به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "توده زنده" در نشریات گروه "محیط زیست"

تکرار جستجوی کلیدواژه «توده زنده» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی توده زنده در مقالات مجلات علمی
  • شیوا آقاجری خزایی*، غلامعلی اکبرزاده چماچایی، فرشته سراجی

    خورها نقش مهمی در حفظ محیط زیست، تنوع زیستی، کنترل سیلاب و تامین آب شرب داشته و می توانند در تولید مواد بیولوژیکی و تولید گیاهان دارویی نقش مهمی را ایفا نمایند. استان هرمزگان به عنوان یک استان ساحلی در جنوب ایران دارای تالاب های متعددی بوده بدین منظور  به شناسایی و تعیین تراکم بنتوزهای تالاب بین المللی مصب رود شور، شیرین و میناب در دو خور تیاب و یک شبه در سال 1395 به صورت فصلی پرداخته شد. نمونه برداری توسط شناور تحقیقاتی و گرب ون وین با سطح مقطع 0/04 مترمربع صورت پذیرفت. در این پژوهش گروه های مختلف ماکروبنتوزهای (کرم های حلقوی، نرم تنان، سخت پوستان و سایر ماکروبنتوزها (نمرتین، لارو ماهی و خارتنان))، شناسایی شد. 23 خانواده از کرم های پرتار، 5 خانواده از دوکفه ای ها، 6 خانواده از شکم پایان، 7 خانواده از بندپایان، 2 خانواده از روزن داران و 1 خانواده از سیپونکولاها هم چنین 37 جنس و 9 گونه از خانواده های مختلف در خور تیاب مورد شناسایی قرار گرفتند. بیش ترین فراوانی متعلق به روزن داران بوده هم چنین کرم های پرتار از تراکم قابل توجهی برخوردار بوده اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد جمعا   کرم های پرتار (17 خانواده)، دوکفه ای ها (5 خانواده)، شکم پایان (11 خانواده)، ناوپایان (یک خانواده)، بندپایان (3 خانواده) و 1 خانواده از روزن داران هم چنین 37 جنس و 9 گونه از خانواده های مختلف در خور یک شبه مورد شناسایی قرار گرفتند. ماکروبنتوزها در خور تیاب با میانگین 4376±9428 عدد در مترمربع، از میزان فراوانی بیشتر و در خور یک شبه با میانگین 0/55±2/78 گرم در مترمربع، از میزان توده زنده بیش تری برخوردار بودند. با توجه به نتایج این بررسی، درمجموع فراوانی ماکروبنتوزهای خور یک شبه در مقایسه با خور تیاب از مقادیر کم تری برخوردار بود در حالی که وزن تر کل موجودات در خور یک شبه نسبت به خور تیاب بیش تر برآورد گردید. گرچه عوامل متعددی بر میزان وزن نهایی موجودات ماکروبنتوزها در یک منطقه تاثیر دارند اما به نظر می رسد شرایط در خور یک شبه به گونه ای فراهم بوده که فرصت بیش تری برای حضور ماکروبنتوزها و به دنبال آن تغذیه، رشد و افزایش جثه ی موجودات و نهایتا افزایش وزن را به دنبال داشته است.

    کلید واژگان: ماکروبنتوز, تراکم, توده زنده, خورهای تیاب و یک شبه, استان هرمزگان
    Shiva Aghajari Khazaei *, GholamAli Akbarzadeh Chomachaei, Fereshteh Saraji

    Estuaries play an important role in environmental protection, biodiversity, flood control and drinking water supply and can play an important role in the production of biological materials and the production of medicinal plants. Hormozgan province as a coastal province in the south of Iran has several wetlands. For this purpose, to identify and determine the abundance of Benthose of the international wetlands of the estuary of Shoor, Shirin and Minab in Tiab estuary and Yek shabe in 2016 seasonally. For this purpose, sampling of sediments was carried out using a Van veen grab with a cross section of 0.04 m2 in two estuaries. In this study, different groups of Macrobenthos (Annelida, Mollusca, Crustacea and other macrobenthos (Nemertea, Fish larvae and Echinodermata)) were identified. 23 families of Polychaetes, 5 families of Bivalves, 6 families of Gastropods, 7 families of Arthropods, 2 families of Foraminifera and 1 family of Sipuncula were also identified as 37 genera and 9 species of different families suitable for Tiab. Most abundance belonged to the Foraminifera and also the polychaetes had a considerable abundance. The results of this study showed that a total of polychaetes (17 families), bivalves (5 families), Gastropods (11 families), Scaphopoda (1 family), Arthropods (3 families) and 1 family of Foraminifera as well as 37 genera and 9 species were identified in Yek shabe estuary. Macrobenthos in Tiab estuary with an average of 9428±4376 n/m2 had a higher abundance and Yek shabe estuary with an average of 2.78±0.55 g/m2 had a higher weight macrobenthos in Tiab estuary with average of 9428±4376 n/m2 had higher abundance and in Yek shabe estuary with average of 2.78±0.55 g/m2 had higher weight. According to the results of this study, in general, the abundance of macrobenthos in the Yek shabe estuary was lower than the Tiab estuary, while the weight of all organisms in the Yek shabe estuary was higher than the Tiab estuary. Although several factors affect the final weight of macrobenthos in an area, it seems that the conditions are suitable Yek shabe to provide a greater opportunity for the presence of macrobenthos, followed by feeding, growth and increase in body size and ultimately weight gain.

    Keywords: Macrobenthos, Abundance, Biomass, Tiab, Yek shabe estuaries, Hormozgan province
  • محمد مومنی، احسان کامرانی *، محسن صفایی، فرهاد کیمرام
    نمونه برداری از ذخیره میگو موزی به صورت ماهانه و به منظور بررسی توده زنده و پراکنش با استفاده از تور ترال کف از بهمن 1392 تا بهمن 1393 از منطقه سیریک با موقعیت جغرافیایی (26O 25’ E, 57O 01’ N) تا درگهان در جزیره قشم با موقعیت (27O 02’ E, 56O 12’ N) انجام گردید. رابطه طول کاراپاس – وزن برای ترکیب دو جنس به صورت W= 0. 0015L2. 7868 تعیین گردید. ورود جمعیت نوپا به ذخیره اصلی در سراسر سال بوده و بیش ترین مقدار (63 %) از تیر تا آبان می باشد. منحنی لگاریتمی احتمال صید به صورتPi=1/[1+exp (-0. 56(Li-23. 78) )] محاسبه گردید. توده زنده میگو موزی با استفاده از روش مساحت جایروب شده برابر 1044/1 تن برآورد گردید و میزان مجاز برداشت برابر 835 تن محاسبه شد. بیش ترین توده زنده میگوموزی برابر 507/6 تن (48/6 درصد) در لایه عمقی 5-10 متر بوده و بیش ترین تراکم مربوط به نواحی غربی جزیره هرمز تعیین گردید. زمان مناسب برای آزاد سازی صید در سایز (Cl) 28 میلی متر برابر 1393/07/10 تعیین گردید. تغییر در مقادیر مرگ ومیر طبیعی می تواند در طول بهینه صید و درنهایت زمان شروع صید میگوموثر باشد. براساس روش تهی سازی ضریب قابلیت صید، q برابر 0/000371 و میزان توده زنده میگو موزی در طول فصل صید برابر 1232 تن محاسبه گردید. این اختلاف در توده زنده برآورد شده ممکن است به علت اضافه شدن بچه میگوهای جوان در خلال فصل صید در مهر تا آبان و یا در اثر افزایش رشد وزنی میگوها باشد.
    کلید واژگان: استان هرمزگان, میگو موزی, جمعیت نوپا, توده زنده, صید, ترال کف
    Mohammad Momeni Momeni, Esan Kamrani *, Mohsen Safaei, Farhad Kay Maram
    Sampling of banana shrimp stock was occurred for estimating the biomass and distribution purposed by wooden trawler in aquatic habitat from January 2013 to January 2014. Towing operation was done from Sirik (26O 25’ E, 57O 01’ N) to Dargehan in north of Qeshm island (27O 02’ E, 56O 12’ N). Carapace length – total weight relationship for mixed gender was estimated as W= 0.0015L2.7868. Recruitment was occurred all around the year, but maximum was in July to November (63%). Exponential probability of capture was estimated as Pi=1/[1+exp(-0.56(Li-23.78))]. Biomass of banana shrimp was estimated as 1044.1 tone by swept area method and total allowable catch was estimated 835 tone. Maximum biomass of banana shrimp was 507.6 tone (about 48.6%) in depth layer of 5-10 m and the most concentration of the shrimp was belonging to west part of Hormoz Island. Optimum time to starting the catch season, based on the 28 mm (Cl) as optimum length of harvest, was estimated 1st October, 2013. Changes in natural mortality values could be effected the length of catch and optimum time of harvest too. The catchability coefficient, q, was estimated 0.000371 and total biomass was calculated 1232 tone by depletion method. Such difference in estimated biomass from two methods maybe belong to add juvenile to main stock during the catch season or increasing the body mass of each individual in the stock.
    Keywords: Hormozgan, Penaeus merguiensis, Recruitment, Biomass, Bottom trawl
  • حدیقه صائب مهر*، پریسا نجات خواه معنوی، سوگل شهیدی
    زمینه و هدف
    توده زنده ماکروجلبک ها در2 فصل تابستان و زمستان سال 1389 پس از شناسایی در چهار ایستگاه انتخابی در سه منطقه بالا، میان و پایین جزرومدی منطقه بندر بوشهر در زمان جزر کامل آب بررسی شدند. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه، شناسایی وتعیین توده زنده ماکروجلبک های منطقه بین جزرومدی بندر بوشهر می باشد.
    روش بررسی
    نمونه برداری با کوادرات 5/0 ×5/0 مترمربعی به صورت تصادفی صورت گرفت. در مجموع12گونه ماکروجلبک شناسایی شد، که میانگین وزن تر به ترتیب درتابستان شاخه جلبک های قهوه ای (6625،258 گرم درمترمربع) بیش ترین وزن تر و شاخه جلبک های سبز (9625،126 گرم درمترمربع) کم ترین وزن تر و در زمستان شاخه جلبک های سبز (875،564 گرم در مترمربع) بیش ترین وزن تر و شاخه جلبک های قرمز(115.8 گرم درمترمربع) کم ترین وزن تر را داشتند.
    نتایج
    نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه (one-way ANOVA) مشخص نمود که بیش ترین حضور ماکرو جلبک ها در منطقه پایین جزر و مدی است. آزمون آماری (Mann- whitny) اختلاف معنی داری را بین زیتوده میان و پایین جزرومدی در دو فصل نشان نداد.
    نتایج نشان دادند که شش گونه مشترک در هر دو فصل مشاهده گردید که به ترتیب شامل 3گونه جلبک های قرمز با نام هایmuscoidesAcanthophora - Laurensia papillosa - Gracilaria corticata و 2گونه جلبک های قهوه ای به نام هایCystoseira sp. و Padina spو1گونه از جلبک های سبز به نام Caulerpa sp می باشند.
    با توجه به میانگین زیتوده (بیومس) محاسبه شده در پایین و میان جزرومدی ایستگاه های مورد مطالعه در دو فصل مشخص گردید در کل دو فصل بیش ترین میانگین زی توده (1،953 گرم درمترمربع) متعلق به Padina sp ایستگاه 3 پایین جزرومدی فصل تابستان و کم ترین میانگین زی توده (5/0 گرم درمترمربع) متعلق به Champia parvula ایستگاه 2 پایین جزرومدی فصل زمستان می باشد.
    کلید واژگان: توده زنده, ماکروجلبک, منطقه بین جزر و مدی, فصل گرم وسرد, استان بوشهر
    Hadighe Saeb Mehr*, Parisa Nejat Khah Manavi, Sogol Shahidi
    Introdouction: the biomass of macro- algas was studied in summer and winter at 4 elected stations during spring tide in high in 2011, mid and low intertidal zone in Boushehr Port in Persian Gulf. The aim of this study is to identify and determine biomass of macro-algas in the intertidal zone of the port of Bushehr.
    Method
    Quadrat sampling 0/5/0 × 0/5 m² was random. Totally 12 species of macro-algas identified and the average biomass were arranged in summer; Phaeophyceae (258.6625 g/m2) the highest biomass and Chlorophyceae the lowest biomass and in winter had Chlorophyceae (564.875 g/m2) the highest biomass and Rhodophyceae (191.8 g/m2) the lowest biomass.
    Result
    The result that was obtained by one way ANOVA, determined that the most abundance of macro-alga was in sub littoral zone. Compute test (Mann- Whitney) didn’t show the importance of biomass between mid littoral and sub littoral zones in two seasons. The results show 6 common species that in summer and winter were observed species of Rhodophyceae: muscoides Acanthophora – Laurensia papillosa - Gracilaria corticata and 2 species Phaeophyceae: Cystoseira sp. and Padina sp. and one species of Chlorophyceae: Caulerpa sp.In addition the average of biomass computing in mid and low intertidal zones in studying within two seasons identified in both seasons that the highest average of biomass (953.1 g/m2) belongs to padina sp in third station in summer and lowest average of biomass (0. 5 g/m2) belongs to champia parvula in second station in winter.
    Keywords: Biomass, Macro, algea, Inter tidal Zone, summer, winter, Bushehr
  • مهران پارسا *، احسان کامرانی، مهرنوش امینی، محمد جواد شعبانی
    حجم توده زنده و پراکنش میگوی ببری سبز در آب های حوزه جنوبی استان بوشهر در سال 1393 مورد بررسی قرار گرفت. CPUE کل میگوی ببری سبز 264/313 کیلوگرم بر ساعت محاسبه شد. تفاوت معنی داری در میزان CPUE میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<P). از نظر لایه های عمقی، بیش ترین میانگین CPUE در لایه عمقی 20-10 متر با 3/21±10/92 کیلوگرم بر ساعت مشاهده شد و از نظر مناطق مختلف، منطقه راس خان تا مطاف بیش ترین میانگین CPUE را با 3/88±15/35 کیلوگرم بر ساعت به خود اختصاص داد و اختلاف معنی داری نیز در میانگین CPUE بین مناطق و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<p).
    CPUA کل میگوی ببری سبز 1460 کیلوگرم بر مایل مربع برآورد شد. تفاوت معنی داری در میزان CPUA میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<P). توده زنده کل میگوی ببری سبز در کل منطقه مطالعاتی 524 تن تخمین زده شد. بیش ترین میزان توده زنده در منطقه راس خان تا انتهای مطاف با 389 تن و لایه عمقی 30-20 متر با 205 تن برآورد شد.
    کلید واژگان: میگوی ببری سبز, استان بوشهر, توده زنده, خلیج فارس
    Mehran Parsa *, Ehsan Kamrani, Mehrnoush Amini, Mohammad Javad Shabani
    The biomass and distribution of Penaeus semisulcatus were investigated in the Southern water of Bushehr province in 2014. Total CPUE of Penaeus semisulcatus was calculated 264/313 kg/h. There was no significant difference in CPUE of Penaeus semisulcatus indifferent regions and depth layers (P>0.05). From the depth layers and various regions, maximum mean CPUE were observed in 10-20 m layer zone with 10.92±3.21 kg/h and Rase Khan to Motaf region with 15.35±3.88, respectively. There was no significant difference in mean CPUE of Penaeus semisulcatus indifferent regions and depth layers (P>0.05). Total CPUA of Penaeus semisulcatus was calculated 1460 kg/nm2. CPUA did not differ significantly between various regions and depth layers (P>0.05). Total biomass of Penaeus semisulcatus was estimated 524 tons in the entire study area. Maximum biomass was estimated in Rase Khan to Motaf region with 389 tons and 20-30 m layer zone with 205 tons.
    Keywords: Penaeus semisulcatus, Bushehr Province, Biomass, Persian Gulf
  • رضا عباسپور نادری، تورج ولی نسب، غلامحسین وثوقی، شهلا جمیلی
    در این تحقیق از کشتی تحقیقاتی فردوس یک به مدت 20 روز طی شهریور و مهر 1388 استفاده شد و نمونه برداری از طریق روش مطبق تصادفی با تعیین 119 ایستگاه در سطح دریای عمان در 7 منطقه (اشکوب) و 4 لایه عمقی یعنی 20-10 و 30-20 و 50-30 و 100-50 متر انجام شد. آمار و اطلاعات مورد نظر درفرمهای پیش بینی شده ثبت گردیدند و با استفاده از نرم افزارهای Excel و Arc View GIS مورد پردازش قرار گرفتند.100 گونه، جنس یا گروه آبزی در ترکیب صید ترال کف دریای عمان شناسایی شد که در گروه آبزیان کفزی تجاری و غیرتجاری قرار می گیرند. میزان کل توده زنده آبزیان موجود در این تحقیق معادل 7/52472 تن برآورد گردید که 7/31651 تن آن مربوط به آبزیان کف زی تجاری است که نسبت حدود 60 درصد از توده زنده کل را شامل می شود. با مقایسه میزان توده زنده در لایه های عمقی دریای عمان نیز مشخص گردید که حداکثر مقدار توده زنده در لایه عمقی 100-50 متر و پس از آن در لایه عمقی 20-10 متر وجود دارد. بررسی وضعیت میزان صید بر واحد سطح (CPUA) به تفکیک مناطق هفتگانه دریای عمان نیز نشان داد که مشابه توده زنده، منطقه F (سیریک تا جاسک) با میانگین 20162 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی در جایگاه اول قرار داشته و لایه 20-10 متری این منطقه معادل 6/1 برابر مقدار CPUA در اعماق 100-50 متر آن می باشد.
    کلید واژگان: توده زنده, ترال کف, ماهیان کفزی, CPUA, دریای عمان
    Reza Abbaspour Naderi, Gholamhossein Vosoughi, Tooraj Valinasab, Shahla Jamili
    In this study, we used "Ferdows 1" research vessel and sampling conducted on random basis, through 119 sampling stations in 7 zones with 4 deep-sea layers as: 10-20, 20-30, 30-50 and 50-100 meters, throughout the Oman Sea. Achieved data recorded in pre-schemed forms and processed through "Excel" and "Arc View GIS" soft wares. One hundred species or genus identified in bottom trawl catch composition which categorized as commercial and non-commercial species. The total biomass of aquatics in bottom trawl net estimated as 52472.7 Mt. 60% of this amount allocated to commercial demersal species with 31651.7 Mt. Comparing biomass rates in the Oman Sea layers, it is determined that the maximum biomass rate is in 50-100 and 10-20 meter layers, respectively. Study of CPUA in 7 zones of the Oman Sea revealed that identical to biomass, zone F (Sirik to Jask) positioned first with 20162 Kg per square nautical mile. For 10-20 meter layer, CPUA is 1.6 folded in 50-100 meter depth.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال