به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "شاخص لکه داغ" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «شاخص لکه داغ» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی شاخص لکه داغ در مقالات مجلات علمی
  • فرشاد پژوه، محمد سلیقه*، مهری اکبری، محمد دارند

    هدف از انجام این پژوهش شناسایی پراکنش فضایی شار همگرایی رطوبت تجمعی عمودیVertically Integrated) Moisture Flux Convergence)  (بر روی جو ایران است. برای نیل به این هدف از داده های ماهانه شبکه ای ECMWF طی بازه زمانی 1/1979 تا 12/2013 بهره گرفته شد. در ابتدا بر پایه ی میزان نم ویژه موجود در جو، وردسپهر به سه لایه ی پایینی (1000-850 hPa)، میانی (775-700 hPa) و بالایی (600-500 hPa) تقسیم شد. به منظور دستیابی به تغییرات فضایی VIMFC بر روی ایران از روش های خودهمبستگی فضایی موران جهانی و لکه های داغ در سطح معناداری 90، 95، 99 و 99/99 درصد بهره برده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پراکنش فضایی VIMFC در ایران در طی لایه اول وردسپهر و به ویژه در طی ماه های گرم سال دارای الگوی خوشه ای بالاست و در ماه های سرد سال و در لایه سوم وردسپهر، الگوی خوشه ای کاهش می یابد. بر اساس شاخص لکه های داغ در لایه اول وردسپهر مناطق کم ارتفاع، در لایه دوم وردسپهر مناطق مرتفع کوه های البرز، زاگرس و مرکزی و در لایه سوم وردسپهر مناطق بادپناه کوه های مرکز و شرق ایران دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (نقاط داغ) است. یافته ها بیانگر آن است که در فصل زمستان و پاییز در طی دوره دوم (2013-1999) گستره ی نقاط داغ VIMFC کاهش قابل توجهی را نسبت به دوره اول موردبررسی (1998-1979) بر روی ایران نشان می دهد.

    کلید واژگان: VIMFC, وردسپهر, شاخص لکه داغ, خودهمبستگی فضایی, ایران
    Farshad Pazhoh, Mehry Akbary, Mohammad Darand

    The aim of this study is to identify the spatial distribution of Vertically Integrated Moisture Flux Convergence (Vertically Integrated) Moisture Flux Convergence) on Iran’s atmosphere. To achieve this aim, the monthly ECMWF gridded data used during the period from 1/1979-12/2013. First, based on the specific humidity content in the atmosphere, troposphere divided into three layers (850-1000hPa), mid (700-775hPa) and upper (500-600hPa). In order to achieve VIMFC spatial variations on Iran, spatial self-correlation methods   of globular moron and hot spots used at 90, 95, 99 and 99/99 percent significance levels. The results of this study showed that the spatial distribution of VIMFC in Iran during the first layer of troposphere and especially during warm months of year has a high cluster pattern and in cold months of the year and in the third layer of troposphere cluster pattern decrease. Based on the hot spots index in the first layer of troposphere low height regions, in the second layer of troposphere the  high regions of the Alborz, zagros and central mountains and in the third layer of troposphere alpine regions of central and eastern Iranchr('39')s mountains has positive spatial self-correlation (hot spots). The results show that in winter and autumn during the second period (1999-2013), the range of hot spots of the VIMFC show a significant reduction compared to the first period (1979-1998) on Iran.

    Keywords: VIMFC, troposphere, hot spot index, spatial self-correlation, Iran
  • مهدی اسدی*، محمد باعقیده
    این پژوهش با هدف شناسایی تغییرات مکانی و زمانی خودهمبستگی فضایی جزایر دمایی استان اصفهان انجام شده است. بدین منظور، ابتدا اقدام به تشکیل پایگاه داده های شبکه ای دمای بیشینه و کمینه استان اصفهان شده است. سپس از داده های پایگاه مزبور یک دوره آماری 35 ساله، در بازه زمانی روزانه از 1/01/1980 تا 31/12/2014 میلادی را مبنای مطالعه حاضر قرار داده و یاخته ای به ابعاد 18×18 کیلومتر بر منطقه مورد مطالعه گسترانیده شده است. به منظور دست یابی به تغییرات درون سالی جزایر دمایی استان اصفهان از روش های نوین آمار فضایی از قبیل خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران و لکه های داغ در محیط  بهره برده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تغییرات زمانی و مکانی جزایر دمایی استان اصفهان دارای الگوی خوشه ایبالا می باشد. در این بین بر اساس شاخص موران محلی و لکه داغ، جزایر دمایی در شرق و شمال شرق استان دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (جزایر دمایی گرم) و بخش های غرب و جنوب غرب دارای خودهمبستگی فضایی منفی (جزایر دمایی سرد) بوده است. در طی دوره مطالعه حدود 45/41 درصد از کل مساحت استان هیچ گونه الگوی معنا داری یا خودهمبستگی فضایی نداشته است. همچنین مشخص گردید که جزایر دمایی تحت تاثیر دو سیستم ایجاد و کنترل می شوند؛ که عبارت اند از: عوامل محلی کنترل کننده مکان (آرایش جغرافیایی جزایر دمایی)، و عوامل بیرونی کنترل کننده زمان (رژیم جزایر دمایی).
    کلید واژگان: جزایر دمایی, خودهمبستگی فضایی, شاخص موران, شاخص لکه داغ, استان اصفهان
    Mehdi Asadi *, Mohammad Baaghideh
    This study was fulfilled aiming at the identification of spatial and temporal changes of temperature islands in Isfahan province First, a data basis of the highest and lowest net-based temperature and a committee were founded in Isfahan. Using the data of the basis, a statistical period of 35 years from 1980 to 2014 was chosen as the basis of the study and a geo with dimensions of 18 by 18 kilometers was spread on the area understudy. In order to access the during-year changes of the temperature islands of Isfahan, modern methods of spatial statistics such as Moran's I autocorrelation and hotspots in GIS environment were used. The results of the study showed that the changes of spatial and temporal in temperature islands of Isfahan possess a high cluster pattern. Based on the local Moran’s indicator and hotspot, the temperature islands of the east and north of the province have a positive spatial autocorrelation while the west and southwest areas have negative spatial correlation. During the study 41.45 of the province has not had any meaningful pattern or spatial autocorrelation. It was also shown that the temperature islands are controlled and affected by the local factors which control the space as well as the outside factors which control the time.
    Keywords: temperature islands, spatial autocorrelation, Moran’s indicator, hotspot indicator, Isfahan Province
  • غلام عباس فلاح قالهری، مهدی اسدی*

    این پژوهش با هدف شناسایی تغییرات مکانی و زمانی خود همبستگی فضایی ساعات آفتابی در ایران انجام شده است. بدین منظور، ابتدا اقدام به تشکیل پایگاه داده های شبکه ای ساعات آفتابی در ایران شده است. سپس از داده های پایگاه مزبور یک دوره آماری 30 ساله، در بازه زمانی روزانه از 1/01/1982 تا 31/12/2012 میلادی را مبنای مطالعه حاضر قرار داده، و یاخته ای به ابعاد 15×15 کیلومتر بر منطقه موردمطالعه گسترانیده شده است. به منظور دست یابی به تغییرات درون سالی ساعات آفتابی در ایران از روش های نوین آمار فضایی از قبیل خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران و لکه های داغ با استفاده از امکانات برنامه نویسی محیط بهره برده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تغییرات زمانی و مکانی ساعات آفتابی ایران دارای الگوی خوشه ایبالا می باشد. دراین بین بر اساس شاخص موران محلی و لکه داغ، مناطق جنوب، جنوب شرق و مرکز به نمایندگی ایستگاه های همدید استان های سیستان و بلوچستان، کرمان، شیراز، اصفهان و یزد استان دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (الگوی پرآفتاب) و بخش های شمال، شمال شرق و شمال غربی به نمایندگی ایستگاه های همدید استان های تبریز،
    مازندران، مشهد و سمنان دارای خودهمبستگی فضایی منفی (الگوهای کم آفتاب) بوده است. در طی دوره موردمطالعه بخش اعظمی از کشور در بیشتر موارد تقریبا نیمی از کل مساحت کشور هیچ گونه الگوی معنا داری یا خودهمبستگی فضایی نداشته است.

    کلید واژگان: ساعات آفتابی, خودهمبستگی فضایی, شاخص موران, شاخص لکه داغ, ایران
    Golam Abbas Fallah Galharei, mehdi asadi

    This study aims to identify the spatial autocorrelation and spatial variation of sunshine hours in Iran. For this purpose, the sunshine hours to form a network database have been made in Iran. The data from the base of a 30-year period, the daily period from 1/01/1982 to 12/31/2012 AD to the present study, and intercellular dimensions of 15 × 15 km area stretching is studied. In order to achieve the sunshine hourly changes within a year, the sunshine of the Iran of spatial statistical methods, such as spatial autocorrelation global Moran, Moran's index of local Insulin, and hot spots was used by using the programming environment GIS. The results of this study showed that the spatial and temporal variation in sunshine hours in Iran is High-cluster pattern. In the meantime, based on local Moran and hot spots, South, South East and Central synoptic stations representing the provinces of Sistan and Baluchistan, Kerman, Shiraz, Isfahan and Yazd have positive spatial autocorrelation pattern, full sun pattern, and parts of North, North East and North West representing synoptic stations in Tabriz, Mazandaran, Mashhad and Semnan have a negative spatial autocorrelation, low sun pattern. In the study period, in most cases, a large part of the Iran, almost half of the total area, has had no significant pattern or spatial autocorrelation

    Keywords: sunshine hours, spatial autocorrelation, Moran Index, an index of hot spots, Iran
  • مهدی اسدی، مختار کرمی
    به منظور شناسایی تغییرات مکانی و زمانی خودهمبستگی فضایی خوشه های دمایی استان فارس، ابتدا اقدام به تشکیل پایگاه داده های شبکه ای دمای بیشینه و کمینه استان فارس شده است. سپس از داده های پایگاه مزبور یک دوره آماری 33 ساله، در بازه زمانی روزانه از 1980/01/1 تا 2012/12/31 میلادی را مبنای مطالعه حاضر قرار داده و یاخته ای به ابعاد 18×18 کیلومتر بر منطقه مورد مطالعه گسترانیده شده است. به منظور دست یابی به تغییرات درون سالی خوشه های دمایی استان فارس از روش های نوین آمار فضایی از قبیل خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران و لکه های داغ از امکانات محیطGIS بهره برده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تغییرات زمانی و مکانی خوشه های دمایی استان فارس دارای الگوی خوشه ایبالا می باشد. در این بین بر اساس شاخص موران محلی و لکه داغ، خوشه های دمایی در جنوب، جنوب غرب و جنوب شرق استان دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (خوشه های دمایی گرم) و بخش های شمال و شمال شرق دارای خودهمبستگی فضایی منفی (خوشه های دمایی سرد) بوده است. در طی دوره مطالعه بخش اعظمی از استان در بیشتر موارد تقریبا نیمی از کل مساحت استان هیچ گونه الگوی معنا داری یا خودهمبستگی فضایی نداشته است.
    کلید واژگان: خوشه های دمایی, خودهمبستگی فضایی, شاخص موران, شاخص لکه داغ, فارس
    In order to identify the changes of spatial autocorrelation between heat clusters in Fars province, the minimum and maximum temperatures have been recorded to form a network database in Fars province. Then a 33 year period was selected for this research from the afore-mentioned database, the selected daily period was from 1/01/1980 to 12/31/2012, and an area with the dimensions of 18×18 km was added to the region under study. In order to achieve the temperature changes of these heat clusters, the newest spatial statistical methods such as spatial autocorrelation (Global Moran’s I), Anselin Local Moran’s and hot spots by environment GIS were used. The results of this study showed that the pattern of spatial and temporal variations of heat clusters of Fars Province is high-cluster. However, based on local Moran and hot spots, heat clusters in the South, South West and South East have positive spatial autocorrelation pattern (heat clusters) and parts of North and North East have a negative spatial autocorrelation (cold clusters). In the study period, a large part of the province, in most cases, almost half of the total area had no pattern of spatial autocorrelation, significant or non-significant.
    Keywords: Heat Clusters, Spatial Autocorrelation, Moran Index, Hot Spots, Fars
  • علیرضا انتظاری*، عباسعلی داداشی رودباری، مهدی اسدی
    تعامل عوامل محلی و الگوهای گردشی اتمسفر، نوع و حالت آرایش جزایر گرمایی هر پهنه جغرافیایی را در بلندمدت تعیین می کند. آگاهی از پراکندگی مکانی دما، زمینه ساز برنامه ریزی و سیاست گذاری های درست محیطی است. این پژوهش با هدف شناسایی تغییرات مکانی و زمانی خودهمبستگی فضایی جزایر گرمایی انجام شده است. نخست پایگاهی از داده های شبکه ای دمای بیشینه و کمینه روزانه استان ایجاد شد. سپس دوره آماری 30 ساله (1/01/1980تا 31/12/2010 میلادی) برای 12 ایستگاه هواشناسی همدید استان برای مطالعه انتخاب و یاخته ای به ابعاد 15×15 کیلومتر بر منطقه موردمطالعه گسترانیده شد. به منظور دست یابی به تغییرات درون سالی جزایر گرمایی از روش های نوین آمار فضایی از قبیل خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران و لکه های داغ در محیط برنامه نویسی و مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که تغییرات زمانی و مکانی جزایر گرمایی استان دارای الگوی خوشه ایبالا می باشد. بر اساس شاخص موران محلی و لکه داغ، جزایر گرمایی در جنوب غرب و جنوب شرق استان دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (جزایر گرمایی گرم) و بخش های شمالی و نواحی مرتفع مرکزی (عمدتا قوچان، گلمکان و نیشابور) دارای خودهمبستگی فضایی منفی (جزایر گرمایی سرد) هستند. همچنین بخش اعظمی از استان هیچ گونه الگوی معنی داری یا خود همبستگی فضایی در طی دوره مطالعه ندارد. به طورکلی جزایر گرمایی استان تحت تاثیر دو سیستم ایجاد و کنترل می شوند؛ عوامل محلی کنترل کننده مکان (آرایش جغرافیایی جزایر گرمایی) و عوامل بیرونی کنترل کننده زمان (رژیم جزایر گرمایی).
    کلید واژگان: جزیره گرمایی, خود همبستگی فصایی, شاخص موران, شاخص لکه داغ, خراسان رضوی
    Alireza Entezari*, Abbasali Dadashi Rodbari, Mehdi Asadi
    Introduction
    The long-term result of cooperation between environmental factors and circulation patterns determines the arrangement of type and manner in temperature heat islands in geographical areas. The knowledge about space dispersion in geographical areas provides the grounds for sound programming and proper environmental decision making. The information about time and place distribution of temperature is necessary to determine energy balance of earth, meteorology studies, and Eva transpiration; in fact, this is the reason why researchers approve of temperature studies. However, traditional trends of statistics have not clearly shown this fact. In environmental studies, we are dealing with observations which are interdependent; the dependence relates to the position and setting of the observations in the studied atmosphere. Thus, traditional trends of statistics should not be used in this type of observations because this kind of data has an interdependent structure in time and place. Therefore, this kind of data is called 'spatial data' in environmental studies and their studies need a normal approach to deal with the action of the data in time and place.
    Study area :This study is carried out to identify the spatial-temporal autocorrelation of temperature heat islands of Khorasan Razavi Province.
    Material and
    Methods
    To reach the expressed goal of the study, the station of networking data of maximum and minimum temperature of Khorasan Razavi Province was established. The data homogeneity of the stations’ temperature with the Kolmogorov-Smirnov Test was applied to SPSS software and their homogeneity was also confirmed. Then, from the data of the station a statistical period of 30 years in a daily period from 1980/1/1 until 2010/12/31 is used as the base of the present research and a network in range of 15× kilometers have been spread over the location under study. In reviewing the changes of temperature heat islands of Khorasan Razavi Province during a year, modern spatial statistics methods such as Spatial Auto Correlation Global Moran, Local Insulin Moral Index and Hotspots (through GIS) and Matlab were used.
    Results And Discussion
    The conclusions showed that Global Moran Index for each of 12 month of the year is more than 0.98 while it is one for the four months of August, September, October, and November. This point indicates that temperature in Khorasan Razavi Province based on Global Moran within the period of the study has the cluster pattern as high of 95 and 99 percent; however, the highest index of Global Moran was in August with the scale of 1/006052. The Z statistics estimated for each 12 month of the study ranges between 9 and 99. According to Global Moran, it can thus be concluded that Khorasan Razavi Province follows a very high cluster pattern during the year. To assess the autocorrelation of spatial temperature change in heat islands of Khorasan Razavi Province, the local Moran island index along with the analysis of hotspots were used. According to the both indicators, the southwest areas such as Ferdows and Boshruyeh stations and northeast areas such as Tabas station play a significant role in forming the heat islands patterns with high cluster. As such, the areas of Khorasan Razavi under study have positive spatial autocorrelation. This occurs while regions have negative spatial autocorrelation. In other words, Cold Island in 12 month of a year is limited to the high regions. On the whole, a significant area of the province in all 12 months of the study lacks significant or disciplined pattern. In fact, they statistically lack sound virtual spatial autocorrelation. The results of this research showed the islands are formed over long periods of time under local and distributional elements playing different roles.
    Conclusion
    Generally, the geographical arrangement of heat islands is formed by regional factors, especially heights, latitude. In this way, the formation, structure and the role of latitude can be traced. However, we should not ignore the role of external factors in formation of heat islands because external factors including the general circulation atmosphere elements play a significant role in determining heat regime and temperature lapse. If we look at the temperature cluster of Khorasan Razavi Province, we see that the clusters in high and low levels are not the same. This contrast is due to the influence of circulation element factors. Therefore, generally we can say that heat islands are created and controlled by two systems, namely 1) Regional factors controlling the region (geographical arrangement of heat islands) and 2) external factors controlling the time (heat island regime).
    Keywords: Heat islands, Spatial autocorrelation, Moran index, Hotspot index, Khorasan Razavi Province
  • غلام عباس فلاح قالهری*، مهدی اسدی، عباسعلی داداشی رودباری
    بخار آب موجود در جو، با جذب امواج تشعشعی با طول موج بلند بر تعادل دمای زمین تاثیر بسزایی می گذارد؛ ازاین رو، هدف اصلی این پژوهش شناسایی پراکنش فضایی رطوبت نسبی در ایران است. به این منظور، ابتدا به تشکیل پایگاه داده های شبکه ای رطوبت در ایران اقدام شد؛ سپس داده های این پایگاه در دوره آماری سی ساله ای، در بازه زمانی روزانه از 01/01/1982 تا 31/12/2012 میلادی مبنای پژوهش قرار گرفت و یاخته ای به ابعاد 15×15 کیلومتر بر منطقه پژوهش گسترانیده شد. به منظور دستیابی به تغییرات درون سالی رطوبت در ایران، از روش های نو آمار فضایی ازقبیل خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران و لکه های داغ با استفاده از امکانات برنامه نویسی در محیط بهره برده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پراکنش فضایی رطوبت در ایران دارای الگوی خوشه ایبالاست. در این بین، براساس شاخص موران محلی و لکه داغ، الگوهای رطوبتی در شمال، شمال غرب و شمال شرق، غرب و جنوب غرب کشور دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (الگوی رطوبتی نمناک) و بخش های جنوب شرقی و مرکزی کشور دارای خودهمبستگی فضایی منفی (الگوی رطوبتی خشک) بوده است. در طی دوره پژوهش، بخش اعظمی از کشور (حدود نیمی از کل مساحت) دارای الگوی معناداری یا خودهمبستگی فضایی بوده است.
    کلید واژگان: ایران, پراکنش فضایی, رطوبت نسبی, شاخص لکه داغ, شاخص موران
    Gholamabbas Fallah Ghalhari*, Mehdi Asadi, Abbas Ali Dadashi Roudbari
    Introduction
    The consequence of cooperation between environmental factors and circulation patterns in a long time can determine the arrangement of type and manner in humidity in geographical area. The knowledge about space dispersion in geographical areas assists preparing sound programming and proper environmental decision making. Relative Humidity is the most commonly used measurements of moisture content in the air. The key to understand relative humidity is to understand that it is a measure of the ‘actual humidity’, relative to the maximum possible humidity at a given temperature. Let’s explain it a bit further. In this context a number of studies have been conducted to refer this. Some of these studies are Diffenbaugh and et al. (2008), Ohayon (2011), Jia and et al. (2011), Homar and et al. (2010), Chao-bing and et al. (2011), Allard and Soubeyrand (2012), Ageena and et al. (2013), Del Río and et al. (2013), Kim and et al (2014) and Bajat and et al. (2014). This research is fulfilled to detect the temporal and place spatial autocorrelation of humidity in Iran.
    Materials And Method
    In order to reach the expressed goal, the base of network data of relative humidity in Iran has been established. Similarity of data of the stations has been evaluated by the Kolmogorov-Smirnov Test in SPSS software and their similarity has been proved. Then, from the data of the stations a statistical period of 30 years in a daily period from 1982/1/1 until 2012/12/31 is used as the base of the present research and a network in range of 15×15 kilometer have been spread over the study area. In reviewing the changes of Transmittal Humidity of Iran during a year, modern spatial statistics method such as spatial auto correlation global moran, local insulin moral index and hot spots were used by using (GIS) and MATLAB.
    Results And Discussion
    The results of this research showed that the global moran index for each 12 monthes of a year is one more than 0.90. This point indicates that in accordance to global moran, Transmittal Humidity of Iran in the study period has the high cluster pattern in 90, 95 and 99 level percent. Then, the highest index of global moran in scale of 0.97 is related to the February in winter. Z statics for every 12 monthes of a studied statistic period is high and between 247 and 263. Therefore, according to global moran it can be concluded that during a year in the index in Iran shows a very high cluster pattern. Alteration of spatial autocorrelation of Transmittal Humidity of Iran used the local moran index and analysis of hot spots. According to both the indicators, the north, north west, north east, west and south west areas like east Azarbaijan, west Azarbaijan, Ardabil, Zanjan, Guilan, Mazandaran, Ghorgan, Khorasan and Kermanshah stations plays a significant role in forming the Humidity patterns with high cluster. This is in a way that the named areas of Iran have positive spatial autocorrelation. This is while the regions have negative spatial auto correlation or in other words dry humidity in 12 months of a year limited to high regions. Totally, a considerable area of the province in all 12 months is without significant or disciplined pattern or they lack sound virtual spatial autocorrelation statistically. The results of this research showed the humidity pattern is formed through a long time period and under local and distributional elements with a different role.
    Conclusion
    Generally, the geographical arrangement of humidity patterns are formed by regional factors specially heights, latitude and in a clearer explanation formation and structure and the role of latitude. This is while we should not ignore the role of outer factors in formation of humidity patterns. Outer factors or the general circulation atmosphere elements play a significant role in determination of a humidity regime and humidity lapse. If we look at the humidity cluster of Iran we see that the clusters in high and low level are not the same. This contrast is because of influence of circulation element factors.
    Keywords: hotspot index, Iran, moran index, relative humidity, spatial autocorrelation
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال