به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اصلاح شیمیایی" در نشریات گروه "مهندسی شیمی، نفت و پلیمر"

تکرار جستجوی کلیدواژه «اصلاح شیمیایی» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
  • فاطمه کریمی اسکابنی، گلنوش عبدعلی، آزاده سیفی، احمدرضا بهرامیان*
    فرضیه

    مواد تغییر فاز (PCMs) حین تغییر فاز از حالت جامد به مایع قادر به ذخیره انرژی گرمایی به صورت نهان هستند. پژوهشگران در پژوهش های پیشین معمولا از روش میکروکپسول دارکردن PCM برای برطرف کردن مشکل نشتی حین ذوب استفاده کرده اند. اما این روش ایرادهایی مانند هزینه زیاد، دشواری کپسول دارکردن، رسانندگی گرمایی کم و پیچیدگی کنترل کیفیت محصول را به دنبال داشته است. در این پژوهش به منظور برطرف کردن مشکل نشتی، از روش تلقیح PCM درون ساختار پشتیبان متخلخل استفاده شده است. تخلخل مواد پشتیبانی کننده به ماده تغییر فاز (در حالت مایع) اجازه می دهد آزادانه در سراسر شبکه سه بعدی جریان یابد تا درصد بیشتری PCM را در ساختار خود جا دهد. مواد متخلخل به دلیل بهبود نیروی موئینگی، از نشت مذاب مواد تغییر فاز جلوگیری می کنند.

    روش ها

    در این پژوهش برای رفع مشکل نشتی ماده تغییر فاز پلی (اتیلن گلیکول) (PEG)، از تک رشته های کربن (CF) به عنوان ساختار پشتیبان استفاده شد و برای بهبود سازگاری با PEG اصلاح شدند. پس از اکسایش CF با محلول اسیدی (CFO)، اصلاح سطحی آن با تولوئن دی ایزوسیانات و اتیلن گلیکول در دمای 90 درجه سلسیوس  انجام شد. سپس، سامانه تغییر فاز جدید با روش آغشته سازی PEG مذاب در ترکیب درصدهای متفاوت (3 تا 6 درصد وزنی) از تک رشته های کربن اصلاح شده در دمای 80 سلسیوس به دست آمد.

    یافته ها

    اصلاح شیمیایی باعث ایجاد گروه های عاملی روی سطح CF و در نتیجه امتزاج پذیری بهتر با PEG شد. به دلیل اتصال فیزیکی بین PEG وتک رشته های اصلاح شده، نشتی سامانه تغییر فاز به % 2.42 رسید ، در حالی که بازده آنتالپی سامانه فقط %15 کاهش داشته است. از طرفی نفوذ گرمایی سامانه تغییر فاز دارای CF معادل 8-10× 1.2 متر مربع بر ثانیه به دست آمد، بنابراین سامانه ای یکپارچه و پایدار شکلی با جذب انرژی گرمایی حدود %44 ایجاد شد.

    کلید واژگان: پایداری شکلی, مواد تغییرفاز, نشتی, الیاف کربن, اصلاح شیمیایی
    Fateme Karimi Eskaboni, Golnoosh Abdeali, Azadeh Seifi, Ahmadreza Bahramian *
    Hypothesis

    Phase change materials (PCMs) can store latent heat energy during the phase change from solid to liquid. In previous studies, researchers have usually used the microencapsulation method to solve the leakage problem during melting. However, this method has led to issues such as high cost, difficulty of encapsulation, low thermal conductivity, and complexity of product quality control. In this research, to solve the problem of leakage, the method of impregnating PCMs into a porous supporting structure has been used. The porosity of the supporting material allows the phase change material (in liquid state) to flow freely throughout the 3D network and accommodates a greater percentage of PCM. Porous materials prevent the leakage of PCMs due to the improvement of capillary force

    Methods

    To solve the leakage issue of PEG, as the PCM, carbon monofilaments (CF) were used as a supporting material and adapted to improve the compatibility with PEG. After oxidizing CF by acidic solution, its surface modification was done with toluene di-isocyanate and ethylene glycol at a temperature of 90 ºC. The new phase change system was made by impregnating molten PEG in modified CF with a combination of 3 to 6% by weight at 80°C

    Findings

    Chemical modification can create various functional groups on the surface of CF and, as a result, better miscibility with PEG. Due to the physical connection between PEG and modified CF, the leakage of the phase change system reached 2.42%, while the enthalpy efficiency of the system decreased by only 15%. On the other hand, the thermal diffusivity of the phase change system containing CF was found as 1.2 ×10-8 m2. s-1. So an integrated and stable system with a thermal energy absorption of about 44% has been created.

    Keywords: Shape Stability, Phase Change Materials, Leakage, Carbon Fibers, Chemical Modification
  • افسانه برکت، بهزاد شیرکوند هداوند*، آیه رعیت زاده، رشید بدری

    کلیکس [4] رزورسین آرن از گروه کلیکس آرن ها هستند که از واکنش تراکمی رزورسینول و آلدهیدها در محیط اسیدی ساخته می شوند. این ترکیبات می توانند میزبان مناسبی برای کاتیون ها، آنیون ها یا مولکول های خنثی باشند. با اصلاح و ایجاد گرو های جانبی می توان جذب انتخابی را در آنها بوجود آورد. این تحقیق به بررسی شرایط بهینه جذب ماده رنگزای کاتیونی آبی 41 توسط الیگومر کلیکس[4] رزورسین آرن اصلاح شده می پردازد. برای تعیین شرایط بهینه از طراحی آزمایش به روش سطح پاسخ با سه متغیر مقدار جاذب، زمان و pH استفاده شد. نتایج نشان داد که در جذب رنگزا به وسیله الیگومر کلیکس [4] رزورسین آرن اصلاح شده بیشترین اثر خطی مثبت مربوط به ماده جاذب و سپس زمان انجام فرآیند جذب می باشد و pH تاثیر چندانی ندارد. همچنین برای دستیابی به جذب بالای 61 درصد به مقدار 3،9 درصد وزنی از ماده جاذب و در زمان 180 دقیقه و یا 5 درصد وزنی ماده جاذب در مدت زمان 127 دقیقه لازم است. همچنین با نمودار کانتور بدست آمده، می توان بازده جذب را با مقدار جاذب و زمان پیش بینی کرد.

    کلید واژگان: کلیکس[4] رزورسین آرن, اصلاح شیمیایی, جذب رنگزا, طراحی آزمایش
    A. Barekat, B. Shirkavand Hadavand *, A. Rayatzadeh, R. Badri

    Calix [4] resorcinarene belongs to the calixarenes group. Calix is synthesized via a condensation reaction of resorcinol and aldehydes in acidic conditions. These compounds can be suitable hosts for cations, anions, or neutral molecules. Selective absorption can be created in them by modifying and creating side groups. This research decided to study the optimal conditions for the absorption of cationic blue 41 dye by modified calix[4] resorcinarene oligomer. The optimal conditions were determined using the response surface methodology with three variables: adsorbent amount, time, and pH. The results showed that in the adsorption of dye by modified calix[4], resorcinarene oligomer is the most positive linear effect related to the adsorbent, followed by the time of adsorption process; however, pH has little effect. Also, for more than 61 % absorption, 3.9 % by weight of the adsorbent is required in 180 minutes or 5 % by weight in 127 minutes. Also, with the obtained contour diagram, the adsorption efficiency can be predicted with the amount of adsorbent and time.

    Keywords: Calix[4] resorcinarene, Chemical modification, Dye adsorption, Experimental Design
  • سید محمدهادی موسوی، احمدرضا رئیسی*، حمید هاشمی مقدم

    هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر عامل دار کردن نانوذرات سیلیکا بر خواص ساختاری و عملکرد جداسازی گازی غشاهای ماتریس آمیخته بر پایه پلی (اتر-بلوک-آمید) حاوی نانوذرات سیلیکا می باشد. بدین منظور ابتدا نانوذرات سیلیکا با گروه های عاملی کربوکسیلی اصلاح شده و از آنها برای ساخت غشاهای ماتریس آمیخته استفاده شد. غشاهای حاصل با استفاده از آزمون هایXRD ، DSC،FTIR ، SEM و آزمون تراوش گازی بررسی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اصلاح شیمیایی نانوذرات سیلیکا و ترکیب گروه های کربوکسیلی بر روی سطح آن یک تعامل قوی با ماتریس پلیمر داشته و باعث بهبود توزیع پرکننده در ماتریس غشاء می شود. مشاهده شد که بارگذاری 4 درصد وزنی نانوذره سیلیکا عامل دار شده با گروه های کربوکسیلی در ماتریس پلیمری باعث افزایش تراوایی در فشارهای مختلف می شود. غشای دارای 4 درصد نانوذرات سیلیکا اصلاح شده دارای تراوایی CO2، O2 و N2 بترتیب برابر 1/43، 8/2 و 42/0 برر و گزینش پذیری O2/N2 (71/6) و CO2/N2 (3/103) در فشار 3 بار بود.

    کلید واژگان: غشای ماتریس آمیخته, جداسازی گازی, نانوذره سیلیکا, گروه های عاملی کربوکسیلی, اصلاح شیمیایی
    Seyed MohamadHadi Mousavi, Ahmadreza Raisi *, Hamid Hashemimoghaddam

    The main goal of this study is to investigate the influence of functionalization of silica nanoparticles on the structural properties and gas separation performance of the poly (ether-block-amide) based mixed matrix membranes containing silica nanoparticles. For this purpose, first silica nanoparticles were modified by carboxylic functional groups and used for the preparation of mixed matrix membranes. The prepared membranes were analyzed using the XRD, DSC, FTIR, SEM and gas permeation tests. The results showed that the chemical modification of silica nanoparticles and the incorporating of carboxyl groups on its surface had a strong interaction with the polymer matrix and improved the filler distribution in the membrane matrix. It was observed that by loading 4%wt of silica nanoparticles functionalized with carboxyl groups in the polymer matrix increases the gas permeability at different pressures. The membranes containing 4%wt modified silica nanoparticles had the permeability of CO2, O2 and N2 equal 43.1, 2.8 and 0.42 Barrer, respectively, and the selectivity of O2/N2 (6.71) and CO2/N2 (103.3) at the pressure of 3 bar.

    Keywords: Mixed matrix membrane, Gas separation, Silica nanoparticle, Carboxyl functional groups, Chemical modification
  • علی نیک اختر*

    لیگنین پرکننده ای است که خصوصیات تقویت کنندگی آن به همراه خواصی چون فراوانی، تجدید پذیری سالانه، بازده بیولوژیکی بالا، سازگاری اکولوژیکی و وزن کم آن باعث شده که مورد توجه بسیاری از محققین قرار گیرد و به عنوان جایگزینی برای دوده مطرح شود. در این نوشتار سعی شده بطور خلاصه لیگنین مورد بررسی قرار گیرد . در این راستا به ساختار شیمیایی لیگنین و انواع ساختار های آن توجه شده است. از دیدگاه کاربردی و فرایندی مشخص شده که این پلیمر بخاطر داشتن گروه های عاملی قطبی فراوان تمایل کمی برای پخش در بستر لاستیک دارد بدین دلیل در زمان آمیزه کاری بصورت کلوخه ای در آمده و خصوصیت تقویت کنندگی آن ظاهر نخواهد شد برای رفع این مشکل و همچنین بهبود خواص کامپوزیت های تقویت شده با این پرکننده کا رهایی انجام گرفته است از جمله این کارها اصلاح فرایند اختلاط، افزایش جاذبه آن با بستر لاستیک و تشکیل ساختارهای نانویی و هیبریدی است. در اینجا بخشی از این فعالیت ها به همراه اثرات این ماده بر خواص پختی، مکانیکی و حرارتی آن بطور خلاصه آمده است

    کلید واژگان: لیگنین, اصلاح شیمیایی, تکنیک های اختلاط, خواص لاستیک لیگنین دار
    A. Nik akhtar

    Lignin is a reinforcing filler with properties such as abundantannually renewable, low weight, high biological efficiency, and wide ecological adaptability. These properties are causedincreasing attention from researchers and become an alternative to carbon black in the rubber industry. in this paper, we try to briefly review the lignin. In this regard,initially, the chemical structure of lignin and its structuresareconsidered. it is obvious from the application and process point that this polymer has little tendency to spread in the rubber matrix due to polar functional group and so it will not appear as agglomeration in rubber compoundand thereforewon’t be as reinforcing filler. There have been studies in order to solve this problem and improved the reinforcing properties of lignin. These include modifying the mixing process, increasing the interfacial bonding strength between lignin and the rubber, formation of nano structure with lignin and use of hybrid technologies with other filler.Here some of these methods and the effects of lignin on its curing, mechanical and thermal properties are summarized.

    Keywords: lignin, chemical modification, mixing technique, rubber-lignin properties
  • محمد آبراری، آرش تحویلی، کامران محفوظی، بابک نوروزی*

    در این تحقیق ابتدا بنتونیت به وسیله هیامین Benzethonium chloride   (دترجنت یا ماده فعال سطح کاتیونی- نمک چهارتایی آمونیم) اصلاح شده و سپس جذب ماده رنگزای اسیدی بر روی جاذب بررسی شده است. ضرایب همبستگی به دست آمده از مطالعه ایزوترم های جذبی نشان داد که فرآیند جذب هیامین بر روی بنتونیت مطابقت خوبی با معادله ایزوترم فروندلیش دارد. بیشترین ظرفیت جذب در oC30 برابر mg/g 94.7 محاسبه شد. جذب ماده رنگزای آنیونی توسط بنتونیت عمل شده در دمای oC30 برابر mg/g 86.3 محاسبه شد که بیشتر از دمای محیط (oC 20) و  oC40 بوده است. سینتیک جذب هیامین بر روی بنتونیت و جذب ماده رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت اصلاح شده مطابقت خوبی با رابطه شبه درجه دوم داشت. نتایج به دست آمده نشان داد که سرعت اولیه جذب با افزایش دما افزایش یافته است. مطالعه معادلات نفوذ درون ذره ای تایید کرد که نفوذ هیامین بر روی بنتونیت و همچنین جذب ماده رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت اصلاح شده تنها به شکل نفوذ درون ذره ای صورت نگرفته است، بلکه به همراه نفوذ فیلم بوده است.

    کلید واژگان: جذب, اسید قرمز 18, بنتونیت, اصلاح شیمیایی, هیامین
    M. Abrari, A. Tahvili, K. Mahfoozi, B. Noroozi *

    In this research, firstly Bentonite was treated by Hyamine, a cationic surface active agent, and then its capacity for the adsorption of acidic dyes was investigated. Correlation coefficient of equilibrium adsorption study showed that the surfactant adsorption is predominantly described by Freundlich adsorption isotherm. The maximum adsorption capacity was calculated about 94.7 mg/g at 30 oC. This was measured for the adsorption of the dye onto the modified adsorbent around 86.3 mg/g at 30 oC which was higher than the ones obtained at room temperature and 40 oC. Kinetics of adsorption significantly fitted by pseudo second order equation for both Hyamine and acid dye adsorption onto the adsorbent. Initial adsorption rate was increased by increasing of temperature. Intraparticle diffusion study revealed that the diffusion of the cationic surface active agent and the acid dye in the related adsorption structure was concurrently done by film diffusion.

    Keywords: Adsorption, Acid Red 18, Bentonite, Chemical modification, Hyamine
  • نازنین شوهانی، بهزاد شیرکوند هداوند *
    از بین بردن و جلوگیری از انتشار میکروب ها از گذشته مورد توجه قرار داشته است. از جمله راه های مبارزه با عوامل بیماری زا استفاده از پوشش های ضدمیکروبی می باشد. رزین های آکریلیک و متاکریلیک، پلی الکترولیت های مزدوج کاتیونی، رزین های سیلوکسانی، رزین های پرشاخه و درخت سان، رزین های با گروه انتهایی آمونیم چهارتایی، رزین های ناهمگون حاوی اتم نیتروژن در زنجیره اصلی، رزین های حاوی گوانیدین، رزین های تقلیدکننده پپتیدهای طبیعی، پپتیدهای مصنوعی، رزین های با زنجیره اصلی آریل آمید و فنیل اتیلن، رزین های هالوژن دار و حاوی مشتقات فسفر و گوگرد، رزین های مشتقات فنل و بنزوئیک اسید، و ترکیبات آلی - فلزی، موادی هستند که مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین برای ایجاد فعالیت ضدمیکروبی در آنها، عملیات دیگری مانند ادغام کووالانسی ترکیبات ضد میکروبی با وزن مولکولی کم، پیوند پپتیدهای ضدمیکروبی، پیوند زدن دیگر رزین های ضدمیکروبی، افزودن ترکیبات ضدمیکروبی با وزن مولکولی کم، آلیاژکردن با رزین های ضدمیکروبی و افزودن ترکیبات ضدمیکروبی معدنی به رزین ها توسط محققان مختلف صورت گرفته است. در این مقاله نمونه هایی از این پژوهش ها به طور مختصر آورده شده است.
    کلید واژگان: رزین های ضدمیکروبی, اصلاح شیمیایی, ترکیبات آلی ضدمیکروبی, آلیاژسازی رزین ها, باکتری
    Nazanin Shohani, Behzad Shirkavand Hadavand*
    Eliminating and preventing the spread of microbes from the past has been considered. Antimicrobial coatings are one of the ways to fight pathogens. Acrylic and methacrylic resins, cationic conjugated polyelectrolytes, siloxane resins, hyperbranched resin, tetrachloride resins, resins with quaternary ammonium end group, heterogeneous resins with nitrogen, guanidine-containing resins, natural mimic peptides resins, synthetic peptides, resins with main chain of arylamide and phenylethylene, halogenated resins containing phosphorus and sulfur derivatives, phenol and benzoic acid derivatives resins, and organometallics compounds are the materials studied. Also, to create antimicrobial activity in them, other operations such as covalent integration of low molecular weight antimicrobial compounds, antimicrobial peptide binding, grafting other antimicrobial resins, addition of low molecular weight antimicrobial compounds, alloying with antimicrobial resins, and addition of antimicrobial inorganic compounds to resins by different researchers has taken place. In this article, examples of these studies are briefly presented.
    Keywords: Antimicrobial resins, Chemical modification, Antimicrobial organic compounds, Blending of resins, Bacteria
  • رامین بایرامی، مهدی عبداللهی *
    در چند دهه گذشته، مقالات زیادی در ارتباط با توسعه لیگنین منتشر شده که بیشتر درباره اصلاح شیمیایی لیگنین بوده است. استفاده از لیگنین به طور مستقیم، اغلب به سنتز و تولید مواد کم ارزش منجر می شود. از این رو، اصلاح شیمیایی لیگنین، نه تنها موجب افزایش واکنش پذیری آن شده، بلکه موجب پخش بهتر آن در مواد پلیمری می شود. ساختار شیمیایی لیگنین شامل واحدهای فنیل پروپان است که از سه ترکیب پیش ساز آروماتیکی و الکلی پاراکوماریل الکل، کانیفریل الکل و سیناپیل الکل ناشی می شود. لیگنین با دو روش استفاده می شود. در روش اول، لیگنین بدون اصلاح شیمیایی برای بهبود خواص مد نظر به ماتریس پلیمری افزوده می شود. اما در روش دوم، با اصلاح شیمیایی لیگنین و آماده سازی آن برای سنتز طیف گسترده ای از مواد پلیمری استفاده می شود. اصلاح شیمیایی لیگنین بارها برای اهداف مختلف مطالعه شده است. اصلاح لیگنین از راه واکنش با فرمالدهید، اپی کلروهیدرین، فنول، پروپیلن اکسید، پروپیلن کربنات، پلی اتیلن گلیکول و سنتز کوپلیمرهای بر پایه لیگنین از جمله واکنش هایی هستند که بحث و بررسی شده اند. با این حال، این مقاله به بحث درباره اصلاح شیمیایی لیگنین و استفاده از آن به عنوان منبع مونومر در فرایند پلیمرشدن، محدود شده است.
    کلید واژگان: لیگنین, اصلاح شیمیایی, پلی ال, پلیمرشدن تراکمی, پلی یورتان
    Mahdi Abdollahi *
    In the recent decades, many articles have been published on the development of lignin and mostly related to the chemical modification of lignin.The direct use of lignin often leads to the synthesis and production of low-value added materials. Hence, chemical modification of lignin not only increases its activity in the reactions but also represents a fine dispersion in the polymer materials. Chemical structure of lignin contains phenyl propane units, originating from three aromatic alcohol precursors of p-coumaryl alcohol, coniferyl alcohol and sinapyl alcohol. The main uses of lignin can be classified into two different methods. In the first method, without chemical modification, lignin is directly incorporated into a polymer matrix to give new or improved properties. In the second method, a large range of polymer materials is synthesized via chemical modification of the lignin. Chemical modification of the lignin has been studied frequently for various purposes. Lignin modification through reaction with formaldehyde, epichlorohydrin, phenol, propylene oxide, propylene carbonate, polyethylene glycol and synthesis of lignin-based copolymers are among reactions studied in the literature. However, this article has been restricted to the discussion on chemical modification of lignin and its use as a source of monomer in the polymerization process.
    Keywords: lignin, chemical modification, polyol, condensation polymerization, polyurethane
  • رضا پورقاسمی آستانه، یوسف جهانی
    رزینی تجاری و پر مصرف در کاربردهایی چون ،(LDPE) پلی اتیلن با چگالی کم تولید فیلم ها، ظروف دمشی و... است. این ماده دارای ساختاری پر شاخه بوده، به روش رادیکالی LDPE . طول این شاخه ها به صورت گسترده ای توزیع شده اند و تحت فشارهای بالا تولید می شود. ماهیت خطی زنجیر های پلیمری انواع پلی اتیلن ها رامی توان با استفاده از کومنومرهای بلندتر از اتیلن مثل بوتن و هگزن یا با استفاده از کاتالیزور هایی که الیگومرهای فعال پلیمر شدن را تشکیل می دهند، برهم ریخت. اما استفاده از کاتالیزور ها به دلیل محدودیت دسترسی و همچنین قیمت زیاد، در همه کشورها امکان پذیر نیست. روش های جایگزین برای ایجاد شاخه های بلند در ساختار پلیمر در غیاب کاتالیزور ها، فرایند های پس-اصلاحی است. (Reactive Extrusion) از جمله اکستروژن واکنشی (Pos t-modification) اخیرا از واکنش های رادیکالی در اص الح پس-پلیمر شدن پلی الفین ها بهره گرفته شده است. در این روش، تغییر در درجه شاخه ای شدن با کنترل متغیرهای گوناگون از جمله دما، زمان اقامت، خوراک پراکسید، فشار و... که به شدت روی خواص رئولوژیکی، تبلور و چگالی محصول تاثیرگذارند، امکا نپذیر است. در این مقاله به معرفی فرایند اکستروژن واکنشی و کاربرد آن در پیوندزنی و شاخه زنی پلی اتیلن پرداخته شده است.
    کلید واژگان: پلی اتیلن, شاخه زنی, اصلاح شیمیایی, اکستروژن واکنشی
  • حسین عبداللهی، علی سلیمی*، مهدی باریکانی، حامد دائمی
    پلیمرهای گرماسخت به دلیل برخورداری از پیوندهای عرضی در ساختار شیمیایی، ویژگی های بسیار مطلوبی، مانند استحکام مکانیکی زیاد، پایداری ابعادی بسیار مناسب در دماهای زیاد، خزش اندک و مقاومت مناسب در برابر حلال ها نشان می دهند. به منظور دستیابی به ویژگی های گرمامکانیکی مطلوب، لازم است درصد بیشتری از پیوندهای عرضی در رزین ایجاد شود. رزین اپوکسی از رزین های پرمصرفی است که به دلیل داشتن خواص مکانیکی و ویژگی های برجسته، در کاربردهای زیادی مانند پوشش ها، چسب ها و کامپوزیت ها استفاده می شود. اما، این رزین ها پس از پخت کاهش مقاومت ضربه ای و رشد ترک نشان می دهند. بدین سبب در سال های اخیر، پژوهش های فراوانی به منظور بهبود چقرمگی رزین اپوکسی انجام یافته است. اصلاح شیمیایی رزین های اپوکسی با پلی یورتان ها از مهم ترین روش های بهبود چقرمگی محسوب می شود. از جمله خواص منحصربه فرد پلی یورتان ها می توان به ویژگی های ضدسایش عالی، فرایندپذیری ساده و استحکام زیاد در برابر پارگی اشاره کرد. در این مقاله، پس از معرفی اجمالی رزین های اپوکسی و پلی یورتان ها ، روش ها و سازوکار های بهبود چقرمگی شکست رزین اپوکسی با استفاده از پلی یورتان مرور می شود.
    کلید واژگان: رزین اپوکسی, پلی یورتان, خواص مکانیکی, چقرمگی شکست, اصلاح شیمیایی
    Hossein Abdollahi, Ali Salimi*, Mehdi Barikani, Hamed Daemi
    Thermoset polymers have excellent properties of high dimensional stability at elevated temperatures, low creep and good resistance against solvents due to their three-dimensional crosslinking structure. Proper thermal-mechanical properties for these polymers are based on such cured structures with high crosslink density. Due to its excellent mechanical properties, epoxy resin has been widely used in coatings, adhesives and composites. In recent years, a variety of modification procedures have been introduced for toughening of cured resin structure in order to minimize crack formation and improve their impact resistance. Chemical modification of epoxy resins with polyurethanes is one of the most efficient procedures to achieve this goal. Polyurethanes have unique properties including good abrasion resistance, ease of processing and high rupture strength. After a brief introduction of epoxy and polyurethane resins, the procedures and the mechanisms of fracture toughness in polyurethane-modified epoxy are reviewed in present article. Different polyurethanes with wide range of chemical structures are able to toughen the epoxy structure efficiently and provide improved resins for use indifferent applications.
    Keywords: epoxy resin, Polyurethane, mechanical properties, fracture toughness, chemical modification
  • مهدی کلاگر، الهام مرزبان مریدانی
    مطالعه استفاده از الیاف طبیعی به عنوان جایگزینی برای الیاف ساخت بشر در کامپوزیت های تقویت شده با الیاف افزایش یافته و راه را برای امکانات بیشتر صنعتی گشوده است. الیاف طبیعی دارای مزایای چگالی کم، قیمت ارزان و زیست تخریب پذیری هستند. هرچند، عیب اصلی این الیاف در کامپوزیت ها سازگاری ضعیف با ماتریس و جذب رطوبت نسبتا زیاد آنهاست. از این رو، عمل آوری های شیمیایی برای اصلاح خواص سطحی الیاف مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله، اصلاح شیمیایی مختلف روی الیاف طبیعی برای استفاده در کامپوزیت تقویت شده با الیاف مرور شده است. عمل آوری های شیمیایی شامل قلیایی، سیلانی، استیل دارکردن، بنزوئیل دار کردن، آکریل دار کردن، عوامل جفت کننده مالئات دارشده، ایزوسیانات ها، پرمنگنات و سایر روش ها بحث شده است. هدف از عمل آوری شیمیایی الیاف که بهبود چسبندگی بین سطح الیاف و ماتریس پلیمر است، نه تنها سطح الیاف را اصلاح می کند، بلکه استحکام الیاف نیز افزایش می یابد. جذب آب کامپوزیت کاهش یافته و خواص مکانیکی آنها بهبود می یابد.
    کلید واژگان: کامپوزیت های تقویت شده با الیاف, الیاف طبیعی, اصلاح شیمیایی, عامل جفت کننده شیمیایی
  • مژده زرگران، سیداحمد موسوی شوشتری، مجید عبدوس
    در این پژوهش، به منظور بررسی تغییر خواص بوجود آمده در اثر فرایند اصلاح الیاف آکریلی، اثر شرایط واکنش بر خواص مکانیکی الیاف قبل و پس از فرایند اصلاح بررسی شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که با افزایش غلظت مواد شیمیایی زمان واکنش و دما، با وجود افزایش تعداد گروه های عاملی ایجاد شده در الیاف، خواص مکانیکی الیاف، تضعیف شده، الیاف مورد استفاده بتدریج از شکل لیفی خارج می شوند و کارایی آنها کاهش می یابد. اما، با انتخاب غلظت، دمان و زمان بهینه واکنش می توان الیاف جاذب مناسبی با حفظ خواص مکانیکی در حد مطلوب در محدوده pH بین 2 تا 12 بدست آورد. همچنین، نتایج آزمایش ها نشان می دهد که با استفاده از الیاف دارای پیوند عرضی با افزایش زمان واکنش، خواص مکانیکی، بهبود می یابد. اما، کاهش ازدیاد طول و کار تا پارگی بیشتر از کاهش استحکام بوده در حالی که مدول اولیه کاهش محسوسی نشان نمی دهد.
    کلید واژگان: آکریلی, اصلاح شیمیایی, خواص مکانیکی, شرایط واکنش, ترکیبات یونی
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال