به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ضریب نفوذ » در نشریات گروه « شیمی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ضریب نفوذ» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • فرزین اوشال، شیما عزیزی*، سید محسن پیغمبرزاده، ضحی عزیزی

    در این مطالعه، با اخذ داده های آزمایشگاهی نفوذ گاز در حلال ساکن و استفاده از مدل های ریاضی مبتنی بر قانون دوم فیک، ضریب نفوذ مولکولی محاسبه  شد. هدف از این مطالعه، محاسبه ضریب های نفوذ مولکولی اتیلن در حلال نرمال متیل پیرولیدون (NMP) در فشارهای اولیه 600 ، 800  و 1100کیلوپاسکال و دماهای 1/278، 1/298 و 1/328 کلوین با استفاده از دو مدل موجود می باشد. هر چند همانند مطالعات گذشته، نتیجه های آزمایشگاهی ناشی از هر دو مدل نشان می دهد که ضریب نفود مولکولی  با افزایش دما افزایش می یابد ولی نوع وابستگی به دما به صورت  DAB =A.Tn در دیدگاه پژوهشگران متفاوت بوده است. برای بررسی، نتیجه های آزمایشگاهی با پیش بینی مدل وایلک چانگ که در آن 65/5= n و مدل دیاز که در آن 5/8 =n  می باشد مقایسه شد و نشان داده شد که پیش بینی مدل دیاز با داده های آزمایشگاهی این پژوهش ارتباط بهتری نشان می دهد.

    کلید واژگان: ضریب نفوذ, افت فشار, قانون دوم فیک, اتیلن}
    Farzin Oushal, Shima Azizi *, Seyed Mohsen Peyghambarzadeh, Zoha Azizi

    In this paper, the molecular diffusion coefficient is calculated by obtaining experimental data of gas diffusion in stagnant solvent and using mathematical models based on Fick's second law. The purpose of this paper is to calculate the ethylene diffusion coefficients in n-methyl pyrrolidone (NMP) solvent at initial pressures of 600, 800 and 1100 kPa and temperatures of 278.1, 298.1 and 328.1 K using two available models. Although similar to previous researches, the experimental results from both models showed that the diffusion coefficients increase with increasing temperature, the type of dependence on temperature as DAB = A.Tn has been different from the researchers' point of view. To examine, the experimental results were compared with the predictions of Wilke-Chang model, in which n = 5.65, and Diaz model, in which n =8.5. The dependence of the molecular diffusion coefficient on temperature in the two experimental models is different, and the prediction of the Diaz model had better agreement to the experimental data of this study.

    Keywords: Molecular diffusion coefficient, Pressure decay, Fick’s second law, ethylene}
  • فرخنده مظفری*
    در این پژوهش، ضریب نفوذ گازهای هیدروژن و اکسیژن و ضریب تراواپذیری گاز هیدروژن در پلی استایرن با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی مورد مطالعه قرار گرفت. با استفاده از میانگین مربع جا به جایی مرکز جرم گاز در پلی استایرن، ضریب نفوذ گازهای هیدروژن و اکسیژن در بازه گسترده دمایی 300 تا 500 کلوین محاسبه شد.  نتیجه های این پژوهش نشان داد که ضریب نفوذ محاسبه شده در توافق خوبی با داده های تجربی و نتیجه های شبیه سازی های گذشته هستند. همچنین، نظام نفوذ در دماهای بالاتر، در زمان کوتاه تری در مقایسه با دماهای پایین برقرار می شود. نتیجه های مربوط به وابستگی دمایی ضریب نفوذ، نشان دهنده وابستگی خطی در نمودار  لگاریتم طبیعی ضریب نفوذ در مقابل وارون دما در کل بازه دمایی مطالعه شده می باشد. از وابستگی دمایی ضریب نفوذ، انرژی فعال سازی نفوذ مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین نتیجه های ضریب تراواپذیری محاسبه شده نشان دهنده توافق  بهتر نتیجه های این پژوهش با داده های تجربی در مقایسه با شبیه سازی های پیشین می باشد. بررسی تابع توزیع شعاعی بین گاز نفوذی و بخش های گوناگون زنجیره پلیمری در دماهای متفاوت نشان می دهد که مولکول های گاز در فاصله کم تری از گروه فنیل در مقایسه با گروه آلیفاتیکی قرار می گیرند. همچنین مقایسه رفتار گاز اکسیژن و هیدروژن در مجاورت زنجیره پلیمری، نشان می دهد که گاز هیدروژن در مقایسه با گاز اکسیژن به دلیل اندازه کوچک تر در فاصله نزدیک تری نسبت به زنجیره پلیمری قرار می گیرد ولی  برهمکنش ضعیف تری  با زنجیره پلیمری دارد.
    کلید واژگان: پلی استایرن, شبیه سازی دینامیک مولکولی, ضریب تراواپذیری, ضریب نفوذ}
    Farkhondeh Mozaffari *
    A septet series of monoalkyldithiocarbamte compounds of formula R–NHCSSNa (R = methyl, ethyl, propyl, butyl, hexyl, octyl, and nonyl) were synthesized via the reaction of corresponding amine, CS2, and NaOH with 1:1:1 molar ratios in acetone-water or acetone at 0 ºC. These compounds were characterized using spectroscopic methods including FT-IR, 1H NMR, UV-Vis, and nonspectroscopic methods such as elemental analysis, molar conductivity, and decomposition temperature measurements. From the reaction of each of these compounds with Ni(NO3)2·6H2O with 2:1 molar ratio in aqueous medium seven dithiocarbamte complexes were prepared. The synthesized complexes were also characterized by the above spectroscopic and nonspectroscopic methods. Based on the obtained results it can be proposed that each dithiocrbamte compound acts as a bidentate ligand and coordinate via its sulfur atoms to Ni2+ ion. The geometry around Ni2+ is square planar.
    Keywords: Monoalkyldithiocarbamtes, Ni(II) complexes, Square planar complexes, spectroscopic methods}
  • سحر جهانگیری، لیلا امیرخانی، ابوالفضل اکبرزاده، رضا حاجی محمدی

    در سال‌های اخیر توسعه نانوذرات در زمینه رهایش دارو بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف این تحقیق توسعه روش‌های جدید برای اصلاح فیزیکی نانو ذرات سوپر پارا مغناطیسی Fe3O4 با پلیمرها از طریق احتباس فیزیکی می‌باشد. در این تحقیق، پس از سنتز کوپلیمر زیست تخریب پذیر پلی کاپرو لاکتون- پلی اتیلن گلیکول مغناطیسی، داروهای ضد سرطان دوکسوروبیسین و کراسین در این پلیمرها، به روش امولسیون دو گانه (w/o/w) انکپسوله شدند. تاثیردما و pH در رهایش داروها مورد بررسی قرار گرفت. بعد از انجام مطالعات سینتیکی، ضریب نفوذ رهایش دارو نیز مورد مطالعه قرار گرفت. توزیع دارو یکنواخت در نظر گرفته شد و سیستم در مختصات کارتزین فرض شد. نتایج نشان دادند ضریب نفوذ رهایش داروها از قانون فیک تبعیت کرد. ابتدا به دلیل اختلاف غلظت زیاد داروها در زمان‌های اولیه ضریب نفوذ بیشتر بود ولی بعد با گذشت زمان و با کاهش اختلاف غلظت ضریب نفوذ کاهش پیدا کرد و ثابت ماند.

    کلید واژگان: نانوذرات مغناطیسی, دوکسوروبیسین, کرایسین, ضریب نفوذ, رهایش دارو}
    Sahar Jahangiri, Leila Amirkhani, Abolfazl Akbarzadeh, Reza Hajimohammadi

    In recent years, the development of nanoparticles in the field of drug release has received much attention. This research aims to develop new methods for the physical modification of Fe3O4 superparamagnetic nanoparticles with polymers through physical retention. In this study, after synthesizing the biodegradable polycaprolactone-polyethylene glycol magnetic copolymer, the anticancer drugs doxorubicin and Chrysin in these polymers were encapsulated by dual emulsion (w / o / w). The effect of temperature and pH on drug release was investigated. After performing kinetic studies, the diffusion coefficient of drug release was also studied. The drug distribution was considered uniform and the system was assumed to be in Cartesian coordinates. The results showed that the diffusion coefficient of drug release followed Fick's law. At first, due to the high concentration difference of drugs in the early times, the diffusion coefficient was higher, but then with time and with decreasing the concentration difference, the diffusion coefficient decreased and remained constant.

    Keywords: Magnetic nanoparticles, Doxorubicin, Chrysi, n Diffusion coefficient, Drug release}
  • منوچهر منوچهریان فرد، حسین بیکی
    در این مطالعه تجربی، اندازه گیری ضریب نفوذ مولکولی بنزوئیک اسید در نانوسیال ها پایه آبی دارای نانوذر ه های گاما آلومینا انجام شد. قطر نانوذره های مورد استفاده بین nm 10 تا nm 20 بود. دامنه نسبت های حجمی نانوذره ها به کار گرفته شده از %025/0 تا %8/0 بود. آزمایش ها در دمای ثابت o C 20 انجام شد.نتیجه ها نشان دادند که نانوذره های گاما آلومینا بر نفوذ جرم در نانوسیال ها بی اثرند و هیچ گونه تغییر چشمگیری در ضریب نفوذ بنزوئیک اسید در نانوسیال های آب- گاما آلومینا نسبت به ضریب نفوذ آن در آب دیده نشد.
    کلید واژگان: نانوسیال ها, بنزوئیک اسید, ضریب نفوذ, نانوذره های گاما آلومینا}
    Manochehr Manochehrian Fard, Hossein Beiki
    In this experimental study, molecular diffusion coefficient of benzoic acid in aqueous base γ-Al2O3-Water nanofluids was measured by using very simple and inexpensive method. Nanofluids consisted of γ-Al2O3 nanoparticles which were suspended in deionized water as based fluid. Nanoparticles diameters were from 10 nm to 20 nm. The volumes ratios of nanoparticles have been used in experiments were 0.025% 0.05%, 0.1%, 0.2%, 0.4% and 0.8%. All of the experiments were performed at constant temperature in 20 oC. The results revealed that addition of γ-Al2O3 nanoparticles to the based fluid did not have a significant effect on Benzoic acid diffusion in nanofluids.
    Keywords: Nanofluids, Benzoic acid, Diffusion coefficient, γ Al2O3 nanoparticles}
  • شهرام قنبری پاکدهی*، آزاده پورمظاهری، جعفر توفیقی داریان، علی فرخی
    سوخت مایع نوین دی متیل آمینو اتیل آزید (DMAZ)، بنا به ویژگی های شیمی فیزیکی و عملیاتی، جایگزینی مناسب برای سوخت های هیدرازینی در صنایع فضایی می باشد. نکته اساسی پس از تولید این سوخت، انبارداری آن می باشد. نشت احتمالی این سوخت از مخزن، ایجاب می کند که شعاع انبارداری آن برای ایمنی کاربران در منطقه نگهداری مخزن تعیین شود. برای تعیین شعاع انبارداری این سوخت، نیاز به اطلاعات ضریب نفوذ آن در هوا می باشد. در این پژوهش، ابتدا با داشتن معادله پایه انتقال جرم، رابطه شعاع انبارداری در حالت کلی استخراج شد. سپس ضریب نفوذ این سوخت در هوا به صورت تجربی با روش لوله استفان در فشار اتمسفری اندازه گیری شد. با معین شدن ضریب نفوذ، می توان شعاع انبارداری این سوخت را در دماهای گوناگون مشخص نمود. نتیجه ها نشان داد که در فشار اتمسفری و در دماهای ° C 15/95، °C 25/05، °C 39/45 و °C 60/05 شعاع انبارداری به ترتیب برابر m 2/9، m 3/2، m 3/7 و m 24/2 است.
    کلید واژگان: DMAZ, انبارداری, شعاع انبارداری, ضریب نفوذ, روش استفان, ماکسول}
    Shahram Ghanbari Pakdehi, Azadeh Pour Mazaheri, Jafar Towfighi Darian, Ali Farrokhi
    Due to physico-chemical and performance properties of dimethyl amino ethyl azide (DMAZ), it is a good replacement liquid fuel for hydrazine group in space industries. After production of the fuel, it’s storage is a main parameter. It is necessary to determine the storage radius of the fuel for operators’ safety in storing zoon because of probable leakage. Calculating the storage radius of the fuel needs to diffusivity data of DMAZ in air. In this article, first of all, storage radius will be derived in general case according to the basic equation of mass transfer equation. Then, diffusivity of the fuel in air will be measured on the basis of Stefan tube method at atmospheric pressure. Storage radius of the fuel will be determined at different temperatures. At atmospheric pressure, results showed that the storage radius is 2.9 m, 3.2m, 3.7m and 4.2m with respect to temperatures of 15.95oC, 25.05oC, 39.45oC and 60.05oC.
    Keywords: DMAZ, Storage, Storage radius, Diffusivity, Stefan, Maxwell method}
  • مریم ثابت زاده*، روح الله باقری، محمود معصومی، مصطفی رنجبر
    در این پژوهش، رفتار جذب آب آمیخته های زیست تخریب پذیر پلی اتیلن سبک - نشاسته گرمانرم بررسی شده است. نشاسته گرمانرم از اختلاط نشاسته خالص با 35% وزنی گلیسیرول با استفاده از مخلوط کن داخلی در دمای oC140، دور rpm 60 و به مدت 8 دقیقه به صورت مذاب به دست آمد. آمیخته های پلی اتیلن سبک - نشاسته گرمانرم دارای درصدهای گوناگون نشاسته (10 تا 40% وزنی) با (3% وزنی) و بدون PE-g-MA، با استفاده از اکسترودر تک مارپیچه تهیه شدند. آزمون جذب آب در دمای محیط و با استفاده از روش استاندارد مربوطه انجام گرفت. نتیجه ها نشان داد که با افزایش مقدار نشاسته گرمانرم و نیز افزایش زمان غوطه ور کردن نمونه ها، جذب آب آنها افزایش می یابد تا اینکه به مقدار ثابتی می رسد. پس از گذشت 21 روز از غوطه ور کردن نمونه ها، افزایش در جذب آب به میزان 5 /10% برای نمونه دارای 40% نشاسته و بدون سازگارکننده، و 3/16% برای نمونه سازگار شده دارای 40% نشاسته به دست آمد. نتیجه ها همچنین نشان داد که ویژگی های کششی از قبیل استحکام کششی نهایی و مدول یانگ پس از غوطه ور کردن نمونه ها کاهش پیدا می کند.
    کلید واژگان: پلی اتیلن سبک, نشاسته, آمیخته, جذب آب, ضریب نفوذ, زیست تخریب پذیر}
    Maryam Sabetzadeh, Rouhollah Bagheri, Mahmood Masoomi, Mostafa Ranjbar
    In this work, water absorption behaviour of biodegradable low density polyethylene-thermoplastic starch (LDPE-TPS) blends is investigated. Thermoplastic starch was prepared by melt mixing starch and glycerol (35 wt.%) using an internal mixer at 140 °C and rotor speed of 60rpm for 8 minutes. LDPE/TPS blends containing various amounts of starch (10-40 wt.%) were prepared with (3 wt.%) and without PE-g-MA using single screw extruder. Water absorption test was carried out at room temperature and using related standard methods. The results indicate that with increase in TPS content and also increasing the immersion time, water absorption increase unit the constant value is obtained. After 21 days of the immersion time, 10.5% and 16.3% increase in water absorption were obtained for uncompatibilized and compatibilized blends containing 40 wt.% TPS, respectively. The results also show that after immersion tests, the tensile properties such as ultimate tensile strength and Young's modulus decrease.
    Keywords: LDPE, Starch, Blend, water absorption, Diffusion coefficient, Biodegradable}
  • طاهر یوسفی امیری، اسماعیل فاتحی فر *، کامران قاسم زاده، سهراب خشنود

    با توجه به اهمیت و کاربرد بالای ضریب نفوذ در محاسبه های انتقال جرم، رابطه های بسیاری برای محاسبه آن در شرایط گوناگون ارایه شده است. در این مقاله یکی از عمومی ترین، ساده ترین و پرکاربردترین این رابطه ها برای محاسبه نفوذپذیری در سامانه های مایع یعنی رابطه صدیقی لوکاس انتخاب شده و دقت و توانایی آن در محاسبه ضریب نفوذ 150 سامانه مایع گوناگون بررسی شده است. نتیجه ها نشان می دهند که خطای متوسط مطلق این رابطه در پیش بینی ضریب نفوذ سامانه های هیدروکربنی1/25% و محلول های آبی 8 /20% می باشد. همچنین این رابطه در پیش بینی ضریب نفوذ سامانه های دارای حلال الکلی ضعیف می باشد. از نتیجه های موجود در متون نیز برمی آید که بیشتر رابطه هادر تخمین ضریب های نفوذ شرایط الکلی نسبت به شرایط غیرالکلی، خطای بسیار بالاتری دارند. بر اساس این شاهدها و نیز نبود رابطه ای ویژه برای محلول های الکلی، رابطه ی جدیدی به شکل رابطه صدیقی لوکاس برای محاسبه ضریب نفوذ در سامانه های الکلی ارایه شده است. با استفاده از این رابطه، خطای متوسط برای شرایط الکلی از 8 /44% به 5 /28 و نیز درصد نتیجه های دارای خطای بالاتر از 70% از 24 به صفر کاهش یافت. برای تایید بیشتر، رابطه پیشنهادی با رابطه های تین کالوس، هایدوک مینهاس و ویلک چانگ نیز مقایسه شد. که نتیجه های به دست آمده بهبود بسیار خوب ضریب های نفوذ محاسبه شده و دقت بالاتر رابطه پیشنهادی را آشکار می سازد.

    کلید واژگان: ضریب نفوذ, رابطه صدیقی, لوکاس, شرایط الکلی}
    Taher Yousefi Amiri, Esmaeil Fatehifar, Kamran Ghasemzadeh, Sohrab Khosnood

    Because of the importance of diffusion coefficient and its high application in mass transfer calculations, many correlations have been proposed in order to predict it in various systems. In this paper, one of the most simple, general and applicable correlation to estimate diffusivity in liquid systems, Siddiqi-Lucas correlation, selected and its accuracy and capability in calculation of diffusivity of various liquid systems have been investigated. Results indicate that average absolute errors of this correlation in diffusivity prediction are 25.1% and 20.8% in hydrocarbon mixtures and aqueous solutions, respectively. Also, the calculations show that average absolute error for alcoholic solutions is 44.8% and more than 30% of calculated diffusion coefficients in these systems have an error of more than 60% while the in non-alcohols solutions average error is 18.9% and less than 2% of results have an error of more than 60%. Because of the weakness of this correlation in the prediction of diffusion coefficients in systems including alcoholic solvents, and the results of previous studies, literatures which depict higher prediction errors using most relations for alcoholic solutions with respect to non-alcoholic solutions, and since, there is not a particular relation for these systems, a new correlation in the form of Siddiqi-Lucas relation proposed to calculate diffusivity in alcoholic systems. Using this relation, the average error decreased from 44.8% to 28.5% and the results percentage with error more than 70% decreased from 24 to zero. For more verification, the results of proposed relation compared with Wilk-Chang results, Tyn-Calus and Hayduk-Minhas correlations, and the results indicated a good improvement in calculated coefficients and the higher accuracy of the proposed relation which makes its usage reasonable and necessary.

    Keywords: Diffusion coefficient, Siddiqi, Lucas correlation, Alcoholic systems}
  • علی ضیاء الدینی، عباس جعفری جید، علی ذاکری، سید محمد حسینی جوبه
    برگ سبز چای حاوی آنتی اکسیدان های ضد سرطان می باشد که می توان پس از استخراج، از آنها در تولید داروهای ضد سرطان، فراورده های غذایی عملگر و فراورده های بهداشتی آرایشی استفاده کرد. در این تحقیق به بررسی سینتیک و ساز و کار استخراج این آنتی اکسیدان ها پرداخته شده است. برای این منظور، ضریب های نفوذ هر یک از کاتچین های EGCG، EGC، EC، C و کافئین موجود در برگ سبز چای ایرانی در عملیات استخراج این مواد به کمک آب محاسبه شده است. بر اساس رابطه به کار گرفته شده، دو نوع ضریب نفوذ تند و کند برای انتقال جرم از برگ سبز چای مالش داده شده در نظر گرفته شده است که با توجه به نتیجه ها و محاسبه های انجام شده، ضریب نفوذ مرحله داخلی که در درون ذره های چای اتفاق می افتد نقش محدود کننده فرایند استخراج را دارد. علاوه بر این، مقدارهای دما و زمان بهینه استخراج این مواد به صورت کافئین (80 درجه سانتی گراد،20 دقیقه)، C (90 درجه سانتی گراد، 80 دقیقه)، EC (80 درجه سانتی گراد،20 دقیقه)، EGC (80 درجه سانتی گراد، 20 دقیقه)، EGCG (90 درجه سانتی گراد، 40 دقیقه)، به دست آمد.
    کلید واژگان: برگ سبز چای, کاتچین, کافئین, استخراج, ضریب نفوذ}
    Ziaedini, Ali, Jafari Jaid, Abbas, Zakeri, Ali, Hosseini Joubeh, Sayed Mohammad
    Green tea leaves contain anti-cancer antioxidants which can be used in drug, food, hygienic and cosmetic products. In this article, the extraction mechanism and kinetics of these components are investigated. Therefore, Diffusion coefficients of C, EC, EGC, EGCG and Caffeine of Iranian green tea leaves in water were calculated. A two diffusion coefficient model (slow and fast) was used for mass transfer modeling of the system. According to the results, the intra-particle diffusion step is the rate-controlling step of the extraction process. Furthermore, the optimum extraction conditions (temperature and time) of these components were determined as the following: Caffeine (80 °C, 20 min), C (90 °C, 80 min), EC (80 °C, 20 min), EGC (80 °C, 20 min) and EGCG (90 °C, 20 min).
  • رضا آذین، ریاض خراط، سیروس قطبی، شاپور وثوقی، بهزاد رستمی
    فرایند VAPEX، یک روش ازدیاد برداشت به کمک بخار حلال هیدروکربن است که از نظر مکانیسم، مشابه با فرایند ریزش ثقلی به کمک بخار آب (SAGD) است و در سال های اخیر توجه محققین را به خود جلب کرده است. این روش می تواند برای تولید نفت از ذخایر عظیم نفت سنگین با گرانروی بالا مناسب باشد. در این روش، از هیدروکربن های سبک (پروپان و بوتان) در حالت بخار اشباع برای کاهش گرانروی نفت سنگین استفاده می شود. نفت بهبود کیفیت یافته در اثر نیروی ثقلی از مخزن تخلیه می شود. ویژگی هایی همچون مصرف پایین انرژی، آلایندگی ناچیز زیست محیطی، بهبود کیفیت نفت در مخزن، هزینه های پایین سرمایه گذاری در مقایسه با روش های حرارتی،... از جمله مزایای این روش در مقایسه با روش های حرارتی ازدیاد برداشت به شمار می رود. در این تحقیق، عملکرد فرایند ازدیاد برداشت VAPEX در یک مدل دو بعدی مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور تزریق حلال به مخزن در شرایط نقطه شبنم، درصد ترکیب بهینه حلال بر اساس شرایط مخزن تعیین شد. تجزیه و تحلیل عملکرد فرایند در اثر تغییر متغیرهای عملیاتی دبی تزریق حلال و ضریب نفوذ حلال در نفت انجام شده است. نتیجه های به دست آمده نشان می دهد که برای اعمال این فرایند در مخازن پر فشار، باید از مقدارهای بهینه دبی تزریق حلال در سیستم استفاده شود.
    کلید واژگان: ازدیاد برداشت, ریزش ثقلی, بخار حلال, ضریب نفوذ}
  • حسن پهلوانزاده، مهرداد کوکبی، محمد شاهینی
    : قالب ریزی ژل، روشی جدید و امیدبخش در ساخت قطعه های سرامیکی و فلزی پیچیده است. در این روش برای شکل دهی پودر سرامیک یا فلز، از مونومر، تسریع کننده و آغازگر و حلال استفاده می شود. قطعه خارج شده از قالب دو مرحله خشک شدن را سپری می کند. مهمترین مرحله خشک شدن مرحله اول است، زیرا دوام و کارایی قطعه نهایی را تضمین می کند. در این تحقیق خشک شدن در مرحله اول با استفاده از مایع خشک کن (Liquid Desiccant) انجام شد و اثر متغیرهای عملیاتی متفاوت نظیر دما، غلظت، نوع و مایع خشک کن و دانه بندی سرامیک مورد بررسی قرار گرفت که غلظت مایع خشک کننده مهمترین عامل در افزایش نرخ خشک کردن شناخته شد. مدلی برای خشک شدن قطعه ها با فرض متغیر بودن ضریب نفوذ ارایه شد و ضریب های نفوذ ثابت در شرایط عملیاتی متفاوت غلظت و دما برای قطعه های استوانه ای محاسبه شد که مشخص شد مقدارهای ضریب نفوذ با افزایش غلظت و دما در محلول مایع خشک کننده افزایش می یابد. با توجه به آنکه فرایند خشک شدن قطعه های قالب ریزی شده به روش ژل هنوز ناشناخته مانده است در این تحقیق وجود گروه های عامل و تشکیل کمپلکس آب گریز دلیل های خروج حلال از قطعه عنوان شد.
    کلید واژگان: خشک کردن, مایه خشک کن, ضریب نفوذ, مدل سازی}
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال