به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شاخص های فرهنگی » در نشریات گروه « محیط زیست »

تکرار جستجوی کلیدواژه «شاخص های فرهنگی» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • نگین فلاح حقیقی*، قاسم رمضان پور نرگسی، غلامحسین عبدالله زاده، زینب شریفی
    سابقه و هدف

    امروزه توسعه تغییری بنیادی در متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر جامعه محسوب می شود و تحقق آن مستلزم ایجاد هماهنگی میان ابعاد آن است. به بیان دیگر، توسعه واقعی، توسعه همه جانبه است و توسعه فرهنگی جزء جدانشدنی آن است. بنابراین، هیچ توسعه و تکاملی بدون توسعه و تکامل فرهنگی ممکن نیست و توسعه اقتصادی بدون توسعه فرهنگی، توسعه ای ناقص است. لازم به ذکر است هدف اصلی توسعه از جمله توسعه فرهنگی حذف نابرابری ها است. بنابراین، وجود نابرابری و عدم تعادل فضایی از موانع توسعه امکانات و زیرساخت های مختلف بصورت متوازن سبب دستیابی به توسعه یکپارچه می گردد. به منظور دستیابی به توزیع عادلانه امکانات فرهنگی، نیاز به شناسایی سطح برخورداری واحدهای مختلف جغرافیایی از نظر میزان برخورداری آنها از امکانات و خدمات فرهنگی است؛ تا از این طریق نقاط محروم و توسعه یافته مشخص شده و برنامه ریزان بتوانند برای تعادل و کاهش فواصل بین مناطق اقدام کنند. بنابراین، این پژوهش با هدف تفاوت های منطقه ای در سطح برخورداری از شاخص های توسعه فرهنگی استان ها انجام گرفته است تا با ارایه تصویر روشنی از امکانات و خدمات فرهنگی در استان ها، گامی در جهت هدایت صحیح بودجه جهت بهبود توسعه فرهنگی کشور برداشته شود.

    مواد و روش ها

    روش مورد استفاده در این تحقیق مبتنی بر ساخت شاخص ترکیبی توسعه فرهنگی است. برای رفع اختلاف مقیاس شاخص ها از روش نرم خطی، از روش تحلیل مولفه های اصلی برای وزن دهی به شاخص ها، و برای ترکیب شاخص های انفرادی در یک شاخص ترکیبی نهایی از روش تاپسیس استفاده شد. برای محاسبه نابرابری در سطح برخورداری استان ها از ضرایب تغییرات و ضریب ویلیامسون و در نهایت از نرم افزار GIS و نیز روش تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی برای طبقه بندی سطح توسعه فرهنگی استان ها استفاده شد. بر این اساس، تعداد 19 شاخص فرهنگی انتخاب و داده های آن از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن کشور در سال 1397 و نتایج سالنامه های آماری کشور در سال 1397 به دست آمد.

    نتایج و بحث: 

    نتایج تحقیق نشان داد که به ترتیب شاخص های "نسبت تعداد عناوین کتاب های منتشر شده به کل کشور"، "تعداد بازدیدکنندگان از موزه های تحت پوشش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به کل کشور" و"نسبت تعداد ناشران فعال به کل کشور" بیشترین نابرابری را داشتند. در مقابل، شاخص های "سهم جمعیت تحت پوشش شبکه های سیما از کل جمعیت استان"، " نسبت کتاب های مراکز فرهنگی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به تعداد اعضای آن" و "سرانه کتابخانه‎ها به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت" کمترین نابرابری را داشتند و تا حدودی الگویی متعادل در وضعیت برخورداری استان ها در این شاخص‎ها وجود داشت. افزون بر این، استان های تهران، مازندران، خراسان رضوی، اصفهان و بوشهر بهترین وضعیت و استان های لرستان، کردستان، سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی، گلستان به ترتیب پایین ترین رتبه را به خود اختصاص دادند. نتایج سطح بندی استان ها حاکی از آن بود که استان های تهران و مازندران در سطح توسعه یافتگی خیلی زیاد قرار داشتند. بیشتر استان های مرکزی، شمال شرقی و جنوب غربی در سطح توسعه بافتگی زیاد شناسایی شدند. در سطح توسعه یافتگی متوسط استان خراسان شمالی، برخی استان های جنوبی (مانند کرمان، هرمزگان)، مرکزی (مانند قم، چهارمحال بختیاری)، غربی (مانند لرستان، کرمانشاه)، شمالی و شمال غربی (مانند البرز، قزوین، زنجان، آذربایجان شرقی، اردبیل، گیلان) مشاهده شدند. در نهایت 5 استان گلستان، سیستان و بلوچستان، همدان، کردستان و آذربایجان غربی در سطح توسعه یافتگی کم مشاهده شدند. نتیجه تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی جهت طبقه بندی سطح توسعه فرهنگی استان ها نشان داد که دو خوشه اصلی تشکیل شده که خوشه اول (خوشه 1-1) فقط شامل استان های تهران و مازندران بود و در خوشه دیگر (خوشه 1-2) سایر استان ها قرار گرفتند.

    نتیجه‎ گیری:

     نتایج نشان داد که نابرابری بالایی در شاخص های مربوط به نشر کتاب و ناشران و همچنین تعداد بازدیدکنندگان موزه ها بوده است که تمرکز عمده آنها در تهران است، بنابراین توجه به شاخص های مذکور در سایر استان ها به منظور بهره مندی سایر استان ها از شاخص های مذکور ضروری است. افزون بر این، استان های تهران، مازندران، خراسان رضوی، اصفهان، بوشهر بهترین وضعیت و استان های لرستان، کردستان، سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی، گلستان به ترتیب پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده اند. نتایج سطح بندی استان ها و تحلیل خوشه ای نیز موید وجود شکاف در سطح برخورداری از شاخص های توسعه فرهنگی بین استان ها بوده است. بنابراین، بهبود توسعه فرهنگی استان های با سطح توسعه پایین بایستی مورد توجه بیشتر برنامه‎ریزان فرهنگی واقع گردد.

    کلید واژگان: سطوح توسعه, شاخص های فرهنگی, نابرابری, تحلیل فضایی
    Negin Fallah Haghighi *, Ghasem Ramezanpour Nargesi, Gholamhossein Abdollahzadeh, Zeinab Sharifi
    Introduction

    Nowadays, development is considered a fundamental change in economic, social and cultural variables in any society and its realization requires coordination between its dimensions. In other words, real development is a comprehensive development and cultural development is an integral part of it. Hence, no development is possible without cultural development and economic development is incomplete without cultural development. It should be noted that the main goal of development, including cultural development, is to eliminate inequalities. Therefore, the existence of inequality and spatial imbalance is one of the obstacles to the development of various facilities and infrastructure in a balanced way leads to the achievement of integrated development. In order to achieve a fair distribution of cultural facilities, it is necessary to identify different settlements in terms of the extent to which they have cultural facilities and services; In this regard, deprived and developed areas are identified and planners can take action to balance and reduce the distances between the areas. Hence, the study was conducted to measure regional differences in the level of cultural development indicators of the provinces to provide a clear picture of cultural facilities and services in the provinces to guide the budget to improve the cultural development of the country.

    Material and methods

    The research method was based on the construction of a composite indicator, the linear norm method was used to free scale, the principal component analysis method to weigh the indicators, the TOPSIS method to construct a composite indicator of provincial development, coefficients of variation and Williamson to calculate inequality, and finally GIS software as well as hierarchical cluster analysis method to classify the level of development of the provinces were applied. In this regard, 19 indicators were selected and their data were obtained from the results of the general census of population and housing in 2018 and the results of statistical yearbooks in 2018.

    Results and discussion

    The results of the research indicated the indicators including "ratio of the number of book titles published to the whole country", "number of visitors to museums under the Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization to the whole country" and "ratio of the number of active publishers to the whole country" and "number of cinema spectators per 100,000 population" had the highest inequality in the country, respectively. In contrast, the indicators including "share of the population covered by the TV channels of the total population of the province", "ratio of books in the Institute for the Intellectual Development of Children and Young Adults to the number of its members" and "per capita libraries per 100,000 population" and had the least inequality and the state of the provinces were balanced in these indicators. In addition, the provinces of Tehran, Mazandaran, Khorasan Razavi, Isfahan, and Boushehr were in the best situation and Lorestan, Kurdistan, Sistan and Baluchestan, West Azerbaijan and Golestan, respectively, had the lowest rank in terms of the composite indicator. The findings of leveling the provinces indicated that the provinces of Tehran and Mazandaran were at a very high level of development. Most of the central, northeastern and southwestern provinces were identified at the level of high development. At the level of average development, provinces including North Khorasan, some southern (e.g., Kerman, Hormozgan), central (e.g., Qom, Chaharmahal and Bakhtiari), western (e.g., Lorestan, Kermanshah), northern and northwestern (e.g., Alborz, Qazvin, Zanjan, East Azerbaijan, Ardabil, Gilan) provinces were observed. Finally, five provinces of Golestan, Sistan and Baluchestan, Hamedan, Kurdistan, and West Azerbaijan were observed at a low level of development. The result of hierarchical cluster analysis to classify the level of cultural development of the provinces showed that two main clusters were formed, the first cluster (cluster 1-1) included only the provinces of Tehran and Mazandaran, which indicates that the distance between their cultural development and the rest is greater. In the other cluster (clusters 1-2), other provinces were located.

    Conclusion

    The findings showed that there was high inequality in the indicators related to book publishing and the number of visitors to museums which are mostly focused in Tehran. Thus, it is necessary to take those indicators in other provinces into consideration. Furthermore, the results revealed that the provinces of Tehran, Mazandaran, Khorasan Razavi, Isfahan, and Boushehr were in the best situation and the provinces of Lorestan, Kurdistan, Sistan and Baluchestan, West Azerbaijan and Golestan, respectively, have the lowest rank. The findings of leveling provinces as well as cluster analysis confirmed the significant difference in the level of cultural development among provinces. Therefore, improving the cultural development of provinces with low-level development should be taken more into account.

    Keywords: Development levels, Cultural indicators, Inequality, Spatial analysis
  • پروانه سلاطین*، مریم معماری پناه، سحر احمدپناهی
    زمینه و هدف

    در جهان امروز مقوله فرهنگ روز به روز پیچیده تر، حساس تر و در عین حال با اهمیت تر شده است. تحولات اجتماعی، فرایند پر شتاب جهانی شدن و رشد فزاینده فناوری، گسترش ارتباطات، دگرگونی های بنیادی و مستمری را در فرهنگ ایجاد نموده  است. فرهنگ بر جنبه های اقتصادی و اجتماعی زندگی تاثیرات بسزایی دارد. حوزه فرهنگ علاوه بر این که با ایجاد فرصت های شغلی، تولید و درآمد به اقتصاد کمک می نماید، منافع اجتماعی مهمی را برای مصرف کنندگان و تولیدکنندگان کالا و خدمات فرهنگی به همراه دارد. فعالیت های فرهنگی عامل مهمی برای دستیابی به آرامش ذهنی و روحی به شمار می روند. فرهنگ عامل اصلی و موتور توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست می باشد.  در این راستا هدف اصلی این مقاله بررسی میزان تاثیرگذاری شاخص های فرهنگی  (تعداد مطبوعات، تعداد سینماها، تعداد کتابخانه های عمومی کشور، تعداد کتب) بر  انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان شاخص آلودگی هوا در ایران  است.

    روش بررسی

    تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی، علی و از نظر روش تحقیق استنباطی است. روش و ابزار گردآوری اطلاعات و منابع آماری نیز  روش اسنادی مکتوب، اطلاعات الکترونیکی و فیش برداری می باشد.

    یافته ها

    نتایج حاصل از برآورد مدل ها به روش OLS نشان دادکه تعداد کتابخانه های عمومی کشور تاثیر مثبت و معنی دار و تعداد مطبوعات، تعداد سینماها و تعداد کتب  به عنوان شاخص های فرهنگی تاثیر منفی و معنی داری بر انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان شاخص آلودگی هوا دارند.

    روش بررسی

    تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی، علی و از نظر روش تحقیق استنباطی است. روش و ابزار گردآوری اطلاعات و منابع آماری نیز روش اسنادی مکتوب، اطلاعات الکترونیکی و فیش برداری می باشد. یافته ها: نتایج حاصل از برآورد مدل ها به روش OLS نشان می دهد تعداد کتابخانه های عمومی کشور تاثیر مثبت و معنادار و تعداد مطبوعات ، تعداد سینماها و تعداد کتب به عنوان شاخص های فرهنگی تاثیر منفی و معناداری بر انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان شاخص آلودگی هوا دارند.

    کلید واژگان: شاخص های فرهنگی, آلودگی هوا, OLS
    Parvaneh Salatin *, Maryam Memari Panah, Sahar Ahmadpanahi
    Background and Purpose

    In today's world, culture is becoming more and more complex, sensitive and important at the same time. Social developments, the accelerated process of globalization and the increasing growth of technology, the expansion of communication, have created fundamental and continuous changes in culture. Culture has a great impact on the economic and social aspects of life. The field of culture, in addition to helping the economy by creating job opportunities, production and income brings important social benefits to consumers and producers of cultural goods and services. Cultural activities are an important factor in achieving peace of mind. Culture is the main factor and engine of sustainable development and environmental protection. In this regard, the main purpose of this article is to investigate the impact of cultural indicators (number of press, number of cinemas, number of public libraries, and numbers of books) on carbon dioxide emissions as an indicator of air pollution in Iran.

    Methods

    The present study is an applied, causal and inferential research method. The method and tool of collecting information and statistical sources is also the method of written documents, electronic information and filing.
     

    Methodology

    This study is an applied research and inferential research method. The method and tool for collecting information and statistical resources are written documents, electronic information and taking notes.

    Results

    The results of  the estimation models using  OLS method shows that  Number of  public libraries has a significant and positive effect and  number of the press, the cinema, number of  books as cultural  indicators have a negative significant effect on  Co2 as an indicator of air pollution.

    Keywords: Cultural indicators, Air pollution, OLS
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال