جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مارکر" در نشریات گروه "بیوتکنولوژی و ژنتیک گیاهی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مارکر» در نشریات گروه «کشاورزی»-
گونه های Tuber ،شامل قارچهای خوراکی و ارگانیسمهای همزیست گیاهی هستند که دارای ارتباط سودمند با ریشه درختان و گیاهان خاصی (اکتومایکوریزا) میباشند. این قارچها بعد از واکنش با گیاه میزبان، اندامهای زیرزمینی تولید میکنند که دارای ارزش اقتصادی بالا بوده و به عنوان ترافل شناخته میشود. گونه های متفاوتی از ترافلها وجود دارند که براساس گونه و منشای، کیفیت و ارزش تجاری آنها متفاوت است. شناسایی ترافلها براساس آنالیز مورفولوژیکی ممکن است به دلیل تحت تاثیر محیط قرار گرفتن دقیق نباشد. اما استفاده از نشانگرهای مولکولی میتواند دقیقتر، ارزانتر و بررسی آن نیز آسانتر باشد. در این پژوهش، بیست نشانگر ISSR برای بررسی ژنتیکی ترافلهای سیاه و قهوه ای مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، در مجموع 57 باند چندشکل تکثیر شدند (متوسط 18/5 باند). مقدار PIC و تنوع ژنتیکی (H) بطور متوسط به ترتیب 37/0 و 50/0بود. در طی آنالیز باندها، مشخص شد که نشانگرهایی با توالی GA ،G)AG ،(T)AG (و GAC باندهای بهتری تولید کردند. نتایج آنالیز جمعیت نشان داد سه کلاستر اصلی A ،B و C وجود داشت. چهار سویه اردبیل، خلخال، زنجان و ارومیه در گروه اول و سویه های قهوه ای و سیاه گلستان نیز در گروه های دوم و سوم قرار گرفتند. نتایج آنالیز جمعیت بیانگر آن بود که ترافلهای مورد بررسی دو خزانه ژنتیکی مجزا داشتند. براساس 2 = DK ،نمونه های اردبیل، خلخال، زنجان و اورمیه در گروه یکسان قرار گرفتند و بقیه ترافلها در گروه دیگر بودند.
کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, دنبالان قهوهای, دنبالان سیاه, مارکر, ISSRTuber species are edible fungi and plant-symbiotic microorganisms that form a beneficial relationship with the roots of certain trees and plants (ectomycorrhizae). After interaction with a plant host, tuber species produced hypogeous fruit bodies of great economic value known as forest truffles. There are different species of truffles, but based on species and place of origin varied their quality and market price. Truffle identification is based on morphological analysis maybe fail to distinguish them due to highly susceptible to environmental conditions. But using molecular markers to identify truffles can be more accurate, less expensive and reliable monitoring. In this context, twelve inter-simple sequence repeats (ISSR) primers were chosen for amplifying the genetic materials of black and brown truffles. In this study, a total of 57 polymorphic bands were amplified (an average of 5.18 bands). The Polymorphism Information Content (PIC) value and gene diversity (H) was with an average 0.37 and 0.50, respectively. During the ISSR screening good amplification products were obtained from primers based on GA, (AG) G, (AG)T, and GAC repeats. The population analysis result revealed that there are three main clusters A, B and C. Four strains Ardabil, Khalkhal, Zanjan and Urmia were identified to be in the group A cluster. The strains of at second and third groups were black and brown truffles respectively. The results indicated that truffles had two separate speciation events (DK = 2). According to DK = 2, the samples of Ardabil, Khalkhal, Zanjan and Urmia grouped in the same group and rest of truffles in other groups.
Keywords: Iranian truffles, Genetic variations, cluster analysis, Tuberaceae -
جنس .Thymus L یکی از بزرگترین جنس های خانواده نعنا و گیاهان آروماتیک است. گیاهان این جنس به دلیل دارا بودن اسانس های روغنی ارزش تجاری دارند. گونه Thymus eriocalyx یکی از گونه های این جنس است که انحصاری فلات ایران است. به منظور بررسی های مولکولی در افراد جمعیت های گونه Thymus eriocalyx در ایران، 10 رویشگاه در استانهای لرستان، مرکزی، همدان، کرمانشاه و کردستان انتخاب شد (با استفاده از روش DSS) (تعداد 50 نمونه گیاهی). تعداد 15 پرایمر 10 نوکلیوتیدی انتخاب گردید. داده های مولکولی بر اساس آزمایشات RAPD، جمعیت ها را در 5 گروه مجزا قرار داد. آغازگرهای مورد استفاده 71 باند ایجاد کردند که 68 باند پلی مورفیسم نشان دادند. آغازگرهای OPA-05، OPA-17، OPD03 و OPE-20 با داشتن بالاترین درصد پلیمورفیسمی و شاخص نشانگری، دارای قابلیت بسیار خوبی برای بررسی تنوع ژنتیکی در گونه مورد مطالعه بودند. جمعیت های p2 و p7 بیشترین آلل موثر و جمعیت p9 کمترین آلل موثر را دارا بودند. بیشترین و کمترین میزان میانگین هتروزیگوسی مورد انتظار به ترتیب متعلق به جمعیت P2 و P9 بود. بیشرین تشابه ژنتیکی بین دو ژنوتیپ P2و P3 و کمترین تشابه ژنتیکی بین دو ژنوتبپ P2 و P10 مشاهده شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها (AMOVA) نشان داد که میزان تنوع در درون جمعیت های این گونه (68%) از میزان تنوع در بین جمعیت ها (32%) بیشتر است که این حقیقت، اهمیت گزینش تک بوته و توجه به افراد در برنامه های اصلاحی آویشن را ثابت می کند.
کلید واژگان: آویشن, تنوع ژنتیکی, مارکر, RAPDThe genus Thymus L. is one of the largest genera of the Lamiaceae family and aromatic plants. Plants of these genera have commercial value due to their essential oils. Thymus eriocalyx is one of the species that is exclusively on the Iranian plateau. In order to investigate the molecular characteristics of Thymus eriocalyx populations in Iran, 10 habitats were selected in Lorestan, Markazi, Hamedan, Kermanshah and Kurdistan provinces (using the DSS method) (50 plant samples). Also, 15 primers with 10 N lengths selected. The molecular data, based on RAPD experiments, divided the populations into five distinct groups. Primers used in this experiment produced 71 bands, which showed 68 polymorphic bands. OPA-05, OPA-17, OPD03 and OPE-20 primers with the highest polymorphism and marker index had excellent ability to study genetic variation in studied species. P2 and P7 populations had the maximum effective allele and p9 population had the minimum value. The highest and lowest mean of expected heterozygosity belonged to P2 and P9 populations, respectively. The highest genetic similarity was observed between P2 and P3 genotypes and the lowest genetic similarity between P2 and P10. The results of analysis of variance (AMOVA) showed that the variation within the populations of these species (68%) is greater than the diversity among populations (32%), which this fact prove the importance of single plant selection and paying attention to individual in Thymus breeding programs.
Keywords: Thyme, Genetic Diversity, Marker, RAPD -
تنوع ژنتیکی تعداد 13 ژنوتیپ از گونه Lolium multiflorum بر اساس خصوصیات کاریوتیپی و ملکولی مورد بررسی قرار گرفت. برای هر ژنوتیپ، کاریوتیپ برای پنج سلول متافازی تهیه شد. ژنوتیپ های مورد بررسی دارای کاریوتیپ تقریبا نامتقارنی بودند و در بین آن ها تنوع معنی دار برای صفات کاریوتیپی وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد ژنوتیپ های دیپلوئید متوسط طول کروموزوم بیش-تری نسبت به ژنوتیپ های تتراپلوئید داشتند. ژنوتیپ های تتراپلوئید عدم تقارن درون کروموزومی بیش تری نسبت به ژنوتیپ های دیپلوئید داشتند. تکامل کاریوتیپی گونه L. multiflorum با توجه به ژنوتیپ های مورد بررسی بیش تر از طریق عدم تقارن درون کروموزومی بود و با افزایش سطح پلوئیدی از دیپلوئید به تتراپلوئید عدم تقارن درون کروموزوم ها بیش تر شد. ژنوتیپ های 390، 374، vi و plc بیش ترین تکامل کاریوتیپی و ژنوتیپ های 1624 و 1765 کم ترین تکامل کاریوتیپی را داشتند. تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مورد مطالعه با استفاده از 12 آغازگر ISSR مورد بررسی قرار گرفت که از این 12 آغازگر 9 عدد دارای باندهای قابل امتیاز دهی بودند. آغازگرهای ISSR در مجموع توانستند 66 باند تولید کنند که از این تعداد، 10 باند یک شکل مشاهده شد و سایر باندها چند شکل بودند. آغازگر های IS9 و IS12 بیش ترین تعداد باند (تعداد 10 باند) و آغازگر IS15 کم ترین تعداد باند (تعداد سه باند) را نشان دادند. بر اساس مارکر ISSR چندشکلی مطلوبی در بین ژنوتیپ ها مشاهده شد و آغازگرهای IS9، IS10، IS13، IS14 و IS16 به عنوان آغازگرهای مناسب برای بررسی های گونه چچم یک ساله، تعیین شدند. بر اساس آغازگر های مورد بررسی، ژنوتیپ های دیپلوئید و تتراپلوئید به صورت کامل تفکیک نشدند و دو ژنوتیپ دیپلوئید 393 و «374 با ژنوتیپ های تتراپلوئید در یک گروه قرار گرفتند. لازم به ذکر است گروه بندی ژنوتیپ ها با منشا جغرافیایی آن ها تطابق نداشت.کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, سیتوژنتیک, مارکر, چچمJournal of Genetics, Volume:11 Issue: 4, 2017, PP 579 -590The genetic variation was studied for 13 genotypes of Lolium multiflorum using molecular and cytogenetical markers. karyotype were prepared for 5 metaphases cells in each genotype. The studying genotypes had an asymmetry karyotype and variation was significant between genotypes for karyotypic characters. The results of compare means showed that the diploid genotypes had an average chromosome length more than tetraploid genotypes. The tetraploid genotypes had the intrachromosomal asymmetry more than diploid genotypes. Karyotypic evolution for L. multiflorum was more from intrachromosomal asymmetry, considering studied genotypes and intrachromosomal asymmetry increased by development of ploidy level. The genotypes of 390, 374, vi and plc had the most karyotypic evolution and the genotypes of 1624 and 1765 had the lowest karyotypic evolution. Genetic variations for studying genotypes were surveyed using 12 ISSR primers, that the number of nine primers can be scored. The ISSR primers can be produced the number of 66 bands, which the polymorphisms were showed for the number of 56 bands. The primers of IS9 and IS12 showed the highest number of band (10 bands) and IS15 showed the lowest number of band (3 bands). A desirable polymorphism between genotype observed based on ISSR markers, which the primers of IS9, IS10, IS13, IS14 and IS16 were determined for genetic variation study in Lolium multiflorum as desirable primers. The tetraploid and diploid genotypes separated based on surveyed primers. The diploid genotypes of 393 and 374" merely were grouping with tetraploid genotypes. Grouping of genotypes based on markers dont agreement with geographical origin of genotypes.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.