری 2 گروه (انگیزشی و آموزشی) × 3 شرایط آزمون (پیش آزمون، خود گویی با یک تکرار و خودگویی با سه تکرار) تحلیل شدند. نتایج نشان داد خودگویی آموزشی و انگیزشی با یک تکرار بر عملکرد حرکتی پرتاب دارت اثر معنادار دارد، اما خودگویی آموزشی و انگیزشی با سه تکرار بطور معناداری باعث کاهش عملکرد حرکتی پرتاب دارت شد. نتایج موید این است که تواتر خودگویی بر اجرای مهارت پرتاب دارت اثر منفی دارد.کلید واژگان: تواتر خودگویی, خودگویی آموزشی, خودگویی انگیزشی, اجرای مهارتThe present study aimed to investigating the effect of the frequency of instructional and motivational self-talk on motor performance in dart throwing skill. A number of 38 non-athlete male students volunteered to participate in the study. The subjects were assigned into either an instructional or motivational self-talk groups with one and three repetitions based on pre-test scores. To analyze the data, we use a 2 Group (instructional and motivational) ×3 Test Condition (pretest, one and three repetitions) ANOVA with repeated measures on the last factor. The results showed that instructional and motivational self-talk with one repetition exerted a significant effect on dart throwing performance. However, instructional and motivational self-talk with three repetitions significantly deteriorated dart throwing. In other words, repetitions of self-talk had a negative effect on dart throwing performance.Keywords: Self, talk frequency, Instructional self, talk, Motivational self, talk, Skill performance
-
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شیوه های مختلف خودگفتاری انگیزشی، آموزشی و ترکیبی بر اکتساب و یادگیری یک تکلیف ادراکی حرکتی (دارت) و خودکارامدی جسمانی در دانش آموزان دختر 18-13 ساله بود. 48 دانش آموز دختر با میانگین سنی 46/15 سال که در پرتاب دارت مبتدی بودند، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها پس از شرکت در جلسه آموزشی و پیش آزمون به چهار گروه 12 نفری شامل گروه های خودگفتاری انگیزشی، آموزشی، انگیزشی-آموزشی و تمرین جسمانی تقسیم شدند. دوره مداخله شامل 10 جلسه اکتساب، دو جلسه آزمون یادداری و یک جلسه آزمون انتقال بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکراهه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که در مراحل اکتساب، یادداری فوری و یادداری تاخیری شیوه های خودگفتاری ترکیبی (انگیزشی-آموزشی) و آموزشی بیشتر از خودگفتاری انگیزشی و تمرین جسمانی به بهبود عملکرد پرتاب دارت در نوجوانان 18-13 ساله منجر شد. در مرحله انتقال بهترین عملکرد مربوط به شیوه خودگفتاری آموزشی بود و سه شیوه دیگر به یک اندازه عملکرد داشتند. همچنین نتایج نشان داد که مداخله های مختلف اثر معنا داری بر خودکارامدی جسمانی افراد نداشت.
کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری انگیزشی, خودگفتاری ترکیبی, خودکارامدی جسمانی, یادگیریThe aim of the present study was to investigate the effect of different methods of self-talk (motivational, instructional, and combined) on acquisition and learning of a motor perceptional task (dart) and physical efficacy in female students aged between 13 and 18. 48 female students (mean age 15.46 yr) who were novice at dart throwing voluntarily participated in this study. Participants were divided into 4 groups including motivational self-talk, instructional self-talk, motivational-instructional self-talk and physical practice (12 students in each group) following an initial instructional session and pretest. The intervention included 10 sessions of acquisition, 2 sessions of retention test and one session of transfer test. One-way ANOVA and ANOVA with repeated measures were used to analyze data. Results showed that combined (motivational-instructional) and the instructional self-talk groups improved dart throwing performance in acquisition, immediate and delayed retention sessions in 13-18-year-old students compared with the motivational self-talk and physical exercise groups. Instructional self-talk group showed the best performance in transfer test while the other three groups showed almost similar performances. The results also showed that different interventions had no significant effects on physical self-efficacy of the participants.
Keywords: combined self, talk, instructional self, learning, motivational self, physical self, efficacy -
خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله ی آن شخص دریافت ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می دهد و برای خود دستورالعمل هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه ی فعالیت در رشته ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ های معتبر کشور بازی می کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری انگیزشی, الگوی هماهنگی, دقت, پرتاب آزاد بسکتبالSelf-talk as an internal dialogue, through which the individual interprets feelings and perceptions, regulates and changes evaluations and convictions, and gives him/her instructions and reinforcement. The purpose of the present study was to compare the effect of two types of instructional and motivational self-talk on the pattern of coordination and accuracy of basketball free throw to specify the effect of each types of the self-talks on of basketball free throw skill necessities (patterns of coordination and accuracy). Using available sampling method, 20 male basketball players with the mean age of 23.5±5.5 were selected who had at least 5 years of practice in basketball and were playing in one of the credible leagues of the country. In this study the basketball free throw skill was evaluated through two sessions with the time interval of 24 hours in two phases with and without self-talk (instructional and motivational). The data of the motion pattern and the accuracy of basketball free throw were recorded in both phases of the test, and the kinematic data was used to compute the throw hand elbow-wrist No-RMS in order to investigate the coordination pattern. In statistical analysis, the data was analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation, tables and figures) and inferential statistics (the analysis of variance with repeated measure and dependent t test). The results of throw accuracy showed that solely the use of instructional self-talk leaded to a significant enhancement of the basketball free throw accuracy (t(9): 4.388, p: 0/002). Moreover, there was a significant difference between the effect of instructional self-talk and motivational self-talk in favor of instructional self-talk (2: 0.444, F(1,18): 14.364, p:0.001). Exploring the results of coordination pattern revealed that instructional selftalk leads to a significant (t(9): .048, p(1,18): 2.288) decline in elbow-wrist No-RMS and consequently an improvement in elbow-wrist interalimb coordination in performing the basketball free throws. The results indicated that the usage of instructional selftalk are benefical in improving the skills that require motiom coordination and accuracy of performance and it is superior to the use af motivational self-talk in this regard.Keywords: Instructional self, talk, Motivational self, talk, Coordination pattern, Accuracy, Basketball free throw
-
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 20 (تابستان 1394)، صص 127 -146هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازخورد افزوده به کوشش های موفق و ناموفق در تعامل با کانون توجه بر اجرا و یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 44 دانش آموز دختر مبتدی با میانگین سنی 76/ 0±1/ 16 سال برای اجرای پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه ها در طی 6 جلسه اکتساب، مطابق دستورالعمل برنامه ریزی شده به تمرین تکلیف سرویس بلند بدمینتون پرداختند. قبل از اجرای سرویس، گروه کانون توجه درونی از طریق خودگفتاری عبارت «کشش دست به عقب» و گروه کانون توجه بیرونی واژه «هدف» را با خود تکرار کردند. آزمودنی ها پس از هر 3 کوشش متناسب با گروه خود، پس از کوشش های موفق یا ناموفق، بازخورد آگاهی از اجرا دریافت کردند. آزمون های یادداری و انتقال، 48 ساعت بعد از مرحله اکتساب اجرا شد. برای تحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از تحلیل واریانس دوطرفه (0.05≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشرفت در مرحله اکتساب، معنادار و اثر تعامل کانون توجه با نوع بازخورد هم در مرحله اکتساب و هم در آزمون یادداری و انتقال معنادار بوده است؛ به طوری که در شرایط کانون توجه درونی، گروه بازخورد در کوشش های ناموفق و در شرایط کانون توجه بیرونی، گروه بازخورد در کوشش های موفق اجرا و یادگیری بهتری داشتند. پیشنهاد می شود که در زمان آموزش مهارت های حرکتی و استفاده از بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق، نوع کانون توجه نیز در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: بازخورد آگاهی از اجرا, کانون توجه, خودگفتاری آموزشی, کوشش موفق, کوشش ناموفقMotor Behavior, Volume:7 Issue: 20, 2015, PP 127 -146The aim of this study was investigating the role of feedback to successful and unsuccessful trials in focus of internal and external attention on performance and learning long badminton service. 44 female students were volunteered with a mean age of 16/1±./76 as sample for this study. After performing the test subjects were randomly divided into four experimental groups. All groups did during 6 acquisition phases according to the planning instructions long service badminton task. Before performing service group’s focus of internal attention repeated through self-talk “the pull back” phrase and group’s focus of external attention, “target” word. The subjects received knowledge of performance feedback after every 3 trails tailored to with their groups, after successful or unsuccessful trials. 48 hours after the acquisition phase was performed retention and transfer tests. Data were analyzed using Factorial Repeated Measures ANOVA in the acquisition phase and two-way analysis of variance (p≤ 0.05) in the retention and transfer tests. The results showed that the progression was significant during the acquisition phase, the interaction effect the focus of attention with the type of feedback both the acquisition phase and retention and transfer tests. So that, in internal focus of attention condition, the group of feedback to unsuccessful trails and in the external focus of attention conditions, the group of feedback to successful trails had better learn. it is suggested that during the teaching motor skills and the use of feedback to successful and unsuccessful trails, the focus of attention is also to be considered.Keywords: Knowledge of performance feedback, Focus of attention, Instructional self, talk, Successful trail, Unsuccessful trail -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 16 (تابستان 1393)، صص 107 -120هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر اکتساب و یادداری مهارت پاس سینه ی بسکتبال در نوجوانان پسر مبتدی بود. به این منظور، 59 دانش آموز داوطلب مبتدی (57/0±4/13سال) انتخاب و بعد از پیش آزمون به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارت پاس سینه ی بسکتبال پرداختند. بعد از آخرین جلسه ی اکتساب، پس آزمون و بعد از دو هفته بی تمرینی، آزمون یادداری گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی بونفرنی نشان داد که از یک سو تفاوت گروه ها در بین مراحل اکتساب و یادداری معنا دار است، هر چند تفاوت بین اثرات دو نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری معنا دار نیست، اما از سوی دیگر تفاوت دو گروه تجربی با گروه کنترل معنا دار است. بنابراین، اگرچه خودگفتاری آموزشی باعث بهبود اکتساب و یادداری مهارت پاس سینه ی بسکتبال در مراحل ابتدایی یادگیری می شود، اما احتمالا دستکاری نوع کانون توجه به صورت خودگفتاری تاثیر چندانی بر اکتساب و یادداری پاس سینه ی بسکتبال ندارد.
کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, کانون توجه, اکتساب و یادداری, پاس سینه ی بسکتبالMotor Behavior, Volume:6 Issue: 16, 2014, PP 107 -120The purpose of this study was to examine the effect of attentional focus types as the instructional self-talk form on acquisition and retention of basketball chest pass in the novice adolescent boys. 59 volunteered participants (13. 4± 0. 57yr) were randomly divided into three groups (control، internal attentional focus، external attentional focus). After pretest، five sessions of the basketball chest pass practice were taken for all groups. Post test were conducted after last session of practice and retention test was also conducted after two weeks of practice. Data were analyzed by one way ANOVA، Repeated measure ANOVA and Bonferoni Post Hoc test. The results showed that the differences between all groups during pretest and retention test were significant. Although the differences between experimental groups were not significant. On the other hand، the difference between experimental and control groups were significant. Therefore، the instructional self-talk is caused to improve the acquisition and retention of this skill in primary stage of learning، but probably the manipulating of attentional focus types is not effective.Keywords: Instructional self, talk, Attentional focus, Acquisition, Retention, Basketball chest pass
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.