به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "perovskite solar cells" در نشریات گروه "شیمی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «perovskite solar cells» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی perovskite solar cells در مقالات مجلات علمی
  • راضیه تیموری، سجاد مهرورز، محمدرضا کلاهدوز*
    دسترسی به تکنیک های ارزان و مناسب در مقیاس بزرگ برای ساخت سلول های خورشیدی پروسکایت مسطح کارآمد بسیار مهم است. امروزه، در فرآیند آزمایشگاهی پوشش چرخشی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرد، ساخت مقیاس بزرگ لایه های پروسکایت ترکیبی با چالش هایی مواجه است. در این مقاله، لایه های پروسکایت سه کاتیونه همراه با فرمامیدینیوم (FA) با استفاده از رسوب الکتروشیمیایی (ELD) به عنوان یک رویکرد جدید و مقیاس پذیر، سنتز شده اند، سپس نتیجه با فرآیند پوشش چرخشی مبتنی بر ضدحلال (SCA) مقایسه شد. در مقایسه با پروسکایت SCA، نتایج جریان-ولتاژ افزایش قابل توجهی در ضریب پرشدگی (FF) را نشان می دهد که از ٪97/53 به ٪60.79 به دلیل مسیرهای کاهش بازترکیب بدون قربانی کردن ولتاژ مدار باز (VOC) و جریان اتصال کوتاه (JSC) افزایش یافته است.
    کلید واژگان: سلول های خورشیدی پروسکایت, سه کاتیونه, ضد حلال مبتنی بر پوشش چرخشی, رسوب الکتروشیمیایی
    Razieh Teimouri, Sajad Mehrvarz, Mohammadreza Kolahdouz *
    Access to cheap and suitable large-scale techniques is crucial for the fabrication of efficient perovskite planar solar cells. Today, the commonly used spin-coating laboratory process for large-scale fabrication of composite perovskite layers faces challenges. In this paper, tri-cationic perovskite layers with formadinium (FA) have been synthesized using electrochemical deposition (ELD) as a novel and scalable approach, then the result was compared with the anti-solvent process based on spin coating (SCA). Compared to conventional SCA perovskite, current-voltage results show a significant increase in fill factor (FF) from 53.97% to 60.79% due to reduced recombination paths without sacrificing open-circuit voltage (VOC) and short-circuit current (JSC).
    Keywords: Perovskite Solar Cells, Triple Cations, Anti-Solvent Based Spin Coating, Electrochemical Deposition
  • Ejeka Joshua Chukwuemeka, Nwokoye Anthony Osita, Anyanor Oliver Odira, Udeze Chinwe Uchechukwu, Jeroh Diemiruaye Mimi, Imosobomeh Ikhioya *
    The primary hindrance to widespread solar energy adoption has been the high initial cost of technology. Traditional silicon solar cells, while efficient, are costly. Perovskite solar cells face three key challenges: instability under various conditions, environmental toxicity from synthetic additives and solvents, and long-term reliability concerns. To address this, we are exploring perovskite solar cells (PSCs) for their potential cost-effectiveness by enhancing PSC performance and stability using natural dyes extracted from cashew and mango leaves, offering an eco-friendly solution to toxic additives. UV spectrophotometry was used to compare the optical properties of perovskite devices with and without plant dyes, and the results showed enhanced optical properties with plant dyes. The band gaps of the pristine device and those incorporating cashew dye and mango dye were measured at 1.59 eV, 1.70 eV, and 2.52 eV, respectively. The samples that were prepared were confirmed to be polycrystalline in nature through XRD analysis. The SEM analysis offered valuable insights into the morphological characteristics of the perovskite films before and after dye treatment, each sample exhibiting unique attributes. Also, EDX elemental analysis proved that the substrate contained CH3NH3PbI3. The perovskite solar cell with mango dye had a PCE of 0.0297% and an improved FF of 0.571, indicating the potential impact of cashew dye. After 1032 hours the optical properties of the samples were monitored under room temperature and conditions to assess their stability.
    Keywords: Perovskite Solar Cells, Cashew dye, Mango dye, Aqueous extraction, Bandgap
  • ناصر دهقان، عباس بهجت*، حمید رضا زارع
    در سلول های خورشیدی پروسکایتی با اصلاح لایه ی انتقال دهنده ی الکترون می توان انتقال الکترون را بهبود بخشید. قبلا در سلول های خورشیدی پروسکایتی از C60 به عنوان لایه ی انتقال دهنده ی الکترون به تنهایی استفاده شده است اما از چندسازه آن به عنوان لایه انتقال دهنده الکترون در سلول های خورشیدی استفاده نشده است. در این تحقیق از کامپوزیت فولرن و تیتانیوم دی اکسید (C60 TiO2+) به عنوان لایه ی انتقال دهنده ی الکترون در سلول خورشیدی پروسکایتی بدون لایه ی انتقال دهنده ی حفره استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که هر چند جذب با لایه جاذب سلول کاهش یافته است، اما نمودارهای الگوی پراش ایکس و فوتولومینسانس نشان می دهند بلورینگی پروسکایت بیشتر شده است که که به دنبال آن انتقال بهتر الکترون ها را به همراه دارد.  افزون براین سطح لایه ی انتقال دهنده ی الکترون اصلاح شده است که این امر خود باعث بهبود در عملکرد سلول خورشیدی می شود. در این بررسی بازده سلول های خورشیدی پروسکایتی ساخته شده بدون انتقال دهنده حفره از 8/08 به 9/09 رسیده است.
    کلید واژگان: سلول خورشیدی پروسکایتی, لایه ی انتقال دهنده الکترون, کامپوزیت C60+ TiO2
    Naser Dehgan, Hamidreza Zare
    In perovskite solar cells, electron transfer can be improved by modifying the electron transporting layer. Previously, in perovskite solar cells, only C60 has been used as the electron transfer layer, but not its composite. In this research, the composite of TiO2 and C60 was used as an electron transporting layer in hole-transport-free perovskite solar cells. The results indicate that despite the decrease in abortion by the absorbent layer of the cell, the pattern of X-ray diffraction and photoluminescence show increase in crystallinity of perovskite layer. This results in better electron transfer. In addition, the surface of the electron transporting layer has been modified, which improves the performance of the solar cell. The efficiency of the fabricated perovskite solar cells was increased from 8.08 to 9.09.
    Keywords: Perovskite solar cells, Electron transport layer, TiO2+C60 Composite
  • زهراالسادات میرباقری فیروزآباد، محمود برهانی زرندی*، مهدی شریفیان، زینب صفری، حجت امراللهی بیوکی

    در بین لایه های انتقال دهنده ی الکترون مختلف به کار برده شده در سلول های خورشیدی پروسکایتی، تاکنون، اکسید تیتانیوم (TiO2) کارآمدترین لایه ی انتقال دهنده ی الکترون می باشد. اما بازترکیب زیاد الکترون ها و حفره ها در لایه ی اکسید تیتانیوم، مشکلی است که محققان با آن روبرو هستند. محققان با دپ کردن افزودنی های مختلف مناسب در این لایه ، در صدد رفع این مشکل برآمده اند. در این تحقیق برای اصلاح این عیب، پلی آنیلین به پیش ماده ی لایه ی مزومتخلخل اکسید تیتانیوم (mP-TiO2) افزوده شد تا عملکرد سلول خورشیدی پروسکایتی متیل آمونیوم بهبود یابد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان دادند، مورفولوژی، بلورینگی و پوشش فیلم پروسکایت لایه نشانی شده بر روی بسترmP-TiO2 دوپ شده با پلی آنیلین با نسبت های حجمی %2 ، %4 و %8 در مقایسه با فیلم پروسکایت لایه نشانی شده بر روی بستر mP-TiO2 خالص بهبود یافته است. با افزودن پلی آنیلین به لایه ی mP-TiO2 با نسبت های حجمی مختلف، چگالی جریان مدار باز ((J_SC)) و فاکتور پرشوندگی (FF) افزایش یافتند. افزایش این پارامترها به دلیل کاهش بازترکیب بارها در سطح مشترک TiO2/ پروسکایت و همچنین کاهش تله های بار است، که سبب بهبود عملکرد سلول می شود. سلول ساخته شده بر بستر mP-TiO2 اصلاح شده با نسبت حجمی %4 از پلی آنیلین، بهترین مورفولوژی، بلورینگی و عملکرد (7/31%) را نشان می دهد.

    کلید واژگان: سلول های خورشیدی پروسکایتی, لایه ی انتقال دهنده ی الکترون, پلی آنیلین, مزومتخلخل
    Zahrasadat Mirbagheri Firrozazab, Mahmoud Borhani Zarandi *, Mehdi Shrifian, Zeinab Safari, Hojjat Amrollahi Bioki

    Among the various electron transport layers used in perovskite solar cells, titanium oxide (TiO2) is by far the most efficient electron transfer layer. But the high recombination of electrons and holes in the titanium oxide layer is a problem that researchers face. Researchers have tried to solve this problem by doping various additives in this layer. In this study, for modification this defect, polyaniline was added to the precursor of the titanium oxide mesoporous layer (mP-TiO2) to improve the performance of the perovskite methyl ammonium solar cell. Scanning electron microscopy images showed the morphology, crystallinity, and coverage of the perovskite film deposited on the mP-TiO2 substrate doped with polyaniline at volume ratios of 2%, 4%, and 8% compared with the perovskite film deposited on Pure mP-TiO2 substrate have improved. By adding polyaniline to the mP-TiO2 layer with different volume ratios, open circuit current density(J_SC) and charge factor (FF) were increased. The increase in these parameters is due to the reduction of recombination at the TiO2 / perovskite interface as well as reduction of charge traps, which improve cell performance. Cells made on the modified mP-TiO2 substrate with a volume ratio of 4% polyaniline show the best morphology, crystallinity and performance(7.31%).

    Keywords: Perovskite solar cells, Electron transport layer, Polyaniline, Mesoporous
  • Hojjat Amrollahi Bioki, Ahmad Moshaii *, Mahmoud Borhani Zarandi
    Additive interfacial engineering is a strategy to enhance the performance of perovskite solar cells (PSCs). The high-quality perovskite active layer, with defect-free, plays a key role in the performance of the solar cells. In this paper, dopamine hydrochloride (DA), as an organic ligand was incorporated into the CH3NH3PbI3 perovskite precursor solution, and the effects of DA addition on the microstructure of perovskite films and the photovoltaic properties of the PSCs have been studied. It is found that the addition of DA in perovskite precursor is a promising strategy for obtaining compact and uniform CH3NH3PbI3 film, whic can effectively reduce the recombination of charge carriers. The PSCs grown with DA additive in perovskite precursor, significantly show enhanced photovoltaic performance. An optimum power conversion efficiency (PCE) of 13.57% with Voc (1.03 V), and good producibility compared to the pristine one was achieved in the PSCs with 0.6 wt% DA additive in the perovskite precursor.
    Keywords: Dopamine hydrochloride, Efficiency, Grain Size, Organic ligand additive, Perovskite Solar Cells
  • فیروزه عبادی، راحله محمدپور، نیما تقوی نیا*

    در سالهای اخیر، سلولهای خورشیدی پروسکایتی به دلیل روش ساخت و تولید کم هزینه و همچنین رشد سریع بازدهی مورد توجه بسیاری از محققان در زمینه سلول‎های خورشیدی قرار گرفته است. بزرگترین چالشی که در مقابل تجاری شدن این سلول‎ها وجود دارد مسئله ی عدم پایداری مشخصه‎های مهم فوتولتاییکی آنها در شرایط واقعی می‎باشد. عوامل متعددی در تخریب این سلول‎ها با گذشت زمان و همچنین تحت شرایط مختلف گزارش شده است. با این حال یکی از مهمترین این عوامل، مهاجرت یونی در لایه‎ی فعال این سلول‎ها می‎باشد که با گذشت زمان منجر به تغییرات غیرعادی در کارکرد افزاره ها و مواد پروسکایتی می‎شود. در این مقاله ی مروری، ما به بررسی نقش مهاجرت یونی در بروز برخی رفتارهای غیرمعمول در سلولهای خورشیدی پروسکایتی می‎پردازیم.

    کلید واژگان: سلول های خورشیدی پروسکایت, مهاجرت یونی, هیسترزیس, تفکیک فازی

    Showing a rapid increase in conversion efficiency and low-cost fabrication method, perovskite solar cells have attracted significant interest in the photovoltaic research field over the last decade. the main challenge for commercializing them is the instability of photovoltaic characteristics under real operational conditions. A variety of causes, for these instabilities, under different conditions and by the time have been reported. Ion migration in the perovskite layer is known as an important limiting-factor for long term stability. In this paper, we review some unusual behaviors in perovskite solar cells caused by ion migration.

    Keywords: Perovskite solar cells, Ion migration, hysteresis, Phase segregation
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال