جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بسته بندی" در نشریات گروه "شیمی"

نانوتکنولوژی به عنوان یک فناوری جدید و امیدوارکننده در بسیاری از زمینه ها ازجمله پزشکی، کشاورزی و صنایع غذایی معرفی شده است. برای صنایع غذایی، فناوری نانو به عنوان یک فناوری نوظهور در زمینه فرآوری، ایمنی و بسته بندی موادغذایی از اهمیت زیادی برخوردار است. به عنوان مثال، نانوتکنولوژی در فرآوری موادغذایی برای افزایش کیفیت کلی غذا ازجمله طعم، مزه، قابلیت جذب و افزایش عمر مفید محصول کمک می کند. با افزایش زمان ماندگاری و افزایش کیفیت بسته های خوراکی با استفاده از فناوری لایه نازک، فاسد شدن موادغذایی به تاخیر می افتد. با توجه به ایمنی موادغذایی، نانوتکنولوژی برای شناسایی عوامل بیماری زا و سموم در محصولات غذایی استفاده می شود. ازنظر بسته بندی، فناوری نانو با جلوگیری از تجزیه و از بین رفتن مواد مغذی، ایمنی و درنتیجه ماندگاری طولانی تر موادغذایی را تضمین می کند. بسته بندی فعال علاوه بر محافظت در برابر شرایط محیطی، نقش مهمی در حفظ موادغذایی دارد. علاوه بر این، فناوری نانو به طور گسترده در بسته بندی موادغذایی به عنوان یک ضدمیکروب و برای تولید بسته بندی هوشمند استفاده می شود. بااین حال، نانوذرات ممکن است خطر سمیت بالقوه ای برای سلامت انسان داشته باشند؛ بنابراین، ایجاد یک سیستم نظارتی کافی برای مدیریت خطرات بالقوه مرتبط با کاربردهای فناوری نانو توصیه می شود. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی توصیه می کند که از دستورالعمل های تست استاندارد برای ارزیابی خطر نانومواد برای ایمنی شیمیایی استفاده شود. این بررسی، استفاده از فناوری نانو در فراوری، ایمنی و بسته بندی موادغذایی را پوشش می دهد.

در سال های اخیر، ایمنی مواد غذایی به یک نگرانی جهانی تبدیل شده است. حفظ ایمنی محصولات غذایی از مرحله ی پردازش تا سطح مصرف، برای جلوگیری از اثرات نامطلوب بر سلامت انسان و محیط زیست از چالش های مهم در صنعت غذایی است. بنابراین، شناسایی، حذف و کنترل آلودگی ها از زمان برداشت محصولات تا رسیدن به دست مصرف کننده همیشه ضروری خواهد بود. چارچوب های فلز-آلی، دسته ای از مواد کاربردی، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربه فردی هستند که به عنوان یک فناوری نوین ایمنی مواد غذایی امیدوار کننده هستند. در این بررسی به کاربردهای نوین چارچوب های فلز-آلی و مواد مبتنی برآن ها در نظارت بر ایمنی مواد غذایی، پوشش نگهدارنده، بهداشت، حذف، تصفیه، بسته بندی و برچسب های تضمین اصالت کالا پرداخته می شود. هدف از این بررسی آشنایی بیشتر با شیمی چارچوب های فلز-آلی و تحقیقات مفید و کاربردی در زمینه ی ایمنی مواد غذایی است که به طور بالقوه منجر به پیشرفت های جدید در صنایع غذایی برای ایمنی و کنترل می شود.

سال های زیادی است که پلیمرهای مصنوعی به دلیل قابلیت های بسیار زیاد، در علوم مختلف از جمله بسته بندی مواد غذایی، استفاده می شوند. اما در سال های اخیر، برای رفع مسایل زیست محیطی و اقتصادی ناشی از کاربرد پلیمرهای مصنوعی در صنعت، پلیمرهای طبیعی به شکل های مختلف چندسازه ها، فیلم ها، و پوشش های خوراکی و غیر خوراکی وارد صنایع بسته بندی شده اند. به دلیل برخی خواص کاربردی نسبتا ضعیف پلیمرهای طبیعی، از نانوذرات برای تقویت شبکه پلیمری آن ها استفاده می شود که بهبود خواص مکانیکی، فیزیکی، و میکروبی فیلم های حاصل را در بر دارد. در میان مواد پلیمری طبیعی، کیتوزان یکی از پلیمرهای زیست تخریب-پذیری است که با موفقیت توسعه یافته است. کیتوزان، این پلی ساکارید طبیعی و نانوکیتوزان حاصل از آن، به دلیل داشتن خواص غیرسمی، مکانیکی و ضدمیکروبی مناسب، سازگاری طبیعی با بافت های زنده و تجزیه پذیری، توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است. مقاله حاضر، به بحث پیرامون کیتوزان، نانوکیتوزان و اثر استفاده از نانوکیتوزان در تهیه مواد بسته بندی می پردازد. هم چنین، به مهم ترین روش های تهیه نانوکیتوزان اشاره می شود. نانوذرات کیتوزان وقتی به مقدار بهینه در ساختار انواع مواد بسته بندی استفاده شوند، خواص جدیدی مانند افزایش مقاومت کششی فیلم حاصل، کاهش نفوذپذیری پوشش یا فیلم بسته بندی نسبت به رطوبت و گازها، و خواص ضدمیکروبی قابل توجه ای را ایجاد می کنند.