به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کبد چرب غیرالکلی » در نشریات گروه « زیست شناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «کبد چرب غیرالکلی» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • ثریا مهردوست، پریچهر یغمایی*، هانیه جعفری، آزاده ابراهیم حبیبی

    کبد چرب سبب تجمع چربی اضافی در سلول های کبدی می شود. بربرین دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و سیتاگلیپتین مهار کننده DPP-4 است که عملکرد هورمون های اینکرتین را افزایش می دهد. در این تحقیق، فعالیتهای بیولوژیکی بربرین و سیتاگلیپتین برای درمان کبد چرب در موش های اسپراگ-داولی مدل دیابتی بررسی شد. اثرات درمانی سیتاگلپتین و بربرین بر کبد چرب در موش های دیابتی شده توسط تزریق آلوکسان با تک دوز 100 میلی گرم/کیلوگرم با گروه بندی زیر صورت گرفت. 1: کنترل (سرم فیزیولوژی به عنوان حلال آلوکسان) ؛ 2: مدل (کبد چرب + آلوکسان) ؛3: سیتاگلیپتین (کبدچرب + آلوکسان و سیتاگلیپتین 10 میلی گرم/کیلوگرم)؛ 4: بربرین (کبدچرب+آلوکسان و 150 میلی گرم/کیلوگرم بربرین)؛ 5: بربرین/سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 5 میلی گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین و 75 میلی گرم/کیلوگرم بربرین). پس از اتمام دوره تیمار و بافت کبد جداسازی و توزین شد. میزان تری گلیسرید و کلسترول کبدی سنجش شد. بیان ژن GLUT4 در بافت کبد با روش ریل تایم PCR اندازه گیری شد. سطح بیان ژن GLUT4 در گروه های تیمار در مقایسه با گروه مدل افزایش یافت که فقط در گروه تجویز توام با گروه مدل تفاوت معنی دار دیده شد (05/0  <p). میزان کلسترول کبدی در گروه های تیمار نسبت به گروه مدل کاهش معنی دار داشته است (01/0  <p). تری گلیسرید کبدی در گروه های تیمار کاهش یافت ولی فقط در گروه تجویز توام تفاوت معنی داری با گروه مدل دیده شد (05/0  <p). بربرین و سیتاگلیپتین به ویژه در تجویز توام با بیان افزایشی GLUT4 و کاهش کلسترول و تری گلیسرید کبدی اثر مطلوبی در متابولیسم لیپیدها دارند و می توانند به عنوان یک رژیم درمانی موثر برای هایپرلیپیدمی و کبد چرب در نظر گرفته شوند.

    کلید واژگان: سیتاگلیپتین, DPP4, بربرین, GLUT4, کبد چرب غیرالکلی}
    Soraya Mehrdoost, Parichehreh Yaghmaei *, Hanieh Jafari, Azadeh Ebrahim-Habibi

    Fatty liver disease causes accumulation of excess fat in liver cells. Berberine has antioxidant and anti-inflammatory activities, and Sitagliptin is a DPP-4 inhibitor that increases the function of incretin hormones. In this study biological activities of Berberine and Sitagliptin for the treatment of fatty liver in diabetic Sprague-Dawley rats were investigated. The therapeutic effects of Sitagliptin and Berberine on fatty liver in diabetic rats by Alloxan injection with a single dose of 100 mg/kg were done with the following groups. Groups include 1: control (physiology serum as Alloxan solvent); 2: model (fatty liver + Alloxan); 3: Sitagliptin (fatty liver + Alloxan and Sitagliptin 10 mg/kg); 4: Berberine (fatty liver + Alloxan and Berberine 150mg/kg); 5: Berberine/Sitagliptin (fatty liver + Alloxan and Sitagliptin 5 mg/kg and Berberine 75 mg/kg). After the treatment, the liver tissue separated and weighed. Levels of Liver triglyceride, cholesterol and GLUT4 gene expression in liver tissue measured by real-time PCR method. The level of GLUT4 gene expression levels increased in the treatment groups compared to the model group, but a significant difference was seen only in the co-administration group with the model group (p < 0.05). There was a significant decrease in the amount of liver cholesterol in the treatment groups compared to the model group (p < 0.01). Hepatic triglyceride decreased in the treatment groups, but only in the co-administration group, a significant difference was seen with the model group (p < 0.05). Berberine and Sitagliptin, especially when prescribed together with the increased expression of GLUT4 and the reduction of liver cholesterol and triglycerides, have a favorable effect on lipid metabolism and can be considered as an effective treatment for hyperlipidemia and fatty liver.

    Keywords: Sitagliptin, DDP-4, Glut4glucose Transporter Type 4, Berberine, Non-Alcoholic Fatty Liver, Disease}
  • مهری قلی پور، نجمه رضائیان*، محمد کریمی، صادق چراغ بیرجندی
    بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شایع ترین اختلال عملکرد کبدی و یکی از علل مهم بروز مرگ و میر ناشی از بیماری های مزمن کبدی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی بر اسیدهای صفراوی (BA) کبدی، بیان نسبی گیرنده ایکس فارنزویید (FXR)، عامل رشد فیبروبلاست 15 (FGF15)، گیرنده 4 عامل رشد فیبروبلاست (FGFR4) و پروتیین بتا کلوتو (KLB) در موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود. در این مطالعه تجربی تعداد 16 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 120-160 گرم، پس از القای شرایط NAFLD، با شش هفته رژیم غذایی پرچرب به طور تصادفی در دو گروه مساوی (8 سر در هر گروه) شامل گروه های؛ کنترل (C) و تمرین استقامتی (E) تقسیم شدند. گروه تمرین E در یک پروتکل تمرین فزاینده دویدن روی تردمیل با شدت 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و تواتر 5 روز متوالی در هفته شرکت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، آزمودنی ها کشته شده و نمونه گیری بافت کبد و نمونه خون برای ارزیابی متغیرهای تحقیق انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد پروتکل تمرین E در مقایسه با گروه کنترل، منجر به کاهش معنادار در مقادیر کبدی BA شد (0001/0= p). همچنین افزایش معنادار در بیان نسبی FXR، FGF15، FGFR4 و مقادیر پروتیین KLB مشاهده شد (0001/0 = p). در مجموع به نظر می رسد فعالیت ورزشی استقامتی می توانند اثرات مثبتی بر متغیرهای درگیر در پیام رسانی سنتز اسیدهای صفراوی کبدی داشته باشد.
    کلید واژگان: اسیدهای صفراوی, پیام رسانی, فعالیت ورزشی استقامتی, کبد چرب غیرالکلی}
    Mehri Gholipour, Najmeh Rezaeian *, Mohammad Karimi, Sadegh Cheragh Birjandi
    Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is the most common liver dysfunction and one of the most important causes of death from chronic liver diseases. The purpose of this study is to investigate the effect of eight weeks of endurance training compared to resistance training on liver bile acids (BA), relative expression of farnesoid X receptor (FXR), fibroblast growth factor 15 (FGF15), fibroblast growth factor receptor 4 (FGFR4) and beta protein Klotho (KLB) in rats with non-alcoholic fatty liver disease. In this experimental study, 16 Wistar rats with an approximate weight of 120-160 grams, after induction of NAFLD conditions, with six weeks of high-fat diet were randomly divided into two equal groups (8 rats in each group), including; Control (C), endurance training (E). group E participated in an incremental treadmill exercise protocol with an intensity of 65% of maximal oxygen consumption and a frequency of 5 sessions per week. 48 hours after the last training session, the subjects were sacrificed and liver tissue and blood samples were taken to evaluate the research variables. Data were analyzed by using independent t-test. The findings showed that E training protocols led to a significant decrease in liver BA values (p = 0.0001). Also, in the E training group, a significant increase in the relative expression of FXR, FGF15, FGFR4 and KLB protein levels  was observed (p = 0.0001). In conclusion, it seems that endurance exercise can have positive effects on the variables involved in the signaling of bile acid synthesis.
    .
    Keywords: Non-Alcoholic Fatty Liver, Signaling, Aerobic exercise, bile acids}
  • سعیده بارفروش، مریم بنانج*، رامین حاجی خانی، هنگامه علی بیک
    بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) یک نگرانی فزاینده برای سلامتی در سراسر جهان است. متاسفانه دانشمندان موفق به یافتن روش درمانی مناسب برای این بیماری نشده اند و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. مطالعات نشان داده اند که درمان با آنتی اکسیدان ها در این بیماری موثر است. در این مطالعه، اثر دو آنتی اکسیدان مختلف بر NAFLD القا شده به رت های ویستار نر ارزیابی شد. این مطالعه بر روی 32 سر رت نر ویستار با وزن 200 گرم انجام شد که بصورت تصادفی به چهار گروه هشت تایی تقسیم شدند. موش ها توسط امولوسیون پرچرب به میزان 2 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 40 روز با گاواژ تغذیه شدند. پس از ابتلا به کبدچرب، میزان اینترلوکین-5 (IL-5) سرمی اندازه گیری شد و همچنین با استفاده از Real-time PCR، میزان بیان ژن STAT1 تعیین گردید. یافته ها نشان داد که میزان  IL-5سرمی در گروه بیمار بصورت معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش داشت و تیمار گروه ها با ویتامین E و بره موم میزان اینترلوکین-5 را بصورت معناداری نسبت به گروه بیمار کاهش داد (05/0 > p). بعلاوه، بیشترین کاهش مربوط به گروه بره موم بود (05/0 > p). از طرفی دیگر، میزان بیان ژن STAT1 نیز در گروه مبتلا به کبدچرب بصورت معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش دارد (05/0 > p)؛ درحالیکه، پس از تیمار با آنتی اکسیدان ها بیان این ژن کاهش یافت (05/0 > p). براساس نتایج بدست آمده، استفاده از بره موم و همچنین ویتامین E  به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی با کاهش اینترلوکین التهابی و همچنین کاهش بیان ژن موثر در شکل گیری NAFLD، نقش درمانی امیدوارکننده ای در کبد چرب غیرالکلی دارند.
    کلید واژگان: ژن STAT1, اینترلوکین-5, بره موم, ویتامینE, کبد چرب غیرالکلی}
    Saeede Baarforoush, Maryam Bananaj *, Ramin Hajikhani, Hengameh Alibeik
    Nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) is a growing health concern worldwide. Unfortunately, scientists have not succeeded in finding a suitable treatment method for this disease, and more research is needed. Studies have shown that treatment with antioxidants is effective in this disease. In this study, the effect of two different antioxidants on NAFLD induced in male Wistar rats was evaluated. This study was conducted on 32 male Wistar rats weighing 200 grams, which were randomly divided into four groups of eight. Mice were fed by gavage with high-fat emulsion at the rate of 2 mg/kg for 40 days. After suffering from fatty liver, the level of interleukin-5 (IL-5) in the serum was measured and also the expression level of STAT1 gene was determined using real-time PCR. The results showed that the level of serum IL-5 in the patient group significantly increased compared to the control group, and the treatment groups with vitamin E and propolis, significantly decreased the level of interleukin-5 compared to the patient group (p < 0.05). In addition, the greatest decrease was related to the propolis group (p < 0.05). On the other hand, the level of STAT1 gene expression in the fatty liver group is significantly increased compared to the control group (p < 0.05); Whereas, after treatment with antioxidants, the expression of this gene decreased (p < 0.05). Based on the obtained results, the use of propolis and also vitamin E as natural antioxidants by reducing the inflammatory interleukin and also reducing the expression of genes effective in the formation of NAFLD, have a promising therapeutic role in non-alcoholic fatty liver disease.
    Keywords: STAT1 Gene, IL-5, Propolis, vitamin E, Nonalcoholic fatty liver disease}
  • سحر فرزانه، سپیده فرهی نیا*
    با توجه به کاربرد وسیع نانوذرات در پزشکی، بررسی پاتولوژی آنها ضروری بنظر می رسد. ویژگی مهم نانوذرات، اندازه کوچک آنها است. تجمع بیش از حد چربی در کبد و التهاب آن موجب سیروز کبدی می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین اثر نانوکورکومین بر بیماری کبد چرب و کلسترول، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) ، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL) ، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) سرم می باشد. در این مطالعه 60 سر موش نر در 6 گروه ده تایی تقسیم شدند که شامل: گروه کنترل، گروه کلسترول، گروه کلسترول و کورکومین و سه گروه دریافت کننده دوزهای مختلف نانوکورکومین که به صورت گاواژ تغذیه شدند. میزان پروفایل لیپیدی و آنزیم های کبدی اندازه گیری و نمونه بافت کبد موش ها پس از تثبیت در بافر فرمالین و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSS انجام شد. بررسی ها نشان داد که درگروه تغذیه شده با دوز بالای نانوکورکومین میزان تری گلیسرید، کلسترول، LDL، ASTو ALT به طور معنی داری کاهش و در دو گروه دریافت کننده دوز 50 و 100 نانوکورکومین، نسبت به گروه کورکومین (غیرنانو) و گروه کلسترول کاهش معنی داری را نشان دادند. پروفایل لیپیدی، AST و ALT گروه کورکومین غیرنانو نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نداشت اما تغیر در میزانHDL معنی دار بود. تغییرات آسیب شناسی کبد گروه دریافت کننده ی کلسترول موجب ایجاد توده های چربی و گروه های تغذیه شده توسط دوز 50 نانوکورکومین اثری از توده چربی نداشتند. نتایج نشان داد که می توان از دوزهای مناسب نانوکورکومین برای درمان بیماری کبد چرب غیرالکلی استفاده نمود.
    کلید واژگان: نانوکوکومین, هیستوپاتولوژی, آنزیم های کبدی, موش, کبد چرب غیرالکلی}
    Sahar Farzaneh, Sepideh Farahinia*
    According to the widespread use of nanoparticles in medicine, the pathological study seems to be necessary. Important properties of nanoparticles are their small size. Accumulation of fat and inflammation of the liver are the beginning stage of liver cirrhosis. We aimed to determine the effect of nano-curcumin on fatty liver disease. Sixty male mice were divided into 6 groups (n=10): control, gavaged with normal food. The second group were fed cholesterol, third group were fed cholesterol and curcumin. Other groups were fed different dose of nano-curcumin. Then, lipid profile and liver enzymes were measured and liver tissues were fixed in formalin buffer, staining with hematoxylin-eosin. Data were analyzed using SPSS. Evaluation of serum cholesterol showed that treatment with curcumin significantly decreased cholesterol, TG, and LDL of plasma level. Histopathological changes of the liver in the group received cholesterol showed vacuoles of fat, in groups which were fed low doses of the nano-curcumin did not show fat vacuoles of fat. Nano-curcumin may be used in the safe doses for treatment of nonalcoholic fatty liver disease.
    Keywords: Nano-curcumin, Mice, Histopathology, NAFLD, liver enzymes}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال