به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « چای » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «چای» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • فاطمه محمدی، احمد فاخری فرد، محمد علی قربانی، یعقوب دین پژوه، صداقت شهمراد
    مدل سازی هیدرولوژیکی نقشی ارزشمند در مدیریت حوضه آبخیز ایفا می کند. در این مطالعه از تلفیق روش های برنامه ریزی-خطی، تبدیل موجک متقاطع و فیلترکالمن LP- CW- KF)) به عنوان یک مدل کنترل کننده خطا، جهت تجزیه و تحلیل نه رخداد مرکب (چند قله ای) و منفرد بارش و رواناب حوضه آبخیز صوفی چای استفاده شد و نتایج با روش های هیدروگراف واحد زمان– مساحت اصلاح شده و هیدروگراف واحد ژئومورفولوژی مقایسه گردید. عملکرد نهایی روش های مذکور با استفاده از معیارهای ارزیابی، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد روش زمان- مساحت اصلاح شده عملکرد نسبتا ضعیفتری نسبت به دو روش دیگر دارد که ناشی از فرضیات مورد استفاده در ترسیم خطوط ایزوکرون می باشد. روش LP- CW- KF بهترین عملکرد را بین روش های مورد مطالعه نشان داد به طوریکه رخدادهای مرکب مورد مطالعه را به ترتیب در مرحله واسنجی و صحت سنجی با جذر میانگین مربعات خطای 47/2 و 2/3 شبیه سازی نمود. به طور متوسط در کل وقایع و سه روش مورد مطالعه، میانگین مطلق خطای نسبی به ترتیب در زمان تا اوج برابر 069/0، در مورد دبی اوج 131/0 و زمان پایه برابر 125/0 می باشد. لذا به طور متوسط کلیه روش ها در برآورد زمان تا اوج عملکرد مناسب تری را از خود نشان دادند.
    کلید واژگان: برنامه, ریزی, خطی, زمان, مساحت, صوفی, چای, کنترل, کننده, خطا}
    fatemeh mohammadi, AHMAD FAKHERI FARD, Mohammad Ali Ghorbani, yaghob dinpazhoh, sedaghat shahmorad
    Hydrological modeling plays a valuable role in watershed management. In order to advance this important, in this study, a combination of linear programming, cross-wavelet transform and Kalman filter as a control model for the analysis of nine compound rainfall and runoff events were used in Sufi Chay Basin. The results were compared with modified time area unit hydrograph, and e geomorphologic unit hydrograph. Finally, using the evaluation criteria used in the research, the final performance of these methods was investigated and analyzed. it was revealed that the modified time area method has a relatively weaker performance than the other two methods, which is due to the assumptions used in drawing the isochrones lines. The LP-CW-KF method showed the best performance among the studied methods, which simulated the compound events in the calibration and validation stage with a mean squared error of 2.47 and 2.7, respectively. On average, in all the events and the three studied methods, the mean absolute relative error (MARE) was 0.069 in the time to peak, 0.131 in the peak discharge and 0.125 in the base time. Therefore, on average, all methods showed a better performance in estimating time to peak.
    Keywords: Error, control, model, linear, programming, Sufi, Chay, Time, area}
  • محمد کریم معتمد، حجت الله علوی سالکویه، هدا حلاج زاد
    در مناطق چای کاری کشور، انجام آبیاری، پذیرش سامانه های نوین آبیاری، کوچکی و پراکندگی قطعات چای کاری، کمبود دانش فنی، بالا بودن هزینه های تولید، پایین بودن عملکرد و کاهش درآمد چای کاران از اثرهای انعکاسی نوع نظام های بهره برداری در فعالیت چای کاری است. هدف از پژوهش حاضر، یافتن الگوی بهره برداری مناسب از نظر آبیاری با مطالعه عملی نظام های بهره برداری مختلف در مناطق چای کاری بود. در این مطالعه، از دو روش مطالعه کتابخانه ای و تحقیقات میدانی استفاده شد. روش نمونه گیری ، تصادفی خوشه ایبوده که با استفاده از فرمول کوکرا ن، حجم و تعداد نمونه در جامعه موردبررسی مشخص شد. از طریق پرسش نامه رابطه بین آبیاری به عنوان متغیر مستقل با میزان عملکرد به عنوان متغیر وابسته در نظام های مختلف بررسی شد. سپس با استفاده از آماره های توصیفی و استنبا طی و از طریق آزمون تو کی داده ها تجزیه وتحلیل شدند. در هر سه نظام، باغ های چای آبیاری شده از عملکرد بالاتری برخوردار بودند. از سه نظام شناسایی شده در مناطق چای کاری (دهقانی، تعاونی مشاع و تجاری)، بیش ترین عملکرد با عنایت به ارزیابی متغیر مستقل مذکور، متعلق به نظام تعاونی مشاع بود.
    کلید واژگان: چای, نظام بهره برداری, آبیاری}
    M.Motamed, H.Alavy-Salkuyeh, H. Hallajzadeh
    In tea cultivation areas¡ irrigation¡ adapting new irrigation systems¡ small and distributed lands¡ low technical knowledge¡ high cost of production¡ low yield and low income of tea farmers reflects the effect of production system in the country. In this research¡ to achieve a proper production pattern regarding irrigation aspect¡ practical investigation of production systems in tea growing regions was conducted. In this project two methods of library and field research were used. Style of sampling was cluster randomly using the Kokran formulae to find out volume and number in the society. By filling the questionnaire¡ relation between irrigation as independent variant and yield as dependent variant in different production systems were investigated. Then¡ data were analyzed with using of descriptive and inference statistics (Tuki test). In all three systems¡ irrigated gardens got more yield. Out of three identified systems in tea growing regions (rural¡ common cooperative and commercial)¡ the maximum yield was belong to the common cooperative system regarding the mentioned variable.
    Keywords: Tea, Production system, Irrigation}
  • کوروش مجد سلیمی، ابراهیم امیری
    حفاظت از منابع آب و خاک از ضروری ترین ارکان تولید در بخش کشاورزی و حفاظت زیست بوم است. لذا با توجه به محدودیت منابع آب و خاک، بررسی روش های بهینه سازی مصرف آب و کود در باغ های چای از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، به منظور تحلیل بهره وری اقتصادی آب و کود نیتروژن در آبیاری بارانی تکمیلی باغ های چای، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده نواری با شش سطح نیتروژن صفر، 100، 200، 300، 400 و 500 کیلوگرم نیتروژن در هکتار (N0 تا N5) و پنج سطح آبیاری شامل آبیاری کامل (I4)، آبیاری ناقص (I1، I2 و I3) و سطح بدون آبیاری (I0) در چهار تکرار طی سال های 1387 تا 1389 اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان بهره وری اقتصادی آب و کود نیتروژن با انجام آبیاری بارانی تکمیلی به میزان 3424 مترمکعب و کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. افزایش و یا کاهش مقدار نیتروژن از مقدار توصیه شده در شرایط آبیاری کامل سبب کاهش بهره وری اقتصادی آب و کود گردید. بهترین بهره وری اقتصادی آب در سطوح آبیاری ناقص مربوط به کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود، لیکن بیشترین بهره وری اقتصادی کود در این شرایط با کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. در شرایط بدون آبیاری (دیم) کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برای دستیابی به حداکثر بهره وری اقتصادی کود در باغ های چای توصیه می شود.
    کلید واژگان: آبیاری تکمیلی, بهره وری تولید, تولید اقتصادی, چای, نیتروژن}
    Kourosh Majd Salimi, Ebrahim Amiri
    Conservation of soil and water resourcesis the most importantce factor in protection of ecosystem and agricultural product. Due to limited soil and water resources، methods that can optimize the use of water and fertilizer in tea farms are very important. In this study، to analyze theeconomic productivity of water and nitrogen fertilizer in supplemental irrigation in tea farms، split plot experiment، with six levels of 0، 100، 200، 300، 400 and 500 kg N ha-1 (N0 to N5) and five irrigation levels consisting of full irrigation (I4)، deficit irrigation (I1، I2، I3) and no-irrigation (I0) in four replicates (2008-2010) were conducted. The Results indicated that the highest economic productivity of water and nitrogen fertilizer is obtained with supplemental sprinkler irrigation (3424 m3) and 200 kg N ha-1 application. Increase or decrease in the amount of nitrogen recommended in full irrigated، reduce economic productivity of water and fertilizer. The best economic productivity of water and fertilizer in deficit irrigation was obtained with application of 200 and 100 kg N ha-1، respectively. In rainfed or no irrigation condition، application of 100 kg N ha-1 can be recommended to achieve maximum economic productivity in tea farms.
    Keywords: economic production, nitrogen, production productivity, supplemental irrigation, tea}
  • کوروش مجد سلیمی، سید بابک صلواتیان، مجتبی رضایی

    کاهش میزان بارندگی در طول دوره رشد و پراکندگی نامناسب آن در شمال کشور، به عنوان مهم ترین عامل محدود کننده عملکرد چای به شمار می آید (4). شواهد نشان می دهد در نبود محدودیت های زراعی، آبیاری تکمیلی از طریق روش بارانی می تواند به طور چشم گیری تولید محصول چای را افزایش دهد (6). جهت تعیین بهترین دور آبیاری در روش بارانی و بررسی اثرات دورهای مختلف آن بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه چای، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، طی سال های 1381 تا 1383 در ایستگاه تحقیقات چای فومن انجام گرفت. تیمارها، شامل چهار سطح دور آبیاری 4، 8، 12 و 16 روز و تیمار شاهد (بدون آبیاری) بودند. نتایج نشان داد که در دو سال اول آزمایش، تیمار های شاهد و دور4 روز به ترتیب با میانگین عملکرد 1483 و 3443 کیلوگرم درهکتار چای خشک، کمترین و بیشترین میزان عملکرد را داشته اند. تیمارهای دور آبیاری 8، 12 و 16 روز به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. تیمار شاهد و برتر در دوره خشک، به ترتیب دارای کمترین و بیشترین کارآیی مصرف آب برابر با 34/0 و 67/0 کیلوگرم بر متر مکعب بودند. هم چنین کارآیی مصرف آب آبیاری در دوره رشد این دو سال، برای تیمارهای دور4، 8، 12و 16 روز به ترتیب برابر با 66/0، 55/0، 48/0 و 36/0 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد. در سال سوم آزمایش بارندگی مناسب و کوتاه بودن دوره کم آبی موجب شد تا علیرغم افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب تیمار شاهد نسبت به دو سال قبل، تمام تیمارها دارای عملکرد تقریبا یکسانی گردند.

    کلید واژگان: چای, آبیاری بارانی, دور آبیاری, کارآیی مصرف آب, عملکرد}
    K. Majd Salimi, S.B. Salvatian, M. Rezaeii

    Shortage and improper distribution of rainfall in tea growing period are important growth limiting factors in tea fields in Northern part of Iran. If there is not any other limited factors, supplemental irrigation by sprinkler can increase tea yield. This study was carried out in order to investigate the optimum sprinkler irrigation interval on yield and water use efficiency of tea. The experiment was conducted on a CRBD with three replications during tea planting period of 2002-04 in Fouman tea research station. The irrigation treatments were 4, 8, 12 and 16 day irrigation intervals along with rainfed treatment as control. Results showed that control and 4 day interval treatment with 1483 and 3443 kg/ha had the lowest and highest yield respectively, and 8, 12 and 16 day irrigation intervals were in next grade, respectively. In term of water use efficiency, control and 4 day treatment in dry period with 0.34 & 0.67 kg (made tea)/m3 of used water had the maximum and the minimum water use efficiency. Irrigation water use efficiency in growing period for 4, 8, 12 and 16 day treatments were 0.66, 0.55, 0.48 and 0.36 kg/m3, respectively. Since very short period of dry season in the last year of the experience(2004), no significant difference was observed in yield.

    Keywords: Tea, Sprinkler irrigation, Irrigation interval, Water use efficiency}
  • کوروش مجد سلیمی، فرید باقری، سید بابک صلواتیان
    در این پژوهش و طی یک دوره سه ساله (1381 تا 1383)، تغییرات عملکرد، خصوصیات کیفی و بهره وری آب گیاه چای و نتایج تحلیل اقتصادی حاصل از اعمال تیمارهای مختلف آبیاری تکمیلی در ایستگاه تحقیقاتی چای فومن (استان گیلان) مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل چهار سطح آبیاری بارانی با دور 4، 8، 12 و 16 روز و یک تیمار بدون آبیاری (شاهد) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در دوره کم آبی سال های خشک (1381 و 1382) با کاهش دور آبیاری، میزان عملکرد، خصوصیات کیفی (درصد مواد جامد محلول در آب و پلی فنل های چای خشک و ماده جامد برگ سبز) و کارآیی مصرف آب بوته های چای افزایش می یافت. مقایسه میانگین دو سالانه عملکرد تیمارهای دور آبیاری 4، 8، 12و 16 روز طی دوره خشک نشان داد که این تیمارها به ترتیب افزایش عملکردی معادل 5/74، 5/71، 4/67 و 4/59 درصد نسبت به تیمار شاهد داشته اند. نتایج ارزیابی اقتصادی نشان داد میانگین نسبت درآمد به هزینه برای تیمارهای دور آبیاری 4 تا 16 روز و شاهد به ترتیب برابر 2، 74/1، 64/1، 43/1 و 5/1 حاصل گردید. بر این اساس، اگرچه در آبیاری با دور کوتاه، هزینه ها افزایش می یافت اما افزایش درآمد و سود حاصل از تولید برگ سبز بیشتر و با کیفیت مرغوب تر چای، هزینه ها را جبران می کرد. در سال های با توزیع بارندگی مناسب، بهتر است از دور آبیاری طولانی مانند 8 تا 12 روز برای آبیاری باغ های چای استفاده گردد.
    کلید واژگان: چای, ارزیابی اقتصادی, کیفیت, عملکرد}
    K. Majd Salimi, F. Bagheri, S. B. Salvatian
    In this research we studied the economical effects of rainfed irrigation and 4, 8, 12 and 16 day sprinkler irrigation intervals as well as their effects on water productivity and tea quality. The study was done in Fouman tea research station, northern part of Iran where tea is a major crop, during growing season of 2002-2004. The results showed that during dry season of 2002 and 2003 yield quality traits e.g. water soluble solid materials and polyphenols of made tea and dry mater of green leaf and water productivity were decreased with increasing in irrigation interval. Mean comparison test showed that 4, 8, 12 and 16 day irrigation intervals raised the yield by 74.5, 71.5, 67.4, and 59.4 present comparing to the rainfed treatment, respectively. Economical evaluation of different irrigation regime showed that the mean benefit/cost ratio for 4, 8, 12 and 16 day and control were 2, 1.74, 1.64, 1.43 and 1.5, respectively. Although lower interval caused in cost increasing, higher quality of the situation resulted a higher amount of income. In years with moderate rain it is recommended to increase the irrigation interval.
  • کوروش مجدسلیمی، سید مجید میرلطیفی

    در بسیاری از مناطق چای خیز شمال کشور، انجام آبیاری تکمیلی مناسب در دوره کم آبی و مصرف صحیح کود نیتروژن می تواند منجر به افزایش قابل توجه عملکرد در واحد سطح گردد. دراین راستا، تحقیق حاضر برای بررسی تاثیر سطوح آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و تعیین تابع تولید و ضریب گیاهی چای، در جنوب غربی شهرستان فومن(زیده) در استان گیلان انجام شد. در این تحقیق از سیستم آبیاری بارانی تک شاخه ای و طرح آزمایشی کرت های دوبارخرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، استفاده گردید. عامل فرعی یعنی تیمارهای آبیاری بر اساس میزان آب دریافتی، به تیمارآبیاری کامل (I4)، تیمارهای آبیاری ناقص (I3، I2 وI1) و تیمار بدون آبیاری(I0) تقسیم بندی و در هر تکرار به صورت ثابت انتخاب شدند. عامل اصلی شامل سه سطح نیتروژن 180، 100) N3 و N2، N1 و 360 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بوده که در سه تکرار به صورت تصادفی قرار داده شدند. در طی دوره رشد(اواخر فروردین تا مهر ماه)، به صورت هفته ای، رطوبت موجود در خاک به روش وزنی تا عمق 90 سانتی متری تعیین و سپس با استفاده از روش بیلان رطوبتی، تبخیر تعرق واقعی چای محاسبه شد. با برآوردETo از روش پنمن مانتیث در همان دوره، ضریب گیاهی نیز محاسبه گردید. در طی دوره رشد، میانگین تبخیر تعرق واقعی در تیمارهای I4 و I0 به ترتیب معادل با 457 و256 میلی متر حاصل گردید. ضریب گیاهی چای در دوره کم آبی (خرداد، تیر و مرداد) برای تیمار آبیاری کامل بین 8/0 تا 9/0 حاصل شد. ضریب حساسیت چای به تنش(ky) برابر با 37/1 به دست آمد. نتایج نشان داد که مصرف بهینه نیتروژن (180 کیلوگرم در هکتار) همراه با آبیاری کامل، تولید محصول و کارایی مصرف آب را افزایش داده و آبیاری در مقایسه با نیتروژن، تاثیر بیشتری بر افزایش عملکرد و کارایی مصرف آب داشته است. در تیمارهای I0 وI1، مصرف نیتروژن به میزان 100 کیلوگرم در هکتار منجر به تولید بیشترین عملکرد و کارایی مصرف آب گردید.

    کلید واژگان: چای, آبیاری تکمیلی, نیتروژن, کارایی مصرف آب, ضریب گیاهی}
    K. Majd Salimi *, S. M Mir Latif

    In tea plantation regions of northern part of the country, application of supplemental irrigation during dry periods (lacking rainfalls) in conjuction with proper nitrogen fertilizer application can significantly improve tea yield per unit of plantation area. In order to quantify the effectiveness of proper irrigation and nitrogen management on tea, the response of tea to various levels of irrigation and nitrogen applications was studied in Fouman suburb of Guilan province. Tea crop production function and its crop coefficient (KC) were determined. A line source sprinkler irrigation was used for creatiating a variable irrigation application and a split-split-plot statistical design was used. Irrigation treatments consisted of full irrigation (I4), deficit irrigation (I3, I2 and I1) and no irrigation(I0). Nitrogen application treatments were N1, N2 and N3 (100, 180 and 360 kg/ha) in three replications randomly arranged as main plots, while irrigation treatments as sub plots were not randomized. During the growing period, soil moisture up to the depth of 90 cm was determined gravimetrically and actual crop water use was calculated from mass balance equation weekly. Reference evapotranspiration (ETo) was estimated by Penman-Montieth equation and was used to estimate tea crop coefficient. During growing period, the actual tea water use of I4 and I0 were computed to be 457 and 256 mm. Tea crop coefficient during dry period (June, July and Augest) ranged from 0.8 to 0.9. Crop resistance factor (Ky) for tea was found to be 1.37. Results indicated that optimum rate of nitrogen (180 kg/ha) along with supplemental irrigation, increased yield and water use efficiency (WUE). Futhermore, supplemental irrigation increased yield and WUE more than nitrogen application. In I0 and I1 treatments, application of 100 kg/ha nitrogen resulted the highest yield and WUE.

    Keywords: Tea, Supplemental irrigation, Nitrogen, Water use efficiency, Crop coefficient}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال