ارزیابی فصلی تراکم و توده زنده جوامع ماکروبنتوز در خورهای استان هرمزگان (تیاب و یک شبه)

خورها نقش مهمی در حفظ محیط زیست، تنوع زیستی، کنترل سیلاب و تامین آب شرب داشته و می توانند در تولید مواد بیولوژیکی و تولید گیاهان دارویی نقش مهمی را ایفا نمایند. استان هرمزگان به عنوان یک استان ساحلی در جنوب ایران دارای تالاب های متعددی بوده بدین منظور  به شناسایی و تعیین تراکم بنتوزهای تالاب بین المللی مصب رود شور، شیرین و میناب در دو خور تیاب و یک شبه در سال 1395 به صورت فصلی پرداخته شد. نمونه برداری توسط شناور تحقیقاتی و گرب ون وین با سطح مقطع 0/04 مترمربع صورت پذیرفت. در این پژوهش گروه های مختلف ماکروبنتوزهای (کرم های حلقوی، نرم تنان، سخت پوستان و سایر ماکروبنتوزها (نمرتین، لارو ماهی و خارتنان))، شناسایی شد. 23 خانواده از کرم های پرتار، 5 خانواده از دوکفه ای ها، 6 خانواده از شکم پایان، 7 خانواده از بندپایان، 2 خانواده از روزن داران و 1 خانواده از سیپونکولاها هم چنین 37 جنس و 9 گونه از خانواده های مختلف در خور تیاب مورد شناسایی قرار گرفتند. بیش ترین فراوانی متعلق به روزن داران بوده هم چنین کرم های پرتار از تراکم قابل توجهی برخوردار بوده اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد جمعا   کرم های پرتار (17 خانواده)، دوکفه ای ها (5 خانواده)، شکم پایان (11 خانواده)، ناوپایان (یک خانواده)، بندپایان (3 خانواده) و 1 خانواده از روزن داران هم چنین 37 جنس و 9 گونه از خانواده های مختلف در خور یک شبه مورد شناسایی قرار گرفتند. ماکروبنتوزها در خور تیاب با میانگین 4376±9428 عدد در مترمربع، از میزان فراوانی بیشتر و در خور یک شبه با میانگین 0/55±2/78 گرم در مترمربع، از میزان توده زنده بیش تری برخوردار بودند. با توجه به نتایج این بررسی، درمجموع فراوانی ماکروبنتوزهای خور یک شبه در مقایسه با خور تیاب از مقادیر کم تری برخوردار بود در حالی که وزن تر کل موجودات در خور یک شبه نسبت به خور تیاب بیش تر برآورد گردید. گرچه عوامل متعددی بر میزان وزن نهایی موجودات ماکروبنتوزها در یک منطقه تاثیر دارند اما به نظر می رسد شرایط در خور یک شبه به گونه ای فراهم بوده که فرصت بیش تری برای حضور ماکروبنتوزها و به دنبال آن تغذیه، رشد و افزایش جثه ی موجودات و نهایتا افزایش وزن را به دنبال داشته است.