به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سنگ کره" در نشریات گروه "زمین شناسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «سنگ کره» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی سنگ کره در مقالات مجلات علمی
  • زهرا ضرونی زاده، خلیل متقی*، رامین موقری

    در این مطالعه سامانه سنگ کره- سست کره شرق ایران با استفاده از روش های توموگرافی با فرض دو جبهه موج تخت و توموگرافی دورلرز بررسی شده است. برای این منظور از 5862 شکل موج ریلی ثبت شده در چهل ایستگاه لرزه نگاری برای تولید نقشه های سرعت فاز در نه باند فرکانسی از 25 ثانیه تا 111 ثانیه استفاده شد. سپس با وارون سازی منحنی های پاشش محلی حاصل از نقشه های سرعت فاز در دوره تناوب های مختلف، مدل سه بعدی سرعت موج برشی از سطح تا عمق 200 کیلومتر ساخته شد. ساختار سرعت سه بعدی تعیین شده، یک کانال کم سرعت سست کره ای را مشخص می کند که زیر یک سنگ کره نازک قرار گرفته است. با رسم مقدار سرعت موج برشی به اندازه 1/4 کیلومتر بر ثانیه، نقشه ضخامت پوسته ای (عمق موهو) برای منطقه تعیین شد. نقشه موهو نشان می دهد ضخامت تقریبی بیشتر منطقه مورد مطالعه، 36 کیلومتر است که با ضخامت یک پوسته با تغییر شکل کم متناظر است. همچنین دو پوسته ضخیم، زیر کمان آتشفشانی ارومیه- دختر و در بخش شمالی منطقه مورد مطالعه وجود دارد؛ یعنی در جایی که رخنمون های افیولیتی زمین درز نیوتتیس را مشخص می کند. به احتمال زیاد این ضخیم شدگی ها به دلیل تغییر شکل در مقیاس سنگ کره ای در منطقه زمین درز نیوتتیس است.

    کلید واژگان: توموگرافی, امواج ریلی, سرعت موج برشی, سنگ کره, شرق ایران
    Zahra Zarunizadeh, Khalil Motaghi *, Ramin Movaghari

    The Iranian Plateau is a part of the Alpine–Himalayan orogenic belt located in the western part of Asia. Convergence of the Arabian Plate and Eurasia from the late Cretaceous to the present has generated significant lithospheric deformations such as crustal shortening and thickening in the Plateau and surrounding mountain ranges including the Zagros Fold–Thrust Belt, Alborz and Kopeh Dagh. The convergence across Zagros is accommodated through different mechanisms of diffused shortening and/or thrusting of the Arabian lithosphere beneath Central Iran. This study focuses on the velocity structure of the eastern part of the Iranian Plateau which has not been studied well yet. Our study region also contains Binalud and Kopeh-Dagh deformation domains which were built up by the north-eastern collisional boundary between the Plateau and Eurasia and a small part of the Urumieh-Dokhtar magmatic arc which was the volcanic arc of the past Neotethyan subduction. The lithosphere-asthenosphere system beneath east of Iran is investigated by employing earthquake surface wave tomography. A total of 5862 teleseismic Rayleigh waveforms from 368 events recorded at three permanent networks during a period of three years were used to produce 2-D high-resolution phase velocity maps. We employed a two-plane wave tomography approach to generate phase velocity maps at period ranges of 25–111 s. From a published study of ambient noise tomography, we extracted Rayleigh wave dispersion data at 8–20 s periods to improve resolution in the crust and then inverted them for a 3-D S-wave velocity model. A 3-D velocity model was then constructed by a nonlinear Bayesian Markov chain Monte-Carlo algorithm of local node-wise dispersion data into S-wave velocity models down to a depth of 200 km. The most prominent resolved feature by our 3-D velocity model is a low-velocity asthenospheric channel at 70 and 150 km depths overlaid by a thin lithosphere. We believe that in the lack of an isostatic compensated crustal root in the Iranian Plateau, this feature is supporting high elevation (~1000 m) topography covering the Iranian Plateau. A Moho map for the study region is obtained by mapping the geometry of 4.0 km/s S-wave velocity contour in the 3-D velocity model. It shows that most of the study region is covered by a less deformed crust with a thickness of ~36 km. Two crustal roots are observed, one beneath the Urumieh-Dokhtar magmatic arc and the other beneath the north-eastern part of the study region where an array of the Neotethys suture zones is marked by ophiolite outcrops. Lithospheric scale deformation in a sequence of Neotethys suture zones is high probably responsible for the crustal thickening in NE Iran.

    Keywords: Tomography, Rayleigh waves, Shear wave velocity, Lithosphere, East Of Iran
  • سمیرا قلعه نویی*، وحید ابراهیم زاده اردستانی

    استحکام خمشی و در نتیجه ضخامت کشسان (Te)  سنگ کره اغلب با استفاده از روابط آماری موجود بین بی هنجاری گرانی و توپوگرافی به دست می آید. ضخامت کشسان لیتوسفر یکی از پارامتر های مهم در تعیین خواص و ویژگی های زمین شناختی پوسته و نیز رفتار ریولوژیکی آن است که می توان با استفاده از داده های توپوگرافی و بی هنجاری های گرانی آن را محاسبه و مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش به مدل سازی تیوری دو تابع رهدهی و همدوسی که توابعی بنیادین در تخمین ضخامت کشسان سنگ کره هستند، پرداخته می شود. با در نظرگرفتن فرض های اولیه در مورد پارامترهایی همچون ضخامت کشسان صفحه، نرخ بارگذاری و نیز میزان همبستگی بین دو رژیم بارگذاری سطحی و زیر سطحی اعمال شده بر صفحه مور مطالعه و با استفاده از روش های طیفی مقدار این دو تابع را محاسبه و ترسیم کرده و ارتباط آنها با دو تابع رهدهی و همدوسی و نحوه تغییرات آنها را مورد بررسی قرارخواهیم داد. پس از بررسی مدل های تیوری توابع رهدهی و همدوسی به بررسی مقادیر مشاهده شده برای این دو تابع هدف با استفاده از داده های واقعی پرداخته و منخنی های حاصل را با مقادیر تیوری مقایسه خواهیم کرد. با بررسی مدل های تیوری این نکته دریافت شد که بهترین تابع برای تعیین ضخامت کشسان سنگ کره، استفاده از تابع همدوسی بوگه می باشد. دو تابع رهدهی هوای آزاد و نیز همدوسی هوای آزاد به ترتیب به دلیل وابستگی شدید به پارامتر های موثر و نیز همبستگی ناچیز با توپوگرافی منطقه مورد بررسی، گزینه های مناسبی برای تخمین Te نمی باشند. همچنین بر اساس نتایج حاصل از اثر تغییر پارامتر های مختلف بر تابع همدوسی این نکته دریافت شد که مقدار اولیه وارد شده برای پارامتر نرخ بارگذاری، تاثیر چندانی بر نتیجه حاصل نخواهد داشت.

    کلید واژگان: رهدهی, ژئودینامیک, سنگ کره, ضخامت کشسان, همدوسی, گرانی سنجی
    Samira Ghalenovi *, Vahid Ebrahimzadeh Ardestani

    The flexural strength and consequently the elastic thickness (Te) of the lithosphere are often calculated utilizing the statistical relationships between gravity anomalies and topography data. The elastic thickness of the lithosphere is one of the most important parameters in determining the geological properties and characteristics of the crust as well as its rheological behavior. This prospective study was designed to investigate the use of the gravity and topography data in order to calculate the two fundamental functions, i.e. admittance and coherence, which are the basic functions for determining the elastic thickness of the lithosphere. In this research, the theory of the two objective functions is modeled. The study offers some important insights into the involved parameter and how they affected the functions. Additionally, the results show the impact of initial assumptions of different parameters on the retrieved value of the Te parameter. Taking into account the initial assumptions about parameters such as the elastic thickness () of the plate, the loading ratio () and the degree of correlation () between the surface and subsurface loading regimes applied to the plate and using spectral methods, the value of these two functions are calculated. After examining the theoretical models, the real-data analysis is conducted in order to examine the observed values and compare them with the theoretical values. Based on what was mentioned in the following, this function can be able to retrieve the elastic thickness of the lithosphere. We concluded that:One of the more significant findings to emerge from this study, by examining the theoretical models, is that the best function to determine the elastic thickness of the lithosphere is to use the Bouguer coherence function. A comparison of the results reveals that the characteristic curves of the admittance function will change drastically with the change of the involved parameters. Consequently, having complete knowledge of the structure of the region and involved parameters is essential while using free air admittance in order to determining Te. As it was illustrated in this research, the characteristic curve of the coherence function can be used to determine Te based on the roll over wavelength. For the reason that there was no significant change in the shape of characteristic curve of the functions with the initial value of the loading ratio (), this parameter had less impact on the inversion process. Having considered rare correlation between free air gravity and topography, it is reasonable to accept that the free air coherence method is less applicable in determining Te than Bouguer coherence. The findings from previous studies provide support for the key arguments.

    Keywords: admittance, cogerence, elastic thickness, Geodynamics, Gravity, Lithosphere
  • نعیم موسوی *، یورک ابینگ، وحید ابراهیم زاده اردستانی
    در این مطالعه از دو روش متفاوت مدل سازی پیشرو (مستقیم) به منظور مطالعه ساختار چگالی و پذیرفتاری مغناطیسی پوسته و گوشته بالایی استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه یک نیمرخ دوبعدی واقع در محدوده زمین ساختی فرورانشی زاگرس است که در اثر برخورد صفحات اوراسیا و عربستان به وجود آمده است. مدل سازی داده گرانی با تمرکز بر مطالعه ساختار سنگ کره در یک چارچوب ترمودینامیکی انجام می شود که در آن کنترل ترکیب های شیمیایی گوشته بالایی اهمیت به سزایی دارد و امکان مطالعات ژرف روی ژرفای موهو و مرز میان سنگ کره و نرم کره را به وجود می آورد. بررسی ستبرای پوسته نشان می دهد که نازک ترین بخش پوسته در زیر صفحه عربستان و ایران مرکزی (42-43 کیلومتر) و ستبرترین بخش آن در زیر محدوده سنندج- سیرجان (55-63 کیلومتر) جای گرفته است. همچنین مطالعه ستبرای سنگ کره در نیمرخ مورد نظر بیانگر آن است که سنگ کره عربستان دارای ستبرای تقریبی 220 کیلومتر است که با حرکت به سوی شمال خاور ایران ستبرای آن در ایران مرکزی به 90 کیلومتر می رسد. اعداد به دست آمده برای ژرفای مرز سنگ کره و نرم کره نشان از آن دارد که نازک شدگی سنگ کره در منطقه گسترده ای رخ می دهد که از کمربند چین خورده زاگرس آغاز شده و تا محدوده سنندج- سیرجان و کمان ماگمایی ارومیه- دختر ادامه می یابد. بر پایه پیشنهادهای موجود در مورد تعیین تقریبی سن زمین شناسی منطقه، در این مطالعه از ترکیبات شیمیایی مربوط به میانگین سنی پروتروزوییک برای مدل سازی گوشته بالایی ایران و عربستان استفاده شد. پس از مطالعه سنگ کره، با مدل سازی همزمان داده گرانی و مغناطیس، امکان بررسی چگونگی توزیع مقادیر چگالی و پذیرفتاری مغناطیسی در مقیاس پوسته فراهم می شود. در این مرحله افزون بر تعیین لایه های همجنس از دید گرانی و مغناطیس در پوسته، ژرفای لایه های مختلف تشکیل دهنده پوسته شامل رسوبات و پوسته بالایی، میانی و پایینی تا مرز موهو برآورد می شود. به عنوان یک نکته مهم، وجود گسل اصلی زاگرس در مدل پوسته سبب برازش بهتر داده گرانی می شود که نشان دهنده اهمیت لحاظ کردن این ساختار شناخته شده در تفاسیر ژئوفیزیکی است.
    کلید واژگان: سنگ کره, پوسته, داده های میدان پتانسیل, مدل سازی
    N. Mousavi *, J. Ebbing, V. Ebrahimzadeh Ardestani
    We apply two forward methodologies in order to study density and susceptibility structure of the crust and upper mantle. The study area is a profile crossing the Zagros collision zone located as margin of Eurasia-Arabia converging plates. Gravity modeling focusing on lithospheric structure is performed in thermodynamic framework in which chemical composition is important and provides an understanding of deep layers in lithosphere like Moho and Lithosphere-Asthenosphere Boundary. Results on the crustal thickness show minimum values beneath the Arabia Platform and Central Iran (42–43 km), and maximum values beneath the Sanandaj Sirjan zone (SSZ; 55–63 km). Results on the lithosphere thickness a long profile also indicate that the Arabian lithosphere is approximately 220 km thick, toward North West of Iran especially below the Central Iran rises up to 90 km. In the profile (central Zagros), lithosphere thinning occurs in wider region, from the Zagros fold thrust belt to the Sanandaj Sirjan zone. Our results are based on application of average Proterozoic mantle compositions in modeling beneath the Arabian Platform, Mesopotamian Foreland Basin and Iranian Plateau. After rough estimation of upper crust via integrated modeling by elevation, gravity and geoid data, the distribution of density and magnetic susceptibility values allows us to perform a study in crustal scale. Afterwards, determination of the homogenous blocks with the same density and susceptibility, the geometry to different crustal layers including sediments, upper, middle and lower crust deep to Moho boundary were refined in crust-scale study based on regional model in lithospheric scale. Presence of Main Zagros Fault is a bold point in our modeling which leads to better fit of gravity data.
    Keywords: Lithosphere, Crust, potential field data, Modeling
  • حمیدرضا نانکلی، بهزاد وثوقی، فرهاد ثبوتی، خالد حسامی، مرتضی طالبیان
    مطالعه رفتار سنگ کره(سنگ کره) به عنوان یک لایه مکانیکی قوی که شامل پوسته و گوشته بالایی است از جمله مباحث روز علوم ژئودینامیک است. در این مقاله با استفاده از مدل سازی عددی سه بعدی به روش المان محدود و استفاده از یک ریولوژی ویسکوز وابسته به دما (خزشی) در دو حالت مرطوب و خشک رفتار مکانیکی سنگ کره در زاگرس با استفاده از دو ژئوترم گرم و سرد مورد بررسی قرار می گیرد. ستبرای پوسته بالا و پایین و همچنین قسمت گوشته بالایی بر اساس نگاشت های زلزله شناسی ((Yaminifar، 2007; Paul، 2006; Hatezfeld، 2003 در مناطق مختلف زاگرس در نظرگرفته شده است. گسل ها به صورت المان های ویژه در مدل جاسازی شدند و از قانون کولمب پیروی می کند. نتایج نشان می دهد که مرز تغییر شکل (BDT) برای ژئوترم سرد و ریولوژی مرطوب در ژرفای 10.5کیلومتری و برای ژئوترم سرد و ریولوژی خشک در ژرفای 14کیلومتری رخ می دهد. همچنین این مرز تغییر شکل(BDT) برای ژئوترم گرم به ترتیب در ژرفای 8 و 11 کیلومتری رخ می دهد. این نتایج تطابق خوبی با ژرفای زمین لرزه هایی که در منطقه زاگرس رخ می دهد (Tatar، 2004; Jackson، 2008) دارد و گویای استحکام سنگ کره در قسمت پوسته متمرکز است.
    کلید واژگان: ریولوژی, المان محدود, سنگ کره, ژئوترم, زاگرس
    H. R. Nankali, B. Vosoughi, F. Soboutie, K. Hessami, M. Talebian
    A three-dimensional lithosphere model with horizontal dimensions of 1500 km×600 km and a depth extent of 70 km for the Zagros is constructed from available geophysical data to find out strength of the outermost layers in this area. The structural boundaries of the model are based on the results from the deep seismic sounding profiles. First the finite element model for the temperature is solved in order to obtain initial temperature and the geotherm، after that structural viscoelastic problem is solved using the same mesh as in the thermal initial condition. Preliminary results for wet and dry rheology indicate that the depth of the BDT is about 8 km and 11 km for hot geotherm and 10. 5 km to14 km for cold geotherm. The results are in good agreement with focal depth in the Zagros that most earthquakes occur in 8 to 15 km depth (Tatar et al.، 2004 and Jackson et al.، 2008)، that the long-term strength of the continental lithosphere resided only in its upper part، which was contained wholly within the crust.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال