جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "north tehran fault" در نشریات گروه "زمین شناسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «north tehran fault» در نشریات گروه «علوم پایه»-
تاکید غالب پژوهش های ارزیابی خطر زمین لرزه در کلان شهر تهران، بر داده های زمین لرزه ها، جنبه های فنی ساختگاه و سازه ها بوده است. در این میان اما، داده های گسل مسبب رویداد زمین لرزه و سامانه های مرتبط با آن، بروزرسانی قابل توجهی نداشته است. توجه به تغییراتی که در نتیجه رشد کلان شهر تهران طی دو دهه گذشته به ویژه در نیمه شمالی شهر رخ داده است، لزوم بروزرسانی نقشه گسل ها با تاکید بر خطر گسیختگی سطحی ناشی از گسلش زمین لرزه ای احساس می شود. در این پژوهش، نخست جایگاه مطالعات گسیختگی سطحی ناشی از زمین لرزه در جهان و مساله حریم گسل مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با بازبینی اطلاعات موجود و تلفیق آن با داده های جدید ماهواره ای، نقشه بروز شده ای از گسل های پهنه شمالی شهر تهران ارایه شده است. در این نقشه، ضمن معرفی روندهای جدید، ادامه برخی از گسل ها ترسیم و به ویژه شبکه متراکمی از گسل های مرتبط با سامانه شمال تهران در اطراف آن شناسایی شده است. نتیجه همپوشانی گسل ها با سازه های شهری، نشان می دهد عدم رعایت حریم گسل هنوز در ساخت و سازهای جدید کلان شهر تهران ادامه دارد. تخمین زده می شود، بیش از بیست بیمارستان که بسیاری از آنها تازه بنا شده اند، به همراه سازه های راهبردی و حساس دیگر در خطر گسیختگی سطحی قرار دارند و ضروری است چاره ای برای آنها اندیشیده شود. در پایان، این پژوهش، به بررسی جنبایی راندگی هایی که در ارتفاعات شمال تهران بین گسل شمال تهران و گسل مشا قرار دارند، به خصوص گسل های امامزاده داوود، کیگاه و پورکان، تاکید می کند.
کلید واژگان: تهران, حریم گسل, خطر لرزه ای, زمین لرزه, گسیختگی سطحی گسل, گسل شمال تهرانIntroductionThe megacity of Tehran, Iran's capital, is positioned on the southern slope of the central part of the Alborz Mountain range. This range displays active tectonics, resulting in a history of destructive earthquakes, quaternary deformation, massive ancient landslides, and geodetic phenomena. Earthquake movement and deformation can lead to the emergence of numerous secondary geological and non-geological hazards. This article presents a revised map showcasing the fault distribution in the northern region of the Tehran megacity, based on a synthesis of both current and novel information.
Materials and methodsThis study entails the formulation of a fault map encompassing the northern sector of Tehran city, employing a cartographic scale exceeding 1:20000. This endeavor capitalizes on geological maps, historical as well as instrumental seismic records, and both extant and novel fault-related insights extrapolated from satellite image scrutiny, aerial photography archives dating back to 1955, and comprehensive field investigations. Subsequently, instances of quaternary faulting have been delineated for salient fault lines. Through a comprehensive examination of strategies aimed at mitigating the risk posed by surface rupture events, heightened attention has been accorded to, and an evaluation has been undertaken of this peril within the delineated study expanse. Elaborated information is expounded upon within the corresponding Persian manuscript.
Results and discussionFigure 1 illustrates the revised cartographic representation delineating the geographic positioning of pivotal faults situated within the northern precinct of Tehran. Of paramount significance within this cartographic presentation is the discernment of fault line continuities previously introduced but whose terminal extents remained obscure. Moreover, an expansive network of fractures or subsidiary faults aligned with the North Tehran fault system has been meticulously charted, particularly in the hangingwall segment thereof, hitherto unreported in extant literature.The North Tehran fault, alongside the Pardisan, Niavaran, Mahmoudieh, Davoodieh, and Kan faults, the latter boasting the most extensive reach, collectively constitute the foremost fault trends imparting significant geological risk within the confines of Tehran city. Creating comprehensive geoscience data systems tailored to urban scales emerges as a viable solution to address myriad requisites, encompassing the effective management of contemporary urban risks.Preliminary inquiries substantiate the assertion that a minimum of twenty prominent public and private hospitals within Tehran directly confront the hazard of surface rupture events.Fig. 1. The updated map of the faults in the northern zone of Tehran city is placed on the digital elevation model. The fault information is from Berberian et al. (2014), Abbasi and Farbad (2009), Talebian et al. (2017) and other sources, along with observations made and the analysis of satellite images and aerial photographs in this research. At the base of the map, the built areas of Tehran are based on 1:25,000 topographic maps of the country's mapping organization, which do not show the full extent of the current city of Tehran.
ConclusionContemporary perspectives pertaining to the computation and observation of fault setbacks underscore the imperative of meticulous fault location mapping prior to urban development. While subsurface methodologies hold promise for generating these highly accurate maps within regions characterized by youthful sedimentary deposits, historical data gleaned from fault observations provide valuable context. Given sufficient financial resources, such historical data can corroborate or negate the veracity of known fault lines. Absent such resources, judicious evaluation compels the prioritization of fault line delineation and the concomitant alignment of construction codes therewith.Of paramount import within the context of the presented map is the recognition of fault trend continuities previously introduced, the onward trajectory of which remained enigmatic. Additionally, an extensive matrix of fractures or attendant subsidiary faults inherent to the North Tehran fault system has been methodically charted, with a notable focus on its hanging wall portion hitherto unpublished.The Northern Tehran fault, in conjunction with the Pardisan, Niavaran, Mahmoudieh, Davoodieh, and Kan faults, the latter exhibiting the most expansive extent, collectively constitute the preeminent fault trends engendering pronounced geological risk within the confines of Tehran city. It is noteworthy that although faults such as the Mosha fault, situated at a minimum distance of 30 km from Tehran city, are acknowledged as influential seismic sources for the city, the paramount concern lies in the evaluation of surface rupture hazard, wherein those faults positioned within the urban area assume a markedly more critical role.
Keywords: Tehran, fault setback, seismic hazard, Earthquake, fault surface rupture, North Tehran Fault -
اختلاف ارتفاع ناگهانی در مرز سنگ و آبرفت در شمال تهران، مرزی است که بخش سنگی ایوسن را از سازند آبرفتی پلیوکواترنری و جوان تر در بخش کوهپایه و دشت جدا می کند. برخی از پژوهشگران این مرز را که با نام راندگی شمال تهران معرفی شده است، یک ساختار اصلی می دانند که مسیول برخاستگی ارتفاعات البرز در شمال تهران است. این مرز را نباید با گسله شمال تهران اشتباه گرفت؛ زیرا این واژه سازوکار متفاوتی را به غیر از راندگی دربر می گیرد. این پژوهش به طور ویژه به بررسی مرز سنگ و آبرفت در شمال تهران می پردازد. اگر این مرز شامل یک ساختار اصلی شود، پرسش مهم پویایی (فعالیت) آن از دیدگاه خطر زمین لرزه مطرح می شود. جهت بررسی این موضوع، صفحه های گسلی و خط خش های مرتبط با آن در مرز سنگ و آبرفت بررسی شدند. دو ویژگی از این صفحه های گسلی به دست آمد. ویژگی اول این است که مرز سنگ و آبرفت به یک روند مشخص گسلی وابسته نیست و از روندهای مختلف گسلی شمال باختری، شمالی- جنوبی، خاوری- باختری و شمال خاوری تبعیت می کند. در بسیاری از نقاط، مرز سنگ و آبرفت (راندگی شمال تهران) زیر پوشش ریزش های سنگی پنهان شده است که دسترسی به این مرز را ناممکن می کند. مرز ریزش های سنگی با آبرفت ها گسلیده است و شواهد سینماتیک آنها با تنش عهد حاضر همخوان است. این پدیده نشان می دهد دگرشکلی در شمال تهران در راستای یک گسله مشخص متمرکز نیست و بیشتر به شکل نامتمرکز در پهنه وسیعی در شمال تهران کارسازی می کند. ویژگی دوم این است که راندگی شمال تهران یک ساختار اصلی نیست و درنتیجه، نمی تواند تنها مسبب بالا راندن ارتفاعات سنگی در فرادیواره راندگی شمال تهران باشد.
کلید واژگان: راندگی شمال تهران, سینماتیک, ریزش های سنگی, مرز سنگ و آبرفت, گسله جبهه کوهستانThe abrupt topographical change in northern Tehran divides the Eocene rock formation from Quaternary and Plio-Quaternary alluvial deposits situated in the piedmont and the plain. This phenomenon has been interpreted differently by two Geologists in the 70's and 80's. The term North Tehran Fault (NTF) is the first interpretation of rock-alluvium boundary, coined by Tchalenco (1975). According to this interpretation consist the NTF of the fault system, arranged in an en-echelon manner, not necessarily forming the rock-alluvium boundary in northern Tehran. A later interpretation, by joining all the fault systems, as a single line, called North Tehran Thrust (NTT). According to this interpretation forms (NTT) a single line, defining the boundary of rock-alluvium in northern Tehran (Berberian et al., 1983), not confusing with North Tehran Fault (NTF). The mentioned two interpretations of faulting in northern Tehran include two different faulting mechanisms opposing each other diagonally. By time are the two interpretations wrongly melted together as (NTF) and were used by several authors without paying attention to its original meaning interpreted by Tchalenko (1975).In later works (Langraf et al., 2009; Ritz et al., 2012) is (NTF) the main structure responsible for the rising of highly elevated rock formation in the hanging wall of North Tehran Thrust (NTT).The present study deals strictly with the boundary of rock and alluvium in northern Tehran, which was called (NTT). Kinematic study along the contact of rock and alluvium revealed two characteristic features: 1- Rock-Alluvium boundary occurs not along with a single faulting trend, it is rather arranged along NW-, N-S, E-W, and NE-striking faults. 2- Obtained stress direction associated with fault plane solution show different directions.In many places is the NTT covered by rock slides, obscuring the trace of the rock-alluvium boundary. Older rockslides are thrusted over alluvium units of different ages. The contact of such boundaries shows striations compatible with present-day stress direction. The slow deformation rate in northern Tehran is not concentrated along a single fault. Therefore, it seems that absorbed deformation in northern Tehran is distributed over a wide range adjacent to the rock-alluvium boundary. These observations suggest an unrecognized fault, which needs more careful geological and seismological study.Considering the three different trends of NTT, namely NW-, E-W- and NE-trending, no fold axis run parallel to those trends. The results obtained in this study suggest the NTT is not a major fault and in addition, it could not be regarded as a single fault responsible for the rising of the rock formation on the hanging wall of NTT in northern Tehran.
Keywords: North Tehran Fault, Kinematics, rock sliding, Rock-alluvium contact, Mountain front faulting -
کلان شهر تهران به عنوان پایتخت ایران در دامنه جنوبی البرز مرکزی واقع گردیده است. گسل شمال تهران به عنوان اصلی ترین ساختار این گستره، در بخش شمالی شهر قرار گرفته و مخروط افکنه های آبرفتی را از سنگ های آتشفشانی رشته کوه البرز جدا می سازد. در داخل شهر گسل های دیگری نیز وجود دارند که به نظر می رسد از لحاظ ساختاری با گسل شمال تهران مرتبط می باشند. مطالعه عوارض ریخت شناسی مانند رودخانه ها و مخروط افکنه های آبرفتی نشان دهنده فعالیت گسل های این گستره می باشد که بر مبنای این مطالعات می توان کوتاه شدگی و حرکات چپگرد را در طول این گسل ها مشاهده نمود. علاوه بر گسل ها تعدادی چین خوردگی نیز در داخل دشت تهران وجود دارند. مشاهدات صحرایی در طول ترانشه های موجود در سطح شهر نشان می دهد که چین خوردگی های موجود در دشت تهران فعال بوده و رشد آنها ناشی از فعالیت گسل های موجود در زیر این چین ها می باشد. عموما گسل های موجود در زیر این چین ها فاقد گسیختگی های سطحی بوده و یا همراه با گسیختگی های اندکی می باشند، و از این رو از نوع گسل های پنهان در نظر گرفته می شوند. امتداد این ساختارها نسبت به گسل شمال تهران به صورت مایل بوده است که به نظر می رسد ناشی از تغییرشکل های چپگرد در طول گستره تهران باشد. فاصله میان چین های فعال و گسل شمال تهران به تدریج از سمت باختر به سمت خاور افزایش می یابد. با استفاده از آزمایش مدلسازی تجربی تاثیر تغییر ضخامت و شیب رسوبات بر موقعیت تشکیل و امتداد ساختارها مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج حاصل از این آزمایش می توان استنباط نمود که هندسه، روند و فاصله میان این ساختارها احتمالا توسط عواملی مانند کوتاه شدگی مایل و افزایش ضخامت و شیب رسوبات کنترل می گردد.کلید واژگان: آبرفت, چین پیشروی گسل, گسل شمال تهران, مدلسازی تجربی, ریخت زمین ساختThe capital city of Tehran is located to the south of central Alborz. The North Tehran
fault, as the main structure of this region, perched on the northern part of the city
and separate alluvial fans from volcanic rocks of the Alborz. There are several other
faults within the city which seem to be structurally related to the North Tehran fault.
Geomorphic study of fans and river deposits suggest that most of these faults are active
and taking up both left-lateral and shortening in a wider zone to the south of North
Tehran fault. In addition to faults there is distinct folding within the Tehran plain. Field
observation along road cuts which cross these structures suggest that young folding in
Tehran plain are active and escalate due to the activities of the underlying faults. There is
little evidence of rupture in front of these structures and thus most of them are considered
as blind faulting. The trend of these structures is oblique to the North Tehran fault which
is probably due to distribution of left lateral deformation in wider zone within the Tehran
plain. The distance between active folds and the North Tehran fault increase from west
to east. Analog modelings were carried out to study the effect of thickness and slop of
deposits on position and trend of structures within the Tehran plain. Results from these
experiences show that geometry, orientation and distance between structures is probably
controlled by oblique shortening of the zone, as well as increase in thickness and slope
of the sedimentary deposits.Keywords: Alluvial, Fault propagation fold, North Tehran Fault, Analog modeling, Morphotectonic -
نشریه علوم زمین، پیاپی 84 (تابستان 1391)، صص 169 -178گسل شمال تهران با درازایی نزدیک به 110 کیلومتر در شمال تهران از بخش جنوبی البرز مرکزی، با راستای خاوری- باختری (N25 ̊E) و شیب (30 ̊NE) در ادامه باختری گسل مشاء قرار دارد. شاخه چیتگر مانند گسل های میلاد و وردآورد در قالب سامانه گسلی افزایشی (Propagation Fault) به سوی جنوب پیشرونده است. مطالعات پیشین ریخت زمین ساختی در راستای گسل شمال تهران، نشان دهنده برش رسوبات کواترنری و سازوکار فشاری با مولفه چپ گرد است. تعیین پارامترهای لرزه ای و رفتار لرزه ای حاصل از جنبش این سامانه گسل، نیازمند انجام پژوهش های پارینه لرزه شناسی است. در این نوشتار با بهره گیری از روش تطابق چینه ای، برآورد آهنگ رسوبگذاری mm/yr16/0، لوگ برداری با نسبت و روش عکس برداری اورتو، 3 تا 6 رخداد لرزه ای کهن با بزرگای4/7-4/6 با دوره بازگشتی معادل 3650 سال برروی پهنه گسل شمال تهران (ترانشه چیتگر) مشخص شد.
کلید واژگان: ترانشه, پارینه لرزه شناسی, دوره بازگشت, بزرگا, گسل شمال تهرانThe North Tehran Fault with a length of about 110 km in North of Tehran and soutern of central Alborz with W-E trend (N25˚E) and dipping (30˚NE) is located in western of Mosha Fault.The branch of Chitgar such as Milad and Vardavard Fault in the form of propagation fault is increased toward south. Previous morphotectonical investigation along the North Tehran Fault show that shear of quaternary sedimentation and pressure mechanism with left-lateral component. Determination of seismic parameter and seismic action that result of this fault movement, need to doing paleoseismological investigation. In this text with using stratigraphy correlation method, estimated of subsidence rate is 0.16 mm/yr and logging with ratio and ortho photography method, 3-6 event is determined with 6.4-7.4 magnitude and recurrence time is 3650 yr at Chitgar trench.Keywords: Trenching, Paleoseismology, Recurence time, Magnitude, North Tehran Fault
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.