به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « گلرنگ » در نشریات گروه « باغبانی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «گلرنگ» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • منوچهر عظیمی*، پورنگ کسرایی، آرش برزو

    به منظور بررسی گیاه پالایی گلرنگ علوفه ای تحت شرایط آلودگی فلز سنگین کادمیوم با استفاده از برگ پاشی محرک رشد دالجین، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکراردر دانشکدهکشاورزیدانشگاهآزاداسلامیواحدورامین-پیشوا اجرا گردید. تیمار های اعمال شده شامل کادمیوم در سطوح صفر (شاهد)، 50 و 100 میلی گرم در کیلو گرم خاک و برگ پاشی دالجین در سطوح صفر (شاهد)، یک و دو در هزار بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر اصلی کادمیوم در سطح احتمال یک درصد بر صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی دار داشت، همچنین اثر اصلی دالجین بر طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب برگ، مالون دی آلدیید، پرولین و کادمیوم اندام هوایی در سطح احتمال یک درصد و بر کادمیوم ریشه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود، ولی تاثیر معنی داری بر میزان فعالیت آنزیم کاتالاز نداشت. اثرات متقابل کادمیوم با دالجین بر مالون دی آلدیید، پرولین و کادمیوم اندام هوایی در سطح احتمال یک درصد و بر طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که کادمیوم باعث کاهش طول اندام هوایی (28/31 درصد)، طول ریشه (35/41 درصد)، وزن خشک اندام هوایی (69/44 درصد)، وزن خشک اندام هوایی ریشه (11/58 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (74/39 درصد) و فعالیت آنزیم کاتالاز (73/10 درصد) و افزایش پرولین (38/164 درصد)، مالون دی آلدیید (1/88 درصد) و غلظت کادمیوم اندام هوایی و ریشه شد. بیشترین تاثیر کادمیوم در تیمار 100 میلی گرم در کیلوگرم خاک به دست آمد. همچنین مشاهده شد که کاربرد دالجین توانست موجب افزایش طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب برگ و غلظت کادمیوم اندام هوایی و ریشه و کاهش پرولین و مالون دی آلدیید شود، به طور کلی بیش ترین تاثیر مثبت در کاربرد یک در هزار دالجین حاصل گردید. می توان از نتایج به دست آمده به اثرات مثبت دالجین به خصوص در شرایط حضور کادمیوم و کاهش اثرات منفی ناشی از آن تنش در گیاه پالایی گلرنگ علوفه ای پی برد. بنابراین کاربرد یک در هزار دالجین برای افزایش گیاه پالایی تنش فلز سنگین کادمیوم توسط گلرنگ علوفه ای پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: دالجین, فلز سنگین, کادمیوم, گلرنگ, گیاه پالایی}
    Manouchehr Azimi *, Pourang Kasraei, Arash Borzou

    This study in order to investigate the purification of forage safflower plant under heavy cadmium metal contamination conditions by foliar application using of dalgin growth stimulant in a completely randomized design with four replications in the Faculty of Agriculture of Islamic Azad University, Varamin - Pishva Branch in 2019 was conducted.  The applied factors in this study were included cadmium at zero (control), 50 and 100 mg/kg soil levels and dalgin foliar application at zero (control) levels was 1 and 2 per thousand. The results showed that cadmium was decreased shoot length (%31.28), root length (%41.35), wet and dry weight of shoot (%60.46 and %44.69), wet and dry weight of root (%26.77 and %58.11), leaf surface index (%52.05), relative leaf water content (%39.74), chlorophyll (%22.54) and catalase enzyme activity (%10.73) and was increased proline (%164.38), malondialdehyde (%88.1) and cadmium of aerial and root organs concentrations. The most effect of cadmium was obtained in the treatment of 100 mg.kg of soil. It was also observed that the using of dalgin could increase shoot length, root length, wet and dry weight of the shoot and root, leaf surface index, relative leaf water content, chlorophyll and cadmium concentration of aerial and root organs and could decrease proline and malondialdehyde. In general, the most positive effect in using of one per thousand of dalgin was obtained. From the obtained results, it can be found the positive effects of dalgin, especially in the presence of cadmium, and the reduction of the negative effects of stress in the forage safflower. Therefore, the using of one per thousand of dalgin to increase the plant refining of heavy metal cadmium stress by forage safflower is recommended.

    Keywords: Dalgin, Heavy metal, Cadmium, Safflower, Refining Plant}
  • میثم اویسی*، منصور فرجی، پورنگ کسرایی

    این تحقیق با هدف بررسی اثر سطوح  مختلف سدیم نیتروپروساید بر رشد و خصوصیات کمی و کیفی گلرنگ پاییزه در خاک آلوده به آرسنیک، آزمایش به صورت گلدانی در گلخانه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال 96-1395 انجام شد. تیمار های آزمایش شامل عامل اول محلول پاشی سدیم نیتروپروساید در سه سطح: (صفر، 50 و 100 میکرو مولار) و عامل دوم آلوده کردن خاک با آرسنیک در چهار سطح (صفر، 30، 60 و 90 میلی گرم آرسنیک در کیلوگرم خاک) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد آرسنیک و سدیم نیتروپروساید تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، آنزیم کاتالاز، محتوای مالون دی آلدیید، محتوای پرولین و آرسنیک دانه گلرنگ داشتند. بیش ترین عملکرد دانه در تیمار های سدیم نیتروپروساید در کاربرد 100 میکرومولار (با میانگین 01/1 گرم در بوته) حاصل شد و کمترین آن نیز مربوط به تیمار شاهد (عدم کاربرد) با میانگین 83/0 گرم در بوته بود. با افزایش غلظت آرسنیک، عملکرد و اجزای عملکرد کاهش یافت و از طرفی گیاه محتوای پرولین خود را برای مقابله با تنش افزایش داد. کاربرد سدیم نیتروپروساید باعث تخفیف میزان تنش در گیاهان تحت سمیت آرسنیک گردید. با افزایش سطح آرسنیک، محتوای آرسنیک دانه نیز افزایش یافت و کاربرد سدیم نیتروپروساید سبب کاهش معنی دار محتوای آرسنیک دانه گردید. به طور کلی کاربرد سدیم نیتروپروساید به عنوان تنظیم کننده در سوخت و ساز رادیکال های آزاد اکسیژن سبب کاهش اثرات تنش اکسیداتیو ناشی از آلودگی خاک به آرسنیک شد.

    کلید واژگان: آرﺳﻨﯿﮏ, سدیم نیتروپروساید, گلرنگ, فلزات سنگین, عملکرد}
    Meysam Oveysi *, Mansour Faragi, Pourang Kasraei

    In order to investigate the effect of sodium nitroprusside levels on growth and quantitative and qualitative characteristics of safflower (Carthamus tinctorius L.) in arsenic contaminated soils, a pot experiment was conducted in a research greenhouse of Faculty of Agriculture, Islamic Azad University, Varamin-Pishva Branch, in 2016-2017 in factorial experiment and in the form of design Completely randomized in 3 replications. The experimental treatments included of sodium nitroprusside spraying at three levels: (0, 50 and 100 μm) and soil contamination with arsenic at four levels (0, 30, 60 and 90 mg of arsenic per kg of soil). The results showed that arsenic and sodium nitroprusside had a significant effect on grain yield, 1000 grain weight, catalase enzyme, malondialdehyde content, proline content and safflower arsenic content. The highest grain yield was obtained in sodium nitroprusside treatments in application of 100 μM (with an average of 1.01 g / plant), and the lowest was related to control treatment (no application) with mean of 0.83 g / plant. By increasing the concentration of arsenic, yield and yield components decreased, and the plant increased its proline content to cope with stress. Application of sodium nitroproside reduced stress in plants under arsenic toxicity. No significant differences were observed between the concentrations of sodium nitroprusside spraying. With increasing arsenic levels, the amount of arsenic content increased and sodium nitroprusside reduced the amount of arsenic in the seed. In general, use of sodium nitroprusside as a regulator in the metabolism of free oxygen radicals reduces the effects of oxidative stress caused by soil contamination with arsenic.

    Keywords: Arsenic, Heavy metals, Safflower, Sodium nitroprusside, Yield}
  • ساره قاسمی، محمدرضا سبزعلیان*، محمدحسین اهتمام، قدرتاللهسعیدی
    مطالعه ای با هدف ارزیابی تحمل خشکی ژنوتیپ های حاصل از تلاقی بین گونه ای در مقایسه با ارقام تجاری گلرنگ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سطح رطوبتی به عنوان محیط (نرمال و تنش 90% تخلیه رطوبتی) انجام شد. 5 ژنوتیپ گلرنگ شامل A82 (هیبرید بین گونه ای (گلرنگ زراعی Carthamus tinctorius L. با گونه وحشی C. oxyacanthus) گلرنگ در نسل F7)، کوسه (توده)، گلدشت، C111 و Ac-stirling (به عنوان ژنوتیپ های تجاری گلرنگ و شاهد) در هر محیط در قالب طرح بلوک کامل تصادفی کشت شدند و هفت شاخص مقاومت به خشکی شامل شاخص تحمل به خشکی (STI)، شاخص تحمل (TOL)، شاخص حساسیت به خشکی (SSI)، شاخص میانگین تولید (MP) و میانگین هندسی بهره وری (GMP)،  و  (به ترتیب عملکرد یک ژنوتیپ در شرایط تنش و عدم تنش)، برای هر ژنوتیپ براساس عملکرد دانه تحت شرایط تنش و عدم تنش محاسبه گردید. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر همه صفات تفاوت معنی داری با هم داشتند. تنش خشکی تاثیر معنی داری بر صفات قطر غوزه، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن دانه در غوزه و عملکرد دانه داشت. نتایج مقایسه میانگین صفات نشان داد میانگین ژنوتیپ های شاهد از نظر صفات وزن هزار دانه، وزن دانه در غوزه، عملکرد دانه در بوته و عملکرد دانه در واحد سطح با جمعیت A82 در هر دو شرایط محیطی تفاوت معنی داری نداشتند. تجزیه به مولفه های اصلی نیز نشان داد که مولفه اول و دوم مجموعا 91 درصد از تغییرات بین شاخص های تحمل به خشکی را توجیه کردند. مولفه اول 67 درصد از تغییرات و مولفه دوم 24 درصد از تغییرات را توجیه نمود. تجزیه بای پلات بر اساس شاخص های GMP، STI و MP، جمعیت A82  و گلدشت را به عنوان بهترین ژنوتیپ متحمل به خشکی معرفی کرد. ژنوتیپ A82 که حاصل تلاقی بین گونه ای گلرنگ زراعی (Carthamus tinctorius L.) با گونه وحشی C. oxyacanthus است دارای عملکرد بالای دانه در هر دو شرایط تنش و عدم تنش در مقایسه با ارقام تجاری گلرنگ بود. بنابراین احتمالا می توان این ژنوتیپ را در برنامه های آتی اصلاحی تحمل به تنش خشکی گلرنگ به کار برد.
    کلید واژگان: تلاقی بین گونه ای, تنش خشکی, عملکرد دانه, شاخص های تحمل, گلرنگ}
    Sareh Ghasemi, Mohammad Reza Sabzalian *, Mohammad Hossein Ehtemam, Ghodratollah Saeidi
    This study was performed in order to evaluate the drought tolerance of some safflower genotypes in a field experiment carried out at the research farm of Isfahan University of Technology located at Lavark, Najaf-Abad, Iran (40 km south west of Isfahan, 32º 32´ N, 51º 23´ E, 1630 m asl). In this study, five genotypes including A82) interspecific hybrid), landrace Kooseh, Goldasht, C111 and Ac-stirling were evaluated in a randomized complete block design with three replications at two moisture levels (normal and 90% water-depletion), separately. Seven drought tolerance indices including Stress Tolerance Index (STI), Tolerance Index (TOL), Stress Susceptibility index (SSI), Mean Productivity (MP), Geometric Mean Productivity (GMP), seed yield in stress (Ys) and non-stress (Yp) environments were calculated for each genotype based on seed yield under stress and normal conditions. The results analysis of variance showed that there were significant differences among the genotypes for all traits. The drought stress had significant effect on head diameter, number of heads per plant, number of seeds per head, seed weight per head and seed yield. Mean comparisons showed that control genotypes were significant differences for all studied traits except seed weight per and seed yield traits with the genotype A82 under non stress and stress conditions. Principal component analysis (PCA), indicated that the first and second components justified 91% of variations between drought tolerance indices. First vector showed 67% of the variations and was recognized as yield potential component and drought tolerance indices (MP, GMP, STI) and the second rector justified 24% of total variations which would be named as “drought susceptible components (TOL and SSI indices). Biplot analysis also indicated that STI, MP, GMP were more reliable indices to identify drought tolerant safflower genotypes and discriminated Goldasht genotype and genotype A82 as the most drought tolerant. The indices STI, GMP, MP identified the Goldasht  and A82 genotype as a drought resistant genotype and this genotype was obtained from interspecific crosses between cultivated safflower (Carthamus tinctorius L.) and wild species (C. oxyacanthus). This genotype had the highest grain yield under stress and non-stress conditions. Therefore, it could be used in safflower breeding programs to improve drought tolerance.
    Keywords: drought stress, safflower, seed yield, tolerance indices}
  • سید کیوان مرعشی*، الهام لطفی نقش
    به منظور ارزیابی تاثیر شوری آب بر ویژگی های رویشی، کمی و بیوشیمیایی ارقام گلرنگ، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. فاکتور های مورد بررسی شامل شوری آب آبیاری به صورت 4/0 (آب معمولی)(شاهد)، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر و ارقام مختلف گلرنگ (اصفهان، گلدشت و صفه) بود. نتایج نشان داد ارقام مورد استفاده از لحاظ ماده خشک ریشه، طول ریشه، کلروفیل  a، b و کل، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت تفاوت معنی دار از لحاظ آماری داشتند. با افزایش میزان شوری، عملکرد دانه و سایر صفات مورد مطالعه به طور معنی داری کاهش یافت. برهمکنش رقم و میزان شوری بر کلیه صفات به جز کلروفیل b معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه با 4/31 گرم در گلدان مربوط به رقم  اصفهان در شوری 4/0 دسی زیمنس برمتر و کمترین مقدار با 10 گرم در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر در رقم صفه حاصل شد. ضمنا بیشترین عملکرد دانه در شرایط افزایش تنش شوری مربوط به رقم اصفهان و بعد از آن به رقم  گلدشت تعلق داشت. به طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط استفاده از آب شور به ترتیب ارقام اصفهان و گلدشت به دلیل عملکرد و سایر صفات در جایگاه بهتری بودند و می توانند به زارعین جهت کشت توصیه شوند.
    کلید واژگان: عملکرد دانه, گلرنگ, ماده خشک ریشه, شاخص برداشت}
    Seyed Keyvan Marashi *, Elham Lotfinagsh
    In order to evaluate the effect of water salinity on growth, quantitative and biochemical characteristics of safflower cultivars, a pot experiment was carried out with factorial arrangement in a completely randomized design with three replications. The factors included irrigation water salinity in in four levels of 0.4 (normal water as control condition), 4, 8, and 12 dS/m and different cultivars of safflower (Isfahan, Goldasht and Soffeh). The results showed that the difference among cultivars for root dry matter, shoot dry matter, chlorophyll a, b and total, number of heads per plant, number of seeds per head, 1000-grain weight, grain yield, biological yield and harvest index was statistically significant. Also, with the increasing of salinity level, grain yield and other traits significantly decreased. The interaction between cultivar and salinity level was significant for all traits except for chlorophyll b. With increasing salinity levels, the yield of all three cultivars decreased, significantly. The maximum grain yield (31.4 g/pot) was obtained from Isfahan cultivar in 0.4 dS/m and the minimum value was 10 g/pot at 12 dS/m salinity in Soffeh cultivar. In addition, the maximum grain yield was belonged to Isfahan and Goldasht cultivars under increasing salinity stress, respectively. In general, the results showed that under the application of water salinity, Isfahan and Goldasht cultivars were better than other cultivars regarding yield and other traits and recommended to be cultivated by farmers.
    Keywords: Grain yield, Safflower, root dry matter, harvest index}
  • علی صارمی راد*، محمد هادی طالب، سعید عمرانی، خداداد مصطفوی
    گلرنگ زراعی در مناطق وسیعی از هند و چین تا آفریقا و اروپا پراکنده می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین روابط میان عملکرد بوته، اجزاء عملکرد و صفات مورفولوژیک و نیز شناخت دقیق صفات موثر بر عملکرد در 32 ژنوتیپ گلرنگ، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا شد. بین ژنوتیپ های مورد بررسی اختلاف بسیار معنی داری برای تمامی صفات مورد مطالعه از جمله صفات عملکرد بوته، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعی، تعداد غوزه در بوته، وزن غوزه، زمان گلدهی، زمان رسیدگی، ارتفاع بوته و زمان گلدهی تا رسیدگی وجود داشت که حاکی از تنوع بالا در ژرم پلاسم مورد مطالعه می باشد. در بین اجزای عملکرد بیشترین وراثت پذیری متعلق به صفت وزن هزار دانه و تعداد شاخه فرعی بود و کمترین وراثت پذیری نیز به عملکرد بوته اختصاص داشت که نشان می دهد اصلاح غیرمستقیم عملکرد سودمندتر خواهد بود. صفات ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی می توانند به عنوان شاخص انتخاب در برنامه های به نژادی مورد استفاده قرار گیرند. تجزیه کلاستر بر اساس صفات مورفولوژیک ژنوتیپ ها را در پنج کلاستر گروه بندی کرد. بر مبنای نتایج حاصل از مطالعه حاضر می توان اظهار نمود که با اصلاح صفات وزن غوزه و تعداد غوزه در بوته امکان دستیابی به عملکرد دانه مطلوب در ژنوتیپ های گلرنگ میسر خواهد شد.
    کلید واژگان: گلرنگ, تنوع ژنتیکی, پارامتر ژنتیکی و صفات مورفولوژیک}
    Ali Saremi, Rad *, Mohammad Hadi Taleb, Saeid Omrani, Khodadad Mostafavi
    Genotype safflower is scattered throughout the world from India and China to Africa and Europe. The aim of this study was to determine the relationship between plant yield, yield components and morphological traits, as well as accurate recognition of traits affecting the yield on 32 safflower genotypes in a randomized complete block design with three replications at the research farm of Islamic Azad University, Karaj Branch. Among the studied genotypes, there was a significant difference in all studied traits such as plant yield, 1000-seed weight, number of branches, number of bolls per plant, boll weight, flowering time, flowering time, plant height and flowering time until there was an examination that indicated a high diversity in the germplasm studied. Among the yield components, the most heritability was attributed to 1000 seed weight and number of branches, and the lowest heritability was attributed to plant yield, which indicates that indirect modification of yield would be more beneficial. Plant height and number of branches can be used as an index of selection in breeding programs. Cluster analysis based on morphological traits categorized genotypes into five clusters. Based on the results of this study, it can be stated that by improving the traits of boll weights and number of bolls per plant, it is possible to achieve the desired grain yield in safflower genotypes.
    Keywords: Safflower, genetic diversity, Genetic Parameters, Morphological Traits}
  • بهنام خادمی، حسینعلی شیبانی *، آرش برزو
    بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعه آموزشی– پژوهشی دانشکده کشاورزی واحد ورامین واقع در استان تهران- شهرستان ورامین در سال 1393بهصورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول تنش خشکی در سه سطح: [50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)، 80 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش متوسط)، 110 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش شدید)] و عامل دوم محلولپاشی سلنیوم در چهار سطح شامل: [محلولپاشی آب خالص، 100 میلیگرم در لیتر، 200 میلیگرم در لیتر، 300 میلیگرم در لیتر] بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی و کاربرد سلنیوم تاثیر معنی داری بر ارتفاع بوته، ارتفاع محل اولین انشعاب از خاک، قطر طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، تعداد طبق، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و شاخه، وزن خشک طبق داشت اما تاثیر تیمارهای اعمال شده بر قطر ساقه، شاخص برداشت معنیدار نبود. اثر متقابل تنش خشکی و محلولپاشی سلنیوم نیزبر صفات مورد آزمایش تاثیر معنی داری داشت و محلولپاشی 300 میلیگرم در لیتر سلنیوم بههمراه آبیاری معمول، بیشترین تاثیر را در صفات مورد اندازهگیری داشت.
    کلید واژگان: گلرنگ, سلنیوم, محلولپاشی, تنش خشکی, عملکرد}
  • محمدرضا عراقی نژاد، منصور سراجوقی*، محمدنبی ایلکایی دهنو
    گلرنگ از جمله دانه های روغنی است که در مناطق خشک و نیمه خشک مورد کشت قرار می گیرد. با توجه به افزایش جمعیت و مصرف سرانه روغن، افزایش سطح زیر کشت دانه های روغنی و افزایش عملکرد آن ها برای کاهش وابستگی به کشورهای دیگر ضروری است. به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی واحد کرج واقع در ماهدشت اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم صفه و گلدشت و فاکتور دوم شامل چهار سطح کودی سولفات پتاس (0،50، 75، 100 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان دادکه عامل رقم بر صفات وزن طبق های تک بوته، وزن هزار دانه، تعداد کل دانه تک بوته، درصد روغن، عملکرد دانه در سطح احتمال 1% معنی دار شدند. عامل کود پتاس بر وزن طبق های تک بوته، تعداد کل دانه تک بوته، وزن ماده خشک تک بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، روغن در دانه، شاخص برداشت در سطح احتمال 1% معنی دار شد. اثرات متقابل رقم در سطوح مختلف کود پتاس بر صفات تعداد دانه تک بوته، عملکرد دانه در سطح 1% معنی دار شد. پتاس در فتوسنتز نقش اساسی دارد و از طرفی با توجه به جدول آنالیز خاک که مقدار پتاس کمتر ار 200PPM است، مصرف آن باعث بهبود فتوسنتز و رشد گیاه گردیده است.
    کلید واژگان: فاکتوریل, عملکرد دانه, گلدشت, گلرنگ, وزن هزار دانه}
    M. R. Araghinejad, M. Sarajooghi *, M. N. Ilkaei

    Abstract
    Safflower is one of the oil seeds plants than was cultured in arid and semi-arid areas. Due to increasing population and per capita consumption of oil, it is necessary to increase in the area under oilseeds cultivation and increase their yield to reduce the dependence on other countries. For this purpose, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications at educational and research farm branch of Karaj- Mahdasht in 2014 to 2015. The first factor consisted of two items of Sofeh & Goldasht, and the second factor includes four levels of fertilizers 0, 50, 75 and 100 kg/ha of Potassium sulphate. The results obtained from analysis of variance showed that the characters of, weight of single-bush trays, weight of thousand seeds, total number of single-bush seed, seed function, at probability level of 1% were become meaningful number for the factor. For the factor of Potassium fertilizer, the characteristics of weight of single-bush trays, total number of seeds in single-bush, weight of dry material in single bush, Grain yield, biological yield, Harvest Index was become meaningful at level of 1%. Interactions of number at various levels of potassium fertilizer for the total number of seeds in single-bush, performance of seeds and height of seed’s fullness are meaningful at probability level of 1%. Potash role in photosynthesis. On the other hand, according to the soil analysis that the amount of bromide is less than 200PPM, Its consumption improves photosynthesis and plant growth has been.
    Keywords: Factorial, Grain yield, Goldasht, safflower, 1000- kernal weight}
  • H.Tahmasebi Zade, H. Madani D.Hbibi, I. Farahani, M.Mirzakhani, E.Farmahini
    The present study was performed with use of Esfehan variety in the research field of Arak Azad University in the 2009 agricultural years. This experiment was performed in factorial split plot in randomize complete block design in 4 Replication and 48 plot. Treatment included two planting date 10 may and 10 July(delayed plant) and different level of N include (46¡92¡138)kg per hectare and two plant density included 400.000 and 800.000 plant per hectare that 800.000 plant per hectare executed in double row planting. the result of this study showed that the highest yield of the 821.17 oil per hectare was related to the treatment of date of planting 10 may with 92 kg N and plant density of 800.000 per hectare. Also¡ the lowest yield of 444.42 kg/h was related to the date of planting 10 may with 92 kg N and 400.000 plant density per hectare¡ Therefore¡ plant density has very influence on the yield of safflower. So¡ according to the result¡ 800.000 plant density in per hectare has direct effect on the yield of safflower rather than 400.000 plant density.
    Keywords: safflower, plant dating, plant density Nitrogen, oil yield}
  • امیر مومنی*، حسینعلی شیبانی، محمدرضا ممیزی
    خشک سالی در سالهای اخیر کمبود آب را در بخش کشاورزی از هر زمان دیگری ملموس تر ساخته است. تحقیقی به منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گلرنگ(Carthamus tinctorius .L) در شرایط تنش کم آبی انجام شد. آزمایش در مزرعه آموزشی –پژوهشی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا واقع در استان تهران - شهرستان ورامین در سال 1392 به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کرت اصلی، تنش خشکی در سه سطح: 50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)، 90 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش متوسط) و 130 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش شدید) و عامل دوم تلقیح بذر با قارچ میکوریزا در چهار سطح شامل: عدم تلقیح (شاهد B1)، 100 میلیگرم قارچ میکوریزا B2، 200 میلیگرم قارچ میکوریزا B3 و 300 میلیگرم قارچ میکوریزاB4 بودند. نتایج نشان داد که کاربرد میکوریزا تاثیر معنی داری بر درصد روغن و فعالیت آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز داشت. همچنین تاثیر تنش خشکی بر میزان پرولین، درصد پروتئین و روغن و همچنین فعالیت آنزیم های سوپر اکسیداز دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز معنی دار بود. اثر متقابل تنش خشکی و کاربرد میکوریزا نیز معنی دار بود و کاربرد 200 میلیگرم میکوریزا به همراه آبیاری معمول بیشترین تاثیر را در صفات اندازه گیری شده داشت. بیشترین و کمترین درصد روغن در تلقیح بذر با 200 میلیگرم قارچ میکوریزا (B3) و شاهد (B1) به ترتیب با میانگین های 11/28 و 44/23 درصد حاصل شد. همچنین بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاسA3 (تنش شدید) و 50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A1 (آبیاری معمول) به ترتیب 6/16 و 7/9 میلیگرم پروتئین در دقیقه به دست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار تنش شدید خشکی (4/8 میلیگرم پروتئین در دقیقه) و کمترین میزان آن در تیمار عدم تنش خشکی ( 9/4 میلیگرم پروتئین در دقیقه) بود.
    کلید واژگان: گلرنگ, تنش خشکی, مایکوریزا, آنزیم آنتی اکسیدانت, صفات کیفی}
    A. Momeni *, H.A. Sheybani, M.R. Momayezi
    In order to study the Effect of mycorrhiza on yield and yield components of Safflower under drought stress an experiment in split plot based on complete block design with three replications in 1392 in Varamin region was done. treatments were first factor drought in four irrigation regimes including 50 (Control), 90, and 130 mm evaporation from evaporation pan (Class A) and the second factor consisted of four levels of mycorrhiza (Control, 100, 200 and 300 mg) respectively. Results showed a significant effect of mycorrhiza on oil percentage and catalase, glutathione enzymes. Effect of drought stress on catalase, glutathione, superoxide dismutase enzymes and proline and protein and oil percentage was significant. Interactions between drought stress and mycorrhiza was significant and The Best Results in normal irrigation (control) and 200 mg treatment was observed. The highest oil content in the seed inoculation with mycorrhizal fungi 200 mg (B3) and control (B1), respectively, with an average of 28.11 and 23.44 per cent respectively. The highest and lowest catalase activity in the treatment of 130 mm evaporation Class A3 (severe stress) and 50 mm evaporation Class A1 (conventional irrigation), respectively, 16.6 and 9.7 mg protein per minute Was obtained. Most of the glutathione peroxidase activity in the treatment of severe drought stress (4.8 mg protein per minute) and the lowest in the treatment of stress (9.4 mg protein per min).
    Keywords: mycorrhiza, drought stress, catalase, Glutathione, Superoxide dismutase}
  • V. Jajarmi, A.H. Omidi
    To determinate eight exotic adaptable safflower genotypes for seed and oil yields (Hartman، Kino 76، Sonora 92، Bacum 92، Saff – 891، Mantel 81، CW 88، Sidwiil) and two Iranian ones (Goldasht، S-55) selected from Ajabshir mass، an experiment was conducted in Bojnord by RCDB design in 2010-2011. During growth period important traits such as germination time، stem elongation time، days to heading، days to flowering، days to 50% flowering، days to maturity، head number per plant، number of seeds per head، were recorded. The experiment was irrigated after planting، beginning of stem elongation، beginning of flowers appearance، beginning and after flowering، seed filling stage. Analysis of variance was conducted on seed yield، oil percent and yield components. Comparison of means was done after significance of F- test. Results showed Goldasht with 1056 kg/ha seed yield and 304 kg/ha oil yield highest rank. Correlation of seed yield and oil yield، seed yield and head number، number of branches and plant height showed significant correlation between them. Cluster analysis showed that Iranian and exotic genotype were separate together.
    Keywords: Safflower, yield, yield components, exotic, Iranian variety, cluster analysis}
  • آرزو امیدی، محمد میرزاخانی*، محمدرضا اردکانی
    به منظور بررسی تاثیر همزیستی ازتوباکتر و قارچ گلوموس بر درصد پروتئین و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال زراعی 91-1390 اجرا شد. تیمار ها شامل تلقیح با ازتوباکتر در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر سویه 5 و تلقیح با ازتوباکتر سویه 12) و قارچ گلوموس در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح باGlomus intraradices ، تلقیح باG.mosseae و تلقیح با مخلوط intraradices.G وG.mosseae ) بود. صفاتی از قبیل ارتفاع شاخه دهی، عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی، شاخص برداشت غوزه های فرعی، عملکرد دانه غوزه های فرعی، کمبود آب اشباع و درصد پروتئین دانه اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس، همه صفات به جزو عملکرد دانه غوزه های فرعی تحت تاثیر اثر اصلی ازتوباکتر و قارچ گلوموس در گلرنگ معنی دار شدند. هم چنین اثر متقابل ازتوباکتر و قارچ گلوموس بر صفات ارتفاع شاخه دهی، عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی، عملکرد دانه غوزه های فرعی، کمبود آب اشباع و درصد پروتئین دانه در گلرنگ معنی دار شدند. براساس جدول مقایسه میانگین ها، بیش ترین عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی با (30/50 گرم در بوته) مربوط به تیمار A2M3 )تلقیح با ازتوباکتر12 و تلقیح با مخلوط سویه G.intraradices و (G.mosseae بود، که اختلاف معنی داری داشت، ضمن این که همین تیمار در مقدار پروتئین دانه گلرنگ نیز (64/19 درصد) میزان بالا تری را نشان داد. همچنین بیش ترین عملکرد دانه غوزه های فرعی با میانگین 33/44 گرم در بوته در تیمار A1M3(تلقیح با ازتوباکتر پنج وتلقیح با مخلوط سویهG.intraradices و (G.mosseae و کم ترین آن با میانگین 33/28 گرم در بوته در تیمار A0M0 )عدم تلقیح با ازتوباکتر و قارچ گلوموس (به دست آمدند.
    کلید واژگان: ازتوباکتر, درصد پروتئین, گلرنگ, میکوریزا}
    A. Omidi, M. Mirzakhan*, M. R. Ardakani
    In order to study the effect of Azotobacter and Mycorrhiza symbiosis on protein percentage and some agronomic characteristics of safflower (Carthamus tinctorius L.), the experimental was conducted as factorial based of randomized complete block design in three replications during growing season of 20112012 in research farm of college of Arak Islamic Azad University.Treatments including of inoculated with Azotobacter in three levels (Non-inoculated, inoculation with Azotobacter-5 and inoculation with Azotobacter-12) and Glomus fungi treatment in four levels (Non-inoculated, inoculation with Glomus intraradices, inoculation with Glomus mosseae and inoculation with mixed G.intraradices and G.mosseae).The traits such as branching height, biological yield of sub-sub boll, harvest index of sub-boll, grain yield of sub-boll, saturation water deficit and grain protein percentage were measured. Based on the results of the variance analysis table, all characters except grain yield of sub-boll were significant as affected by main effect of Azotobacter and Glomus fungi of safflower. Also interaction effect of Azotobacter and Glomus fungi were significant on traits branching height, biological yield of sub-sub boll, grain yield of sub boll, saturation water deficit and grain protein percentage of safflower. Based on the mean comparison table, of the highest biological yield of sub-sub boll (30.50 gr.plant) related to treatment A2M3(inoculation with Azotobacter-12 and inoculation with mixed G.intraradices and G.mosseae) that showed significant differences, while the same treatment showed higher rates in grain protein content of safflower (19.44%). Also, highest grain yield of sub boll equal to (44.33 gr.plant) was obtained from treatment A1M3 (inoculation with Azotobacter-5 and inoculation with mixed G.intraradices and G.mosseae) and lowest equal to (33.28 gr.plant) was obtained from treatment A0M0 (non-inoculated with Azotobacter and Glomus fungi).
    Keywords: Azotobacter, Mycorrhiza, Protein percentage, Safflower}
  • مجید علی نقی پور، محمد میرزاخانی*، کریم نوزاد نمین
    این آزمایش جهت مطالعه پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام گلرنگ به نظام چند کشتی هم زمان با چند گیاه زراعی در منطقه آران و بیدگل واقع در شهرستان کاشان، در اسفند ماه سال 1391 اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. ارقام گلرنگ در چهار سطح: شامل رقم فرامان، صفه اصفهان، گلدشت و رقم محلی اصفهان و تیمار چند کشتی هم زمان نیز در چهار سطح: شامل کشت خالص گلرنگ، (کشت هم زمان گلرنگ + نخود)، (کشت هم زمان گلرنگ + یونجه) و (کشت هم زمان گلرنگ + پیاز) بود. در این تحقیق صفاتی از قبیل تعداد روز تا 50 درصد غوزه دهی، تعداد غوزه در بوته، میانگین تعداد دانه در غوزه، میانگین ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، میانگین وزن تر هر بوته، تعداد دانه در متر مربع، عملکرد دانه در هکتار و میانگین وزن بذر پیاز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر ارقام گلرنگ بر صفات تعداد روز تا 50% غوزه دهی، تعداد غوزه در بوته، میانگین تعداد دانه در غوزه، میانگین ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، میانگین وزن تر هر بوته، تعداد دانه در متر مربع و عملکرد دانه در هکتار در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین اثر کشت گیاه همراه، بر صفات تعداد غوزه در بوته و میانگین تعداد دانه در غوزه گلرنگ معنی دار بود. در بین ارقام مختلف گلرنگ بیش ترین و کم ترین عملکرد دانه در هکتار با میانگین 2084 و 1710 کیلو گرم در هکتار به ترتیب مربوط به ارقام محلی اصفهان و رقم صفه بود. همچنین با مقایسه میانگین اثرات متقابل مشخص شد که تیمار (کشت خالص گلرنگ + رقم محلی اصفهان) با میانگین 2066 کیلو گرم در هکتار و تیمار (کشت خالص گلرنگ + رقم صفه) با میانگین 1685 کیلو گرم در هکتار به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند.
    کلید واژگان: پیاز, عملکرد دانه, کشت مخلوط, گلرنگ, نخود}
    M. Alinaghipour, M. Mirzakhani *, K. Nozad Namin
    In order to response of yield and yield components of safflower cultivars to simultaneous cropping with some of crops, this study was carried out in field of Kashan city of Esfahan province in 2013. A factorial arrangement of treatment in a randomized complete block design with three replications was used. Spring safflower cultivars (V1= Faraman, V2= Goldasht, V3= Esfahan local, V4= Soffeh) and Simultaneous cropping treatment, (S1= Cultivation of safflower chickpea, S2= Cultivation of safflower alfaalfa, S3= Cultivation of safflower onion, S4= Cultivation of safflower) were assigned in plots. Each sub plot consisted of 4 rows, 5 m long with 60 cm between rows space and 4 cm between plants on the rows was used. In this study characteristics such as: days to 50% bolling, height of plant, number of boll per plant, number of grain per boll, weight of 1000 grain, wet weight of plant in m-2, number of grain per m-1, grain yield and grain yield of onion were assessed. Results indicated that the effect of safflower cultivars on the characteristics such as: days to 50% bolling, height of plant, number of boll per plant, number of grain per boll, weight of 1000 grain, wet weight of plant in m-2, number of grain per m-1, grain yield was significant. Effect of Simultaneous cropping treatment on the characteristics such as: number of boll per plant and number of grain per boll was significant, too. The maximum and minimum of grain yield (2084 and 1710 kg ha-1) were obtained with the Esfahan local and Soffeh cultivars, respectively.
    Keywords: Chickpea, Grain yield, Mix cropping, Onion, Safflower.}
  • حسین سلیمان زاده، فاضل رحمتی، سعید سیف زاده
    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد و درصد روغن ژنوتیپ های بهاره گلرنگ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال زراعی 84 – 1383 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل نیتروژن در چهار سطح (60، 100، 140 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و ژنوتیپ در سه سطح (لاین ILIII، رقم محلی اصفهان و لاین PI) بودند. اثر ژنوتیپ و کود نیتروژن بر همه صفات اندازه گیری شده به جز درصد روغن معنی دار بود به طوری که با افزایش کود نیتروژن تا سطحkgha-1100، عملکرد و اجزای عملکرد، افزایش یافت، اما بر میزان روغن دانه تاثیر معنی داری نداشت. مصرف کود نیتروژن به میزان 100 و 140 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش عملکرد دانه و در نتیجه افزایش عملکرد روغن گردید. بالاترین مقدار عملکرد دانه به میزان kgha-11717 از سطح کودی kgha-1100 به دست آمد که از نظر آماری با سطح کودی kgha-1140 تفاوت معنی داری نداشت. لاین ILIII با عملکرد دانه kgha-11535 نسبت به دو ژنوتیپ دیگر برتری نشان داد. با توجه به نتایج این آزمایش لاین IL III و مقدار 100 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار برای کاشت گلرنگ بهاره در منطقه ساوه توصیه می-شود. با توجه به این که ژنوتیپ ها از نظر عملکرد روغن اختلاف معنی داری با هم نداشتند می توان بسته به در دسترس بودن، از هر یک از آن ها برای کاشت استفاده کرد.
    کلید واژگان: گلرنگ, نیتروژن, عملکرد دانه}
    H. Soleimanzadeh, F. Rahmati, S. Seifzadeh
    In order to evaluate the effects of different levels of nitrogen on seed and oil yieldsand yield components in safflower spring genotypes، an experiment was conducted asfactorial based on randomized complete block design with 4 replications atexperimental field of Islamic Azad University، Saveh Branch in 2004. The treatments included nitrogen in four levels (60، 100، 140 and 180 kgha-1) and genotypes in three levels (line ILIII، cv. Local Isfahan and line PI). Results showed that the effects of genotype and nitrogen were significant on all traits except oil percentage. With increasing of nitrogen to 100kgha-1، seed yield and yield components were increased، but application of greater amounts of nitrogen decreased those traits. Different treatments of nitrogen fertilizer had no effect on oil percentage، but application of 100 and 140 kgha-1 nitrogen increased oil yield via increasing seed yield. The maximum seed yield (1717kgha-1) was obtained in 100kgha-1 nitrogen treatment that was not significantly different from 140kgha-1 treatment. Line ILIII with 1535kgha-1 seed yield had higher yield than other two genotypes. Based on the results of the present study، line ILIII and 100kgha-1 nitrogen could be recommended for Saveh region. As the effect of genotype was not significant on oil yield، depends on the availability، each of the genotypes can be cultivated in this region.
  • محمد میرزاخانی، امیر حسن امیدی
    این مطالعه به منظور بررسی تحمل به سرما و مقایسه عملکرد دانه ارقام بهاره پیش سرمایی شده با ارقام پاییزه گلرنگ در پاییز سال زراعی 85-1384 در مزرعه آموزشی – تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد اسلامی اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. 28 رقم گلرنگ پاییزه و بهاره به ترتیب به نام های پدیده،S-6-46، LRV-51-13، LRV-51-20، 697، LRV-290، K.W.2، Yenice، LRV-51-11، K.C.72، K.A.72، IL-128، محلی مرند، L.S.P، IL-119،IL-111، محلی میاندوآب، ژیلا، uc-1، نبراسکا – 10، رقم محلی اصفهان، اراک– 2811، FO2، داوری-2811، ES.68،(2) IL-111،(2) LSPو LRV-51-51 استفاده شد. هر رقم در دو ردیف به صورت جوی و پشته و بطول 5 متر کشت شد. صفاتی از قبیل تعداد شاخه های فرعی درهر گیاه، تعداد غوزه در گیاه، تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه، درصد خسارت سرما و عملکرد دانه اندازه گیری شد. بیشترین مقدار عملکرد دانه با 2691 کیلوگرم در هکتار و کمترین مقدار عملکرد دانه با 7/180 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به ارقام 697 و)2(-IL-111 است. مقایسه میانگین ها نشان داد کهرقم IL-111(2)با میانگین 33/85 درصد سرمازدگی و رقم 697 با میانگین 33/2 درصد سرمازدگی به ترتیب حساس ترین و متحمل ترین ارقام نسبت به سرما بودند. مرحله ساقه دهی گلرنگ، از حساس ترین مراحل رشدی به سرما است و در صورتی که این مرحله با سرما مواجه شود باعث افزایش شدید خسارت سرمازدگی می شود. با توجه به نتایج سایر طرح های تحقیقاتی که توسط نگارنده انجام شده است، به نظر می رسد کاشت گلرنگ پاییزه در این منطقه، قبل از 15 مهرماه با خطر سرمازدگی مواجه خواهد شد. البته نوع رقم و مدیریت مزرعه، از قبیل تعداد دفعات آبیاری، مقدار و زمان مصرف کودهای شیمیایی خصوصا نیتروژن و غیره در افزایش یا کاهش درصد خسارت سرمازدگی گیاهان موثر است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی مقدار تحمل به سرما در ارقام گلرنگ بهاره که قبلا تیمارهای سرمادهی بر روی بذر آن ها انجام شده و مقایسه عکس العمل آن ها با ارقام پاییزه گلرنگ تحت شرایط اقلیمی یکسان در منطقه مورد بررسی بوده است.
    کلید واژگان: گلرنگ, عملکرد دانه, تحمل به سرما, ارقام بهاره پیش سرمایی شده}
    M. Mirzakhani, A. H. Omidi
    This study was carried out in order to comparison of tolerance chilling stress and grain yield in prechilling spring cultivars with winter safflower cultivars in field of farahan university in Markazi province in 2006. A randomized complete block design with three replications was used 10 number of prechilling spring cultivars and 18 number of winter safflower cultivar: (Padide, S-6-46, LRV-51-13, LRV-51-20, 697, LRV-290, K.W.2, Yenice, LRV-51-11, K.C.72, K.A.72, IL-128, Marand local variety, L.S.P, IL-119, IL-111, Miandoab local, Gila, uc-1, Nebraska-10, Esfahan local variety, Arak-2811, FO2, Davari-2811, ES.68, IL-111(2), LSP(2), LRV-51-51. Each plot consisted of 2 rows, 5 m long with 50cm between rows and 5cm between plants on the rows. Some important characteristics such as: plant height, umber of branches per plant, number of grain per head, 1000-seed weight and grain yield were recorded. The results indicated that 697 cultivar with (2691 kg/ha), LRV-51-20 cultivar with (2062 kg/ha) cultivar and, K.C.72 with (2043 kg/ha) grain yield were significantly superior to the other treatments. The purpose of use prechilling spring cultivars to define least on new cultivar for planting in autumn in climate Farahan region.
  • نبی الله نعمتی، حسینعلی شیبانی، احمد ذاکری
    منطقه ورامین با آب و هوای خشک و نیمه گرمسیری، بهترین محل برای تولید گیاهان دارویی است. در این بررسی که در سال 1385 در منطقه ورامین صورت گرفت، اجزای عملکرد شش گونه گیاهان دارویی(کتان، گلرنگ، گشنیز، زنیان، رازیانه و کنجد) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (RCB) در سه تکرار انجام شد. در طول دوره رویش، یادداشت برداری روی 5 صفت انجام شد: مقدار بیوماس خشک، میزان کاه و تعداد بوته برداشت شده در کرت (5/7 مترمربعی)، زودرسی (تعداد روز تا رسیدن دانه) و محصول دانه (کیلوگرم در هکتار). محاسبات آماری و نتایج آزمون F و آزمون چند دامنه ای دانکن داده های حاصل نشان داد که کنجد، بیشترین میزان تولید دانه (3512 کیلوگرم در هکتاردرکلاس a) و گیاهان گشنیز و رازیانه، کمترین میزان تولید دانه (451 کیلوگرم در هکتار درکلاس d) را داشتند. ولی رازیانه با توجه به چند ساله بودن، در سال های بعد میزان تولید بیشتری نسبت به سال اول کشت خواهد داشت. بیشترین تعداد روز تا رسیدن دانه در گشنیز (146روز در کلاس a که برای استفاده از سبزینه آن مزیتی به حساب می آید)و کمترین، متعلق به رازیانه(100 روز در کلاس c) بود. جهت رفع ناهمگنی تعداد بوته های برداشت شده در کرت ها و حذف اثر آن در میزان محصول، تجزیه کوواریانس روی برخی خصوصیات مهم مثل بیوماس و محصول دانه انجام گرفت. نتایج نشان داد ضریب سود مندی نسبی آن ها نسبت به تجزیه واریانس به ترتیب 69/152 درصد و 56/210 درصد بود.
    کلید واژگان: کتان, گلرنگ, گشنیز, زنیان, رازیانه, کنجد}
    N. Nematy, H. Sheibani, A.Zakeri
    Varamin region with its dry subtropical climate is well known for being the most suitable site for the production of medicinal herbs. This study was undertaken to investigate some morphologic traits, yield and yield components of 6 medicinal plants species in a randomized complete blocks design with six treatments (species) and three replications. The 5 traits recorded during growing season were as follows: Dry biomass, hay and stands per plot (7.5 m2), earliness (days to maturity), and grain yield (kg/ha). Analysis of variance and F test of data showed the highest yield in Sesame (3512 kg/ha) and the lowest in Coriandrum, and Foeniculum (451 kg/ha). Foeniculum was the only herb that produced higher yield in the second year. In regard to maturity Coriandrum with 146 days was the longest and Foeniculum with 100 days was the earliest maturity. In order to overcome heterogeneity at harvested plants numbers, the covariance analysis was employed on some characters such as dry biomass weight per plot, and yield. The results demonstrated respectively 152.69 %, and 210.56 % relative efficiency to the analysis of variance.
  • سید مرتضی عظیم زاده
    به منظور بررسی تحمل به خشکی 16 ژنوتیپ گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 84-1383 در مزرعه پژوهشی و آموزشی شماره 3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان به اجرا در آمد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار در دو محیط آبی و دیم به طور جداگانه صورت گرفت. ابعاد کرت ها 5/1 در 5 متر، تراکم بذر 20 دانه در مترمربع و کشت به صورت دستی انجام شد. در طول دوره رشد، از خصوصیات رویشی، مانند تعداد روز تا رسیدن، تعداد طبق ها در هر بوته، عملکرد کل طبق ها در هر بوته، وزن هزاردانه و عملکرد دانه، یادداشت برداری به عمل آمد. با استفاده از شاخص تحمل به خشکی، شاخص حساسیت به خشکی، مقدار هدایت الکتریکی و محتویات نسبی آب برگ ها، ژنوتیپ های متحمل به خشکی تعیین شدند. نتایج آزمایش نشان داد که دو ژنوتیپ LRV-51-51 و CW-74 دارای شاخص تحمل خشکی بالا و شاخص حساسیت به خشکی پایین بودند. شاخص تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ مذکور، به ترتیب 22/1 و 18/1 و شاخص حساسیت به خشکی، به ترتیب 8/0 و 49/0 بود. این دو ژنوتیپ، به ترتیب با متوسط تولید دانه 1140 و 1089 گرم در پلات در مقایسه با اکثر ژنوتیپ ها دارای عملکرد بالایی بودند. همین دو ژنوتیپ در شرائط دیم هم در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها از عملکرد دانه بیشتری برخوردار بودند. ژنوتیپ LRV-51-51 و CW-74 در شرایط دیم، به ترتیب تولیدی معادل 882 و 921 گرم در پلات تولید دانه داشتد که در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها بیشتر بود. در شرایط آبی نیز ژنوتیپ های، LRV51-51 و PI-537598 و HARTMAN به ترتیب 1116، 1126 و 1089 گرم در پلات تولید دانه داشتند که در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها بیشتر بود. با توجه به صفات مذکور به نظر می رسد دو ژنوتیپ LRV51-51 و CW-74 در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها دارای سازگاری بیشتری برای کشت در مناطق خشک و کم باران باشند.
    کلید واژگان: گلرنگ, شاخص تحمل به خشکی, شاخص حساسیت به خشکی, عملکرد و اجزای عملکرد}
    M.Azim-Zadeh
    In order to study drought tolerance of 16 genotypes of safflower an experiment was conducted in Research Farm of Shirvan Islamic Azad University during 2004 –2005 growing season. The experiment was performed as a Randomized Complete Block Design with 4 replications in two separate irrigated and dry land conditions. Length of each plot was 1/5 with 5 meters in width. The seed rate was 20 seeds per square meter and planting method was by hand. During growing season some agronomic traits as days to maturity, number of heads per plant, seed yield of total head per plant, TKW and seed yield per plot were recorded. Drought tolerance index, Drought susceptibility index. Electrical conductivity and Relative water content used to select drought tolerant genotypes. The results showed that two genotypes of LRV-51-51and CW74 had higher drought tolerance index and lower drought susceptibility index compared with other genotypes. Drought tolerance index in these two genotypes in order were 1.22 and 1.18 and Drought susceptibility index were 0.8 and 0.49.These two genotypes also produced in order 1140 and 1089 gram seed per plot that were greater than other genotypes. The seed yield of these two genotypes in dry land condition in order were 882 and 921 gram per plot that were greater than other genotypes as well. In irrigated condition, LRV51-51, HARTMAN, PI-53759 in order produced 1089, 1126 and 1116 gram seed yield per plot that were greater than other genotypes. According to results of these experiments two genotypes of LRV-51-51 and CW74 are advisable to plant in dry and low rainfall region.
  • محمد بختیاری رمضانی، محمدحسین لباسچی، نبی الله نعمتی
    به منظور بررسی اثر تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ Carthamus tinctorius) (آزمایشی در شرایط دیم دماوند در سال 1383 در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد (دماوند) به اجرا در آمد. این آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تیمارو 5 تکرار انجام شد. در این تحقیق فواصل ردیف کشت 25،35 و17 سانتیمتر (به ترتیب تراکم های 14، 20 و 29 بوته در متر مربع) تیمارها را تشکیل دادند. در این آزمایش عملکرد دانه و اجزای 8 گانه آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از تفاوت معنی دار عملکرد دانه در تراکم های مختلف کم، متوسط و زیاد به ترتیب برابر 757، 1119 و 1044 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین بیوماس با 4120 کیلوگرم در هکتار در تراکم متوسط و بیشترین تعداد غوزه در بوته و شاخص برداشت در تراکم کم به ترتیب با 4/5 و 29 بدست آمد. همچنین ازدیاد تراکم باعث کاهش تعداد دانه در غوزه، ارتفاع و شاخص برداشت و به طور معنی داری در تعداد غوزه در بوته شد. نتایج حاصل نشان داد که در شرایط اکولوژیکی دماوند با بارندگی 320 میلیمتر و پراکنش نسبتا مناسب، گیاه گلرنگ می تواند با تراکم 20 بوته در متر مربع عملکرد مطلوب اقتصادی در واحد سطح تولید کند. به منظور بررسی اثر تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ Carthamus tinctorius) (آزمایشی در شرایط دیم دماوند در سال 1383 در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد (دماوند) به اجرا در آمد. این آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تیمارو 5 تکرار انجام شد. در این تحقیق فواصل ردیف کشت 25،35 و17 سانتیمتر (به ترتیب تراکم های 14، 20 و 29 بوته در متر مربع) تیمارها را تشکیل دادند. در این آزمایش عملکرد دانه و اجزای 8 گانه آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از تفاوت معنی دار عملکرد دانه در تراکم های مختلف کم، متوسط و زیاد به ترتیب برابر 757، 1119 و 1044 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین بیوماس با 4120 کیلوگرم در هکتار در تراکم متوسط و بیشترین تعداد غوزه در بوته و شاخص برداشت در تراکم کم به ترتیب با 4/5 و 29 بدست آمد. همچنین ازدیاد تراکم باعث کاهش تعداد دانه در غوزه، ارتفاع و شاخص برداشت و به طور معنی داری در تعداد غوزه در بوته شد. نتایج حاصل نشان داد که در شرایط اکولوژیکی دماوند با بارندگی 320 میلیمتر و پراکنش نسبتا مناسب، گیاه گلرنگ می تواند با تراکم 20 بوته در متر مربع عملکرد مطلوب اقتصادی در واحد سطح تولید کند.
    کلید واژگان: Carthamus tinctorius, گلرنگ, تراکم, عملکرد, دیم}
  • محمدرضا کدوری، داوود درویشی زیدآبادی
    به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و رقم برعملکرد و اجزا عملکرد گلرنگ بهاره در شهرستان کرمان آزمایشی در سال زراعی 81-80 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کرمان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار تاریخ کاشت (25 اسفند، 10 فروردین، 25 فروردین، 9 اردیبهشت) و کرتهای فرعی شامل سه رقم (توده محلی کرمان، رقم اراک 2811، رقم محلی اصفهان) بودند. طول دوره از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو شامل جوانهزنی، ساقهدهی، 50 درصد غنچهدهی، 100 درصد غنچهدهی، 50 درصد گلدهی، 100 درصد گلدهی و رسیدگی تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت و با تاخیر در کاشت کاهش یافت. اثر تاریخ کاشت بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، وزن هزار دانه، وزن خشک بوته، عملکرد دانه و عملکرد گلچه معنیدار بوده و تاخیر در کاشت باعث کاهش آنها گردید. تاخیر در کاشت موجب افزایش درصد پروتئین دانه و تسریع در کاشت موجب افزایش درصد روغن دانه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده اثر متقابل تاریخ کاشت در رقم بر تمامی مراحل از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، درصد روغن و درصد پروتئین معنیدار و برای شاخص برداشت معنیدار نبود. تاریخ کاشت دوم (10 فروردین) و توده محلی کرمان از نظر عملکرد دانه و رقم محلی اصفهان از نظر میزان روغن دانه وعملکرد روغن در شرایط آب و هوایی کرمان قابل کشت و توصیه میباشند.
    کلید واژگان: تاریخ کاشت, گلرنگ, کرمان, رقم, رشد و نمو}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال