به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "جذب نیتروژن" در نشریات گروه "باغبانی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «جذب نیتروژن» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی جذب نیتروژن در مقالات مجلات علمی
  • سیده فاطمه حسینی، جواد حمزه ئی*

    به منظور بررسی اثر لوبیا معمولی و بقایای آن بر صفات اگرومورفولوژیک، عملکرد و صفات کیفی زرین گیاه در شرایط کشت مخلوط و در نهایت بررسی سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص زرین گیاه (Dracocephalum kotschyi Boiss.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال های زراعی 1397و 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت مخلوط افزایشی 0، 20 و 40 درصد لوبیا معمولی با زرین گیاه بود. بقایای لوبیا در سال اول در زمین باقی ماند تا اثر باقی مانده لوبیا بر عملکرد کمی و کیفی زرین گیاه در سال دوم مشخص شود. براساس نتایج حاصل، صفات اگرومورفولوژیک و عملکرد زرین گیاه در تیمارهای کشت مخلوط نسبت به تیمار شاهد (کشت خالص زرین گیاه) بهبود یافتند. نتایج حاصل از بررسی های انجام شده در مورد تولید متابولیت های ثانویه در برگ این گیاه حکایت از آن داشت که با بهبود شرایط اکولوژیک برای رشد و افزایش جذب نیتروژن توسط زرین گیاه، در کشت مخلوط با 20% لوبیا، درصد و عملکرد اسانس، میزان فنل و درصد آنتی اکسیدان نسبت به تیمار شاهد بیشتر شد، ولی ترکیب های فلاونوییدی در تیمار شاهد افزایش یافتند. نتایج حاصل از بررسی اثر بقایای لوبیا بر صفات کمی و کیفی زرین گیاه در سال دوم نشان داد که نیازهای زرین گیاه از لحاظ عناصر غذایی ازجمله نیتروژن تامین شده و سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی زرین گیاه نسبت به تیمار شاهد شده است. عملکرد نسبی در زرین گیاه بالاتر از لوبیا بدست آمد که بیانگر سودبری زرین گیاه از کشت مخلوط با لوبیا است. در واقع، شاخص های LER (2<) نسبت رقابت و غالب بودن سودمندی کشت مخلوط زرین گیاه را نشان دادند. در کل، کشت مخلوط افزایشی 20% لوبیا با زرین گیاه به عنوان تیمار برتر شناسایی شد و می تواند برای تولید ارگانیک زرین گیاه توسط کشاورزان مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, اسانس, بقایای گیاهی, جذب نیتروژن, فلاونوئید, فنل
    S.F. Hosseini, J. Hamzei *

    To investigate the effects of common bean (Phaseolus vulgaris) and its residuals on agromorphological traits, yield, and qualitative characteristics of dragonhead (Dracocephalum kotschyi Boiss.) under intercropping conditions, and finally to evaluate the usefulness of intercropping compared to the monoculture of dragonhead, an experiment was conducted in a randomized complete blocks design with three replications at the research farm of Bu-Ali Sina University in Hamedan during growing seasons of 2018 and 2019. Experimental treatments included the additive intercropping of 0, 20 and 40% bean with dragonhead. The bean residuals were remained at the farm in the first year to determine its effects on quantitative and qualitative yield of dragonhead in the second year. Based on the results, the intercropping improved the agromorphological traits and yield of dragonhead compared to the control (dragonhead monoculture). The results showed that in the intercropping of 20% bean, the percentage and yield of essential oil, the phenol content, and the antioxidant percentage of dragonhead were higher than the control treatment, but flavonoids content was higher in the control. The results in the study of effects of bean residuals on the quantitative and qualitative traits of dragonhead in the second year showed that the meet of dragonhead needs in terms of nutrients like nitrogen increased its quantitative and qualitative yield compared to the control treatment. The relative yield of dragonhead was higher than bean, which indicated the profitability of dragonhead from intercropping with bean. In fact, the indices of land equivalent ratio (LER), competitive ratio (CR), and aggressivity (AG) showed the usefulness of dragonhead intercropping. Overall, the additive intercropping of 20% bean with dragonhead was identified as the superior treatment and can be used by farmers for organic production of dragonhead.

    Keywords: Antioxidant, essential oil, plant residual, Nitrogen uptake, flavonoid, phenol
  • زینب حمزه ئی، علی عبادی*، محمد معزاردلان، سپیده کلاته جاری

    در این پژوهش اثرهای شوری و نیتروژن بر برخی ویژگی‎های فیزیولوژیک، زیست شیمیایی و رشدی سه رقم زیتون (ابوسطل، آربکین و کنسروالیا) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 160 میلی مولار کلراید سدیم) به همراه سه سطح نیتروژن از منبع سولفات آمونیم (صفر، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. شوری به طور معنی‎داری بر تمام ویژگی ها اثر منفی داشت، گرچه شدت آن در میان رقم ها متفاوت بود. افزایش غلظت کلراید سدیم، رشد نهال، شمار برگ در نهال، نسبت پتاسیم به سدیم ریشه و برگ، جذب و غلظت نیتروژن ریشه و برگ، غلظت پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر ریشه و برگ را کاهش، درحالی‎که غلظت سدیم و کلر ریشه و برگ را افزایش داد. افزایش سطح نیتروژن تا 200 میلی گرم بر لیتر کاهش رشد نهال و شمار برگ را بهبود داد. در غلظت 200 میلی گرم بر لیتر نیتروژن غلظت سدیم، کلر و کلسیم ریشه و برگ کاسته و نسبت پتاسیم به سدیم، جذب و غلظت نیتروژن ریشه و برگ، غلظت پتاسیم، منیزیم و فسفر ریشه و برگ افزایش یافت. می‎توان نتیجه گرفت در شرایط شور، افزایش غلظت نیتروژن تا 200 میلی گرم بر لیتر در رقم‎های حساس به نمک در مقابل اثرهای منفی شوری مطلوب خواهد بود، ولی افزایش بیشتر غلظت نیتروژن (400 میلی گرم بر لیتر)، ممکن است بدون تاثیر و یا حتی برای رشد گیاه مضر باشد. در این آزمایش، بررسی پاسخ رقم ها به شوری نشان داد که رقم ابوسطل یک رقم بسیار متحمل در بالاترین سطح شوری، رقم آربکین متحمل و کنسروالیا رقمی حساس به شوری است.

    کلید واژگان: عنصرها, جذب نیتروژن, زیتون, شوری
    Zeinab Hamzehei, Ali Ebadi*, Mohammad Moez Ardalan, Sepideh Kalatejari

    In this research the interaction effects of NaCl and nitrogen concentrations, on some physiological, biochemical, and growth characteristics of three olive (Olea europaea L.) cultivars (Abou-Satal, Arbequina and Conservolia) were investigated. The experiment was conducted as factorial with four NaCl levels (0, 40, 80, and 160 mM) along with three (NH4)2SO4  levels (0, 200, and 400 mg L-1) based on a completely randomized blocks design with three replications. Salinity had a statistically significant negative effect on responses considered, although the severity of the effect varied among cultivars. High concentration of salinity decreased the plant height, leaf number, root and leaf K/Na ratio, N absorption and concentration of root and leaf, K, Ca, Mg and P both of root and leaf while increased the root and leaf Na and Cl concentration. Increasing N levels to 200 mg L-1 has improved the plant height and leaf number. At 200 mg L-1 N concentration, Na, Cl and Ca root and leaf were decreased whereas, K/Na ratio, N absorption and concentration also K, Mg and P of root and leaf were increased. It can be concluded that under salinity condition increasing N concentration up to 200 mg L-1 in salt sensitive cultivars to salinity is favorite in counteracting the adverse effects of salinity but the further increase of N concentration (400 mg L-1) may be ineffective or harmful for the growth of olive plants. In this experiment, investigation cultivars responses to salinity showed that cv. Abou-Satal is a highly resistant at highest salinity level (160 mg L-1), also cv. Arbequina is semi-sensitive and cv. Conservolia is a sensitive to salinity condition.

    Keywords: Elements, N absorption, Olive, Salinity
  • عدنان انورخان*، سید اعظم شاه، هارون عبادالله، عمران عظیم، کاشف خان، عمران خان، ساجد علی
    Syed Azam Shah, Haroon Haroon, Ibadullah Ibadullah, Imran Azeem, Kashif Khan, Imran Khan, Sajid ali, adnan khan *

    mineral and organic N sources (farmyard manure) on maize yield, N uptake and soil fertility was assisted in the field experiment carriedout on silty clay loam soil at new developmental farm of the university of agriculture, Peshawar Pakistanduring 2014. Combined dose of N provided from all sources was applied @150 kg ha-1. There were four replications and 6 treatmentsi.e., (T1) control, (T2) 150 kg N ha-1 from mineral source, (T3) 150 kg ha-1 from FYM, (T4) 25% FYM + 75% mineral N, (T5) 50% FYM + 50% N and (T6) 75% FYM + 25% mineral N. Maize variety (Azam) was sown in RCB design. Data on plant height, grain yield and stover yield were recorded in maize. Samples of grain and stover were analyzed for total N to determine its uptake by the crop. Results indicated that greatest plant height of 221.85 cm, maximum grain yield of 2046.12 kg ha-1 and straw yield of 7004.73kg ha-1 were obtained from treatment where 25% N was applied from farm yard manure and 75% from mineral fertilizer.Agronomic efficiency and nitrogen use efficiency were also found higher in the treatmentwhere 25% N were applied from farm yard manure and 75% from mineral fertilizer. Soil total N, organic matter and available P were significantly affected by the organic source and there integration with mineral N source. It was concluded that combination of organic and mineral N sources in ratio 25:75 are the best combination to achieve sustainable yield and soil fertility.

    Keywords: organic N, mineral N, N uptake, maize yield, integrated use
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال