sleep deprivation
در نشریات گروه تربیت بدنی-
زمینه و هدف
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف زیره سبز متعاقب محرومیت از خواب جزئی بر اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی و برخی شاخص های قلبی-تنفسی در دانشجویان ورزشکار بود.
روش تحقیق:
تحقیق حاضر نیمه تجربی و طرح تحقیق به صورت متقاطع بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ورزشکار دختر دانشگاه بین المللی امام خمینی با دامنه سنی 18 تا 25 سال بود که از این تعداد 8 دانشجو به صورت دوطبانه و در دسترس انتخاب شدند (سن 53/0±01/20 سال، قد 57/6±50/163 سانتی متر، وزن 54/2±54/56 کیلوگرم، نمایه توده بدنی 85/1±19/21 کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی 87/5±30/58 میلی لیتر کیلوگرم بر دقیقه و ضربان قلب 15/5±63/93 ضربه در دقیقه). گروه اصلی شامل 8 آزمودنی بود که در ابتدا به عنوان گروه کنترل از آن ها آزمون گرفته شد؛ سپس به عنوان گروه های دارونما و مکمل به ترتیب پس از یک دوره هفت روزه محو اثر مجدد از آن ها آزمون گرفته شد. محرومیت از خواب جزئی به مدت 4 ساعت در شب قبل از آزمون گیری انجام می شد. واماندگی از آزمون تردمیل بروس، شاخص های قلبی- تنفسی، اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی از طریق دستگاه گاز آنالیزور اندازه گیری و ثبت شد.
یافته هانتایج نشان داد که اکسیداسیون کربوهیدرات در زمان حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه مکمل زیره سبز افزایش داشت (05/0>p). اکسیداسیون کربوهیدرات و نسبت تبادل تنفسی نیز در زمان آستانه بی هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه مکمل زیره سبز افزایش داشت (05/0>p).
نتیجه گیریبه طور خلاصه می توان بیان داشت که مصرف قرص زیره سبز موجب بهبود عملکرد ورزشکاران محروم از خواب می شود.
کلید واژگان: محرومیت از خواب، زیره سبز، اکسیداسیون چربیthe aim of the present study was to investigate the effect of cumin intake following partial sleep deprivation (PSD) on the oxidation of carbohydrates and fats and some cardiorespiratory indices in student-athletes.
Materials and MethodsThe present study was quasi-experimental and the research design was cross-sectional. The statistical population included all female student-athletes of Imam Khomeini International university (Age: 18-25 years), of whom 8 students were chosen based on convenience sampling method (Age: 20.01± 53 0.53; height 163.50± 6.57 cm;, weight 56.54± 2 2.54 kg; body mass index 21.19 ± 1.85 kg / m2; maximum oxygen consumption 87 58.30±5.5 kg / min and heart rate 93.63 ±5.15 beats per minute). The main group consisted of 8 subjects who were initially tested as a control group; they were then tested again as placebo and supplement groups after a seven-day wash out period, respectively. PSD was performed for 4 hours the night before the test. Exhaustion was measured and recorded by Bruce treadmill test; cardiorespiratory parameters, carbohydrate and fat oxidation were analyzed by gas analyzer.
ResultsThe results suggested that carbohydrate oxidation increased at the time of maximum oxygen consumption (Vo2max) in the cumin supplement group (p≤0.05). Carbohydrate oxidation and respiratory exchange ratio also increased at the time of anaerobic threshold and Vo2max in cumin supplement group (p≤0.05).
ConclusionIn summary, it can be said that taking cumin pills improves the performance of sleep deprived athletes.
Keywords: Sleep Deprivation, Cumin, Fat Oxidation -
زمینه و هدف
خواب مناسب عاملی اساسی در بهبود عملکرد ورزشی است. بر اساس نتایج پژوهش ها خواب نامناسب می تواند به کاهش توان بی هوازی و افزایش خطر بیماری ها منجر شود. همچنین مصرف کافئین به عنوان یکی از مکمل های محبوب ورزشی، می تواند به طور مستقیم یا از طریق تاثیر روی خواب و استراحت به دستگاه ایمنی اثر بگذارد و همچنین سبب تاثیرات مثبت در عملکرد شود. در پژوهش حاضر آثار خواب عادی و منقطع به همراه مکمل یاری حاد کافئین بر برخی شاخص های دستگاه ایمنی و توان بی هوازی مردان ورزشکار بررسی شد.
مواد و روش هااین پژوهش از نوع نیمه تجربی و با روش طرح تصادفی اجرا شد. 14 مرد ورزشکار (سن 32/1±92/22سال، قد 38/4±4/176سانتی متر و وزن 65/9±42/71 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. افراد به صورت تصادفی و مساوی به دو گروه و دو نوبت1. خواب عادی، کافئین/دارونما (NSP/NSC) و 2. خواب منقطع، کافئین/دارونما (ISP/ISC)جایگزینشدند. گروه مکمل (شش میلی گرم کافئین در هر کیلوگرم وزن بدن) و گروه دارونما (آرد نخود) مصرف کردند. به منظور ارزیابی توان بی هوازی چرخ کارسنج مونارک 20 ثانیه ای و در پی آن 20 ثانیه استراحت اعمال شد که بلافاصله با 12 وهله چهارثانیه ای چرخ کارسنج با استراحت های 10 ثانیه ای بود. خون گیری در چهار زمان: هشت بامداد (پایه)، 60 دقیقه پس از مکمل یاری، پنج دقیقه پس از آزمون و 360 دقیقه پس از آزمون، انجام گرفت.
نتایجدر زمان پنج دقیقه پس از آزمون مقادیر نسبت پلاکت به لنفوسیت (PLR)، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و التهاب سیستمیک ایمنی (SII) در شرایط خواب عادی و کافئین کاهش معناداری نسبت به شرایط خواب منقطع و دارونما داشت. مقادیر WBC در زمان 360 دقیقه پس از آزمون در شرایط خواب عادی و دارونما نسبت به سایر شرایط افزایش معنادار داشت. همچنین 360 دقیقه پس از آزمون مقادیر NLR و SII در شرایط خواب منقطع و کافئین نسبت به شرایط خواب عادی و کافئین افزایش معناداری نشان داد. مکمل یاری کافئین سبب افزایش معنادار در مقادیر NLR و SII در شرایط خواب منقطع و کافئین نسبت به شرایط خواب عادی و دارونما شد. همچنین مصرف کافئین سبب افزایش معنادار اوج توان در گروه خواب عادی نسبت به سایر شرایط شد (05/0>P).
نتیجه گیرینتایج نشان داد محرومیت از خواب تاثیر منفی بر شاخص های دستگاه ایمنی دارد و مصرف مکمل کافئین پس از محرومیت از خواب موجب بهبود برخی از شاخص های ایمنی می شود و اگرچه تاثیرات ارگوژنیک کافئین در حالت خواب عادی تایید شد، با توجه به عدم تایید افزایش عملکرد بی هوازی در حالت بی خوابی همراه با مکمل یاری کافئین، با این همه درباره اثر مقدار مصرفی مکمل یاری کافئین و تایید اثرگذاری احتمالی آن در مقدار مصرفی دیگر بر عملکرد بی هوازی همچنان به پژوهش های بیشتری نیاز است. بنابراین با توجه به بهبود شاخص های عملکرد ایمنی در شرایط بی خوابی با استفاده از مکمل کافئین، حتی در صورت عدم تقویت عملکرد بی هوازی، و اینکه بی خوابی شبکه پیام رسانی التهاب در بدن را قویا فعال می کند، می توان استفاده از این مکمل را برای ورزشکاران در شرایط بی خوابی و پیش از فعالیت های شدید، توصیه کرد.
کلید واژگان: محرومیت از خواب، کافئین، سیستم ایمنی، چرخ کارسنج مونارکBackground and PurposeAdequate sleep is recognized as a fundamental factor in enhancing athletic performance. Studies have shown that poor sleep can lead to decreased anaerobic power and increased risk of diseases. Additionally, caffeine consumption, as one of the popular sports supplements, can directly or indirectly affect the immune system through its impact on sleep and rest, and also result in positive effects on performance. In the current study, the effects of normal and interrupted sleep combined with acute caffeine supplementation on some immune system indices and anaerobic power in male athletes were examined.
Materials and MethodsThis semi-experimental study was conducted using a randomized design. Fourteen male athletes (mean±SD; age, 22.92±1.32 years; height, 176.4±4.38 cm; weight, 71.42±9.65 kg) participated in this study. Participants were randomly and equally assigned to 2 groups and 2 sessions: 1) normal sleep, caffeine/placebo (NSP/NSC) and 2) Interrupted sleep, caffeine/placebo (ISP/ISC). The supplement group consumed 6 mg of caffeine per kilogram of body weight, while the placebo group consumed chickpea flour. To assess anaerobic power, a Monark cycle ergometer test was applied with 20 seconds of cycling followed by 20 seconds of rest, immediately followed by 12 sets of 4-second cycling with 10-second rests. Blood samples were taken at four time points: 8 AM (baseline), 60 minutes after supplementation, 5 minutes post-test, and 360 minutes post-test.
ResultsFive minutes after the test, platelet to lymphocyte ratio (PLR), neutrophil to lymphocyte ratio (NLR), and systemic immune-inflammation (SII) values showed a significant decrease in normal sleep and caffeine conditions compared to interrupted sleep and placebo conditions. Whith blood cells (WBC) values in normal sleep and placebo conditions demonstrated a significant (p<0.05) increase compared to other conditions at 360 minutes post-test. Additionally, at 360 minutes post-test, NLR and SII values in interrupted sleep and caffeine conditions showed a significant increase compared to normal sleep and caffeine conditions (p<0.05). Caffeine supplementation significantly increased NLR and SII values in interrupted sleep and caffeine conditions compared to normal sleep and placebo conditions (p<0.05). Caffeine consumption led to a significant increase in peak power in the normal sleep group compared to other conditions (p<0.05).
ConclusionThe results indicated that sleep deprivation negatively impacts immune system indicators, and caffeine supplementation after sleep deprivation improves some immune markers. Although the ergogenic effects of caffeine were confirmed under normal sleep conditions, the lack of enhancement in anaerobic performance with caffeine supplementation during sleep deprivation suggests a need for further research on the effects of different dosages of caffeine supplementation on anaerobic performance. Therefore, considering the improvement in immune function markers under sleep deprivation with caffeine supplementation, even without enhancing anaerobic performance, and the fact that sleep deprivation strongly activates the body's inflammatory signaling network, the use of this supplement can be recommended for athletes in conditions of sleep deprivation and before intense activities.
Keywords: Sleep Deprivation, Caffeine, Immune System, Monark Cycle Ergometer -
Background
Caffeine is frequently consumed by athletes to maintain alertness in conditions of sleep loss. However, the effect of caffeine ingestion during total sleep deprivation during aerobic exercise remains questionable.
ObjectivesThe present study aimed to assess the effects of repeated intake of low-dose caffeine during a night of total sleep deprivation on endurance performance and psychological states.
MethodsTwelve recreational runners performed four test sessions in a double-blind randomized order after a placebo or 6 mg/kg of caffeine ingestion after a baseline night (BN) or three doses of 2 mg/kg of caffeine during a night of total sleep deprivation (TSD). At each session, they completed an exhaustive run around a 400 m athletics track and performed the Feeling Scale test. ANOVA with repeated measures followed by paired t-tests was used to analyze the data.
ResultsIn comparison with BN, the TSD condition significantly impaired running performance (P < 0.001). On the contrary, caffeine administration improved endurance running performance (P < 0.001) and increased feeling of well-being (P < 0.05) after TSD night as compared to placebo.
ConclusionsRepeated ingestion of low-dose caffeine is an effective way to mitigate the negative effects of total sleep deprivation on endurance performance and mood states.
Keywords: Caffeine, Endurance, Physical Performance, Mood, Sleep Deprivation -
Background
Caffeine is frequently consumed by athletes to maintain alertness in conditions of sleep loss. However, the effect of caffeine ingestion during total sleep deprivation during aerobic exercise remains questionable.
ObjectivesThe present study aimed to assess the effects of repeated intake of low-dose caffeine during a night of total sleep deprivation on endurance performance and psychological states.
MethodsTwelve recreational runners performed four test sessions in a double-blind randomized order after a placebo or 6 mg/kg of caffeine ingestion after a baseline night (BN) or three doses of 2 mg/kg of caffeine during a night of total sleep deprivation (TSD). At each session, they completed an exhaustive run around a 400 m athletics track and performed the Feeling Scale test. ANOVA with repeated measures followed by paired t-tests was used to analyze the data.
ResultsIn comparison with BN, the TSD condition significantly impaired running performance (P < 0.001). On the contrary, caffeine administration improved endurance running performance (P < 0.001) and increased feeling of well-being (P < 0.05) after TSD night as compared to placebo.
ConclusionsRepeated ingestion of low-dose caffeine is an effective way to mitigate the negative effects of total sleep deprivation on endurance performance and mood states.
Keywords: Caffeine, Endurance, Physical Performance, Mood, Sleep Deprivation -
Background
Melatonin is one of the Supplements used to treat sleep problems such as insomnia and jet lag.
ObjectivesSince sleep deprivation may affect athletic performance, the aim of this study was to investigate the effect of melatonin on neurological function and maintenance of physical and motor fitness in collegiate student-athletes following sleep deprivation.
MethodsTen collegiate student-athletes participated in randomized, double‐blind crossover trial with placebo control. Subjects were divided into six experimental groups: without sleep deprivation (WSD), 4 hours sleep deprivation (4HSD) and 24 hours sleep deprivation (24HSD) with melatonin (MEL) or placebo (PLA). WSD were allowed to sleep eight hours per night. Six milligrams of melatonin was administered 30 min before the training protocols. Training protocols included the Wingate Anaerobic test, Good Balance test, Vienna reaction time with the Stroop test. Data were analyzed using repeated measures ANOVA. Significant difference was set at P ≤ 0.05.
ResultsSix mg/day of MEL 30 min before training had no significant effect on anaerobic power, balance and reaction time in collegiate student-athletes WSD (P > 0.05). Although, 4HSD and 24HSD negatively affected balance function, MEL reduced its negative effects. Furthermore, 24HSD decrease neurological and physical performance in collegiate student-athletes and MEL improved anaerobic power and reaction time in collegiate student-athletes (P < 0.05).
ConclusionsPre-training MEL supplementation would alleviate neurological, physical and motor performance impairment in collegiate student-athletes following sleep deprivation. MEL appears to be more effective in athletes with longer sleep deprivation.
Keywords: Reaction Time, Anaerobic Power, Balance, Sleep Deprivation -
Background
Melatonin is one of the Supplements used to treat sleep problems such as insomnia and jet lag.
ObjectivesSince sleep deprivation may affect athletic performance, the aim of this study was to investigate the effect of melatonin on neurological function and maintenance of physical and motor fitness in collegiate student-athletes following sleep deprivation.
MethodsTen collegiate student-athletes participated in randomized, double-blind crossover trial with placebo control. Subjects were divided into six experimental groups: without sleep deprivation (WSD), 4 hours sleep deprivation (4HSD) and 24 hours sleep deprivation (24HSD) with melatonin (MEL) or placebo (PLA). WSD were allowed to sleep eight hours per night. Six milligrams of melatonin was administered 30 min before the training protocols. Training protocols included the Wingate Anaerobic test, Good Balance test, Vienna reaction time with the Stroop test. Data were analyzed using repeated measures ANOVA. Significant difference was set at P ≤ 0.05.
ResultsSix mg/day of MEL 30 min before training had no significant effect on anaerobic power, balance and reaction time in collegiate student-athletes WSD (P > 0.05). Although, 4HSD and 24HSD negatively affected balance function, MEL reduced its negative effects. Furthermore, 24HSD decrease neurological and physical performance in collegiate student-athletes and MEL improved anaerobic power and reaction time in collegiate student-athletes (P < 0.05).
ConclusionsPre-training MEL supplementation would alleviate neurological, physical and motor performance impairment in collegiate student-athletes following sleep deprivation. MEL appears to be more effective in athletes with longer sleep deprivation.
Keywords: Reaction Time, Anaerobic Power, Balance, Sleep Deprivation -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 41 (پاییز 1399)، صص 149 -164پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محرومیت از خواب قبل از تمرین جسمانی، ذهنی، مشاهده ای و ترکیبی بر اکتساب و یادداری سرویس کوتاه بدمینتون انجام شد. 180 دانشجوی مرد 19 تا 25 ساله داوطلبانه در این پژوهش شرکت داشتند که در نهایت به هشت گروه (چهار گروه تجربی جسمانی، مشاهده ای، ذهنی و ترکیبی و چهار گروه کنترل) تقسیم شدند و به تمرین سرویس کوتاه بدمینتون پرداختند. گروه های تجربی پس از محرومیت 24 ساعت از خواب و گروه کنترل بدون هیچ محرومیتی از خواب به تمرین پرداختند. هریک از آزمودنی ها در مرحله اکتساب براساس روش تمرینی مدنظر خود تمرین کردند. بعد از انجام دادن تمرین (اکتساب)، آزمودنی ها خواب معمول شبانه روز را طی روزهای بعد رعایت کردند؛ به گونه ای که بعد از 24، 72 و 168 ساعت پس از اکتساب، آزمون یادداری سرویس کوتاه بدمینتون گرفته شد. به منظور تحلیل داده ها از یک طرح تحلیل واریانس مرکب 4 × 2 × 3 استفاده شد. یافته ها نشان داد اکتساب و یادداری دو گروه جسمانی و ترکیبی هیچ کدام تحت تاثیر بی خوابی قرار نگرفت (0.05 <P) و اکتساب مهارت در گروه مشاهده ای تحت تاثیر بی خوابی قرار نگرفت (0.05 <P)؛ بااین حال، در یادداری ها گروه کنترل مشاهده ای عملکرد بهتری داشت. اکتساب مهارت به شیوه تمرین ذهنی به صورت معناداری تحت تاثیر بی خوابی قرار گرفت (0.05 > P) و این اثر در آزمون های یادداری همچنان باقی ماند؛ بنابراین، اگر محرومیت از خواب روی دهد، بهتر است مربیان برای آموزش مهارتی جدید از شیوه تمرین جسمانی و تمرین ترکیبی بهره گیرند.کلید واژگان: تمرین جسمانی، تمرین مشاهده ای، تمرین ذهنی، تمرین ترکیبی، محرومیت از خوابMotor Behavior, Volume:12 Issue: 41, 2021, PP 149 -164The purpose of this study was to investigate the effect of sleep deprivation before physical, mental, observational and combined training on the acquisition and retention of badminton short service skills. The participants were volunteers who were 180 male students aged 19-25 years. After initial screening, the subjects were divided into four experimental groups (physical, observational, mental and combined training) and four paired control groups who were subjected to badminton short service training. The experimental groups trained with 24-h sleep deprivation and the control group trained without sleep deprivation. In the acquisition stage, each subject trained using his customary training method. After training, the subjects followed a normal day-night sleep pattern. At 24, 72 and 168 h after acquisition, a short-service retention test was taken by participants. The data was analyzed using multivariate analysis of variance (4 ´ 2 ´ 3). The results show that acquisition and retention in both the physical and combined groups were not affected by sleep deprivation (P>0.05). Skill acquisition in the observation group was not affected by sleep deprivation (P>0.05); however, in the retention tests, the control group showed significantly better performance. Skill acquisition in the mental training group was significantly affected by sleep deprivation and this effect was evident in the retention tests (P<0.05). The results indicate that, under conditions of sleep deprivation, physical and combined training are preferred when training to acquire new skills.Keywords: Physical Training, Observational training, Mental training, Combined Training, Sleep Deprivation
-
Objectives
Psychomotor performance is a vital factor which decisively affects the athletic performance. The purpose of the research was to investigate the acute effects of low intensity aerobic exercise on psychomotor performance of athletes with nocturnal sleep deprivation.
MethodsSixteen professional female volleyball players with mean age of 22.3 ± 2.6 years old were studied twice in a balanced, randomized design. The participants were asked to fill the Pittsburgh sleep quality index (PSQI) prior to the beginning of the study and their nocturnal activity was recorded at 1-minute intervals and scored with the Actiwatch sleep analysis. The study used the Vienna Test System to measure cognitive functions. The exercise protocol consisted one-session light aerobic exercises based on Rockport one-mile walking/running test controlled by Polar Electro.
ResultsThe results suggested that all psychomotor tests were significantly impaired by nocturnal sleep deprivation (P ≤ .05). Moreover, it was shown that the experimental group didn’t have any deteriorating change in the mentioned tests after light aerobic exercises (P ≥ .05).
ConclusionsAlthough nocturnal Sleep deprivation could result in psychomotor malperformance in professional athletes, the light aerobic exercise would alleviate the deleterious effect of sleep deprivation in decisive task among athletes.
Keywords: Psychomotor Performance, Sleep Deprivation, Exercise, Athletes -
هدف
بررسی تاثیر 30 ساعت محرومیت از خواب بر امتیاز تیراندازی و تحریک پذیری قشری نخاعی عضلات برجستگی تنار در سربازان.
روش11 نفر از سربازان یک مرکز آموزشی نظامی به روش انتخاب خوشه ای و تصادفی برگزیده و در دو مرحله ی کنترل و تجربی، با بهره گیری از روش آزمایشگاهی تحریک مغناطیسی مغز با استفاده از دستگاه محرک مغناطیسی مدترونیک و ثبت نمره تیراندازی با تفنگ بادی، قبل و بعد از 30 ساعت محرومیت از خواب مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین و دامنه اختلافات با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون های t در نرم افزار SPSS 16 بررسی شد.
نتایج30 ساعت محرومیت از خواب موجب کاهش معنی دار امتیاز تیراندازی (003/0=p)، افزایش معنی دار دامنه ی برانگیختگی تحریک قشری نخاعی (009/0=p)، کاهش بدون تاثیر زمان هدایت مرکزی (98/0=p) و افزایش بدون تاثیر زمان هدایت مرکزی تسهیل شده درون قشری (15/0=p) اندازه گیری شده در عضلات تنار آزمودنی های این تحقیق گردید.
بحث و نتیجه گیریبر اساس نتایج این تحقیق، 30 ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنی دار نمره تیراندازی گشت؛ که می تواند مرتبط با اختلال در میزان تحریک پذیری عصبی مشاهده شده در افراد مورد تحقیق بوده باشد، که در تحقیقات آتی قابل بررسی است.
کلید واژگان: محرومیت از خواب، تیراندازی، تحریک مغناطیسی مغز، تحریک پذیریAimTo investigate the Effect of 30 hours sleep deprivation on shooting score and corticospinal excitability of Thenar eminence muscle in soldiers. For this purpose, 11 volunteers (male) were selected from a military training center.
MethodsIn two stages, using Transcranial magnetic stimulation technique by Medtronic device as well as to register the shooting score by air rifle before and after 30 hours of sleep deprivation, the subjects were studied. Obtained data, with descriptive and inferential statistics using SPSS software version 16 and by taking 5% of measurement error, were analyzed
Resultsit was shown that 30 hours of sleep deprivation caused a significant decrease in shooting score (p=0 /003); also significantly increased the range of motor evoked potential(MEP) amplitude (p= 0/009), no significant reduction of MEP latency (p=0/98) and no significant increase in facilitated MEP latency (p=0/15) measured in the thenar of subjects.
ConclusionAccording to the results of this study it can be concluded that 30 hours of sleep deprivation, significantly decreased the score of shooting, probably because of disturbances in corticospinal excitability following sleep disorders. Which can be explore in future research
Keywords: sleep deprivation, shooting, Transcranial magnetic stimulation, excitability -
Introduction
Sleep is generally considered to be a restorative process, having beneficial effects on physiological functions. Evidence suggests athletes worry about the effects of inadequate sleep on performance. The aim of present study was to examine the effects of intensive exercise after one night's sleep deprivation on muscle damage indexes in the male runners.
Material & MethodsTwenty four collegiate male runners in Tehran volunteered to participate in this study as the subject. All the subjects, 72h days before sleep deprivation and after about 8 hours of complete sleep were performed intensive exercise. Three days later, after a 30 hours' sleep deprivation, intensive exercise were performed again. Blood samples were taken before the complete sleep or sleep deprivation and before and after the intensive exercise to measure serum creatine kinase (CK), lactate dehydrogenase (LDH) and Aspartate transaminase (AST).
ResultsThe results indicated that serum CK, LDH and AST were higher in response to intensive exercise after the sleep deprivation in compare to the intensive exercise after the complete sleep.
ConclusionsIn summary, our results suggest that the sleep deprivation may lead to high levels of muscle damage enzymes and is may be impairs athletic performances.
Keywords: Sleep Deprivation, Muscle damage, Lactate dehydrogenase, Intensive exercise -
زمینه و هدف
محرومیت از خواب در افراد نظامی بخاطر ماموریت ها و عملیات نظامی بیشتر بچشم می خورد و آن ها به صورت برنامه ریزی شده در زمان های ویژه ای به ترتیب در پست های شبانه از خواب محروم می شوند. این در حالیست که محرومیت از خواب اثرات منفی و جبران ناپذیری را با خود به همراه دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ عملکردی، سیستم ایمنی و سطوح هورمونی نظامیان به محرومیت از خواب کوتاه مدت با زمان های مختلفی از شب است.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر با انتخاب هدفمند و داوطلبانه 40 فرد نظامی سالم شروع شد، که بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 2-12، گروه 2: محرومیت از ساعت 4-2، گروه 3: محرومیت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. هر گروه در دو مرحله قبل و بعد محرومیت از خواب مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها:
در پیش و پس آزمون محرومیت از خواب ساعات 12 تا 2 تعادل ایستا و پویا، زمان واکنش شنیداری و دیداری تفاوت معنی دار بود، همچنین در محرومیت ساعات 2 تا 4 نیز زمان واکنش شنیداری و دیداری و کورتیزول بطور معنی داری افزایش یافت. علاوه بر این کورتیزول و ملاتونین در زمان 4 تا 6 تحت تاثیر قرار گرفت (05/0≤p).
نتیجه گیری:
بنظر می رسد اثرات منفی محرومیت از خواب در ابعاد مختلف و با زمان های مختلفی ظاهر می شود، ولی فقط محرومیت های 12 تا 2 روی تعادل و زمان واکنش و محرومیت 2 تا 4 روی زمان واکنش و کورتیزول اثر مخربی دارد.
کلید واژگان: محرومیت از خواب، عملکرد جسمانی، ایمنوگلوبولین، نظامیBackground and aimSleep deprivation is more common in military personnel due to missions and military operations, and they are scheduled to be deprived of sleep at special times at night posts, respectively. However, sleep deprivation has effects negative and irreversible. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the functional response, immune system and hormonal levels of the military to short-term sleep deprivation at different times of the night.
Material and methodThe present study began with the purposeful and voluntary selection of 40 healthy military personnel, they were randomly divided into 4 groups (Group 1: Deprivation from 12am to 2am; Group 2: Deprivation from 2am to 4am, Group 3: Deprivation from 4am to 6am and Group 4: control group). Each group was evaluated in two stages before and after sleep deprivation.
ResultsThere was a significant difference in pre and post-test sleep deprivation hours 12am to 2am static and dynamic balance, auditory and visual reaction time. Also, in deprivation hours 2am to 4am significantly changed the auditory and visual reaction time and cortisol. In addition, were increased cortisol and melatonin at time 4am to 6am (p<0.05).
ConclusionThe negative effects of sleep deprivation appear to occur at different dimensions and with different times, but only 12 to 2 deprivation have a deleterious effect on balance and reaction time and 2 to 4 deprivation on reaction time and cortisol.
Keywords: Sleep deprivation, physical performance, Immunoglobulin, Military -
ObjectivesPsychomotor performance is a vital factor which decisively affects the athletic performance. The purpose of the research was to investigate the acute effects of low intensity aerobic exercise on psychomotor performance of athletes with nocturnal sleep deprivation.MethodsSixteen professional female volleyball players with mean age of 22.3 ± 2.6 years old were studied twice in a balanced, randomized design. The participants were asked to fill the Pittsburgh sleep quality index (PSQI) prior to the beginning of the study and their nocturnal activity was recorded at 1-minute intervals and scored with the Actiwatch sleep analysis. The study used the Vienna Test System to measure cognitive functions. The exercise protocol consisted one-session light aerobic exercises based on Rockport one-mile walking/running test controlled by Polar Electro.ResultsThe results suggested that all psychomotor tests were significantly impaired by nocturnal sleep deprivation (P ≤ .05). Moreover, it was shown that the experimental group didnt have any deteriorating change in the mentioned tests after light aerobic exercises (P ≥ .05).ConclusionsAlthough nocturnal Sleep deprivation could result in psychomotor malperformance in professional athletes, the light aerobic exercise would alleviate the deleterious effect of sleep deprivation in decisive task among athletes.Keywords: Psychomotor Performance, Sleep Deprivation, Exercise, Athletes
-
سابقه و هدفبرخی تحقیقات نشان داده اند که کم خوابی بر عملکردهای ورزشکاران آثار مختلفی دارد. اما کمتر به تاثیر نواخت شبانه روزی در شرایط کم خوابی بر عملکرد توجه شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر حدود 4 ساعت محرومیت از خواب بر توان بی هوازی؛ برخی شاخص های قلبی عروقی شامل ضربان قلب، فشار خون و میزان درک تلاش دختران ورزشکار متعاقب یک وهله ورزش بی هوازی در صبح و عصر بود.مواد و روش هاآزمودنی های این تحقیق شامل 23 زن (سن: 730/0 ±52/21 سال، قد: 82/4±4/160 سانتی متر، وزن: 07/1 ±26/56 کیلوگرم) بودند که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند.
آزمون های مربوط به اندازه گیری توان بی هوازی (آزمون وینگیت) ، فشار خون و ضربان قلب (استراحت و بعد از آزمون بی هوازی) و میزان درک تلاش در چهار جلسه مجزا اجرا گردید. برای ارزیابی اطلاعات از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد.یافته هاچهارساعت محرومیت از خواب موجب افزایش معنی دار میزان درک تلاش آزمودنی ها در هنگام عصر در مقایسه با خواب کامل شد (03/0P=). اما بر درک تلاش صبح، توان بی هوازی، فشار خون و ضربان قلب صبح و عصر تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیریاز آنجا که کم خوابی می تواند منجر به افزایش میزان درک تلاش ورزشکاران در هنگام عصر شود، توصیه می شود که در مسابقات ورزشی زمان عصر، ورزشکاران خواب کافی داشته باشند.کلید واژگان: کم خوابی، توان بی هوازی، ضربان قلب، فشار خون، درک تلاشBackground&PurposeSome studies have indicated that sleep deprivation induce different effects on athlete's performance. However, little attention has been paid to the effects of circadian rhythm on sleep deprivation. The aim of this study was to investigate the effect of 4 hours of sleep deprivation on anaerobic power, some cardiovascular factors including heart rate, blood pressure and perceived exertion following a boat of exercise in the morning and evening.
Material andMethods23 female collegiate athletes (21.47±0.730 year, 160.4± 4.82 cm, 56.26± 1.07 kg) voluntarily participated in this study. Anaerobic power (wingate test), blood pressure and heart rate (rest and following exercise test), and perceived exertion tests were performed during four separated sessions. ANOVA with reapeated measures and post hoc test of Bonferroni were used for data analysis.Results4 hours of sleep deprivation caused significant reduction of perceived exertion (p=0.03), but did not cause any significant effect on morning perceived exertion, morning and evening anaerobic power, heart rate and blood pressure.ConclusionsSince sleep deprivation increases athletes perceived exertion in evening, enough sleep is recommended for evening competitions.Keywords: Sleep Deprivation, Anaerobic Power, Heart Rate, Blood Pressure, Perceived Exertion -
هدف از پژوهش حاضر تاثیر محرومیت از خواب و مداخله پس گستر بر یادگیری ناپیوسته مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 50 آزمودنی مبتدیاز بین بازیکنان پسر بسکتبال شهرستان بوکان با توجه به نمرات پرسش نامه کیفیت خواب پیتزبورگ انتخاب و به صورت انتساب تصادفی (با توجه به نمره پیش آزمون پرتاب آزاد بسکتبال) به پنج گروه خواب شبانه کامل، محروم از خواب، خواب شبانه کامل و مداخله پس گستر، محروم از خواب و مداخله پس گستر و توزیع جلسات تمرین با فاصله کمتر از یک ساعت تقسیم شدند. برای سنجش اجرای تکلیف از آزمون توانایی های هریسون استفاده شد و برای گروه مداخله پس گستر پرتاب دارت در نظر گرفته شد. بخش اصلی پژوهش شامل آموزش و پیش آزمون، دو جلسه تمرین و آزمون یادداری بود. با توجه به تعریف یادگیری ناپیوسته اختلاف بین نمرات دسته کوشش نهایی جلسه اول با دسته کوشش ابتدایی جلسه دوم به عنوان نمره یادگیری ناپیوسته در نظر گرفته شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با آزمون های تکراری، آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت بین گروه های مختلف پژوهش در یادگیری ناپیوسته (001/0P=) و نمرات یادداری (007/0P=) معنادار است. گروه های دارای فاصله زمان استراحت کافی بین دو جلسه و استراحت کامل،سطح اجرای روز بعد آنها نسبت به روز قبل بالاتر بود. با توجه به این نتایج، افرادی که در حال یادگیری مهارت هستند، باید بر الگوی خواب و فعالیت های روزانه خود نیز توجه داشته باشند تا یادگیری مهارت دچار اختلال نشود و از تمرین خود بهره بالاتری ببرند.کلید واژگان: یادگیری ناپیوسته، یادداری، مداخله پس گستر، محرومیت از خوابThe aim of the current research was to investigate the effect of sleep deprivation and retroactive intervention on offline learning of basketball free throw skill. 50 novice subjects participated of boukan҆s boys were chosen based on their mark in Petersburg sleep quality questionnaire and they were classified into five groups including night deep sleep, sleep deprived, night deep sleep and retroactive intervention, sleep deprived and retroactive intervention. The Harrison ability test was used to measure the performance and dart throw was considered for retroactive intervention group. The main part of the study included training and pre-test, two sessions of practice and retention test. Regarding the meaning of offline learning, the difference between the marks of first session final attempt group and second session primitive attempt group was considered as the offline learning mark. The test of variance analyzes with repeated measures, one-way variance analyses test and Tukey post hoc test were applied to analyze data. The outcomes showed the difference between offline learning (p=0.001) and retention marks of research groups (p=0.007) is significant. The groups with enough time to rest between two sessions have a higher level of performance the next day. Based on this results it can be concluded that to promote learning rate and prevent the disruption of skill learning individuals should attend to their daily activities and sleep patterns.Keywords: Offline learning, Retention, Retroactive intervention, Sleep deprivation
-
مقدمهخواب یک جنبه مهم زندگی است که بر بیشتر عملکرد های روزانه زندگی تاثیر می گذارد.هدفهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 ساعت بی خوابی (30 ساعت بیداری) بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی شامل: قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و ترکیب بدن مردان فعال دانشگاهی بود. روش شناسی: 32 مرد فعال دانشگاهی با دامنه سنی 20 تا 26 سال، قد 64/1 تا 90/1 متر، وزن 58 تا 85 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 9/18 تا 4/27 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به دو گروه بی خواب (16 نفر) و کنترل (16 نفر) تقسیم شدند. پس از انجام آزمون های آمادگی جسمانی از هر دو گروه در روز اول، آزمودنی ها سه روز استراحت کردند و از ساعت 6:00 صبح روز چهارم تا ساعت 12:00روز بعد گروه آزمایش دوره ی بی خوابی را سپری کرد. سپس در روز پنجم تمامی آزمون های آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه به عمل آمد. میانگین و دامنه اختلافات با استفاده از آزمون t مستقل و نرم افزار SPSS17 بررسی شد.یافته ها12 ساعت بی خوابی تاثیر معنی داری در کاهش استقامت عضلانی (003/0P<) آزمودنی ها داشت، در حالی که تاثیر معنی داری در قدرت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و درصد چربی آزمودنی ها نداشت (05/0P>).بحث و نتیجه گیری12 ساعت بی خوابی باعث کاهش اجرای بدنی آنچنانی نمی گردد. بنابراین، ورزشکاران و غیر ورزشکاران بایستی خواب کافی شبانه جهت جلوگیری از افت اجرا در فعالیت هایی که نیازمند استقامت عضلانی هستند را داشته باشند.کلید واژگان: بی خوابی، عوامل آمادگی جسمانی، مردان فعال دانشگاهیIntroductionBecause sleep effects on most of the functions of daily life, it is an important aspect of life.PurposeThe aim of this study was to investigate the effect of 12 hours of sleep deprivation (30 hours wake) on health-related fitness factors including: muscular strength, muscular endurance, cardiovascular endurance, flexibility and body composition in active male college.Methodologythirthy two active male college, with range of age 20 to 26 years, Height 1.64 to 1.90 meter, weight 58 to 85 kilograms and BMI 18.9 to 27.4 kg/m2, were randomly divided into two groups of insomnia (n=16) and control (n=16). After the first day fitness tests administered to both groups, Subjects rested for three days and from 6:00 am fourth day to 12:00 am on the
after day the experimental group spent a sleepless period. Then again on the fifth day both groups were performed of every fitness test. Average and range of differences were analyzed using independent t-test and software SPSS17.ResultsAfter 12 hours of sleep deprivation, muscular endurance (P<0.003) subjects had significantly decrease, While had no significant change on muscular strength, cardiovascular endurance,
flexibility and body fat of sleepless athletes (P>0.05).Conclusion12 hours of sleep deprivation cannot much cause reduction in physical performance. Therefore, athletes and non-athletes should get enough sleep at night to prevent performance decline in activities that require muscular endurance.Keywords: sleep deprivation, physical fitness factors, Active male college -
مقدمهبرخی تحقیقات نشان دهنده تاثیر کم خوابی بر عملکرد ورزشکاران در جنبه های مختلف می باشد. اما نتایج موجود متفاوت است و همچنین کمتر به تعامل کم خوابی با نواخت شبانه روزی توجه کمتری شده است.هدفهدف این تحقیق بررسی اثر چهار ساعت محرومیت از خواب بر برخی عوامل مرتبط با آمادگی حرکتی دختران ورزشکار در صبح و عصر بود. روش شناسی: آزمودنی های این تحقیق شامل 23 نفر از دختران رشته تربیت بدنی با سابقه حداقل دو سال فعالیت ورزشی منظم (سن: 73/0 ± 47/21 سال، قد: 82/4 ± 4/160 سانتی متر، وزن: 07/1 ± 26/56 کیلوگرم) بودند که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. متغیرهای تحقیق طی چهار جلسه با فاصله یک هفته و پس از هشت ساعت خواب کامل وچهار ساعت کم خوابی در صبح (7-8) و عصر (18-19) اندازه گیری شدند. متغیرهایی که طی آزمون های مربوطه اندازه گیری شد، عبارت بودند از: هماهنگی عصبی – عضلانی (آزمون استیک)، زمان عکس العمل (آزمون خط کش نلسون)، تعادل (تعادل ایستا) و چابکی (آزمون اینیلویز). به منظور کنترل تاثیر یادگیری آزمودنی ها در هر جلسه به دو گروه خواب کامل و بی خوابی تقسیم شدند. در این پژوهش از روش آماری اندازه گیری مکرر با آزمون تعقیبی بن فرونی برای ارزیابی یافته ها استفاده شد.نتایجچهار ساعت محرومیت از خواب بر زمان عکس العمل (01/0P=) و تعادل (035/0P=) دختران ورزشکار در صبح تاثیر منفی معنی داری داشت ؛ اما بر هماهنگی عصبی- عضلانی و چابکی آزمودنی ها تاثیر معنی داری نداشت(05/0P>).بحث و نتیجه گیریمحرومیت کوتاه مدت از خواب موجب کاهش زمان عکس العمل و تعادل دختران ورزشکار در صبح می شود.کلید واژگان: کم خوابی، نواخت شبانه روزی، آمادگی حرکتیIntroductionMany studies indicated that sleep deprivation has several different effects on athletic performance. However, there are controversies in findings and little attention has been on the interaction of sleep deprivation
with circadian rhythm.PurposeThe aim of this study was to investigate the effect of 4 hours of sleep deprivation on indices of skill related physical fitness during morning and evening.MethodologyTwenty three
female collegiate athletic students with at least 2 years’ experience of regular participation in sport activities (age: 21.47±0.73yr, height: 160.4±4.82 cm, weight: 56.25±1.07 kg) participated in this study voluntarily. Study variables were measured during 4 testing sessions with one week interval. Measurements were performed after 8 hours sleep deprivation during morning (0:700-0:800) and evening (18:00-19:00). Measured study variables and tests included neuromuscular coordination (stick test), reaction time (nelson test), balance (static balance test)
and agility (Illinois test).ResultsFour hours of sleep deprivation induced negative effects on reaction time and balance during morning (p=0.01 and 0.035 respectively). But did not cause significant effect on agility during
morning and evening (p>0.05).ConclusionsIt was concluded that short-term sleep deprivation adversely affects reaction time and balance in the morning.Keywords: sleep deprivation, circadian rhythm, skill related physical fitness -
محرومیت از خواب، علاوه بر آسیب عملکرد ورزشی می تواند موجب افزایش خطر مرگ ومیر، بیماری های قلبی- عروقی و دیابت شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار 30 ساعت محرومیت از خواب بر سطوح سرمی پروتئین واکنشگر-C و شاخص های فیزیولوژیک آزمون RAST در دانشجویان فعال تفریحی بود. پژوهش حاضر نیمه تجربی است و برای اجرای آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون استفاده شد. 20 دانشجوی پسر سالم که حداقل یک جلسه در هفته فعالیت بدنی داشتند، با میانگین سن 3±5/20 سال، قد 5/9±171 سانتی متر، وزن 45/7±50/69 کیلو گرم و چربی بدن 5/2±14 درصد به صورت خوشه ایتصادفی انتخاب شدند و در دو وهله زمانی مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها هفت روز قبل از محرومیت از خواب و پس از هشت ساعت خواب کامل، آزمون های RAST و یک تکرار بیشینه را اجرا کردند. همچنین، نمونه های خونی به منظور ارزیابی لاکتات خون، شش دقیقه پس از آزمون RAST، و ارزیابی سطوح سرمی پروتئین واکنشگر-C، 30 دقیقه پیش از آغاز آزمون ها جمع آوری شد. یک هفته پس از آن و به دنبال 30 ساعت محرومیت از خواب، بار دیگر آزمون ها انجام گرفتند. به منظور تجزیه وتحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون t همبسته (به منظور بررسی تغییرات درون گروهی) استفاده شد. سطح معناداری آزمون 05/0>P در نظر گرفته شد.نتایج آزمون t همبسته نشان داد که 30 ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنادار اوج، میانگین و حداقل توان بی هوازی می شود، درحالی که سطوح سرمی پروتئین واکنشگر-C، لاکتات خون و شاخص خستگی را به صورت معناداری افزایش می دهد (05/0>P). با وجود این، این میزان محرومیت از خواب اثر معناداری بر قدرت عضلانی آزمودنی ها نداشت. برای حفظ سلامتی و عملکرد مطلوب ورزشی، کنترل میزان خواب افراد فعال و ورزشکاران ضروری به نظر می رسد. همچنین، پیشنهاد می شود به منظور کاهش شرایط التهابی و در نتیجه کاهش احتمالی عوامل خطرزای قلبی- عروقی، در مورد آثار سوء احتمالی دوره های محرومیت از خواب به افراد مذکور اطلاع رسانی شود.
کلید واژگان: توان بی هوازی، پروتئین واکنشگر، C، شاخص خستگی، محرومیت از خوابSport Biosciences, Volume:6 Issue: 23, 2015, PP 383 -397Sleep deprivation has negative effects on performance and resulted in elevating of mortality risk، cardiovascular disease and diabetes. The purpose of this study was to investigate the effects of 30 hour sleep deprivation on serum levels of C-reactive protein، blood lactate، muscular strength and Physiological factors of RAST test in active students. The present study was a semi-experimental one which used a pretest-post test design. 20 healthy male student (age: 20. 5±3 y، height: 171±9. 5 cm، weight: 69. 50±7. 45 kg، and body fat: 14±2. 5) by minimum one session activity in week were selected with cluster-random sampling. Subjects 7 days before sleep deprivation and after 8 hours of complete sleep were performed anaerobic power (RAST) and one repetition maximum tests. In order to measure blood lactate، 6 minutes after RAST test، and serum levels of C-reactive protein، 30 minutes before begin tests، blood samples were collected. Seven day''s later، after a 30 hours'' sleep deprivation، these tests were performed again. In order to statistical analysis software SPSS version 20 and the independent t-test were used. Statistical analysis of the results showed that 30 hours of sleep deprivation can induce to significant reduction in max power، mean power and min anaerobic power، and the C-reactive protein levels، lactate and fatigue index increased significantly (p<0. 05). But، had no effect on muscle strength. To maintain health and optimal sport''s performance، it seems to be necessary control of sleep''s rate of active individuals and athletes. Also، in order to minimize inflammatory conditions، and thus possible reduction the cardio-vascular risk factors، individuals would be informed about likely negative and side effects of periods of sleep deprivation.Keywords: sleep deprivation, C, reactive protein, fatigue index, anaerobic power -
مقدمهخواب یک فرآیند مهم فیزیولوژیک است که اثرات عمیقی بر سلامت روحی و جسمی افراد می گذارد.هدفهدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 30 ساعت بی خوابی بر فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به مهارت حرکتی شامل سرعت، توان، تعادل، چابکی، زمان عکس العمل دیداری و هماهنگی عصبی عضلانی مردان فعال دانشگاهی بود.روشپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون پس آزمون استفاده شد. 32 مرد فعال دانشگاه تبریز (سن 1±22 سال، قد 0/06±1/78 متر، وزن 7/3±72/4 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 0/4±22/7) به طور تصادفی به دو گروه 16 نفری (کنترل و بی خواب) تقسیم شدند. پس از اینکه در روز اول در ساعت 12:00 ظهر آزمون های آمادگی جسمانی از هر دو گروه به عمل آمد، آزمودنی ها سه روز استراحت کردند و از ساعت 6:00 صبح روز چهارم تا ساعت 12:00روز بعد گروه آزمایش دوره ی بی خوابی را سپری کرد. سپس در ساعت 12:00 ظهر روز پنجم تمامی آزمون های آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS17 و آزمون t همبسته استفاده شد.یافته ها30 ساعت بی خوابی افزایش معنی داری را در زمان آزمون دو 36 متر سرعت، زمان چابکی و زمان عکس العمل (P<0/05) و کاهش معنی داری در ارتفاع پرش سارجنت، زمان تعادل ایستا و امتیاز پرتاب دارت (P<0/05) آزمودنی ها داشت.بحث و نتیجه گیری30 ساعت بی خوابی می تواند باعث کاهش اجرای بدنی گردد. بنابراین، ورزشکاران و غیر ورزشکاران بایستی خواب کافی جهت جلوگیری از افت اجرا در فعالیت هایی که نیازمند سرعت، توان، تعادل، چابکی، زمان عکس العمل و هماهنگی عصبی عضلانی هستند داشته باشند.
کلید واژگان: بی خوابی، فاکتورهای آمادگی جسمانی، مردان فعال دانشگاهیIntroductionSleep is an important physiological process that had a profound impact on physical and mental health of individuals.Aimthe aim of this study was to investigate the effect of 30 hours of sleep deprivation on fitness factors related motor skill such as: speed, power, balance, agility, visual reaction time and neuromuscular coordination on active male college.MethodsThis quasi-experimental pre-test and post-test was used. 32 active male Tabriz college (age 22±1 years, Height 1/78±0/06 meter, weight 72/4±7/3 kilograms and BMI 22/7±0/4) were randomly divided into Two groups of 16 people (control and sleepless) groups. After the first day at 12:00 pm, fitness tests administered to both groups, Subjects rested for three days and from 6:00 am to 12:00 am on the fourth day after the group spent a sleepless period. Then again at 12:00 pm on the fifth day of every fitness test, both groups were performed. For statistical analysis software SPSS17 and paired t-test was usedResults30 hours of sleep deprivation significantly increase velocity of 36 m test time, timing agility and reaction time (P<0/05) and significantly decrease Sargent jump height, static balance, and rating was throwing darts (P<0/05) subjects.Conclusion30 hours of sleep deprivation can cause reduction in physical performance. Therefore, athletes and non-athletes should get enough sleep to prevent performance decline in activities that require speed, power, balance, agility, reaction time and neuromuscular coordination they need.Keywords: sleep deprivation, physical fitness factors, Active male college -
خواب یکی از مهم ترین چرخه های شبانه روزی و الگوی پیچیده زیست شناختی است، که برای تجدید قوای بدنی و ذهنی افراد عادی و ورزشکاران ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 24 ساعت محرومیت از خواب بر توجه انتخابی و مداوم ورزشکاران دختر است. بدین منظور 30 دانشجوی داوطلب به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای گرفتند. گروه آزمایش 24 ساعت بیدار ماندند و گروه کنترل در این دوره برنامه عادی خود را دنبال کردند. آزمون های اندازه گیری توجه پیش و پس از دوره 24 ساعته اجرا و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مقایسه شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از نظر شاخص های توجه انتخابی و مداوم تفاوت معناداری وجود دارد. با استناد به نتایج این پژوهش می توان بیان کرد که محرومیت از خواب بر توجه تاثیرگذار است و موجب کاهش عملکرد شناختی ورزشکاران و در نهایت تنزل عملکرد ورزشی آنها در طی مسابقات یا روندهای رقابتی خواهد شد.
کلید واژگان: محرومیت از خواب، توجه انتخابی، توجه مداوم، آزمون استروپ، آزمون عملکرد مداومSleeping is one of the most important part of circadian cycle and is complex biological pattern which is essential for physical and mental recovery of ordinary people and athletes. The aim of this study is determining the effect of 24 hours sleep deprivation on sustained and selective attention of Iranian Female athletes. For this purpose، 30 volunteered students were selected randomly and divided into two groups of control and experimental. Participants in experimental group stayed awake for 24 hours and participants in control group followed their routine programs. Measuring attention tests were taken before and after 24 hours period and the results were compared by using covariance analysis. Results showed that there is a significant difference between two groups in the case of selective attention and sustained. According to this study results، sleep deprivation effects on athletes attention and reduce their cognitive function and ultimately degrades the athletes performance during different competitions.Keywords: Sleep deprivation, Selective attention, Sustained attention, Stroop test, Continuous performance test
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.