به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تیموکینون » در نشریات گروه « باغبانی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «تیموکینون» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مریم برومند سویری*، مصطفی حیدری، احمد غلامی، هادی قربانی

     به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید آهن و انواع مختلفی از کودهای زیستی بر عملکرد کمی و کیفی سیاهدانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در مزرعه دانشگاه صنعتی شاهرود اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی نانو اکسید آهن در سه سطح 0، 5/1 و 3 گرم در لیتر آب به عنوان فاکتور اول و پنج سطح کود زیستی شامل عدم مصرف کود زیستی (شاهد)، G. intraradices، G. mosseae، آزوسپریلیوم و ازتوباکتر به عنوان فاکتور دوم لحاظ شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که کاربرد تیمارهای قارچی و باکتریایی منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه، اجزای عملکرد و همچنین غلظت عناصر نیتروژن و آهن دانه شد و در افزایش میزان اسانس، میزان تیموکینون اسانس و روغن دانه نیز تاثیر به سزایی داشتند که موثرترین آن قارچ G. intraradices بود که توانست تمامی صفات اندازه گیری شده را به طور قابل توجهی بهبود ببخشد. محلول پاشی نانو اکسید آهن تنها بر میزان اسانس، عملکرد بیولوژیک، محتوای آهن و نیتروژن دانه تاثیر مثبت و معنی دار داشت. به طوری که بیشترین میزان آهن و نیتروژن دانه با مصرف 3 گرم نانو اکسید آهن در یک لیتر آب حاصل شد. این در حالیست که میزان اسانس، درصد تیموکینون اسانس، میزان روغن و همچنین عملکرد بیولوژیک در دو غلظت مصرفی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. بنابراین به نظر می رسد که کاربرد غلظت کمتر نانو اکسید آهن (1.5 گرم در یک لیتر آب) با صرفه جویی در مصرف کود بدون کاهش معنی دار در صفات کیفی اندازه گیری شده به همراه قارچ G. intraradices می تواند سبب بهبود عملکرد کمی و کیفی در گیاه دارویی سیاهدانه شود.

    کلید واژگان: اسانس, باکتری محرک رشد, تیموکینون, عملکرد دانه, قارچ میکوریزا}
    M. Bromand Sivieri *, M. Heidary, A. Gholami, H. Ghorbani

    In order to study the effects of nano iron oxide and different biofertilizers on the quantitative and qualitative yield of black cumin (Nigella sativa L.), a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted in the research field of Shahrood Industrial University in 2017 growing season. Experimental treatments included the foliar spray of nano iron oxide at three levels of 0, 1.5 and 3 g L-1 as the first factor and five levels of biofertilizer including no biofertilizer (control), Glomus intraradices, G. mosseae, Azospirillum, and Azotobacter as the second factor. The results of this experiment showed that the application of fungal and bacterial treatments significantly increased the grain yield and yield components as well as the concentration of nitrogen and iron in seed, and also had a significant effect on increasing essential oil content, thymoquinone content of the essential oil, and seed oil. The most effective treatment was G. intraradices, which was able to significantly improve all traits measured. The foliar application of nano iron oxide had a significant and positive effect only on the essential oil content, biological yield, and iron and nitrogen content of the seed. The highest amount of iron and nitrogen content of the seed was obtained in nano iron oxide treatment at 3 g L-1 level. However, the essential oil content, essential oil thymoquinone percentage, seed oil content, and also biological yield did not differ significantly between the two concentrations of nano iron oxide. Therefore, it seems that the application of a lower concentration of nano iron oxide (1.5 g L-1) together with G. intraradices can improve the quantitative and qualitative yield in the medicinal plant black cumin by saving fertilizer consumption without a significant decrease in the qualitative traits measured.

    Keywords: essential oil, Growth promoting bacteria, Thymoquinone, seed yield, mycorrhizal fungi}
  • لیلا جعفری نیا، سیدعلی حائری روحانی، پریچهره یغمایی *
    کبد چرب غیرالکلی در حال شیوع بین افراد دارای سبک زندگی شهری می باشد که می تواند به استئاتوز کبدی پیشرفت کند. تیموکینون، یک آنتی اکسیدان قوی و مورد توجه طب سنتی، بر روی کبد چرب القا شده در موش های آزمایشگاهی کوچک مورد بررسی قرار گرفت. 40 موش به چهار گروه ( کنترل سالم، حلال، گروه تجربی 1 و 2 به ترتیب تحت تیمار با دوزهای 5 و mg/kg10 تیموکینون به مدت 28 روز و تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند، همگی به جز گروه کنترل سالم طی مدت 4 هفته تحت رژیم پرچرب قرار گرفتند. در انتهای آزمایش نمونه های بافتی و سرمی موش ها برای انجام آنالیزهای بیوشیمیایی و بافت شناسی جمع آوری شد. نتایج نشان داد که میزان تری گلیسیرید، VLDL، بیلی روبین، فسفولیپید، کلسترول، HOMA و آلانین آمینوتانسفراز در گروه تجربی 2 نسبت به گروه حلال (0.001>P)، انسولین، آسپارتات آمینوترانسفراز و LDL (0.01>P) و گلوکز (0.05>P) کاهش داشت. البته میزان آلکالین فسفاتاز و لپتین کاهش معنی داری نداشت. میزان آدیپونکتین افزایش معنی داری را (0.001>P) نشان داد. HDL نیز افزایش غیر معنی داری داشت. در بررسی های هیستولوژیکی، آسیب های بافتی به میزان قابل توجهی بهبود یافته بود. طبق آزمایش ها، تیموکینون می تواند مقاومت انسولینی، پروفایل لیپیدی و آنزیم های کبدی را در موش های مبتلا به کبد چرب بهبود ببخشد.
    کلید واژگان: تیموکینون, رژیم پرچرب, کبد چرب غیرالکلی, کلسترول}
    L. Jafari Nia, A. Haeri Rouhani, P. Yaghmaei *
    Nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) is an increasing disease in people with urban lifestyle and this disease may progress to NASH. Thymoquinone, as a powerful antioxidant and a traditional drug, was assessed in male NMRI mice with fatty liver. In this study, 40 NMRI mice were divided into four groups: healthy control, solvent, treatment 1 and 2, treating with 5 and 10 mg/ kg of thymoquinone by i.p. for 28 days, respectively. All groups were on high fat diet for four weeks except the healthy control group. At the end of the trial, the mice tissue and serum samples were collected and then biochemical and histological parameters were assessed. Our results showed that thymoquinone significantly decreased the triglyceride, VLDL, bilirubin, phospholipid, cholesterol, HOMA, and ALT levels in treatment 2 group compared to sham group (P
    Keywords: Thymoquinone, high fat diet, nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD), cholesterol}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال