به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "توسعه شهری" در نشریات گروه "زیست شناسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «توسعه شهری» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی توسعه شهری در مقالات مجلات علمی
  • منصوره جوزای، فاطمه کاظمی*، امیر فتوت
    امروزه یکپارچه‎سازی طبیعت و ساختمان‎ها در قالب پشت‎بامها و دیوارهای سبز به عنوان یک راهبرد پایدار در شهرها مورد توجه قرار گرفته است. اما مطالعات روی بسترهای کشت ضایعاتی با جنبه ارگانیک که در این سیستم‎ها امکان استقرار به گیاهان بدهد، ناچیز است و دستیابی به دیوار سبز خارجی پایدار، هنوز یک چالش است. هدف این مطالعه، ارزیابی پایداری گیاه پوششی فرانکنیا (Frankenia thymifolia) در چهار ترکیب بستر کشت (30 درصد کوکوپیت+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی‏کمپوست، 30 درصد خاکبرگ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی‎کمپوست، 30 درصد کمپوست قارچ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی‏کمپوست و خاک معمول مورد استفاده در فضای سبز به عنوان شاهد) در شرایط کشت در دیوار سبز خارجی بود. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‏های کا‎مل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی فصول مختلف سال در چهار سطح و فاکتور دوم، بسترهای کشت در چهار سطح بود. همچنین آزمایش ویژگی‏های بسترهای کشت در انتهای پژوهش در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه فرانکنیا و صفات فیزیکوشیمیایی بسترهای کشت در سطح احتمال %1 معنی‏دار شد. نتایج نشان داد که صفات سطح برگ، محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل a، b و کل، کاروتنویید و تمامی صفات مربوط به ریشه در بسترهای حاوی مواد آلی بیشتر از خاک معمول بود. همچنین صفات فیزیکوشیمیایی مرغوب‏تر (وزن مخصوص ظاهری پایین‏تر، تخلخل بیشتر، خاکستر کمتر، حجم هوای بیشتر و اسیدیته بیشتر)، در بسترهای کشت آلی بیشتر از بستر خاک معمولی بود. نتایج این پژوهش، استفاده از کمپوست قارچ شسته شده به همراه پرلیت و ورمی‏کمپوست، به جای بسترهای وارداتی رایج دیوار سبز را تایید می کند. همچنین، استفاده از گیاه فرانکنیا در شرایط آب و هوایی مشابه شهر مشهد در چهار فصل سال در دیوارهای سبز خارجی پیشنهاد می‎شود.
    کلید واژگان: اسیدیته بستر, پسماند کشاورزی, توسعه شهری, دیوار سبز, کشاورزی پایدار
    Mansoure Jozay, Fatemeh Kazemi *, Amir Fotovat
    Integrating nature into the buildings through green roofs and walls is considered a sustainable strategy in current city development. However, studies on organic waste growing media that allow appropriate plant establishment in these systems are insignificant and yet challenging. This study aimed to evaluate the stability of the Frankenia thymifolia cover plant in four combinations of growing media (30% cocopeat + 65% perlite + 5% vermicompost, 30% leaf litter + 65% perlite + 5% vermicompost, 30% mushroom compost + 65% perlite + 5% vermicompost, and the typical soil used in the green spaces as the control) in the external green wall conditions. The study was a split-plot arrangement in a randomized complete block design with three replications. The main factor was the different seasons in four levels, and the second was the growing media in four levels. Also, at the end of the study, the characteristics of the substrates were tested as a randomized complete block design experiment with three replications. The morpho-physiological traits of the Frankenia plant and the physicochemical characteristics under different growing media were significantly different (p≤0.01). The results showed that leaf surface features, leaf water content, chlorophyll a, b and total, carotenoid, and all the root-related traits were higher in the plants grown in the organic matter growing medium than those grown in the typical soil. Also, better physicochemical attributes (lower bulk density, porosity, less ash, more air volume, and more acidity) were observed in organic growing medium in comparison with the typical soil. The results of this research confirmed the favorable effect of using washed mushroom compost along with perlite and vermicompost instead of the common imported green wall substrates. It also suggests using the Frankenia in climates similar to Mashhad year-round in the external green wall systems.
    Keywords: Agricultural waste, Green wall, soil acidity, Sustainable agriculture, Urban Development
  • سحر طبیبیان*، فرید اجلالی، سید رضا میرعلیزاده فرد، مریم عبدالجوادی

    با توجه به رشد و گسترش سریع شهرها و به دنبال آن افزایش جمعیت و نیاز به زمین برای سکونت، داشتن یک برنامه ریزی دقیق برای توسعه شهری ضروری می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین کاربری مناسب توسعه شهری، بر اساس شاخص های مدل ارزیابی توان اکولوژیک توسعه شهری ایران در شهرستان پردیس با درنظرگرفتن 14 معیار مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از روش ارزیابی چند معیاره که روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) جزء مهمترین فرایند آن است به منظور تولید و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و معیار های موجود طبق مدل مخدوم ارزش دهی و با استفاده از نرم افزار ARC GIS تلفیق شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد، از کل مساحت 27600 هکتاری منطقه مورد مطالعه 304/120 هکتار دارای پتانسیل بسیار نامطلوب، 50/4404 هکتار دارای پتانسیل نامطلوب، 34/9433 هکتار دارای پتانسیل متوسط، 55/8684 هکتار دارای پتانسیل مطلوب و 4119 هکتار نیز دارای پتانسل بسیار مطلوب می باشد و شیب و گسل به ترتیب جزء مهمترین معیارها در توسعه شهری و دارای بالاترین امتیاز شدند. همچنین قسمت های جنوبی بخش هایی از شمال و تا حدودی مرکزی منطقه از موقعیت بهتری برای گسترش آتی شهر برخوردارند.

    کلید واژگان: مدل ارزیابی توان اکولوژیک, توسعه شهری, AHP, GIS, پردیس
    Sahar Tabibian *, Farid Ejlali, Seyed Reza Miralizadeh Fard, Maryam Abdoljavadi

    With consideration of the rapid growth and expansion of cities, followed by population growth and the need for land for housing, it is necessary to have a detailed plan for urban development. The present study aimed to determine the appropriate use of urban development, based on the indicators of the model of ecological potential assessment of urban development in Iran in the city of Pardis, considering 14 criteria. For this purpose, the multi-criteria evaluation method, which the Analytic Hierarchy Process (AHP) is the most important process, was used to produce and analyze the data, and the existing criteria were evaluated and integrated according to the Makhdoom model using ARC GIS. Based on results, from total area of 27,600 hectares in the study area, 120,304 hectares have very unfavorable potential, 4404.50 hectares have unfavorable potential, 9433.34 hectares have medium potential, 8684.55 hectares have desirable potential and 4119 hectares also have very good potential. Slope and fault became the most important criteria in urban development and had the highest score, respectively. Also, the southern parts of the north and to some extent the central part of the region have a better position for the future expansion of the city.

    Keywords: ecological potential assessment model, Urban Development, AHP, Pardis, GIS
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال