به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "fish finger" در نشریات گروه "کشاورزی"

  • سحر جلیلی*

    افزایش روزافزون آگاهی مردم نسبت به ارزش، سلامت و بهداشت مواد غذایی و همچنین تغییر روش زندگی درکشورهای صنعتی و در حال پیشرفت سبب شده است تا تقاضا برای محصولات متنوع، سالم وآماده مصرف شیلاتی بیشتر شود. هدف از این پژوهش، امکان سنجی تولید فیش فینگر از گوشت ماهی کوتر ساده (Sphyraena jello) و مقایسه ترکیبات تقریبی و شاخص های فساد در شرایط انجماد (ċ18-) به مدت چهار ماه بود. 4 تیمار فیش فینگر، به ترتیب: (تیمار1:گوشت چرخ شده نشسته ، تیمار 2: سوریمی، تیمار3: گوشت چرخ شده نشسته+گوشت گوساله، تیمار4: سوریمی+گوشت گوساله) در نظر گرفته شد. سپس فاکتورهای تقریبی (رطوبت، خاکستر، چربی و پروتیین) و شاخص های فساد شامل:(پراکسید، اسید چرب آزاد، اسید تیوباربیتوریک، بازهای ازته فرار)در محصولات تولید شده در زمان های: صفر(نمونه تازه)، 1، 2، 3 و 4 ماه در شرایط انجماد اندازه گیری شدند. بررسی نتایج فاکتورهای تقریبی نشان داد که تیمار3 در چربی (06.0±72.6)، خاکستر (16.0±17.2)،پروتین (17.0±61.15) اختلاف معنی داری با سایر تیمارها (05/0 P≤) در پایان دوره نگهداری داشته است . تیمار2 در فاکتور رطوبت با اختلاف معنی دار (05/0 ≤p) نسبت به سایر تیمارها بالاترین میزان رطوبت را30/0±42/ 77 به دست آورد. با افزایش مدت نگهداری شاخص های فساد شیمیایی در تمام تیمارها به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 P≤). شاخص پراکسید(15/0± 56/4 meqO2/kg)، اسید چرب آزاد (02/0 ± 19/3 درصد)، و تیوباربیتوریک (05/0± 129/2 (mg MA /kg) در تیمار 3، در ماه سوم نگهداری و بازهای ازته آزاد (17/0± 22/28 mg/100 g) در ماه چهارم به بالاترین میزان خود رسید. در نتیجه این تیمار در ماه چهارم غیر قابل پذیرش اعلام شد. تیمار 2 با اختلاف معنی دار از نطر فاکتورهای فساد نسبت به سایر تیمارها بهترین ماندگاری را تا ماه چهارم به دست آورد. فیش فینگر های تهیه شده از سوریمی در تیمار 2 و 4 تا پایان ماه چهارم قابل پذیرش بودند.

    کلید واژگان: فیش فینگر, کوتر ساده(باراکودا), سوریمی, ارزیابی بیوشیمیایی, انجماد
    Sahar jalili

    Increasing public awareness of the value, health, and hygiene of food, as well as changing lifestyles in industrialized and developing countries, has led to a demand for a variety of healthy, ready-to-eat fishery products. The paper, however, aims to evaluate the feasibility of producing fish fingers from (Sphyraena jello )and then comparing approximate compositions and spoilage indices under freezing conditions (-18) for four months. In this regard, fish finger treatments were considered, namely: Treatment 1: unwashed minced meat; Treatment 2: surimi; Treatment 3: unwashed minced meat + beef; Treatment 4: surimi + beef. Then, approximate factors (moisture, ash, fat, and protein) and spoilage indicators including free fatty acid peroxide, thiobarbituric acid, total volatile nitrogen bases were measured in products produced in zero (fresh sample), 1, 2, 3 and 4 month in freezing conditions. However, the results showed that Treatment 3 in fat (6.72%), ash (2.17%), and protein (5.61%) hold a significant difference with other treatments (P<0.05) at the end of the maintenance period. Compared to other treatments, Treatment 2 in moisture factor holds a significant difference (P<0.05), namely the highest amount of moisture (77.42). Moreover, increasing shelf life, chemical decay indices increased significantly in all Treatments (P<0.05). In the third month, peroxide index (4.56 meqO2/kg), free fatty acids (%19.3) and thiobarbituric acid (2.129 mg MA /kg), and free nitrogen bases reached their highest level in the fourth month in Treatment 3. As a result, the Treatment was declared unacceptable in the fourth month. Furthermore, holding a significant difference, Treatment 2 achieved shelf life up to the fourth month. However, the fish fingers prepared from surimi were acceptable in Treatments 2 and 4 until the end of the fourth month of storage.

    Keywords: Fish Finger, Sphyraena jello (barracuda), Surimi, Biochemical Evaluation, Freezing
  • سحر جلیلی*

    کمبود پروتیین در اغلب جوامع بشری، مسیله کمبود وقت در تهیه غذا و مزایای پروتیین آبزیان، انگیزه ای مناسب برای وارد کردن انواع مختلف محصولات غذایی آماده و نیمه آماده نظیر فینگر، برگر،... از آبزیان مختلف را مورد توجه قرار داده است. هدف از این پژوهش، ارزیابی حسی  فیش فینگر تهیه شده از گوشت چرخ شده و سوریمی ماهی کوتر ساده (Sphyraena jello) و جایگزینی گوشت قرمز با گوشت ماهی و مقایسه شاخص های حسی (بافت، بو، رنگ ، طعم  و مطلوبیت کل) در محصولات تولید شده ، در شرایط انجماد (ċ18-) به مدت چهار ماه بود. 4 تیمار فیش فینگر، به ترتیب: (تیمار1:گوشت چرخ شده نشسته ماهی ، تیمار 2: سوریمی، تیمار3: گوشت چرخ شده نشسته ماهی+گوشت گوساله، تیمار4: سوریمی+گوشت گوساله) در نظر گرفته شد.شاخص های در محصولات تولید شده در زمان های: صفر (نمونه تازه)، 1، 2، 3 و 4 ماه در شرایط انجماد اندازه گیری شدند. ارزیابی صفت بافت بین تیمارهای موجود نشان داد که بین تیمارهای حاوی سوریمی و گوشت چرخ شده نشسته ماهی در طول دوره نگهداری اختلاف معنی دار وجود دارد (P≤0.05) همچنین تیمار2 در زمان (صفر)تولید و پایان دوره نگهداری (120 روز) به ترتیب با  0/42±74/4 و64/0±41/3 بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد.بالاترین امتیاز در تیمار رنگ در زمان صفر تولید به تیمار 2 با 20/0±44/4 تعلق گرفت، درفاکتور رنگ بین تیمارهای حاوی گوشت چرخ شده نشسته و شسته در طول دوره نگهداری اختلاف معنی دار به دست آمد (P≤0.05)، همچنین بالاترین امتیاز رنگ پس از 120 روز نگهداری به تیمار4 با 22/0±3/54 تعلق گرفت.

    کلید واژگان: ارزیابی حسی, فیش فینگر, کوتر ساده, سوریمی, انجماد, گوشت چرخ شده, گوشت قرمز
    Sahar Jalili*

    In the most of the human society, the issue of shortage of time for preparing food and the advantages of aquatic protein has brought about an appropriate motivation for introducing different kinds of ready-to-eat and semi-ready-to-eat products such as finger foods and burgers etc. made out of different aquatics. This research aims to conduct sensory evaluation on the fish finger made out of the meat of barracuda (Sphyraena jello) and to compare the sensory indices (texture, odor, color, taste and total utility) under freezing conditions -18ċ for four months. Four treatments of fish fingers including (first treatment: mince, second treatment: Surimi , treatment 3: mince+ red meat, treatment 4: Surimi +red meat) were considered. The indices in the products at the times of zero (fresh sample), 1, 2, 3, 4 months were measured under freezing conditions.  The evaluations of texture description between the exiting treatments indicate that there is significant difference between Surimi bearing treatments &minced fish during the storage period (P ≤ 0.05). Meanwhile, Second Treatment  at the time Zero, production and end of storage period (120 days) acquire the highest score of the texture factor by 4.74 ± 0.42 and 3.41 ± 0.64 respectively. The highest score in the color treatment at the time Zero is allocated to Second Treatment with 4.44 ± 0.20. As for the color factor, there has been a significant difference between minced meat and Surimi Treatments during storage period (P ≤0.05).

    Keywords: sensory evaluation, Fish finger, Sphyraena jello (Barracuda), Surimi, Mince, freezing, Red meat
  • مهری ذوالفقاری، اسحاق زکی پور رحیم آبادی*، مهین ریگی، مجید علیپور

    هدف این مطالعه بررسی اثر نگهدارندگی محلول های نمک- شکر بر کیفیت فیش فینگرهای تهیه شده از فیله کپور نقره ای هنگام نگهداری در یخچال (C4) بود. برای این منظور، ابتدا فیله ها با محلول های رقیق 10 درصد نمک و شکر تیمار گردیده و پس از آن، اقدام به تهیه فیش فینگر گردید. تیمارهای تحقیق عبارت بودند از: فیش فینگرهای بدون تیمار با محلول نمک و شکر (شاهد)، فیش فینگرهای تیمار شده با محلول نمک/ شکر (به نسبت 50:50، تیمار 1)، فیش فینگرهای تیمار شده با محلول نمک/ شکر (به نسبت 25:75، تیمار 2) و فیش فینگرهای تیمار شده با محلول نمکی (تیمار 3). نمونه ها سپس در بسته های پلاستیکی بسته بندی شده و به مدت 15 روز در یخچال نگهداری گردیدند. شاخص های شیمیایی، میکروبی (TVCو PTC) و ارزیابی حسی (بافت، بو، طعم، رنگ و مطلوبیت کل) در روزهای صفر، 3، 6، 9، 12 و 15 اندازه گیری گردیدند.نتایج نشان دادند که مقدار پراکساید، تیوبابیتوریک اسید و مجموع بازهای نیتروژنی فرار در همه تیمارها به طور معنی داری افزایش یافت (05/0<p). نمونه های تیمار شده با محلول شکر دارای مقدار TBA اولیه کمتری در مقایسه با سایر نمونه ها بودند. کمترین میزان بار باکتریایی کل در روز 15ام نگهداری در یخچال در تیمار شماره 2 مشاهده گردید (8/5 Log CFU/g). مقادیر بار باکتریایی در تمامی تیمارها تا پایان روز 15 ام، از حد قابل قابل پیشنهادی، تجاوز نکرد. بر اساس نتایج اخذ شده، تیمار محصولات شیلاتی با محلول های نمک و شکر، باعث افزایش زمان ماندگاری آن ها می گردد. همچنین، بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی حسی، تیمار شماره 2 به عنوان بهترین تیمار به لحاظ مقبولیت فاکتورهای حسی توسط ارزیاب ها انتخاب گردید. زمان ماندگاری مطلوب برای تیمار 2، 15 روز تعیین گردید.

    کلید واژگان: فیش فینگر, کپور نقره ای, خصوصیات کیفی, نمک, شکر
    Mehri Zolfaghari, Eshagh Zakipour Rahimabadi*, Mahin Rigi, Majid Alipour
    Introduction

    Seafood is among the very perishable foodstuffs. For this reason, a lot of researches have focused on improving the quality of fish and increasing the shelf-life of fishery products, including the use of edible films, modified atmosphere, freezing and control of temperature. Storage in the refrigerator is one of the methods used in fish supply centers to keep quality and extend the product shelf-life. The storage of fish and seafood in the refrigerator decreases the enzymatic and chemical activity and activity of microorganisms. However, undesirable changes occur during refrigerator storage, which leads to a decrease in quality. Therefore, it is necessary to maintain the product quality by combining protective factors. The aim of the present study was to evaluate the preservation effects of salt/sugar solutions treatment on quality of fish fingers made from silver carp (Hypophthalmichthys molitrix) fillets during refrigerated storage (4ºC).

    Materials and methods

    The prepared fillets (about 100 g in weight) were soaked in cold 10% salt/sugar solutions for 30 min, allowed to drain for 15 min in refrigerator and after bone separation were minced. Fish fingers were prepared after adding the ingredients and mixing, and then packaged and stored in refrigerator for 15 days. The treatments of study were as: fish fingers without any treatment (control sample), samples made from treated fillet with salt/sugar solution(50 / 50) (T2), samples made from treated fillet with salt/sugar solution (75 / 25) (T3) and fish fingers made from treated fillet with salt solution (100 %) (T4). Physicochemical, microbial (TVC and PTC) and sensory characteristics were measured at days 0, 3, 6, 9, 12 and 15.

    Results and discussion

    PV, TBA and TVB-N values were increased significantly in all treatments (p<0.05). Lowest TVC count was obtained in treatment 2 at day 15 (5.8 log CFU/g). According to the obtained results, treatment 2 was the best treatment in sensory characteristics. Osmotic treatment increased the shelf-life of fillets and their products, due to the effect of preventing these solutions against the growth of spoilage bacteria, which ultimately resulted in the reduction of corrosive products such as TBA and TVB- N. The results of this study showed that osmotic solutions have the potential to replace the thermal and chemical treatments to produce a quality and healthy product with an apparent consumer sentiment.

    Keywords: Fish finger, Silver carp, Quality characteristics, Salt, Sugar
  • مصطفی صیاد، ابراهیم علیزاده دوغیکلایی*، اسحق زکی پور رحیم آبادی
    هدف این مطالعه، بررسی تاثیر پوشش خوراکی پروتئین آب پنیر- مونوگلیسرید بر خصوصیات کیفی فیش فینگر کپور نقره ای هنگام نگهداری در یخچال می باشد. فیش فینگرها به طور جداگانه در محلول های پوششی 5% کنسانتره پروتئین آب پنیر (WPC) و 5/1 % مونوگلیسرید، 10% WPC و 5/2 % مونوگلیسرید و 15 % WPC و 5/3 % مونوگلیسرید غوطه ور، بسته بندی و در یخچال ( ̊C4) نگهداری شدند. فراسنجه های شیمیایی (pH، PV،TBA )، میکروبی (TVC و PTC) و ارزیابی حسی در روزهای صفر، 3، 6، 9، 12 و 15 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان pH کاهش و مقادیر PV و TBA بطور معنی داری (05/0P<) افزایش یافت. میزان بار باکتریایی کل (TVC) و سرما دوست (PTC) فیش فینگرها هنگام نگهداری در یخچال بطور معنی داری افزایش یافت (05/0P<). نتایج ارزیابی حسی بیانگر کاهش معنی دار خصوصیات حسی فیش فینگرها طی دوره نگهداری بود. براساس نتایج این مطالعه می توان بیان نمود که فیش فینگرهای پوشش داده شده با محلول 10 درصد پروتئین آب پنیر- 5/2 درصد مونوگلیسرید نسبت به سایر تیمارها موثرتر بوده و 3 روز بر ماندگاری فیش فینگرها افزود.
    کلید واژگان: پروتئین آب پنیر, پوشش خوراکی, زمان ماندگاری, فیش فینگر
    Mostafa Sayad, Ebrahim Alizade Doghikalai *, Eshagh Zaki Poor
    The aim of this study was to evaluate the effect of edible Whey protein-monoglyceride coating on the quality characteristics of fish finger of Hypophthalmichthys molitrix during refrigerated storage. Fish fingers were immersed separately in coating solutions of 5% whey protein concentrate (WPC) - 1.5% Monoglyceride, 10% WPC - 2.5% Monoglyceride and 15% WPC -3.5% Monoglyceride then packed and stored in refrigerator (4˚C). Chemical (pH, PV, TBA), microbial parameters (TVC, PTC) and sensory analysis were measured at 0, 3, 6, 9, 12 and 15 days. The results showed that the pH content decreased and peroxide value and thiobarbitoric acid were significantly increased (P
    Keywords: Whey protein, Edible coating, Shelf life, Fish finger
  • بررسی اثر شکل محصول و دانه بندی آرد سوخاری بر خواص کیفی و حسی فینگر و ناگت ماهی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix)
    انیسه جمشیدی، سید مهدی اجاق، بهاره شعبان پور، سعید کاظمی نیا
    از آنجا که بیشترین مقدار روغن از میان منافذ موجود در پوسته و روکش محصولات لعاب دهی و سوخاری شده جذب می گردد، خواص ساختاری لایه خارجی این محصولات غذایی مهم می باشد. هدف این تحقیق، بررسی اثر شکل محصول (ناگت و فینگر) و دانه بندی پوشش آردسوخاری (ریز، متوسط و درشت) بر خواص کیفی و حسی فینگر و ناگت ماهی تولید شده از کپور نقره ای می باشد. پس از آماده سازی، خمیر محصول در دو شکل مکعب مستطیل (فینگر) و گرد (ناگت) قالب گیری شده و با سه دانه بندی مختلف آردسوخاری (ریز، متوسط و درشت) پوشش داده شد. تیمارهای حاصل (سه ناگت (1N، 2N، 3N) و سه فینگر (1F، 2F، 3F)) تحت آزمایشات شیمیایی، فیزیکی، رنگ سنجی و حسی قرار گرفتند. نوع شکل بر مقدار چربی، pH، بازده محصول و چروکیدگی، و دانه بندی آردسوخاری بر مقدار جذب لعاب و آردسوخاری، pH، بازده محصول و رنگ سنجی اختلاف معنی داری نشان دادند (05/ 0˂p) و اثر ترکیبی شکل و دانه بندی آردسوخاری تنها در مقدار ظرفیت نگهداری آب معنی دار بود (05/ 0˂p). مقدار رطوبت در هر دو فاکتور اختلاف معنی داری نشان نداد (05/ 0˃p). آردسوخاری دانه درشت بالاترین مقدار بازده محصول، مقدار جذب آردسوخاری، pH، شاخص قرمزی و زردی و کمترین مقدار شاخص روشنایی را به نمایش گذاشت (05/0˂p). تیمارهای روکش شده با آردسوخاری دانه ریز سطح صاف و یکنواختی بوجود آوردند و با افزایش دانه بندی زبری و ناهمواری سطح محصول نیز افزایش یافت. بطور کلی مقبولیت فینگرهای ماهی روکش شده با آردسوخاری دانه درشت بالاتر از سایر تیمارها بود.
    کلید واژگان: فینگر ماهی, ناگت ماهی, آرد سوخاری دانه درشت, ماهی کپور نقره ای, محصولات لعاب دهی و سوخاری شده
    The evalution of product shape and differents particle size of breading on quality and sensory properties of fish finger and fish nugget made from silver carp(Hypophthalmichthys molitrix)
    Aniseh Jamshidi, Seyed Mahdi Ojagh, Bahare Shabanpour, Saeed Kazeminia
    The structural properties of the outer layer of the battered and breaded products is important because the maximum amount of oil absorbed was occure from the pores of the this foods. The aim of this study was investigated the effect of shape products (nugget and finger) and particle size of breading coated (particle size small, medium and large) on the sensory and quality properties of fish finger and fish nugget produced from silver carp. After preparation, the dough product was molded in two cube-shaped (finger) and round (nugget) than were covered with three differents particle size of breading (particle size small, medium and large). The treatments (three nugget (N1, N2, N3) and three finger (F1, F2, F3)) were examined undergone the chemical, physical, and sensory experiments. The effects of shape products (finger and nugget) were showed significant difference on the fat content, pH, products yield and shrinkage and the particle size of breading have significant different on the batter pick-up and breaded pick-up, pH and color (p˂0.05), and the combined effects of shape and particle size of breading were significant effects only on the water-holding capacity (p˂0.05). The moisture content of both factors was not significant (p˃0.05). The higher amount of fat was abserved in fish finger, whereas the fish nugget was showed the higher levels of pH, products yield and shrinkage. The large breading particle saize displayed the highest products yield, breaded pick-up, pH, redness and yellowness index and the lowest of lightness index (p˂0.05). Treatments that coated with smaller breading particle size have smoother and more uniform coating and by increased particle size the surface roughness was increased. Generally accepted fish finegrs that coated with large particle size breading was higher than other treatments.
    Keywords: Fish finger, Fish nugget, Large particle size breading, silver carp, battered, breaded products
  • بهنام فرجامی، سید ولی حسینی
    عصاره های گیاهی یکی از منابع خوب آنتی اکسیدانی و مواد ضد میکروبی اند. نیاز به آنتی اکسیدان های طبیعی در صنایع غذایی، آرایشی و دارویی باعث تحقیقات علمی گسترده ای در دهه های اخیر شده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر عصاره رزماری (Rosmarinus officinalis) با غلظت های مختلف (0، 1، 5/2 و 5 درصد) در کیفیت فیش فینگر تهیه شده از گوشت چرخ شده ماهی فیتوفاگ بود. بدین منظور نمونه ها در دمای 1±4 درجه سانتی گراد در یخچال (به مدت 15 روز) نگهداری شدند. طی دوره نگهداری آزمایش های شیمیایی (شامل اندازه گیری شاخص های pH، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N) و میکروبی (شمارش کل باکتری ها) درباره نمونه های تهیه شده انجام شد. بر اساس نتایج، شمارش کل باکتری ها نشان داد که عصاره رزماری خاصیت ضد باکتریایی دارد و به جز روز 6 در همه روزها نمونه شاهد نسبت به نمونه های تیمارشده با عصاره رزماری بار باکتریایی کل بیشتری دارد. نتایج نشان داد که در نمونه های تیمارشده با عصاره رزماری شاخص pH طی نگهداری به طور معنی داری کاهش یافت)05/0> (P، که این کاهش تا حدی به دلیل خاصیت آنتی باکتریایی رزماری است. همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره رزماری مانع بالارفتن TBA از حد قابل قبول طی دوره نگهداری شد. از روز 6 تا پایان دوره نگهداری مقدار TBA در نمونه های تیمارشده با عصاره رزماری به طور معنی داری کمتر از نمونه های شاهد بود. مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N) در نمونه های تیمارشده با غلظت های مختلف عصاره رزماری به جز عصاره 5 درصد تا روز آخر نگهداری از حد قابل قبول تجاوز نکرد. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان برای نگهداری و حفظ بیشتر کیفیت فیش فینگر در شرایط سرد در دوره ای کوتاه از عصاره رزماری 1 درصد استفاده کرد.
    کلید واژگان: عصاره رزماری, عمر ماندگاری, فیتوفاگ, فیش فینگر
    Behnam Farjami, Seyed Vali Hosseini
    Plant extracts are rich sources of natural antioxidant and antibacterial compounds. In recent decades، the need for using natural antioxidants in foods، pharmaceuticals and cosmetics has promopted extensive scientific research. The purpose of this study was to investigation of effect of different percentages of rosemary extract (0، 1، 2. 5 and 5%) on the quality، chemical and microbial of the produced fish fingers from minced of silver carp. Samples were stored in the refrigerator at a temperature of 4±1°C (for 15 days). Chemical and microbial tests (parameters of pH، thiobarbitoric acid (TBA)، volatile nitrogen bases (TVN)، total bacterial count) were performed on the prepared samples during the store period. Based on the results، total bacteria counts، showed that rosemary extract has anti-bacterial properties، except 6، every day control samples compared to samples treated rosemary extract total bacterial load is more. The results showed that in samples treated with rosemary extract، pH decreased during storage significantly، this decrease is partly due to the anti-bacterial effect of rosemary extract (P<0. 05). The antioxidant properties of rosemary extracts inhibit TBA exceed acceptable limits during the maintenance period. TBA values in samples treated with rosemary extract significantly lower than the control samples from day 6 to the end of the storage period. Volatile nitrogen bases in samples treated with different concentrations of the rosemary extract (except 5%) did not exceed acceptable limit during storage period. Based on the results of this study، can be used from rosemary extract (1%) for to keep of the quality of fish finger in cold conditions for a short period.
    Keywords: fish finger, rosemary extract, shelf life, silver carp
  • صونا کلته، ابراهیم علیزاده دوغیکلایی، مصطفی یوسف الهی
    هدف این مطالعه، بررسی تاثیر پوشش خوراکی ژلاتین بر خصوصیات کیفی و زمان ماندگاری فیش فینگر کپور نقره ای طی نگهداری در یخچال می باشد. فیش فینگرها در محلول پوششی ژلاتین 4% غوطه ور و پس از خشک شدن، بسته بندی و در یخچال (C ̊4) قرار گرفتند. فراسنجه های شیمیایی (رطوبت، پروتئین، چربی، خاکستر، pH،PV، TBA و TVB-N) و میکروبی (PTC و TVC) در روز های صفر، 3، 6، 9، 12، 15، 18و 21 اندازه گیری شدند. با افزایش زمان نگهدای میزان رطوبت و چربی کاهش و میزان pH افزایش معنی داری داشت (05/0> P). در صورتیکه میزان خاکستر نمونه پوشش داده شده با ژلاتین تفاوت معنی داری با شاهد نداشت (05/0> P). میزان پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه پوشش داده شده با ژلاتین نسبت به شاهد کمتر بود. میزان TVB-N نمونه شاهد و پوشش داده شده با ژلاتین در روز 12 به 80/27 و 46/27 میلی گرم نیتروژن در 100 گرم گوشت ماهی رسیدند که بیشتر از حداکثر میزان قابل قبول بود. میزان بار باکتریایی کل (TVC) و سرما دوست (PTC) فیش فینگرها هنگام نگهداری در یخچال بطور معنی داری افزایش یافت (05/0> P). بنابراین می توان گفت که پوشش ژلاتینی باعث کاهش اکسیداسیون شد اما تاثیری در کاهش بار باکتریایی نداشت.
    کلید واژگان: کپور نقره ای, پوشش ژلاتینی, فیش فینگر, زمان ماندگاری
    Sona Kalteh, Ebrahim Alizadeh Doughikollaee, Mostafa Yousef Elahi
    The aim of this study was to evaluate the effect of edible gelatin coating on the quality characteristics and shelf life of fish finger of Hypophthalmichthys molitrix during refrigerated storage. Fish fingers were immersed in coating solutions of gelatin 4% and then dried, packed and stored in refrigerator (4˚C). Chemical (moisture, protein, fat, ash, pH, PV, TBA and TVB-N) and microbial parameters (TVC and PTC) were measured at 0, 3, 6, 9, 12, 15, 18 and 21 days. According to the obtained results by increasing of storage time moisture and fat content decreased and pH value were significantly increased (P < 0.05). While there was no significant difference between the ash content of control and coated samples (P < 0.05). Peroxide value and thiobarbitoric acid of coated samples were lower than the control. The TVB-N value of control and coated samples were 27.80 and 27.46 mg N/100g of flesh fish in 12 days of storage that higher than acceptable value. The total viable count (TVC) and psychrotrophic count (PTC) of fish fingers were significantly increased (P < 0.05) during refrigerated storage. The results of this research indicate that the gelatin coating reduces the oxidation, but has no effect in reducing the value of microbial count.
    Keywords: Hypophthalmichthys molitrix, Gelatin coating, Fish finger, Shelf life
  • P. Hosseini Shekarabi, S. E. Hosseini, M. Soltani, A. Kamali, T. Valinassab
    Commercial utilization of black mouth croaker (Atrobucca nibe) is in progress in Iran. This study was carried out to assess the physicochemical and sensory evaluation of minced fish and surimi prepared from small size of A. nibe, which is not common for human consumption. The surimi proximate composition contains protein (14.77±0.506%), lipid (0.94±0.081%), ash (0.58±0.007%) contents and yield rate (36.56±0.732%) were significantly lower than the mince, while the moisture content was higher in the surimi (79.58±0.729%) as compared to the mince (78.49±0.687%) (P< 0.05). Total volatile bases and thiobarbituric acid values of black mouth croaker surimi were 4.76±0.594 mg N 100 g-1, and 0.40±0.018 mg malondialdehyde kg-1, which, respectively, were significantly lower than those found for the minced fish (P< 0.05). Minced fish delivered significantly lower water holding capacity and pH value than the surimi (P< 0.05). Higher whiteness index was obtained in the surimi (66.23±0.029%) compared to the mince (51.68±0.020%) (P< 0.05). Total lipids of surimi contained more polyunsaturated fatty acids (36.32±0.257 g 100 g-1 total lipids) than other fatty acids of the minced fish (P< 0.05). Fish fingers prepared from the surimi obtained a higher mean score of all attributes (8.71±0.366) than the minced fish (7.47±0.326) (P< 0.05). It was concluded that this white-fleshed fish species was an appropriate raw material for surimi production. Further trials are needed to evaluate the surimi gel characteristics.
    Keywords: Black mouth croaker, Fatty acids, Fish finger, Minced fish, Surimi
  • احمد ترخاصی، ابراهیم علیزاده دوغیکلایی، مهدی صداقت
    سه نوع فیش فینگر تولید شده از گوشت ماهی کپور معمولی (حاصل از قطعات فیله، گوشت چرخ شده و سوریمی) ارزیابی ارگانولپتیکی شدند. فیش فینگرها پس از قالب گیری، لعاب زنی و پوشش دهی در دستگاه سرخ کن با روغن آفتابگردان در دمای Co180 به مدت 8 دقیقه سرخ شدند. شاخص های ارگانولپتیک بافت، طعم، بو، رنگ و مطلوبیت کل از سوی ارزیاب ها بررسی شدند. فیش فینگر حاصل از سوریمی از لحاظ شاخص های ارگانولپتیک تفاوت معناداری (p< 0/05) نسبت به بقیه نمونه ها داشت. ارزیابی صفت مطلوبیت کل نشان دهنده برتری فیش فینگر حاصل از سوریمی نسبت به دیگر فیش فینگرها بود. بنابراین توصیه می شود که از سوریمی حاصل از گوشت ماهی کپور معمولی در فرایند تولید فیش فینگر استفاده شود.
    کلید واژگان: ارزیابی ارگانولپتیک, سوریمی, فیش فینگر, کپور معمولی
    Ahmad Tarkhasi*, Ebrahim Alizadeh Doughikolaee, Mehdi Sedaghat
    Three types of fish fingers prepared from common carp (Cyprinus carpio) meat (chopped fillet, minced, and surimi) were organoleptically compared. After the molding, glazing and coating, fish fingers were fried in oil at 180°C for 8 minutes. Organoleptic indicators in terms of texture, taste, smell, color and general acceptability were assessed by panelists. The fish finger from surimi in terms of organoleptic indicator was significantly different (p
    Keywords: Organoleptic assessment, Surimi, Fish finger, common carp
  • صونا کلته، ابراهیم علیزاده دوغی کلایی، مصطفی یوسف الهی
    تاثیر پوشش خوراکی کیتوزان و کیتوزان-ژلاتین بر کیفیت فیش فینگر کپور نقره ای هنگام نگهداری بررسی شد. فیش فینگرها به طور جداگانه در محلول های پوششی کیتوزان 1% و کیتوزان 1%-ژلاتین 4% غوطه ور و بسته بندی شدند. سپس جهت آزمایش های شیمیایی (TBA، TVB-N، PV) و میکروبی (TVC و PTC) به مدت 30 روز در یخچال (C ̊1±4) نگه داری شدند. کمترین میزان بازهای نیتروژنی فرار در نمونه پوشش داده شده با کیتوزان مشاهده شد در صورتی که میزان تیوباربیتوریک اسید تیمارهای پوشش داده شده تفاوت معنی داری نسبت به هم نداشتند (05/0>p). در بین نمونه های پوشش داده شده، پوشش کیتوزان به طور موثری باعث کاهش بار باکتریائی کل (TVC) و سرما دوست (PTC) گردید که این میزان کاهش در روز 12 به ترتیب برای TVC و PTC به اندازه 2/3 و log10 cfu/g 6/2 نسبت به شاهد بود. بدین ترتیب می توان بیان نمود که فیش فینگرهای پوشش داده شده با محلول پوششی کیتوزان نسبت به پوشش کیتوزان-ژلاتین و نمونه های بدون پوشش موثرتر بود و 18 روز بر ماندگاری فیش فینگرها افزود.
    کلید واژگان: کیتوزان, ژلاتین, پوشش دهی, کپور نقره ای, فیش فینگر
    Sona Kalte, Ebrahim Alizadeh Doghikolaee, Mostafa Yousef Elahi
    The effect of edible chitosan and chitosan-gelatin coating on the quality of fish finger from silver carp during refrigeration was assessed. Fish fingers were immersed separately in coating solutions of chitosan 1% and chitosan 1%-gelatin 4%, packed and stored in refrigerator (4±1˚C) for 30 days, then their chemical (TVB-N, PV, TBA) and microbiological characteristics (TVC and PTC) were analysed. Total volatile basic nitrogen value of coated sample with chitosan was lowest while there was no significant difference between the thiobarbituric acid value of coated treatments (p
    Keywords: Chitosan, Gelatin, coating, Hypophthalmichthys molitrix, Fish finger
  • انیسه جمشیدی، بهاره شعبان پور، کاوه رحمانی فرح، سید یوسف پیغمبری، هانیه رستم زاد، مریم آذری به، لحاک برزگر
    هدف از این طرح بررسی اثر صمغ های زانتان، آلژینات وکربوکسی متیل سلولز و شرایط انجمادزدایی بر ویژگی های کیفی فینگر ماهی بود. برای این منظور صمغ ها در سطح 1 درصد به روکش فینگر ماهی افزوده گردید و به علاوه روش های انجمادزدایی در هوا و مایکروویو با روش رایج سرخ کردن عمیق مقایسه شدند. نتایج اختلاف معنی داری بین شاخص های ظرفیت نگهداری آب و میزان خاکستر نمونه ها نشان ندادند (05/ 0P). تاثیر نوع صمغ، روش انجمادزدایی و اثر متقابل آنها بر میزان رطوبت فینگرهای ماهی معنی دار بود (05/ 0>P). میزان چربی کل فینگرهای ماهی فقط تحت تاثیر نوع صمغ افزوده شده به آردزنی اولیه بود (05/ 0>P). بیشترین بازده محصول در تیمار شاهد سرخ شده و کمترین میزان این شاخص در تیمار آلژینات تیمار هوا مشاهده گردید (05/ 0>P). نوع صمغ و روش انجمادزدایی بر رنگ فینگرهای ماهی از نظر شاخص های روشناییL*، قرمزیa* و زردیb* تاثیر معنی داری داشت (05/ 0>P). بیشترین امتیازات حسی را تیمارهای شاهد داشتند. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد بهترین روش انجمادزدایی، روش رایج سرخ کردن فینگر ماهی منجمد بوده و افزودن صمغ ها به صورت ترکیبی با آرد گندم در آردزنی اولیه، تاثیر منفی بر کیفیت نهایی محصول دارد.
    کلید واژگان: انجماد زدایی, سرخ کردن, صمغ, فینگر ماهی کپور نقره ای
    A. Jamshidi, B. Shabanpourk., Rahmanifarah, S. Y. Peighambari, H. Rostamzad, M. Azaribeh, L. Barzegar
    The aim of this study was to evaluate the effects of xanthan, alginate, CMC and thawing properties on "Finger Fish" quality. Different gums added to pre-dust, to compare these effects and moreover thawing in air and microwave to compare with deep fat frying. Results depicted no significant differences in WHC and ash content (P>0.05). Types of added gums and thawing procedures had significant effects on crust adhesion (P<0.05). Effects of gum, thawing method and interactions on moisture were significant (P<0.05). Fat content of "Finger Fish" just affected by pre-dust gum type (P<0.05). Control fried group showed the highest and alginate-air group showed the lowest product yield (P<0.05). Gum type and thawing method had significant effects on L*, a* and b* value (P<0.05). Control group had the highest sensorial scores. Overall results showed common frying is the best in frozen "Finger Fish" thawing method and adding mixture of gums and flour into pre-dust has negative effects on final quality yield.
    Keywords: Fish finger, Frying, Gum, Silver carp, Thawing
  • شیرین حسنی، ابراهیم علیزاده دوغیکلایی، انسیه حیاتی جعفربیگی، محمد کامیاب یگانه
    فیش فینگر از جمله فرآورده های نیمه آماده از ماهی می باشد که مطالعات زیادی جهت بهبود بافت، طعم، بو و رنگ آن صورت گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات کیفی و حسی فیش فینگر های تولید شده از فیله و سوریمی ماهی کپور معمولی هنگام نگهداری در یخچال می باشد. فیش فینگر های تولیدی پس از لعاب زنی، بسته بندی و در یخچال (Co4) نگهداری شدند. شاخص های شیمیایی (مقادیر چربی، آهن هم، پراکسید (PV)، اسید تیو باربیتوریک (TBA)، مجموع باز های نیتروژنی فرار (TVB-N)) و خواص حسی (بافت، بو، طعم، رنگ و مطلوبیت کل) توسط ارزیابان در روزهای صفر، 3، 6 و 9 روز اندازه گیری شدند. میزان پراکسید (میلی اکی والان o2 بر کیلوگرم چربی ماهی)، تیو باربیتوریک اسید (میلی گرم مالون آلدئید در کیلوگرم گوشت ماهی) و مجموع باز های نیتروژنی فرار (میلی گرم نیتروژن در 100 گرم گوشت ماهی) فیش فینگر ها بین تیمارها اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<). بطوریکه مقادیر آنها در فیش فینگر حاصل از فیله و سوریمی، به ترتیب در انتهای دوره به 07/4، 9/0، 17/33 و 53/3، 77/0، 73/13 رسید که این در فیش فینگر های حاصل از فیله بیشتر از سوریمی بود (05/0P<). همچنین، مقدار آهن هم (ppm) در هر دو تیمار کاهش معنی داری را نشان داد. چربی کل فیش فینگر حاصل از فیله کاهش معنی داری را نسبت به سوریمی در انتهای دوره نشان داد. نتایج ارزیابی حسی کاهش معنی دار خصوصیات حسی فیش فینگر ها را نشان دادند. براساس نتایج ارزیابی حسی زمان ماندگاری دو نوع مختلف فیش فینگر ماهی کپور معمولی در یخچال 6 روز تعیین شد.
    کلید واژگان: ارزیابی حسی, زمان ماندگاری, شاخص های شیمیایی, فیش فینگر, کپور معمولی (Cyprinus carpio)
    Sh. Hasani, E. Alizadeh Doughikollaee*, E. Hayati Jafar Beygi, M. Kamyab Yeghaneh
    Fish finger is a semi-prepared product of fish that many studies have been done to improve its texture, taste, flavor and color. The present study aims at investigating the quality and sensory characteristics of fish fingers produced from fillet and surimi of common carp during storage in refrigerator. Fish fingers were packed and then stored in refrigerator (4 °C). Chemical parameters (fat content, heme iron, peroxide value (PV), Thiobarbituric Acid (TBA), total volatile baseic nitrogen (TVB-N) were measured and sensory analysis (texture, smell, taste, color and total acceptance) were determined by panelists on 0, 3, 6 and 9 days. The amount of peroxide (meq o2 /kg fat fish), thiobarbituric acid (mg malondialdehyde/kg fish flesh) and total volatile bases nitrogen (mg N/100 g fish flesh) of fish fingers between treatments were significantly different (P< 0.05). While the values of fillet and surimi fish finger reached to 4.07, 0.9, 33.17 and 3.53, 0.77 and 13.73 at the end of storage, respectively. The increase of values in fillet fish fingers was more than surimi fish fingers (P< 0.05). Heme iron content in both treatments showed a significant decrease. Total fat of fillet fish finger showed a significant decrease in comparison to surimi at the end of storage. Results of sensory analysis indicated significant reduction in sensory characteristics of fish fingers. Based on sensory analysis of two different types of common carp fish fingers shelf life was determined six days in refrigerator.
    Keywords: Chemical parameters, Common carp (Cyprinus carpio), Fish finger, Sensory analysis, Shelf life
  • اثرات سرخ کردن بر ویژگی های شیمیایی و اسیدهای چرب در فیش فینگرهای تولید شده از گوشت چرخ شده و سوریمی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

    تغییرات ایجاد شده در ترکیبات شیمیایی و اسیدهای چرب در جریان تولید سوریمی از گوشت چرخ شده و همچنین در طی سرخ کردن فیش فینگرهای تولید شده از گوشت چرخ شده و سوریمی ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند تولید سوریمی از گوشت چرخ شده سبب افزایش میزان رطوبت از 95/70 در به 17/75 درصد گردید. مقدار پروتئین و چربی کل در نمونه سوریمی به ترتیب از 71/18 به 22/12 درصد و 27/2 به 98/1 درصد کاهش یافت. سرخ کردن فیش فینگرهای تولید شده از گوشت چرخ شده و سوریمی در روغن آفتابگردان مایع به ترتیب سبب افزایش میزان چربی کل از 27/2 به 58/5 درصد و 98/1 به 01/4 درصد گردید. مقدار پروتئین و رطوبت فیش فینگرها در جریان سرخ کردن کاهش نشان داد. در مجموع 16 اسید چرب از گروه های اشباع، تک غیر شباعی و چند غیر اشباعی در فیش فینگرها شناسایی شدند. شستن گوشت چرخ شده در فرآیند تولید سوریمی سبب کاهش قابل توجه مریستیک اسید (‍C14:0) از 98/7 به 30/1 درصد گردید. سرخ کردن سبب افزایش مقدار اولییک اسید، لینولییک اسید و پالمیتیک اسید در فیش فینگرها شده و این امر سبب کاهش درصد سایر اسیدهای چرب شد. سرخ کردن همچنین سبب افزایش نسبت میزان اسیدهای چرب چند غیر اشباعی به اسیدهای چرب اشباع (PUFA/SFA) به ترتیب در فیش فینگرهای ساخته شده از گوشت چرخ شده و سوریمی از 43/0 به 65/0 گرم در 100 گرم اسید چرب و از 61/0 به 62/0 گرم در 100 گرم اسید چرب گردید.

    کلید واژگان: فیش فینگر, گوشت چرخ شده, سوریمی, اسیدهای چرب, کپور معمولی
    Effects of frying on proximate and fatty acid characteristics of fish fingers made from mince and surimi of common carp (Cyprinus carpio)

    The changes on proximate and fatty acids profile during surimi production and also during frying of fish fingers produced from mince and surimi of common carp were investigated. In surimi production process, moisture increased from 70.95% to 75.17% and instead crude protein and fat was reduced from 18.71% to 12.22% and 2.27% to 1.98%, respectively. After frying of fish finger produced from mince and surimi in sunflower oil, crude fat were increased from 2.27% to 5.58% and 1.98% to 4.01%, respectively. Crude protein and moisture was decreased during frying. Totally, sixteen fatty acids were identified of saturated, polyunsaturated and monounsaturated fatty acids in fish fingers. Washing of fish mince reduced myristic acid content from 7.98% to 1.30%. During frying the content of oleic, linoleic and palmitic acid were increased in fish fingers and instead the other fatty acids percent was decreased after frying. PUFA/SFA ratio in fish finger produced from mince and surimi during frying was increased from 0.45 to 0.65 g/100 g fatty acid and 0.61 to 0.62 g/100 g fatty acid, respectively.

    Keywords: Fish Finger, Minced meat, Surimi, Fatty acids, common carp
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال