به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "motivational self" در نشریات گروه "تربیت بدنی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «motivational self» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی motivational self در مقالات مجلات علمی
  • امیر دانا، جلیل مرادی، صالح رفیعی*
    هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تواتر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت پرتاب دارت بود. 38 نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکت کنندگان بر اساس نمرات پیش آزمون در دو گروه خودگویی آموزشی و انگیزشی با تواتر یک تکرار و سه تکرار قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های تکراری 2 گروه (انگیزشی و آموزشی) × 3 شرایط آزمون (پیش آزمون، خود گویی با یک تکرار و خودگویی با سه تکرار) تحلیل شدند. نتایج نشان داد خودگویی آموزشی و انگیزشی با یک تکرار بر عملکرد حرکتی پرتاب دارت اثر معنادار دارد، اما خودگویی آموزشی و انگیزشی با سه تکرار بطور معناداری باعث کاهش عملکرد حرکتی پرتاب دارت شد. نتایج موید این است که تواتر خودگویی بر اجرای مهارت پرتاب دارت اثر منفی دارد.
    کلید واژگان: تواتر خودگویی, خودگویی آموزشی, خودگویی انگیزشی, اجرای مهارت
    Saleh Rafiee*
    The present study aimed to investigating the effect of the frequency of instructional and motivational self-talk on motor performance in dart throwing skill. A number of 38 non-athlete male students volunteered to participate in the study. The subjects were assigned into either an instructional or motivational self-talk groups with one and three repetitions based on pre-test scores. To analyze the data, we use a 2 Group (instructional and motivational) ×3 Test Condition (pretest, one and three repetitions) ANOVA with repeated measures on the last factor. The results showed that instructional and motivational self-talk with one repetition exerted a significant effect on dart throwing performance. However, instructional and motivational self-talk with three repetitions significantly deteriorated dart throwing. In other words, repetitions of self-talk had a negative effect on dart throwing performance.
    Keywords: Self, talk frequency, Instructional self, talk, Motivational self, talk, Skill performance
  • احمدرضا موحدی*، عباس بهرام، سحر بردبار

    هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شیوه های مختلف خودگفتاری انگیزشی، آموزشی و ترکیبی بر اکتساب و یادگیری یک تکلیف ادراکی حرکتی (دارت) و خودکارامدی جسمانی در دانش آموزان دختر 18-13 ساله بود. 48 دانش آموز دختر با میانگین سنی 46/15 سال که در پرتاب دارت مبتدی بودند، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها پس از شرکت در جلسه آموزشی و پیش آزمون به چهار گروه 12 نفری شامل گروه های خودگفتاری انگیزشی، آموزشی، انگیزشی-آموزشی و تمرین جسمانی تقسیم شدند. دوره مداخله شامل 10 جلسه اکتساب، دو جلسه آزمون یادداری و یک جلسه آزمون انتقال بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکراهه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که در مراحل اکتساب، یادداری فوری و یادداری تاخیری شیوه های خودگفتاری ترکیبی (انگیزشی-آموزشی) و آموزشی بیشتر از خودگفتاری انگیزشی و تمرین جسمانی به بهبود عملکرد پرتاب دارت در نوجوانان 18-13 ساله منجر شد. در مرحله انتقال بهترین عملکرد مربوط به شیوه خودگفتاری آموزشی بود و سه شیوه دیگر به یک اندازه عملکرد داشتند. همچنین نتایج نشان داد که مداخله های مختلف اثر معنا داری بر خودکارامدی جسمانی افراد نداشت.

    کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری انگیزشی, خودگفتاری ترکیبی, خودکارامدی جسمانی, یادگیری
    Ahmadreza Movahedi *, Abbas Bahram, Sahar Bordbar

    The aim of the present study was to investigate the effect of different methods of self-talk (motivational, instructional, and combined) on acquisition and learning of a motor perceptional task (dart) and physical efficacy in female students aged between 13 and 18. 48 female students (mean age 15.46 yr) who were novice at dart throwing voluntarily participated in this study. Participants were divided into 4 groups including motivational self-talk, instructional self-talk, motivational-instructional self-talk and physical practice (12 students in each group) following an initial instructional session and pretest. The intervention included 10 sessions of acquisition, 2 sessions of retention test and one session of transfer test. One-way ANOVA and ANOVA with repeated measures were used to analyze data. Results showed that combined (motivational-instructional) and the instructional self-talk groups improved dart throwing performance in acquisition, immediate and delayed retention sessions in 13-18-year-old students compared with the motivational self-talk and physical exercise groups. Instructional self-talk group showed the best performance in transfer test while the other three groups showed almost similar performances. The results also showed that different interventions had no significant effects on physical self-efficacy of the participants.

    Keywords: combined self, talk, instructional self, learning, motivational self, physical self, efficacy
  • بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، جواد ریاحی فارسانی
    خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله ی آن شخص دریافت ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می دهد و برای خود دستورالعمل هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه ی فعالیت در رشته ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ های معتبر کشور بازی می کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.
    کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری انگیزشی, الگوی هماهنگی, دقت, پرتاب آزاد بسکتبال
    Dr Behrouz Abdoli, Dr Alireza Farsi, Javad Riahi Farsani
    Self-talk as “an internal dialogue, through which the individual interprets feelings and perceptions, regulates and changes evaluations and convictions, and gives him/her instructions and reinforcement”. The purpose of the present study was to compare the effect of two types of instructional and motivational self-talk on the pattern of coordination and accuracy of basketball free throw to specify the effect of each types of the self-talks on of basketball free throw skill necessities (patterns of coordination and accuracy). Using available sampling method, 20 male basketball players with the mean age of 23.5±5.5 were selected who had at least 5 years of practice in basketball and were playing in one of the credible leagues of the country. In this study the basketball free throw skill was evaluated through two sessions with the time interval of 24 hours in two phases with and without self-talk (instructional and motivational). The data of the motion pattern and the accuracy of basketball free throw were recorded in both phases of the test, and the kinematic data was used to compute the throw hand elbow-wrist No-RMS in order to investigate the coordination pattern. In statistical analysis, the data was analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation, tables and figures) and inferential statistics (the analysis of variance with repeated measure and dependent t test). The results of throw accuracy showed that solely the use of instructional self-talk leaded to a significant enhancement of the basketball free throw accuracy (t(9): 4.388, p: 0/002). Moreover, there was a significant difference between the effect of instructional self-talk and motivational self-talk in favor of instructional self-talk (2: 0.444, F(1,18): 14.364, p:0.001). Exploring the results of coordination pattern revealed that instructional selftalk leads to a significant (t(9): .048, p(1,18): 2.288) decline in elbow-wrist No-RMS and consequently an improvement in elbow-wrist interalimb coordination in performing the basketball free throws. The results indicated that the usage of instructional selftalk are benefical in improving the skills that require motiom coordination and accuracy of performance and it is superior to the use af motivational self-talk in this regard.
    Keywords: Instructional self, talk, Motivational self, talk, Coordination pattern, Accuracy, Basketball free throw
  • محمد صحبتیها، مهدی شهبازی
    هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان بر زمان بندی پیش بین انطباقی بود. شرکت کنندگان شامل 36 دانشجوی رشته تربیت بدنی (9 دختر و 27 پسر با میانگین سنی 5.15±25.68)، راست دست و بدون مشکل بینایی بودند که به صورت داوطلبانه در این مطالعه حضور یافتند و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. آزمون زمان بندی پیش بین انطباقی تحت سه شرایط (خودگویی آشکار، پنهان و کنترل) توسط آزمودنی ها اجرا شد. نتایج نشان داد خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان باعث بهبود معنادار اجرای گروه های آزمایشی در زمان بندی پیش بین انطباقی شد. تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایشی مشاهده نشد، با این حال تفاوت دو گروه با گروه کنترل معنادار بود. همچنین تفاوت معناداری بین اجرای دختران و پسران مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد استفاده از خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان راهکار روان شناختی مناسبی برای بهبود و ارتقاء زمان بندی پیش بین انطباقی است.
    کلید واژگان: خودگویی انگیزشی, زمان بندی پیش بین انطباقی, خودگویی آشکار, خودگویی پنهان
    Mohammad Sohbatiha, Mahdi Shahbazi
    The purpose of this research was to study the effect of overt and covert motivational self-talk on the performance of Coincidence Anticipation Timing Task. Participants included 36 physical education students (9 females and 27 males with a mean age of 25.68±5.15 years old) right-handed and without visual impairments who participated in the research voluntarily and they assigned randomly into three groups. They performed a Coincidence Anticipation Timing Task under three conditions (overt self-talk, covert self-talk and control). Results showed that both overt and covert motivational self-talk led to improved performance in the Coincidence Anticipation Timing and there was no significant difference between the two groups. Also significant difference was not observed in between the male and female students. According to the results of this study, the use of overt and covert motivational self-talk is a psychological strategy for improving Coincidence Anticipation Timing Task.
    Keywords: Motivational Self, Talk, Coincidence Anticipation Timing, Overt Self, Talk, Covert Self, Talk
  • نسترن نادری راد، شهزاد طهماسبی بروجنی *
    از جمله مداخلات روان شناختی موثر بر بهبود و موفقیت عملکرد حرکتی و ورزشی افراد، خودگفتاری است. لذا، تحقیق حاضر، با هدف بررسی اثربخشی خودگفتاری انگیزشی بر اجرای تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی)، انجام شد. از میان 160 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران، 30 نفر در این پژوهش مشارکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله، دو بار در روز و به مدت یک دقیقه انجام گرفت. گروه تحت مداخله در مرتبه اول تکلیف اولیه راه رفتن روی تردمیل را با سرعتی آهسته انجام دادند، درحالی که تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) را در 10 کوشش انجام دادند. مرتبه دوم نیز به همین صورت برگزار شد، با این تفاوت که گروه تحت مداخله 15 ثانیه قبل از اجرای تکلیف ثانویه، خودگفتاری انگیزشی را برای خود اعلام کرد و گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای آزمون را اجرا کرد. نتایج t همبسته در گروه تحت مداخله نشان داد که خودگفتاری انگیزشی به کاهش معنا دار زمان واکنش افتراقی منجر شد (001/0=P). همچنین نتایج یو مان- ویتنی در پس آزمون نشان داد که زمان واکنش گروه تحت مداخله خودگفتاری به طور معنا داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (002/0=P).
    کلید واژگان: تکلیف ثانویه, خودگفتاری انگیزشی, دانشجویان دختر, زمان واکنش, مداخله روان شناختی
    Nastaran Naderi Rad, Shahzad Tahmasebi*
    The self-talk is one of psychological interventions that can be effective on improving and success in the motor performance and sport performance. So, the aim of the present study was to investigation effectiveness the motivational self-talkon secondary task performance (discrimination reaction time). 30 subjects have participated of the 160 students studying at the undergraduate from faculty of physical education and sport science in University of Tehran. They were divided randomly into two control and experimental groups. The intervention was conducted in two sessions per day and each session lasted one minute. The first primary task for the intervention group was walking on the treadmill with a slow speed whereas secondary task (discrimination reaction time), was performed in 10 attempts. The process was performed for the second order in the same manner with the difference that the experimental group performed motivational self-talk 15 seconds before the secondary task performance.Control group was performed test without intervention.The result of paired samples t-test showed that motivational self-talk in experimental group leads to a significant decrement in discrimination reaction time (P=0.001). Also, the result of Mann-Whitney U showed that reaction time in the experimental group decrease than control group significantly (P=0.002).
    Keywords: Secondary Task, Motivational Self, talk, Female Students, Reaction Time, Psychological Intervention
  • محمدصادق افروزه، حسن محمدزاده جهتلو، مصطفی ادریسی کلور، علی افروزه
    هدف این تحقیق بررسی تاثیر خودگویی انگیزشی آشکار و نهان بر میزان درک فشار و عملکرد در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی در کشتی گیران بود. جامعه آماری تحقیق کشتی گیران ارومیه بودند که پانزده کشتی گیر داوطلب انتخاب شدند. تحقیق در سه جلسه و در فاصله یک هفته انجام گرفت. در جلسه اول بدون خودگویی و در جلسات دوم و سوم خودگویی نهان و آشکار ارائه شد. همچنین از تست توان هوازی بروس استفاده شد. زمان خستگی به عنوان عملکرد در نظر گرفته شد. شاخص بورگ هر سه دقیقه برای سنجش واماندگی آزمودنی ها تعیین شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که تنها خودگویی نهان بر عملکرد آزمودنی ها تاثیر معناداری دارد (002/0=P). همچنین خودگویی انگیزشی آشکار (001/0=P) به طور معناداری میزان درک فشار را در آزمودنی ها نسبت به خودگویی نهان کاهش داد. تفاوت معناداری بین خودگویی نهان و بدون خودگویی مشاهده نشد (121/0=P). در نهایت، خودگویی انگیزشی آشکار موجب کاهش میزان درک فشار کشتی گیران در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی شد، درحالی که خودگویی انگیزشی پنهان موجب افزایش استقامت آزمودنی ها شد.
    کلید واژگان: تمرینات فزاینده, خودگویی انگیزشی, خودگویی آشکار, خودگویی نهان, کشتی گیران
    Mohammad Sadegh Afroozeh, Hasan Mohammadzadeh Jahatloo, Mostafa Edrisi Kolur, Ali Afroozeh
    The aim of this study was to examine the effect of overt and covert motivational self-talk on perceived exertion and performance in a progressive exercise until exhaustion in wrestlers. The population consisted of wrestlers in Urmia and 15 volunteer subjects were selected. This study was performed in three sessions with a one-week interval. The first session was held without self–talk while the second and third sessions were held covertly and overtly respectively. Bruce aerobic exercise test was used in this study as well. The time to exhaustion was considered as performance. Burg scale was used every 3 minutes in order to measure subject's exhaustion. To analyze the data, ANOVA with repeated measures and TUKEY post hoc test was used. The results showed that only covert self-talk had a significant effect on subjects’ performance (P=0.002). Also, overt motivational self-talk (P=0.001) significantly decreased the subject's perceived exertion rather than covert self–talk. There was no significant difference between covert self-talk and without self–talk (P=0.121). In conclusion, overt motivational self-talk decreased the perceived exertion of the subjects in the progressive exercise until exhaustion while covert motivational self-talk improved subjects’ endurance.
    Keywords: Covert Self, Talk, Motivational Self, Talk, Overt Self, Talk, Progressive Exercise, Wrestlers
  • فاطمه رضایی، احمد فرخی، فضل الله باقرزاده
    هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین منظور از 42 دانشجوی تربیت بدنی در دامنه سنی 20 تا 25 سال که واحد بسکتبال 1 و 2 را گذرانده اند، استفاده شد. نمونه حاضر به شکل تصادفی ساده دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند، پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخله خودگفتاری، شامل آزمون پاس دادن توپ بسکتبال، ایفرد 1996 الف تحت تکلیف ساده و آزمون پاس دادن، ایفرد 1984 تحت تکلیف پیچیده، انجام گرفت. سپس یک پس آزمون شامل آزمون عنوان شده با مداخله خودگفتاری از آنها به عمل آمد. در این پژوهش برای تعیین اختلاف درون گروهی و برون گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل از نرم افزار SPSS با نسخه 5‎/11 در سطح معنی داری آلفای 05‎/0 استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و تجربی در اجرای مهارت ساده (703‎/0= P)‎ و پیچیده (512‎/0=P)‎ در مرحله پیش آزمون وجود نداشت. در نتیجه هر دو گروه از نظر عملکرد در یک سطح هستند. همچنین خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت ساده در گروه تجربی شد (01‎/0=P)‎؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت ساده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (004‎/0=P)‎؛ خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت پیچیده در گروه تجربی شد (001‎/0=P)‎؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت پیچیده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (048‎/0=P)‎. با توجه به اختلاف میانگین در مهارت ساده بین گروه انگیزشی و کنترل (94‎/0=) و اختلاف میانگین در مهارت پیچیده بین این دو گروه (48‎/0 =)، مشخص شد که اختلاف میانگین در مهارت ساده بیشتر از مهارت پیچیده بوده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکالیف موثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.
    کلید واژگان: مهارت پیچیده, مهارت ساده, خودگفتاری انگیزشی, بسکتبال
    Fatemeh Rezaei, Ahmad Farrokhi, Fazlollah Bagherzadeh
    The aim of this study was to determine the effect of motivational self-talk as one of the psychological strategies. Motivational self-talk is a type of self-talk that appears to improve performance and control arousal level through increased drive and effort and positive motivation in performance. This study tried to investigate the effect of motivational self-talk on performance of simple and complex skills. Using a quasi-experimental method, 42 physical education students (20-25 years old who had passed basketball 1 and 2 units) were selected to participate in this study. Then, they were randomly divided into two equal groups (experimental and control) and completed a 15-minute warm-up and task practice. Firstly, the subjects performed a pre-test (without self-talk) including basketball passing test (AAHPERD, 1996) as simple skill and basketball passing test (AAHPERD, 1984) as complex skill. Then, the participants performed a post-test using self-talk with the above tests. Statistical analysis was performed using independent t test and paired sample t test by SPSS 11.5 at α≤0.05. The results showed no significant difference between experimental and control groups in pre-test in the performance of simple (P=0.703) and complex (P=0.512) skills so both group were at the same level of performance. Motivational self-talk improved the simple skill in the experimental group (P=0.001). A significant difference (in favour of experimental group) was observed in the improvement of the simple skill in the post-test of both groups (P=0.004). Also, motivational self-talk improved the performance of complex skill in the experimental group (P=0.001). A significant difference (in favour of experimental group) was observed in the improvement of the complex skill in the post-test of both groups (P=0.048). The mean difference in the simple task (Δ x =0.94) and in the complex task (Δ x =0.48) between the two groups showed that the mean difference of simple skill was higher than the complex skill. Generally, the results showed that motivational self-talk improve the performance of both skills while it influenced simple skill more than complex skill.
    Keywords: Complex Skill, Basketball., Simple Skill, Motivational Self, Talk
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال